D - Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie

Sygnatura akt: I C 387/15 upr
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 sierpnia 2016 roku
Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Ludmiła Dulka - Twarogowska
Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Strzelecka
po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2016 roku w Wąbrzeźnie na rozprawie
sprawy z powództwa: (...) z siedzibą w W.
przeciwko: J. M.
- o zapłatę
1) zasądza od pozwanego J. M.na rzecz powoda (...)z siedzibą w W.kwotę 146,00 zł (sto czterdzieści sześć złotych
zero groszy), z tym ustaleniem, że należność ta została już wyegzekwowana w toku postępowania egzekucyjnego o
sygnaturze KM (...) prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym wG. R. B.w oparciu o nakaz
zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy L.z dnia 18 marca 2015 roku, sygnatura akt VI
Nc-e (...);
2) oddala powództwo w pozostałej części;
3) nie obciąża pozwanego kosztami procesu.
Sędzia
Ludmiła Dulka – Twarogowska
Sygn. akt I C 387/15 upr
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 12 marca 2015 r., złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, (...) z siedzibą w W.,
reprezentowana przez pełnomocnika procesowego będącego radcą prawnym, domagała się zasądzenia na jej rzecz od
pozwanego J. M. kwoty 146 złotych wraz z ustawowymi odsetkami ustawowymi naliczanymi od tej kwoty za okres od
dnia 18 lipca 2014 roku do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wyjaśniła, że zawarła z pozwanym umowę ubezpieczenia pojazdu marki H.
(...) o nr rej. (...), na dowód czego wystawiła polisę. Na jej podstawie powód zobowiązał się do objęcia pojazdu ochroną
ubezpieczeniową, natomiast pozwany do zapłaty składek. Pomimo upływu w dniu 17 lipca 2014 r. terminu płatności
J. M. nie uiścił należnej składki (k.2-3).
Nakazem zapłaty wydanym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 18 marca 2015 roku, sygn. VI Nce (...), referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym L. orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (k.3v).
J. M. złożył od powyższego orzeczenia sprzeciw, w którym zarzucił niewypełnienie przez powoda ustawowych
powinności w zakresie obowiązku ubezpieczyciela potwierdzenia ubezpieczającemu zawarcia umowy dokumentem
ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej automatycznego zawarcia, wnosząc o oddalenie powództwa w całości.
Wskazał, że w dniu 18 maja 2014 r., tj. w dniu rozwiązania się dotychczasowej umowy, udał się do agenta
ubezpieczeniowego, celem potwierdzenia kontynuacji ubezpieczenia OC pojazdu oraz poinformowania o nowym
adresie swojego zamieszkania i zmianie numerów rejestracyjnych pojazdu. Agent poinformował wówczas pozwanego,
że zawarta jest już tzw. umowa prolongacyjna o nr (...), na dowód czego wręczył mu potwierdzenie zawarcia umowy
ubezpieczenia OC pojazdu, w którym wpisał aktualne miejsce jego zamieszkania i nowy numer rejestracyjny pojazdu.
Wskazał jednocześnie, że nie może przyjąć od pozwanego należnej składki, a także, że oryginał nowo zawartej umowy
wraz z polisą i dokumentem do dokonania opłaty J. M. otrzyma drogą pocztową na aktualny adres zamieszkania. Minął
okres ubezpieczenia, a pozwany nie otrzymał powyższych dokumentów, ani monitu, w związku z czym nie posiadał
wiedzy na temat warunków ubezpieczenia, wysokości składki, terminie i formie płatności (k.6-9v).
Postanowieniem z dnia 16 września 2015 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym L., w związku ze stwierdzeniem
skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy nakazu zapłaty w całości, przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu
Rejonowego w Wąbrzeźnie (k. 15).
W piśmie procesowym z dnia 02 marca 2016 roku (omyłkowo wskazany rok 2015) strona powodowa podtrzymała
żądanie pozwu wskazując, że roszczenie z pozwu dotyczy nieopłaconej składki ubezpieczeniowej z tytułu
automatycznie wznowionej umowy ubezpieczenia w trybie art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
(Dz. U. z 2003, Nr 124, poz. 1152) – wobec braku wypowiedzenia uprzedniej polisy nr (...) w terminie przewidzianym
prawem (k. 62-63).
