Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych Temat: Do czego potrzebni

Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych Temat: Do czego potrzebni

Scenariusz zajęć biblioterapeutycznych Temat: Do czego potrzebni są nauczyciele? – na podstawie opowiadania „Mistrz Długanoga” z książki B. Ferrero „Inne historie”. Cele: [ Ukazanie uczniom nauczyciela jako osoby, która pragnie im pomóc w wejściu na kolejne stopnie wzrastania w życiu [ Ukazanie nauczyciela jako osoby ważnej w szkole, która pragnie im przekazać tajemnicę sukcesu w życiu [ Uświadomienie uczniom, że w szkole uczą się nowych rzeczy, które będą im przydatne w życiu teraźniejszym i dorosłym Uczestnicy: [ uczniowie klasy IV szkoły podstawowej Formy: [ grupowa Metody: [ pogadanka Pomoce: [ kartki ze zdaniami do uzupełnienia Przebieg zajęć: 1. Ćwiczenie integrujące – skojarzenia. Uczniowie siedzą w kręgu. Prowadzący mówi jedno słowo (np. szkoła, nauczyciel, uczeń…), a każdy z uczniów kolejno dopowiada po jednym wyrazie kojarzącym mu się ze słowem poprzednika. 2. Dokańczanie zdań. Podział klasy na 4 grupy. Każda grupa wybiera lidera, sekretarza i sprawozdawcę. Grupy dostają kartki papieru ze zdaniami do dokończenia: ³ Chodzimy do szkoły bo …………………………………………………………………………………… ³ Lubimy szkołę, ponieważ ………………………………………………………………………………... ³ Nie lubimy szkoły bo …………………………………………………………………..………………….. ³ Nauczyciel jest dla nas ………………………………………………………..………………………….. Uczniowie w grupach uzupełniają zdania. Po wykonaniu zadania sprawozdawcy odczytują dopisane dokończenia zdań. 1 | S t r o n a 3. Odczytanie opowiadania „Mistrz Długanoga”: MISTRZ DŁUGANOGA W swym małym gospodarstwie pośród pól, biedny wieśniak skarżył się: „Również i w tym roku żyto, owies, jęczmień nie udały się i niewiele są warte! Na tym terenie .jedynie brzoskwinie rosłyby dobrze. Ale mogę ich szukać .jedynie w Innym Kraju. Kraj ten leży jednak zbyt daleko a nie mam sił ani czasu". Słysząc te narzekania jego syn Sandrino powiedział zdecydowanie: ‐ Mogę pójść tam ja i moja siostra Loretta. Jesteśmy już dorośli i pragniemy zobaczyć Inny Kraj! Rodzice westchnęli ciężko. Bali się pozwolić na wyprawę do tak odległego kraju. Ale w końcu zgodzili się. Kupili dzieciom mocne buty i napełnili ich plecaki żywnością. Dzieci wyruszyły z ochotą. Wędrowały, wędrowały, wreszcie znalazły się na skraju Wielkiego Bagna. Dwa szczudła Zbliżyła się do nich czapla o długich nogach i powiedziała: ‐ Jestem Mistrzem Długanoga, panem Bagna. Kim wy jesteście i czego szukacie? ‐ Jesteśmy rodzeństwem i chcemy przejść przez Bagno. ‐ Niemożliwe ‐ stwierdziła czapla ‐ aby przejść potrzebne są długie nogi, takie jak moje, by nie ugrzęznąć w błocie aż po szyję. ‐ Spróbuję jednak ‐ powiedział Sandrino i wysunął się naprzód. Natychmiast zaczął topić się w błocie. ‐ Ratuj mnie Loretto! Dziewczynka wyciągnęła rękę i ciągnąc z całych sił pomogła bratu wyjść na brzeg. ‐ Hm ‐ burknęła czapla ‐ znalazłby się sposób. Usiądźcie i posłuchajcie mnie. Możecie zbudować sobie szczudła z długich gałęzi, będziecie mieli w ten sposób nogi drewniane, które pomogą wam przejść przez Bagno. Dzieci znalazły cztery długie gałęzie i czapla pokazała im jak zrobić mocne szczudła. Gdy je skończyli, Sandrino i Loretta założyli drewniane szczudła, podziękowali czapli i przeszli przez Bagno. Mistrz Czteryręce ‐ Uf! Udało się nam! ‐ westchnął Sandrino, gdy przeszli przez Wielkie Bagno. Loretta wędrowała jednak zatroskana. ‐ Spójrz na tę ścianę skał przed nami. Jest wysoka jak wieża i nie widać jej końca! ‐ Spróbujmy! ‐ powiedział Sandrino i zaczął wspinać się, ale zaraz ześliznął się na ziemię. ‐ Co zrobimy? ‐ zapytała Loretta. 