Połączenia śrubowe a bezpieczeństwo pracy maszyn i
Transkrypt
Połączenia śrubowe a bezpieczeństwo pracy maszyn i
Połączenia śrubowe a bezpieczeństwo pracy maszyn i urządzeń Użytkownicy maszyn i urządzeń często napotykają na problemy związane z luzowaniem się śrub i nakrętek. Powszechnie stosowane metody zabezpieczania śrub przed samoczynnym luzowaniem, opierające się na tarciu, nie dają gwarancji skutecznego działania w warunkach oddziaływania sił dynamicznych, drgań lub wibracji oraz nie zapewniają kontroli i utrzymania wysokiej wartości siły zacisku bez narażenia śruby na uszkodzenie. W ymagania w tym zakresie dotyczące maszyn używanych w przemyśle spożywczym są szczególnie wysokie ze względu na konieczność utrzymania ciągłości pracy i dotrzymania wymagań technologicznych, a tym samym zapewnienia norm jakościowych produkowanej żywności. Dlatego też jedną z podstawowych kwestii występujących w projektowaniu maszyn i urządzeń jest zapewnienie skuteczności i bezpieczeństwa połączeń śrubowych. Muszą one pewnie łączyć skręcane elementy, zapewniając stałą i wysoką wartość siły ściskającej i charakteryzować się odpornością na rozluźniające efekty drgań i obciążeń dynamicznych, a jednocześnie muszą być łatwo demontowalne podczas prac naprawczych lub remontowych. TECHNOLOGIE I INNOWACJE Metody zabezpieczania połączeń śrubowych Jak wiadomo, śruba obciążona statycznie jest utrzymywana w miejscu przez siły tarcia występujące pod łbem i na gwincie, jednak pod wpływem obciążeń dynamicznych, drgań lub wibracji wartość tych sił może stopniowo spadać. Świadomość tego problemu od zawsze zmuszała projektantów do poszukiwania metod mających zapobiec ich samoodkręcaniu się. Najczęściej dążono do wzrostu tarcia na gwincie lub pod nakrętką czy łbem śruby, ale opracowano też inne rozwiązania, spośród których najbardziej popularne to: yy śruby, gdzie stosunek długości zacisku do średnicy gwintu jest jak największy; śruba jest długa i relatywnie cienka, a wiec i bardziej elastyczna, musi obracać się dłużej zanim zostanie utracone napięcie wstępne; koszt zakupu długich śrub jest dość wysoki; 48 Casebook Przemysł spożywczy 2013 / sierpień 2013 | Rysunek 1 | Rysunek 2 podkładki sprężyste, których działanie blokujące jest mocno wątpliwe, gdyż w większości zwiększają one jedynie w niewielkim stopniu działanie sprężyste śrub (np. do 10% potencjału śruby kl. 8.8); yy podkładki radełkowane, które zwiększają tarcie na powierzchniach kontaktu i mają efektywne działanie blokujące w połączeniach obciążonych statycznie; yy nakrętki koronowe, podkładki odginane, łączenie drutem, co niestety jest związane ze skomplikowanym montażem i demontażem, a jednocześnie nie zapewnia kontroli i utrzymania stabilnej wartości siły zacisku, ponieważ zawleczki, drut czy same podkładki są z reguły wykonane z miękkiej stali podatnej na odkształcenia, a nawet uszkodzenia, zwłaszcza pod wpływem obciążeń dynamicznych. yy nakrętki z wkładką nylonową lub zdeformowanym gwintem, gdzie wykorzystane jest wysokie tarcie na gwincie co sprawia, yy Siła zacisku a jakość połączenia śrubowego Kolejnym problemem, z jakim musi zmierzyć się projektant połączenia śrubowego, jest określenie wartości siły, z jaką mają być ściskane łączone elementy, co jest najistotniejszym parametrem decydującym o jakości połączenia śrubowego. Jej wyliczenie musi uwzględniać warunki, w jakich funkcjonuje dane połączenie oraz liczne parametry, jak m.in.: rodzaj gwintu, charakterystyka materiałów i powłok elementów łączonych i łączących, warunki tarcia dla gwintu i łba śruby/nakrętki, bez których dokładne wyznaczenie momentu skręcającego będzie niewiarygodne. Zapewnienie kontrolowanej wartości siły zacisku w połączeniach śrubowych jest