Z kolei pozwany w następnych pismach przygotowawczych oraz na rozprawie podtrzymał swoje dotychczasowe
stanowisko oraz zarzuty i argumentację. Dodatkowo podniósł, iż nie miał zamiaru wypowiedzieć umowy
ubezpieczenia oraz, że posiadał wiedzę, że kolejna umowa zostanie wznowiona automatycznie, lecz nie znał jej
szczegółów. Wskazał, że z dokumentów przedstawionych przez stronę powodową nie wynika dlaczego nie doszło
do uaktualnienia jego danych adresowych, pomimo tego, że takowe dane przekazał agentowi ubezpieczeniowemu.
Ponadto na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 roku zaznaczył że nie neguje swojego obowiązku uiszczenia składki
ubezpieczeniowej dochodzonej pozwem, w tym jej wysokości, Kwestionuje jedynie żądanie pozwu w zakresie odsetek
za opóźnienie oraz zwrotu kosztów procesu (k. 72, 77-79,86,94-95v,98-99).
Pomimo zobowiązania pełnomocnika powoda przez Sąd do zajęcia stanowiska w zakresie zarzutów przedstawionych
przez pozwanego w kolejnych pismach przygotowawczych, strona powodowa nie zajęła stanowiska (k.80,83, 106,109).
Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym.
Sąd ustalił co następuje:
W dniu 23 maja 2013 roku (...) i J. M. zawarli umowę ubezpieczenia OC i (...) Standard motocykla marki H. (...)
o nr rej. (...), na dowód czego wystawiona została polisa o nr (...), z okresem ubezpieczenia od 18 maja 2013 roku
do 17 maja 2014 roku. Składkę w wysokości 139 zł pozwany uiścił jednorazowo gotówką w dniu zawarcia umowy,
jednocześnie podając agentowi ubezpieczeniowemu aktualny adres korespondencyjny ((...)-(...) U., ul. (...)) - inny
aniżeli wynikający z treści polisy ((...)-(...) G., ul. (...)), gdzie pozwany już nie zamieszkiwał. Odręczna adnotacja w tym
zakresie została umieszczona w górnym prawym rogu polisy.
Wobec nie wypowiedzenia przez J. M. powyższej umowy ubezpieczenia, została automatycznie zawarta następna
umowa ubezpieczenia OC na kolejne 12 miesięcy, z okresem ubezpieczenia od 18 maja 2014 roku do 17 maja 2015 roku.
Okoliczność bezsporna, ponadto dowody:
- odpis polisy nr (...) – k. 64-66,
- zeznania pozwanego – k.95-95v.
Z uwagi na planowaną podróż motocyklem i świadomość upływu okresu ubezpieczenia OC, a także brak wznowionej
polisy, pozwany J. M. w dniu 18 maja 2015 roku udał się do M. Ubezpieczeniowej (...) w C., celem uzyskania
potwierdzenia kontynuacji ubezpieczenia OC pojazdu. Tam zgłosił agentowi ubezpieczeniowemu B. K. zmianę miejsca
zamieszkania na następujący adres: (...)-(...) P. 106 oraz zmianę numeru rejestracyjnego motocykla na: (...). Agent
ubezpieczeniowy wprowadził powyższe uaktualnione dane do systemu informatycznego (...) i wystawił odręcznie
wypełnione potwierdzenie zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu, wpisując w
nim numer wznowionej polisy (...) z okresem ubezpieczenia od 18 maja 2014 roku do 17 maja 2015 roku oraz
aktualne: miejsce zamieszkania pozwanego i numer rejestracyjny motocykla. Jednocześnie poinformował J. M., że ma
oczekiwać na nadejście pocztą oryginału polisy wraz z drukiem do wpłaty składki ubezpieczeniowej, w którym będzie
wskazana wysokość składki i termin płatności.
Dowody:
- potwierdzenie zawarcia umowy OC posiadacza pojazdu – k. 14 pomocniczego zbioru dokumentów Sądu
RejonowegoL.VI Nc-e (...),
- zeznania pozwanego – k.95-95v,
- zeznania świadka B. K. – k.94-95,
- wydruk próbny polisy nr (...) – k.100-102.
