QUANTA LiteTM dsDNA

NOVA Lite® ANA Plus Mouse Kidney & Stomach
Do diagnostyki in vitro
Kod produktu:
708150, 708155
508150.30, 508155.10
Złożoność CLIA: Wysoka
Przeznaczenie
NOVA Lite® ANA Plus to pośrednie badanie immunofluorescencyjne do badań przesiewowych i oznaczania
półilościowego przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), przeciwciał przeciwmitochondrialnych (AMA), przeciwciał
przeciwko mięśniom gładkim (ASMA) oraz przeciwciał przeciwko komórkom ściennym żołądka (GPA) w
surowicy ludzkiej. Obecność przeciwciał przeciwjądrowych może być stosowana w połączeniu z objawami
klinicznymi i innymi badaniami serologicznymi, aby wspomóc diagnostykę tocznia rumieniowatego
układowego (SLE) lub innych chorób tkanki łącznej bądź reumatycznych.
Podsumowanie i wyjaśnienie testu
Pojęcie „przeciwciała przeciwjądrowe” (ANA) opisuje różnorodne przeciwciała, które wchodzą w reakcję ze
składnikami jąder komórkowych, w tym z DNA, RNA oraz wieloma białkami i rybonukleoproteinami.1 Te
przeciwciała często występują u pacjentów z chorobami tkanki łącznej lub reumatycznymi, szczególnie
toczniem rumieniowatym układowym. Praktycznie wszyscy pacjenci SLE są ANA-pozytywni. Ta czułość
diagnostyczna doprowadziła do włączenia testowania ANA do Poprawionych kryteriów z 1982 r. klasyfikacji
toczenia rumieniowatego układowego przez podkomisję Amerykańskiego Kolegium Reumatologii.2 Pomimo
tego, że badanie ANA jest doskonałym badaniem przesiewowym dla SLE (wynik negatywny praktycznie
wyklucza aktywne SLE3), w żadnym wypadku nie jest to badanie swoiste. Pacjenci z innymi chorobami tkanki
łącznej, jak reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina i zapalenie skórno-mięśniowe mają często wyniki
pozytywne i w innych stanach chorobowych oraz u osób zdrowych można obserwować niskie miana ANA.4
Pozytywne wyniki ANA mogą występować po ciężkich oparzeniach lub infekcjach wirusowych i zgłaszano je u
niektórych osób zdrowych, zwłaszcza osób starszych. Ze względu na brak swoistości zaleca się, aby
wszystkie próbki pozytywne pod względem ANA miareczkować do punktu końcowego i przeprowadzić
bardziej swoiste badania pod kątem autoprzeciwciał skierowanych przeciwko podwójnej nici DNA (dsDNA) i
ekstrahowalnemu antygenowi jądrowemu (ENA).1-3
Wysokie poziomy AMA są często wykrywane w związku z pierwotną marskością żółciową. Niskie miana AMA
mogą być wykrywane w przypadku innych zaburzeń wątroby, takich jak przewlekłe aktywne zapalenie wątroby
oraz kryptogenne zapalenie wątroby.5,6 ASMA występuje w wysokich mianach w surowicy 70% pacjentów z
przewlekłym aktywnym zapaleniem wątroby. Ponadto 50% z tych pacjentów ma pozytywne wyniki ANA,
natomiast 25% wykazuje niskie miana AMA. Niskie miana ASMA mogą być obecne w zakażeniach
wirusowych, nowotworach i u zdrowych osób.5,7
GPA występuje w surowicy 90% pacjentów cierpiących na niedokrwistość złośliwą. Wraz z innymi danymi
laboratoryjnymi, pozytywny wynik GPA pozwala odróżnić autoimmunologiczną niedokrwistość złośliwą od
innych niedokrwistości megaloblastycznych. Chociaż GPA są wykrywane u mniej niż 2% zdrowej populacji
poniżej 20 roku życia, ich występowanie rośnie u kobiet powyżej 40 roku życia i może występować u do 16%
zdrowej populacji powyżej 60 roku życia.8,9
Referencyjną metodą badania ANA, AMA, ASMA i GPA jest pośrednia immunofluorescencja. Popularnymi
substratami są cienkie skrawki narządów gryzoni lub niektóre rodzaje linii komórkowych. Substraty wybrane
do testu NOVA Lite® ANA Plus to optymalnie utrwalone skrawki nerki i żołądka myszy. Koniugat to
oczyszczone metodą powinowactwa IgG przeciw-ludzkie.