niezwykle istotne, a wręcz niezbędne. Aby to osiągnąć należy zminimalizować tarcie na powierzchni gwintu śruby np. przez smarowanie, co zapewni minimalne odchylenia w otrzymywanych wartościach siły zacisku przy dokręcaniu śruby takim samym momentem skręcającym. Problemy użytkowników maszyn Bardzo często przyczyną uszkodzeń maszyn i urządzeń jest poluzowanie się lub pęknięcie elementów złącznych, do którego może dojść na skutek: yy spadku wartości sił statycznego tarcia na gwincie i pod łbem pod wpływem działania obciążeń dynamicznych, zwłaszcza poprzecznych, co może doprowadzić do uszkodzeń zmęczeniowych (np. ścięcia śruby); yy zbyt małej długość zacisku, przy której każdy ruch śruby może spowodować poważny spadek napięcia; yy ponownego użycia tych samych śrub lub śrub z uprzednio naniesionym klejem, co powoduje znaczny wzrost tarcia, co z kolei skutkuje bardzo niską wartością siły zacisku. Co to jest i jak działa klinowy system zabezpieczania połączeń śrubowych Wszystkie powszechnie stosowane metody zabezpieczeń połączeń śrubowych są oparte na tarciu i mimo że dość dobrze działają w warunkach obciążeń statycznych, to jednak nigdy nie dadzą pełnej gwarancji niezawodności, a zatem i bezpieczeństwa w warunkach obciążeń dynamicznych. Taką gwarancję daje natomiast system klinowy, który dla zabezpieczenia połączeń śrubowych wykorzystuje napięcie śruby zamiast tarcia w oparciu o technikę klinowania, zgodnie z wymaganiami normy DIN 25 201. Jest to jedyna niezawodna metoda niepozwalająca na odkręcenie się śruby lub nakrętki i chroniąca przed wysokimi kosztami napraw oraz ryzykiem utraty zdrowia lub nawet życia użytkowników maszyn i urządzeń. System tworzy zespół dwóch stalowych pierścieni, z których każdy ma jedną z powierzchni naciętą w formie klinów, a drugą w formie promieniowo rozłożonych ząbków (rys. 1). Pierścienie są złożone ze sobą powierzchniami klinowymi do wewnątrz i dodatkowo sklejone dla uzyskania zespołu, tworząc w ten sposób podkładkę, którą zakłada się pod łeb śruby lub pod nakrętkę. Podczas dokręcania śruby lub nakrętki, ząbkowane nacięcia na zewnętrznych powierzchniach podkładki zwierają się ze współpracującymi powierzchniami elementów łączących i łączonych, tworząc z nimi połączenia kształtowe. Dzięki temu podczas odkręcania powierzchnie zewnętrzne zespołu nie przemieszczają się po powierzchniach współpracujących gdy jednocześnie górny element zespołu przesuwa się po powierzchni klinowej elementu dolnego. Ponieważ kąt nachylenia powierzchni klinowych α jest większy od kąta wzniosu linii śrubowej gwintu β (rys. 2), przemieszczanie się obu elementów podkładki po sobie powoduje przyrost wysokości podkładki, a tym samym przyrost napięcia w gwincie śruby. Odkręcenie śruby lub nakrętki wymaga zatem pokonania tego przyrostu, co dla montera nie stanowi problemu, natomiast dla śruby lub nakrętki dążącej do poluzowania się jest niemożliwe. Należy jeszcze raz podkreślić, że efekt zabezpieczenia uzyskuje się tu wyłącznie na zasadzie podtrzymania napięcia wstępnego, Casebook Przemysł spożywczy 2013 / sierpień 2013 49 TECHNOLOGIE I INNOWACJE że nakrętka nigdy całkowicie się nie odkręci, ale wzrost tarcia nie gwarantuje uzyskania i utrzymania wysokiej wartości siły zacisku. Ze względu na wysokie tarcie montaż jest dość pracochłonny. Nakrętki mogą być używane tylko jednokrotnie; yy nakrętki kołnierzowe lub śruby z łbem kołnierzowym z ponacinaną/radełkowaną powierzchnią dolną w celu zwiększenia powierzchni kontaktu i tarcia, co zawsze wymaga zastosowania dużego momentu skręcającego i może m.in. doprowadzić do poważnych uszkodzeń powierzchni elementu łączonego podczas dokręcania, a zwłaszcza odkręcania. Mimo że śruba/ /nakrętka jest relatywnie dobrze