2 | S t r o n a Jakaś małpka zbliżyła się do nich i powiedziała: ‐ Jestem mistrzem Czteryręce. Kim jesteście i czego chcecie? ‐ Jesteśmy dwojgiem dzieci i chcemy wspiąć się na Skałę ‐ odpowiedzieli. ‐ Niemożliwe! ‐ powiedziała małpka. ‐ Aby wejść na wielką Skałę, trzeba być tak zwinnym jak ja. Ale jest pewien sposób. Z waszych szczudeł i z małej ilości drewna można zrobić drabinę. Gdy drabina była gotowa, dzieci podziękowały małpce i z łatwością weszły na szczyt Skały, zeszły z niej po drugiej stronie i na nowo podjęły wędrówkę. Szybko posuwały się naprzód, aż dotarły na brzeg wielkiego jeziora. Mistrz Pomyślnywiatr Sandrino wykrzyknął: ‐ Popatrz, tam widać Inny Kraj, tam rosną brzoskwinie! Loretta westchnęła: ‐ Możliwe, ale czy nie widzisz, jak szerokie jest jezioro? Nie dostaniemy się nigdy na drugi brzeg! ‐ Spróbujmy przepłynąć! ‐ powiedział Sandrino i wskoczył do wody. Ale woda była lodowata. ‐ Brr‐jęknął Sandrino. W tym momencie wielka kaczka płynąc po wodzie zbliżyła się do nich i powiedziała: ‐ Jestem Mistrzem Pomyślnymwiatrem. Kim wy jesteście i czego chcecie? ‐ Jesteśmy dziećmi i chcemy przepłynąć jezioro. Kaczka stwierdziła: ‐ Niemożliwe! Nie możecie przepłynąć. Woda jest zbyt zimna a jezioro szerokie. Ale jest pewien sposób. Usiądźcie i posłuchajcie. Możecie unosić się na wodzie tak jak ja, jeżeli zbudujecie sobie łódkę i wiosła z tej drabiny i odrobiny drewna. Wówczas przepłyniecie jezioro. Sandrino i Loretta pracowali z zapałem pod kierunkiem kaczki i wkrótce łódka została ukończona.Dzieci podziękowały i energicznie wiosłując dotarły na drugi brzeg. Inny Kraj był bardzo piękny, pełen niebieskich pagórków i kwitnących drzewek brzoskwiniowych. Właśnie, gdy Sandrino i Loretta wyskakiwali z łodzi, przechodził tam syn króla. ‐ Och, co za piękna łódka! ‐ zawołał książę. – Podobna jest do kaczki! Nigdy dotąd nie widziałem tak pięknej! Chcę ją mieć! Podarował dzieciom woreczek złotych monet i oddalił się w łódce, wiosłując wesoło. Sandrino i Loretta promienieli. Sandrino powiedział: ‐ Możemy kupić co najmniej 100 drzewek brzoskwiniowych! Loretta zaniepokoiła się: ‐ Nie możemy odbyć drogi powrotnej ze 100 drzewkami na ramionach! ‐ Nie, kupimy kilka drzewek mniej a za resztę pieniędzy kupimy konia i wózek, aby wszystko móc przewieźć. Posłuchaj, nauczyliśmy się pokonywać bagna, wspinać się po skałach, przepływać jezioro, teraz, jeśli chcesz dowiedzieć się co myślę ‐ nauczymy się 3 | S t r o n a odpoczywać! Sandrino i Loretta powrócili do domu inną drogą, tym razem nie męcząc się zupełnie. 4. Omówienie opowiadania – pogadanka. W czasie rozmowy uczniowie odpowiadają na pytania: • Dlaczego Sandrino i Loretta wybierają się w podróż? Czy znacie dzieci, które decydują się na coś podobnego? Czy kiedyś podróżowaliście sami? Co wówczas czuliście? Czy znaleźliście kogoś, kto wam pomógł? • Co czyni Sandrino wobec przeszkód? Dlaczego nie potrafi pokonać ich sam? • Do kogo podobni są Mistrz Długanoga, Mistrz Czteryręce i Mistrz Pomyślnywiatr? • Jaka byłaby szkoła bez nauczycieli? 5. Pisanie krótkich prac. Uczniowie w grupach piszą krótkie dracena temat „Moimi nauczycielami są…” – wymieniają wszystkich dorosłych , którzy pomagają im w dojściu do „Innego Kraju”. Sprawozdawcy prezentują efekty pracy grup. 6. Podsumowanie. Nauczyciel prowadzący zwraca uwagę uczniów na to, że dzieci potrzebują dorosłego wychowawcy. Mówi, że tylko nauczyciele mogą przekazać im „mądrość życia”, jakiej nie naucza się z telewizji czy Internetu. Opracowała: mgr Joanna Światłoń ‐ Wania 4 | S t r o n a