W dniu 02 czerwca 2014 roku (...) wystawiło polisę (...) nr (...) dotyczącą pojazdu stanowiącego własność J. M. marki
H. (...) wskazując poprzedni numer rejestracyjny motocykla: (...) oraz poprzedni adres zamieszkania pozwanego: ul.
(...), (...)-(...) G. – z okresem ubezpieczenia od 18 maja 2014 roku do 17 maja 2015 roku. W piśmie z dnia 02 czerwca
2014 roku adresowanym do J. M. na wskazany wyżej nieaktualny adres zamieszkania, strona powodowa informowała
pozwanego o automatycznym zawarciu następnej umowy ubezpieczenia OC na okres kolejnych 12 miesięcy, wskazała
termin do którego winna być uiszczona składka ubezpieczeniowa oraz numer konta bankowego. Do pisma załączono
wznowioną umowę OC. Powyższa polisa została zarejestrowana w systemie powoda (...) w dniu 10 czerwca 2014 roku.
Okoliczności bezsporne, ponadto dowody:
- odpis wznowionej polisy nr (...) – k.68,
- odpis pisma powoda z dnia 02.06.2014 r. – k.67,
- oświadczenie agenta ubezpieczeniowego B. K. – k. 102v.
Pozwany nie otrzymał oryginału umowy ubezpieczenia i stanowiącej potwierdzenie jej zawarcia polisy nr (...) wraz z
informacją o wysokości składki ubezpieczeniowej i terminu płatności, albowiem zostały one wysłane na nieaktualny
adres, pod którym J. M. już nie zamieszkiwał, tj. ul. (...), (...)-(...) G..
Okoliczności bezsporne, ponadto dowody:
- odpis wznowionej polisy nr (...) – k.68,
- odpis pisma powoda z dnia 02.06.2014 r. – k.67,
- zeznania pozwanego – k.95-95v.
Po upływie kolejnego okresu ubezpieczenia pozwany zorientował się, że nie otrzymał pocztą wznowionej polisy
(...) nr (...) oraz, że nie uiścił składki ubezpieczeniowej. Udał się do agencji ubezpieczeniowej obsługującej różne
firmy ubezpieczeniowe, gdzie poinformował o zaistniałej sytuacji oraz wyraził wolę zapłacenia zaległej składki
ubezpieczeniowej. Agent ubezpieczeniowy potwierdził fakt zaległości i w związku z tym brak aktualnego ubezpieczenia
OC motocykla, wobec nie zawarcia automatycznego następnej umowy ubezpieczenia OC na kolejne 12 miesięcy.
Jednocześnie skontaktował się telefonicznie z pracownikiem (...) przedstawiając powyższe okoliczności, w tym
informując o woli pozwanego uiszczenia zaległej składki OC. Przedstawiciel strony powodowej wskazał, że sprawa
została już oddana do sądu, w związku z czym nie przyjmą od J. M. wpłaty zaległej składki.
Dowód:
- zeznania pozwanego – k. 95-95v.
W oparciu o wydany przez Sąd Rejonowy L. tytuł wykonawczy - nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia
18 marca 2015 roku, sygn. VI Nc-e (...) opatrzony klauzulą wykonawczą w dniu 05 maja 2015 roku, strona powodowa
wdrożyła postępowanie egzekucyjne (sygn. KM (...)), w toku którego Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym
w(...)R. B.wyegzekwował od pozwanego całą należność wraz z opłatą egzekucyjną i wydatkami gotówkowymi.
Okoliczności bezsporne, ponadto dowody:
- kopia zajęcia świadczeń emerytalno-rentowych, zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego i innych
świadczeń z tytułu egzekucji innych należności z dnia 04.08.2015 r., sygn. KM (...) – k.103,
- kopia zajęcia wynagrodzenia za pracę z tytułu egzekucji innych należności z dnia 04.08.2015 r., sygn. KM (...) – k.104,
- kopia postanowienia o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego z dnia 08.09.2015 r., sygn. KM (...) – k. 105,
- zeznania pozwanego – k. 95-95v.