zabezpieczona przed odkręceniem, wysoka wartość tarcia wpływa na znaczne odchylenia w osiąganych wartościach siły zacisku; yy kleje, których stosowanie ze względu na konieczność przygotowania powierzchni i czas oczekiwania na związanie jest metodą bardzo pracochłonną. Demontaż jest zwykle mocno utrudniony i również wymaga znacznego nakładu pracy. Powtórne użycie elementów złącznych związane jest z ich pracochłonnym czyszczeniem; znaczny wzrost tarcia na gwincie wymaga użycia dużego momentu skręcającego, co nie prowadzi do uzyskania wysokiej siły zacisku, a może skutkować uszkodzeniem śruby. Ze względu na zmienne wartości tarcia nie jest również możliwa kontrola wartości siły zacisku. Projektanci próbowali również osiągnąć wzrost bezpieczeństwa połączeń śrubowych przez zastąpienie śrub niższej klasy śrubami klasy wyższej. Niestety nie brali pod uwagę faktu, iż obróbka powierzchniowa śrub wyższych klas w porównaniu ze standardowym cynkowaniem galwanicznym może zmienić warunki tarcia, co jest istotne przy obliczaniu momentu skręcającego. Nawet przy większej wartości momentu skręcającego uzyskana siła zacisku może być zbyt mała ze względu na większe tarcie. W efekcie nie wzrasta poziom bezpieczeństwa połączenia śrubowego, a znacznie wzrastają koszty. a nie dzięki powszechnym składowym sił tarcia. Niezależność od tarcia pozwala również na smarowanie elementów połączenia śruboweg, co pozwala na uzyskanie wysokiej i kontrolowanej wartości siły zacisku. Opis przypadku Jeden z wiodących polskich producentów maszyn spożywczych, olsztyński OBRAM, zabezpieczał połączenia śrubowe występujące w urządzeniach do formowania twarogu (Cheeseformer) i w transporterach produkcyjnych zawleczkami wykonanymi ze stali kwasoodpornej 304. Problem, jaki pojawił się w okresie eksploatacji tych urządzeń dotyczył pękania zawleczek, co skutkowało luzowaniem się połączeń śrubowych, a w konsekwencji uszkodzeniami elementów urządzeń i przerwami w produkcji. Elementy pękniętych zawleczek i połączeń śrubowych mogły dostawać się również do produkowanej żywności. Obie firmy, producent maszyn i producent twarogów ponosiły w związku z tym znaczne straty i koniecznym stało się znalezienie rozwiązania tego problemu. Projektanci zdecydowali się zmienić sposób zabezpieczania śrub i nakrętek. Zamiast rozwiązania opartego na zawleczkach wprowadzono podkładki klinujące HEICO-LOCK w wykonaniu ze stali kwasoodpornej EN 1.14 404 typu A4 oraz 254 SMO (rys. 3). Eliminując przyczynę problemu uzyskano jednocześnie pełną gwarancję zabezpieczenia połączeń śrubowych przed poluzowaniem i kontrolę siły zacisku. TECHNOLOGIE I INNOWACJE Podsumowanie System podkładek klinujących jest od dawna znany i szeroko stosowany na całym świecie zarówno w budowie oraz modernizacji maszyn i urządzeń, jak i w utrzymaniu ruchu w wielu gałęziach przemysłu, również w przemyśle spożywczym. Firma HEICO Poland jako przedstawiciel producenta podkładek klinujących HEICO-LOCK, niemieckiej firmy HEICO Befestigungstechnik GmbH, działa na rynku polskim świadcząc usługi doradztwa technicznego i sprzedaży. Z naszą ofertą docieramy bezpośrednio do producentów maszyn i urządzeń oraz do użytkowników, służb remontowych i utrzymujących ruch. Zalety podkładek klinujących prezentowane były również na branżowych i specjalistycznych sympozjach oraz konferencjach, m.in. na: yy XV Konferencji Naukowo-Technicznej „Budowa i Eksploatacja Maszyn Przemysłu Spożywczego” BEMS 2012 w Kołobrzegu (publikacja naukowa w kwartalniku „Inżynieria Przemysłu Spożywczego” nr 3/4- 2012), yy V Konferencji Naukowo-Technicznej „Utrzymanie Ruchu w Przemyśle Spożywczym” 2013 w Bielsku-Białej. t www.heico-lock.pl 50 Casebook Przemysł spożywczy 2013 / sierpień 2013 | Rysunek 3