1
Zasada badania
W przypadku pośredniej techniki immunofluorescencji próbki są inkubowane z substratem antygenu, a
przeciwciała, które nie weszły w reakcję, są wypłukiwane. Substrat jest inkubowany ze swoistym koniugatem
znakowanym fluoresceiną, a następnie niezwiązany odczynnik jest wypłukiwany. Próbki zawierające
autoprzeciwciała obserwowane pod mikroskopem fluorescencyjnym będą wykazywać jasnozieloną
fluorescencyjną barwę w miejscach komórki lub jądra, gdzie nastąpiło związanie autoprzeciwciał.
Odczynniki
1.
4 lub 8 dołkowe preparaty ANA Plus (nerka/żołądek myszy) z osuszaczem
Tylko zestawy:
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Koniugat IgG przeciw-ludzkich (kozi), znakowany fluoresceiną w buforze zawierającym błękit Evansa i
0,09% azydku sodu
Wzór jednorodny ANA, 1 fiolka buforu zawierającego 0,09% azydek sodu oraz przeciwciała surowicy
ludzkiej przeciwko jądru komórkowemu, wstępnie rozcieńczony
System kontroli negatywnej IFA, 1 fiolka buforu zawierającego 0,09% azydek sodu bez przeciwciał
surowicy ludzkiej przeciwko ANA Plus, wstępnie rozcieńczony
Koncentrat PBS (40x)
Środek do osadzania preparatu, azydek sodu 0,09%
Szkiełka nakrywkowe
Ostrzeżenia
1.
2.
3.
4.
Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowywaniu kontroli dla tego produktu
zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono że nie zawierają
przeciwciał przeciwko HIV, HBsAg i HCV. Jednak żadna metoda testowania nie może całkowicie
zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. W związku z tym
wzór jednorodny ANA ANA i system kontroli negatywnej IFA powinny być obsługiwane w taki sam
sposób jak materiał potencjalnie zakaźny.10
Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w
przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub oczy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z
ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali. Jeśli
do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie
dopuścić do gromadzenia się azydku.
Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki ochrony osobistej.
Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i lokalnych
przepisów w zakresie utylizacji odpadów.
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
Ten produkt jest przeznaczony do zastosowań diagnostycznych in vitro.
Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować
osiągnięciem niespójnych wyników.
Niekompletne lub nieskuteczne wypłukanie dołków IFA może spowodować wysoki poziom tła.
Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi
urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w
stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest
potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się w
akceptowalnych limitach.
Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową
odczynników, moc lampy używanego mikroskopu, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania,
dokładność płukania oraz czasy trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i
powtarzalnych wyników wymaga staranności i precyzji.
2
6.
7.
Z czasem koniugat IgG przeciw-ludzkiej może zmienić kolor z powodu ekspozycji na światło. Jednak
zmiana barwy nie ma wpływu na wynik badania.
Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej.
Warunki przechowywania
1.
2.
Wszystkie zestawy odczynników przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie zamrażać. Odczynniki są
trwałe do daty ważności, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami.
Rozcieńczony bufor fosforanowy zachowuje trwałość przez 4 tygodnie w temperaturze 2–8°C.
Pobieranie próbek
Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do
próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek zawierających widoczne
zanieczyszczenia, skażonych bakteryjnie lub podgrzanych. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub
lipemicznej surowicy albo próbek.
Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument CLSI (uprzednio NCCLS) H18-A3
zaleca następujące warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie
dłużej niż 8 godzin. 2) Jeśli badanie nie zostanie zakończone w ciągu 8 godzin, schłodzić próbkę do
temperatury 2–8°C. 3) Jeśli badanie nie zostanie ukończone w ciągu 48 godzin lub w przypadku transportu
próbki, należy zamrozić ją w temperaturze -20°C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed
badaniem muszą zostać dobrze wymieszane.
Badanie
Dostarczone materiały (zestawy)
708150
20
1
1
1
2
1
1
8-dołkowe preparaty substratu ANA Plus
15 ml FITC koniugat przeciwkoludzkiej IgG
0,5 ml wzoru jednorodnego ANA
0,5 ml negatywna kontrola systemu IFA
25 ml koncentrat PBS (40x)
7 ml środek do osadzania preparatu
20 szkiełek nakrywkowych
708155
10
1
1
1
1
1
1
4-dołkowe preparaty substratu ANA Plus
7 ml koniugatu FITC IgG przeciw-ludzkiej
0,5 ml wzór jednorodnego ANA
0,5 ml negatywna kontrola systemu IFA
25 ml koncentrat PBS (40x)
7 ml środek do osadzania preparatu
10 szkiełek nakrywkowych
Dostarczone materiały (preparaty)
508150.30
508155.10
30 x preparat substratu ANA Plus (8 dołków)
10 x preparat substratu ANA Plus (4 dołki)
Wymagane materiały nie dołączone do zestawu
Mikropipety o pojemności 15–1000µL objętość
Woda destylowana lub dejonizowana
Gruszki laboratoryjne lub pipety Pasteura
Komora wilgotna
Pojemnik 1 l (do rozcieńczania PBS)
Barwiacz Coplina
Mikroskop fluorescencyjny z filtrem wzbudzającym 495 nm i filtrem barierowym 515 nm
3
Sposób przygotowania
Przed rozpoczęciem
1.
2.
3.
Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20 - 26oC) i dobrze wymieszać.
Rozcieńczyć koncentrat PBS: WAŻNE: Rozcieńczyć koncentrat PBS w stosunku 1:40, dodając
zawartość butelki koncentratu PBS do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej i dokładnie
wymieszać. Bufor PBS jest używany do rozcieńczania próbek pacjentów oraz jako bufor do płukania.
Rozcieńczony bufor może być przechowywany maksymalnie przez 4 tygodnie w temperaturze 2 - 8°C.
Rozcieńczyć próbki pobrane od pacjenta:
a.
Wstępne badanie przesiewowe: Rozcieńczyć próbki pochodzące od pacjenta w stosunku 1:20
rozcieńczonym buforem PBS (tj. dodać 50 µL surowicy do 950 µL buforu PBS).
b.
Miareczkowanie: Z początkowego rozcieńczenia przesiewowego dla wszystkich próbek
pozytywnych wykonać serię 2-krotnych rozcieńczeń za pomocą rozcieńczonego buforu PBS
(tj. 1:40, 1:80,... 1:5120).
Procedura badania
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Przygotować preparat substratu: Preparaty substratu przed wyjęciem z woreczka muszą osiągnąć
temperaturę pokojową. Oznaczyć ołówkiem i umieścić w odpowiedniej komorze wilgotnej. Dodać 1
kroplę (70–90 µl) nierozcieńczonej kontroli pozytywnej i negatywnej, odpowiednio do dołka 1 i 2. Do
pozostałych dołków dodać 1 kroplę (70–90 µl) rozcieńczonych próbek pochodzących od pacjenta.
Inkubacja preparatu: Inkubować preparat przez 30 + 5 minut w komorze wilgotnej (zwilżony ręcznik
papierowy włożony na płasko na spodzie zamkniętej torebki lub szklanego pojemnika zapewni
odpowiednie warunki wilgotności). Nie dopuścić do wyschnięcia substratu podczas badania.
