Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii
Transkrypt
Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii
Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii Powierzchnia: 244.103 km ² Ludność: 59 13 439 Ustrój: dziedziczna monarchia konstytucyjna. Władza ustawodawcza Wielkiej Brytanii Należy do monarchy i dwuizbowego parlamentu złożonego z dwóch izb: - Izby Lordów ( House of Lords, Upper House),izby wyższej złożonej z 1222 członków (parów dziedzicznych, dożywotnich, 26 lordów duchownych, 26 lordów z powołania); - Izby Gmin (House of Common, Lower House) składającej się z 651 członków, wybieranych w wyborach powszechnych, równych, tajnych i bezpośrednich na 5 lat. Wyboru dokonują obywatele brytyjscy, którzy ukończyli 18 lat, będący stałymi mieszkańcami okręgu wyborczego. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); Władza wykonawcza Wielkiej Brytanii: Monarcha i rząd mianowany przez króla i odpowiedzialny przed parlamentem. Premierem rządu jest przywódca większości parlamentarnej. Największe partie Wielkiej Brytanii: - Partia Pracy; - Partia Konserwatywna; - Liberalni Demokraci; - Szkocka Partia Narodowa; - Walijska Partia Narodowa. System gabinetowo – parlamentarny jest charakterystyczny dla Wielkiej Brytanii i jest odmianą systemu parlamentarnego. W tym systemie wyraźnie zaznacza się przewaga gabinetu nad parlamentem. Z systemem tym spotykamy się w Wielkiej Brytanii. Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej to państwo unitarne o szerokiej autonomii części składowych: Anglii, Walii, Szkocji i Irlandii Północnej. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu.Izba Lordów (House of Lords, Upper House) to izba wyższa, złożona z 1222 członków: - parów dziedzicznych; parów dożywotnich; 26 lordów duchownych; 26 lordów z powołania. Posiedzeniom Izby Lordów przewodniczy Lord Kanclerz. Izba Gmin (House of Common, Lower House) to izba niższa, składa się z 651 członków, wybieranych w wyborach powszechnych, równych, tajnych i bezpośrednich na 5 lat (może zostać rozwiązana przed terminem). Wyboru dokonują obywatele brytyjscy z ukończonym 18 rokiem życia, i którzy są stałymi mieszkańcami w okręgu wyborczym. Kandydujący muszą mieć ukończony 21 rok życia, są zobowiązani do wpłacenia kaucji wyborczej w wysokości 1000 Ł oraz przedłożyć 100 podpisów. Posiedzeniom izby przewodniczy Speaker, który nie bierze udziału w głosowaniach. http://www.wos.org.pl Kreator PDF Utworzono 2 March, 2017, 14:56 (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); Władza wykonawcza należy do monarchy i gabinetu. Elżbieta II, z dynastii saskiej wywodzącej się od Wilhelma Zdobywcy, słynnego ze zwycięstwa pod Hastings w 1066 roku włada Wielka Brytanią od 1952 roku W kwestii dziedziczenia tronu to w Wielkiej Brytanii obowiązuje system kognatyczny. System polega na tym, że synowie suwerena i ich potomkowie mają pierwszeństwo dziedziczenia tronu. W przypadku braku męskiego potomka następstwo tronu przechodzi na córki, a nie na braci suwerena. Córka, która odziedziczyła tron, staje się panującą królową i przynależą jej uprawnienia do korony dokładnie takie same jak królowi. Natomiast jej małżonkowi nie przysługują żadne specjalne tytuły czy uprawnienia. Jednak w praktyce może być on obdarzony honorami nadanymi przez królową w imieniu korony oraz może on pełnić ważną i czynną rolę w życiu państwa. Monarcha formalnie stoi na czele władzy wykonawczej, jest również jednym z organów brytyjskiej legislatywy. Do jego uprawnień należy mianowanie po kolejnych wyborach parlamentarnych premiera, a na jego wniosek pozostałych członków gabinetu i rządu. Wszystkie sprawy państwowe są wykonywane bezpośrednio przez ministrów w imieniu monarchy, bądź przez monarchę, ale za zgodą i radą ministrów. W ten sposób realizowana jest zasada: „The King the can not act alone”- „Król nie może działać sam”. Uniezależnienie się zaś gabinetu od osoby monarchy sprowadza się w praktyce do zastosowania kolejnej zasady: „Król panuje, ale nie rządzi”. Od średniowiecza obowiązywała także reguła mówiąca, że król jest czynnikiem równorzędnym z parlamentem, ale nie jest przed nim odpowiedzialny. Stąd też stwierdzenie „The king can not a wrong” - „Król nie może czynić źle”. Tak jak i dziś stosuje się zasadę, że żaden akt prawny wychodzący z kancelarii królewskiej nie ma mocy prawnej, jeżeli nie jest zaopatrzony w podpis odpowiedniego ministra (tzw. kontrasygnatę), dzięki czemu ten ostatni brał za rozstrzygnięcie królewskie osobistą odpowiedzialność. Rząd Wielkiej Brytanii stanowi około 100 osób. (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); Rząd Wielkiej Brytanii W skład Rządu brytyjskiego wchodzą: - ministrowie; - ministrowie niższej rangi; - ministrowie stanu; - podsekretarze stanu; - sekretarze parlamentarni. Struktura naczelnych władz Wielkiej Brytanii Źródło: B. Bryk: K. Wojtowicz: Systemy Polityczne Państw Unii Europejskiej, Wydawca Stowarzyszenie Parlament Młodzieży, Przemyśl 2001, s. 14. Rząd Wielkiej Brytanii nigdy nie zbiera się w pełnym składzie, ponosi jednak polityczną odpowiedzialność przed Izbą Gmin. Gabinet stanowią rządu stanowią premier i ministrowie. Na stanowisko premiera wyznaczany jest lider partii, która otrzymała absolutną większość mandatów w wyborach do Izby Gmin. Rząd ustępuje na skutek uchwalenia wotum nieufności, a premier może zaproponować monarsze rozwiązanie Izby Gmin. Wszystkie obrady Parlamentu z reguły dotyczą wniosków rządu, a więc rząd sprawuje faktyczną władzę. Monarchia pozostaje żywym symbolem ciągłości państwa. Konstytucja Wielkiej Brytanii Rolę konstytucji w Wielkiej Brytanii stanowi prawo konstytucyjne obejmujące normy prawne takie jak: - prawo pisane Magna Charta (1215); Bill of Rights (1689); - ustawa o następstwie tronu (1701)); Case law (prawo precedensowe); Common law (konstytucyjne zwyczaje). http://www.wos.org.pl Kreator PDF Utworzono 2 March, 2017, 14:56