Siły zbrojne Republiki Indii

Siły zbrojne Republiki Indii
2016-06-22 09:46:34
2
Indyjskie siły zbrojne
Hinduska armia liczy sobie kilka tysięcy lat. Siły zbrojne Republiki Indii stanowią młodą, zaledwie
kilkudziesięcioletnią odsłonę długiej historii oręża tego państwa.
Zaledwie dwa lata po zakończeniu II wojny światowej Brytyjskie Indie Królewskie wyrwały się spod panowania
Londynu i utworzyły dwa niepodległe państwa: Indie oraz Pakistan. Armia stanowiąca podstawę jednolitego
dotąd podmiotu politycznego została podzielona pomiędzy dwa niepodległe już narody.
Indyjskie siły zbrojne składają się z trzech formacji: Indyjska armia, Indyjska Marynarka Wojenna oraz Indyjskie
Siły Lotnicze. Dodatkowo są one wspierane przez trzy organizacje paramilitarne: regionalną jednostkę Assam
Rifles oraz organizacje o charakterze wspomagajacym siły zbrojne.
Prezydent Indii jest najwyższym zwierzchnikiem indyjskich sił zbrojnych. Indyjskie siły zbrojne są zarządzane
przez Ministerstwo Obrony. Indyjskia armia liczy 1,3 mln żołnierzy i jest trzecią najliczniejszą armią na świecie.
Departament Produkcji Obronnej Ministerstwa Obrony jest odpowiedzialny za produkcję uzbrojenia i wyposażenia
dla Armii Indyjskiej. Państwowy system produkcji uzbrojenia składa się z 41 fabryk zbrojenowych tzw. Ordnance
Factories, które znajdują się pod kontrolą Zarządu Fabryk Zbrojeniowych (Ordnance Factories Board) i ośmiu
państwowych jednostek (Public Sector Units) HAL, BEL, BEML, BDL, MDL, GSL, GRSE and Midhani. India jest
największym importerem uzbrojenia na świecie – główne kierunki importu to Rosja, Izrael, Francja i Stany
Zjednoczone.
Rząd Indii wylansował w 2014 roku program “MAKE IN INDIA” mający na celu głównie zwiększenie
zaangażowania kapitału zagranicznego w inwestowanie w nowe zakłady produkcyjne w Indiach i uruchamaianie
produkcji na terytorium Indii. Program ten obejmuje wszystkie działy gospodarki i w tym również sektor obronny.
W czerwcu 2016 roku rząd indyjski dopuścił 100 % udział kapitału zagranicznego w fabrykach zbrojeniowych.
Niemniej każda inwestycja zagraniczna musi uzyskać zatwierdzenie rządu indyjskiego. Jak do tej pory napływ
inwestycji zagranicznych do indyjskiego sektora zbrojeniowego nie jest duży. Każdy inwestor zagraniczny jest
zainteresowany przede wszystkim zwrotem zainwestowanego kapitału, a w obecnych warunkach nie jest to
przewidywalne. Indyjski rząd doskonale zdaje sobie sprawę z takiego stanu rzeczy i pracuje nad rozwiązaniami
systemowymi, które miałyby ułatwić praktyczną stronę dokonywania inwestycji w indyjskim sektorze
zbrojeniowym.
Indie stoczyły cztery wojny z Pakistanem w latach 1947, 1965, 1971 i 1999 oraz z Chinami w 1962 roku.
Zwycięstwo Indii nad Pakistanem w 1971 utorowało droge do powstania Bangladeszu jako niezależnego
państwa.
W roku budżetowym 2015/2016 (01.04.2015 – 31.03.2016) Indie wydały kwotę 60 bilionów dolarów na sektor
obronny.
Indyjskie siły zbrojne posiadają między innymi 4 tysiące czołgów, dwa tysiące transporterów opancerzonych,
3
ponad cztery tysiące dział oraz dwieście lekkich helikopterów. Indie przeprowadzają modernizację swojej armii.
Przeprowadzane są regularne ćwiczenia jak np. wspólne manewry z armia amerykańską o nazwie Exercise Yuddh
Abhyas, które miały miejsce po raz pierwszy w 2005 roku, czy z armią francuską Exercise Shakti od 2011 roku.
Od 2003 roku odbywają się manewry z Rosją tzw. Exercise Indra.
Pierwszy indyjski satelita przeznaczony wyłącznie do celów militarnych został wyniesiony na orbitę przez rakietę
Ariane 5 produkowaną przez europejskie konsorcjum Arianspace z terytorium Gujany Francuskiej w 2013 roku.
.
Indyjskie siły zbrojne na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat polegały głównie na technologii radzieckej,
brytyjskiej, francuskiej i izraelskiej. Główną siłę uderzeniową indyjskiego lotnictwa stanowią rosyjskie samoloty
Sukhoi Su-30MKI. Znaczna część z nich została zakupiona w latach 90-tych. Niemniej Indie po ponad 30 latach
prac badwczych i wdrożenoiwych zdołały uruchomić produkcję wielozadaniowego myśliwca TEJAS własnej
konstrukcji przez Hindustan Aeronautics Limited (jakkolwiek silnik tego samolotu jest produkcji amerykanskiej
firmy General Electric)
Opracowywaniem własnych konstrukcji uzbrojenia celem zmniejszenia uzależnienia od zagranicznych technologii
i importu uzbrojenia zajmuje się Defence Research & Development Organisation (DRDO) pracujaca pod
nadzorem Department of Defence Research and Development of Ministry of Defence.
Defence Procurement Board jest zarządzana przez Sekretarza Obrony. Z kolei Defence Acquisition Wing headed
jest zarządzana przez Dyrektora Generalnego (Zakupy) i ma za zadanie wspomagać Defence Procurement w jej
funkconowaniu.
W dniu 26 marca 2016 Ministerstwo Obrony ogłosiło Procedurę Produkcji Obronnej w tym samym czasie, kiedy
odbywają się największe w Indiach targi sektora obronnego DefExpo 2016, które w tym roku odbyły się na Goa.
4