Turbiny wiatrowe i dźwięk
Transkrypt
Turbiny wiatrowe i dźwięk
FUUNNDDAACCJJAA NNAA RRZZEECCZZ ENNEERRGGEETTYYKKII ZRRÓÓW WN NO OW WAAŻŻO ON NEEJJ Warszawa, 4 sierpnia 2010 r. „Wind Turbines And Sound: Review And Best Practice Guidelines” jest to dokument sporządzony w 2007r. przez firmę HGC Engineering na zlecenie Canadian Wind Energy Association (Kanadyjskiego Stowarzyszenia Energii Wiatrowej), w odpowiedzi na potrzebę stworzenia wytycznych dobrej praktyki przy realizowaniu projektów farm wiatrowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kwestię hałasu. Niniejszy raport ma formę dyskusji, z początku ogólnie o hałasie jako zjawisku, sposobach jego opisywania i szacowania, a następnie już konkretnie o hałasie pochodzącym od elektrowni wiatrowych. Dalej opisane są doświadczenia kanadyjskie i międzynarodowe w kwestii kontrolowania skali odgłosów pracy turbin. Dokument kończy się wypunktowaniem wytycznych dobrej praktyki. Oto kilka przykładowych porad, jakie specjaliści z firmy HGC Engineering przygotowali dla branży energetyki wiatrowej: 1. Na samym początku planowania wzniesienia farmy wiatrowej należy zidentyfikować wszystkie podmioty, które potencjalnie mogą być krytycznie nastawione wobec odgłosów pracy farm wiatrowych, czyli np.: budynki mieszkalne, ale też szpitale, czy miejsca kultu religijnego. Wszystko musi być realizowane w poszanowaniu wszelkich lokalnych, prowincjonalnych i federalnych zatwierdzeń. 2. Pozytywne nastawienie społeczne jest podstawą, od początku należy je budować w wyniku kampanii informacyjnej, w której prezentowane są faktyczne rezultaty budowy elektrowni wiatrowej, a nie niemożliwe do zaspokojenia oczekiwania. Bezproduktywnym jest mówić, ze turbiny pracują bez żadnych odgłosów lub że są „ciche”. Słyszalność pracy turbin zależy od wielu czynników (choćby od ilości hałasu w danym otoczeniu) i jest czymś innym niż poziom dźwięków przez nie wytwarzanego. Dobrym rozwiązaniem jest organizować wizyty przedstawicieli danej społeczności na postawionej wcześniej farmie, aby mogli oni sami usłyszeć i ocenić skalę tego, co ma powstać w ich sąsiedztwie. Można również wznosić pilotażowe turbiny. 3. Lokalna społeczność musi być zaangażowana w projekt przez cały przebieg jego realizacji. Nikt, szczególnie osoby mieszkające najbliżej powstającej farmy wiatrowej, nie może mieć poczucia, iż cos zostało zadecydowane i wykonane „pond nim”. 4. Szczere podejście do lokalnej społeczności wymaga, aby uspokajać i tłumaczyć bezzasadność różnych obaw wobec istnienia turbin wiatrowych, np. tych, które dotyczą wysokiego i szkodliwego poziomu infradźwięków, jaki rzekomo jest generowany przez turbiny. 5. Techniczne określenie poziomu wytwarzanego hałasu powinno następować, jeżeli w promieniu kilometra ulokowane są podmioty, które mogą być wrażliwe na jego obecność, nawet wtedy, kiedy nie jest to formalnie wymagane. Powinno to zostać wykonane przez inżyniera wykwalifikowanego w dziedzinie akustyki, zgodnie z regułami sztuki i powinno bazować na wiarygodnych danych. Opracowanie: Hubert Glina, FNEZ, 2010 Fundacja na rzecz Energetyki Zrównoważonej Siedziba biura: Al. Wilanowska 208/4, 02-765 Warszawa, t./f. +48 22 412 24 92, e: [email protected], www.fnez.pl REGON:141849565, NIP: 9512283945, KRS: 0000318783, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy KRS Numer konta: 93 1030 0019 0109 8530 0023 7554