Sąd zważył co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy powołanych
powyżej oraz w oparciu o zeznania pozwanego i świadka B. K.. Dokumenty stanowiły dowód tego, że osoby, które
je podpisały, złożyły oświadczenia w nich zawarte (art. 245 kpc), ponadto ich prawdziwość nie była przez strony
kwestionowana. Sąd także nie znalazł podstaw do ich podważenia. Zeznania świadka i pozwanego zasługiwały
na walor wiarygodności, były one bowiem zgodne, wzajemnie się uzupełniały, znajdowały odzwierciedlenie w
niekwestionowanych dokumentach.
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części dotyczącej żądania głównego pozwu.
Podstawę prawną umowy będącej źródłem zobowiązania w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 805 § 1 kc, zgodnie
z którym przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa,
spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się
zapłacić składkę. W myśl art. 813 § 2 kc jeżeli nie umówiono się inaczej, składka powinna być zapłacona jednocześnie
z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jeżeli umowa doszła do skutku przed doręczeniem dokumentu ubezpieczenia
– w ciągu 14 dni od jego doręczenia. Z kolei przepis art. 809 § 1 kc przewiduje, iż ubezpieczyciel zobowiązany jest
potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym
Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2003.124.1152 w brzmieniu
obowiązującym w dacie zawarcia umowy) posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę
obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem
posiadanego przez niego pojazdu (art. 23 ust 1 ustawy). Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń trwa przez okres
wskazany w umowie i kończy się z upływem ostatniego dnia tego okresu, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w
ustawie (art. 12 ust. 1 ustawy). Umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych zawiera się na okres
12 miesięcy z zastrzeżeniem art. 27, zaś okres kończy się z upływem dnia poprzedzającego początkowy dzień okresu
ubezpieczenia (art. 26 ustawy). Jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem
okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie
powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na
kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2 (art. 28 ust 1ustawy). W tej sytuacji zakład ubezpieczeń jest obowiązany
potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia jej zawarcia (art. 28 ust 1a ustawy).
Wyjątek od „automatycznego” zawarcia następnej umowy zachodzi m.in. w przypadku, gdy nie została opłacona w
całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy (art. 28 ust. 2 pkt 1 ustawy). Jeżeli posiadacz
pojazdu mechanicznego zmienił adres bądź siedzibę i nie zawiadomił o tym zakładu ubezpieczeń, zawiadomienia
lub oświadczenia, skierowane przez zakład ubezpieczeń listem poleconym, na ostatni adres bądź siedzibę posiadacza
pojazdu mechanicznego, wywierają skutki prawne od chwili, w której doszłyby do niego, gdyby nie zmienił adresu
bądź siedziby (art. 18 ust. 2 ustawy).
Odnosząc wskazane powyżej przepisy do stanu faktycznego ustalonego w sprawie wskazać należy, iż rzeczywiście
doszło do automatycznego zawarcia następnej umowy ubezpieczenia OC motocykla pozwanego na kolejne 12 miesięcy,
na której potwierdzenie strona powodowa wystawiła polisę numer (...) z okresem ubezpieczenia od (...)roku do
(...)roku. Tym samym pozwany zobowiązany był do uiszczenia składki ubezpieczeniowej w kwocie 146 zł. Okoliczność
ta pozostaje bezsporna między stronami. Co więcej J. M. na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 roku oświadczając, że
nie kwestionuje swego obowiązku w powyższym zakresie, w tym co do wysokości składki ubezpieczeniowej, w istocie
uznał powództwo w tej części – zarówno co do zasady, jak i wysokości.
Zgodnie z art. 213 § 2 k.p.c. sąd jest związany uznaniem powództwa,
chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.
Należy przychylić się do stanowiska przedstawionego w doktrynie przedmiotu oraz w judykaturze, że instytucja
uznania powództwa obejmuje swoim zakresem zarówno oświadczenie woli pozwanego, tj. wniosek o wydanie wyroku
zgodnie z żądaniem pozwu, jak również oświadczenie wiedzy pozwanego, co do przyznania istnienia okoliczności
stanowiących podstawę powództwa (por. wyrok S.A. w Krakowie z 5.12.2012 r., I ACa 1061/12, LEX nr 1280314).
Mając na uwadze okoliczności rozpoznawanej sprawy Sąd przyjął, że uznanie żądania pozwu przez pozwanego w części
dotyczącej żądania głównego nie jest sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do
obejścia prawa.
Dlatego też w pkt 1 wyroku Sąd, na mocy art. 805 § 1 kc i art. 28 ust 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o
ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych (Dz.U. 2003.124.1152 w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy), zasądził od
pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 146,00 zł. Z kolei mając na względzie okoliczność, że należność ta
została już wyegzekwowana na rzecz strony powodowej w toku postępowania egzekucyjnego o sygnaturze KM (...)
prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w G.R. B.w oparciu o nakaz zapłaty wydany w
postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy L. z dnia 18 marca 2015 roku o sygnaturze VI Nc-e (...)- stosowna
adnotacja w tym zakresie została także zamieszona w pkt 1 wyroku.
Za niezasadne Sąd uznał żądanie pozwu w zakresie odsetek ustawowych od kwoty 146 zł od dnia następnego po upływie
terminu płatności raty składki do dnia zapłaty.
Zgodnie z treścią art. 481 § 1 kc jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może
żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem
okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Jak słusznie zauważa się w orzecznictwie sądowym „warunkiem istnienia stanu opóźnienia dłużnika w
spełnieniu świadczenia pieniężnego jest to, aby dłużnik znał treść obowiązku, jaki ma spełnić (wysokość świadczenia
pieniężnego), względnie czynniki, które pozwalają ustalić wysokość tego świadczenia. Przepis zawarty w art. 481 §
1 kc dotyczy sytuacji, w której na dłużniku ciąży obowiązek spełnienia świadczenia pieniężnego określonego co do
wysokości (…). Należy mieć bowiem na uwadze treść art. 354 § 1 kc, według którego dłużnik powinien wykonać
zobowiązanie m.in. zgodnie z jego treścią, co jest możliwe wówczas, gdy zna treść swego zobowiązania. Tylko w
takim przypadku dłużnik może ponosić negatywne konsekwencje prawne wynikające z zaniechania wykonania tego
obowiązku” ( por. wyrok SN z 17 czerwca 2010 r., III CSK 308/2009, Lex nr 852671).
Z kolei stosownie do treści art. 813 § 2 kc jeżeli nie umówiono się inaczej, składka powinna być zapłacona jednocześnie
z zawarciem umowy ubezpieczenia, a jeżeli umowa doszła do skutku przed doręczeniem dokumentu ubezpieczenia –
w ciągu 14 dni od jego doręczenia.
Przenosząc powyższe unormowania na grunt niniejszej sprawy zauważyć należy, że J. M. nie znał wysokości swego
zobowiązania wobec strony powodowej, stąd nie sposób uznać, aby opóźnił się ze spełnieniem świadczenia poprzez
uiszczenie składki w wysokości 146 zł. Konsekwencją powyższego jest brak podstaw do żądania przez stronę powodową
zasądzenia odsetek za czas opóźnienia (do którego w istocie nie doszło). Oryginał wznowionej polisy wraz z pismem
z dnia 02 czerwca 2014 roku informującym o zawarciu następnej umowy ubezpieczenia OC na okres kolejnych 12
miesięcy, z których to dokumentów wynikała wysokość składki ubezpieczeniowej oraz termin płatności, nie zostały
skutecznie doręczone pozwanemu. Wysłano je bowiem na nieaktualny adres zamieszkania J. M. w G., pomimo
uprzedniego poinformowania przez pozwanego agenta ubezpieczeniowego o zmianie miejsca zamieszkania na P..
Fakt zawiadomienia w dniu 18 maja 2014 roku przez pozwanego agenta ubezpieczeniowego o zmianie adresu został
potwierdzony wiarygodnymi zeznaniami B. K., który osobiście przyjął zgłoszenie, a także wydrukami próbnymi z
systemu informatycznego strony powodowej, w których widnieje data dzienna zgłoszenia zmiany danych. Ponadto
strona powodowa wzywana dwukrotnie przez Sąd do ustosunkowania się do zarzutów podnoszonych przez pozwanego
w powyższym zakresie, nie zajęła żadnego stanowiska – co Sąd, mając na względzie wyniki całej rozprawy, w oparciu
o przepis art. 230 kpc, zinterpretował w ten sposób, że powódka uznała fakty te za przyznane. Tym samym J. M.
wywiązał się z obowiązku wynikającego z treści art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach
obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
(Dz.U. 2003.124.1152 w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy), stąd brak było podstaw do przyjęcia,
że doszło o skutecznego doręczenia wywierającego skutki prawne od chwili, w której doszłoby do niego gdyby nie
zmienił on adresu. Co więcej, pismo to wraz ze wznowioną polisą wysłano na adres nieaktualny nawet w momencie
zawarcia poprzedniej umowy ubezpieczenia OC pojazdu z dnia 23 maja 2013 roku. Wówczas już bowiem J. M. wskazał
agentowi ubezpieczeniowemu powódki aktualny adres korespondencyjny w U., odmienny od dotychczasowego. Jak
wynika z zeznań pozwanego pod adresem w U. zamieszkiwali jego członkowie rodzinny i jeżeli strona powodowa
wysłałaby wznowioną polisę z dnia 02 czerwca 2014 roku właśnie na podany przez niego w dniu 23 maja 2013 roku
adres korespondencyjny, dokumenty zostałyby mu przekazane (k.95-95v). Tym samym, gdyby strona powodowa w
sposób należyty wywiązywała się ze swoich obowiązków, nie doszłoby do sporu sądowego – zwłaszcza zważając na
okoliczność, że J. M. nie kwestionował zasadności, ani wysokości składki ubezpieczeniowej i wyrażał wolę jej zapłaty
od razu, gdy zorientował się o istnieniu zaległości (do czego jednak nie doszło z uwagi na odmowę przyjęcia zapłaty).
Z opisanych wyżej względów powództwo w zakresie odsetek podlegało oddaleniu, o czym orzeczono w pkt 2 wyroku.
O kosztach procesu orzeczono w pkt 3 wyroku na podstawie art. 102 kpc, zgodnie z którym w wypadkach szczególnie
uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.
Przepis ustanawia zasadę słuszności, będącą odstępstwem od zasady odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98
kpc). Jest rozwiązaniem szczególnym, niepodlegającym wykładni rozszerzającej, wykluczającym stosowanie wszelkich
uogólnień, wymagającym do swego zastosowania wystąpienia wyjątkowych okoliczności.
Z takim właśnie przypadkiem szczególnie uzasadnionym mamy do czynienia w rozpatrywanej sprawie. Do
wytoczenia powództwa i tym samym powstania kosztów postępowania sądowego doszło bowiem w wyniku
nieprawidłowości powstałych po stronie powodowej jeszcze na etapie przedsądowym. Jak już wyżej wskazano
przeprowadzone postępowanie dowiodło, iż wznowiona polisa wraz pismem z dnia 02 czerwca 2014 roku nie została
skutecznie doręczona pozwanemu – czy to na skutek niesumiennego wykonywania obowiązków przez agentów
ubezpieczeniowych, czy też błędnego działania systemu informatycznego powódki. Pozwany bowiem z odpowiednim
wyprzedzeniem dopełnił dwukrotnie obowiązku zawiadomienia strony powodowej o zmianie miejsca zamieszkania i
pomimo to dokumenty były wysyłane pozwanemu na nieaktualny adres. Nie posiadał on wiedzy na temat wysokości
składki ubezpieczeniowej dochodzonej pozwem oraz terminie płatności. Tym samym należy uznać, iż J. M. nie
przyczynił się swoim postępowaniem do wytoczenia powództwa, stąd obciążenie go kosztami postępowania byłoby
sprzeczne z zasadą słuszności wyrażoną w treści art. 102 kpc.
Mając na uwadze wskazane okoliczności, Sąd postanowił nie obciążać pozwanego koszami procesu strony powodowej.
Sędzia Sądu Rejonowego
Ludmiła Dulka – Twarogowska