Wypłukać preparaty: Po inkubacji użyć plastikowej gruszki laboratoryjnej lub pipety, aby delikatnie
przepłukać surowicę rozcieńczonym buforem PBS. Ustawić preparat oraz strumień bufora PBS w taki
sposób, aby ograniczyć wypłukiwanie próbek między dołkami. Unikać kierowania strumienia
bezpośrednio na dołki, aby nie dopuścić do uszkodzenia substratu. Jeśli jest to wymagane,
można umieścić preparaty na maks. 5 minut w barwiaczu Coplina z rozcieńczonym buforem PBS.
Dodanie koniugatu fluorescencyjnego: Strząsnąć nadmiar buforu PBS. Umieścić preparat z
powrotem w komorze wilgotnej i natychmiast przykryć każdy dołek kroplą koniugatu
fluorescencyjnego. Inkubować preparaty przez dodatkowe 30 ±5 minut.
Wypłukać preparaty: Powtórzyć etap 3.
Szkiełko nakrywkowe: Procedura nakładania szkiełek nakrywkowych różni się w zależności od
laboratorium. Zalecana jest poniższa procedura:
a.
Umieścić szkiełko nakrywkowe na ręczniku papierowym.
b.
Nanieść środek do osadzania preparatu w formie ciągłej linii na dolnej krawędzi szkiełka
nakrywkowego.
c.
Strząsnąć nadmiar buforu PBS i zetknąć dolną krawędź preparatu z krawędzią szkiełka
nakrywkowego. Delikatnie opuścić preparat na szkiełko nakrywkowe, w taki sposób, aby
środek do osadzania preparatu rozpłynął się do górnej krawędzi preparatu bez formowania
pęcherzyków powietrza.
Kontrola jakości
Wzór jednorodny ANA i system kontroli negatywnej IFA powinny być oznaczane dla każdego preparatu, aby
upewnić się, że wszystkie odczynniki i procedury działają prawidłowo. Dodatkowe odpowiednie surowice
kontrolne można przygotować dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze <
-70oC. Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe
kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, wyniki badania powinny być traktowane jako
nieważne i badanie powinno zostać powtórzone.
1.
Wzór jednorodny ANA musi być >3+.
2.
System kontroli negatywnej IFA musi być negatywny.
4
Interpretacja wyników
Reakcja negatywna. Próbka jest traktowana jako negatywna, jeśli swoiste zabarwienie jest równe lub
mniejsze niż systemu kontroli negatywnej IFA. Próbki mogą wykazywać różny stopień barwienia tła ze
względu na przeciwciała heterofilne lub niski poziom autoprzeciwciał skierowanych przeciwko składnikom
cytoplazmatycznym, jak białka kurczliwe.
Reakcja pozytywna. Swoiste barwienie składników komórkowych. W zależności od swoistości przeciwciała
można obserwować różne wzory barwienia.
Ustalić stopień fluorescencji lub intensywności za pomocą tych kryteriów:
4+
Jaskrawo jasnozielona fluorescencja
3+
Jasna jasnozielona fluorescencja
2+
Wyraźnie rozpoznawalna pozytywna fluorescencja
1+
Najniższa swoista fluorescencja, która umożliwia wyraźne odróżnienie barwienia jądrowego
i/lub cytoplazmatycznego od fluorescencji tła
Interpretacja wzoru. Mogą występować różne wzory barwienia jądrowego i/lub cytoplazmatycznego w
zależności od występujących w próbce rodzajów i względnych ilości autoprzeciwciał. Można obserwować
następujące wzory barwienia:
Jednorodne: Jednolite barwienie jądra z lub bez widocznego maskowania jąderek.
Obecność antygenów jądrowych: dsDNA, ssDNA, histony
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana sugerują SLE, niskie miana sugerują SLE lub inne choroby
tkanki łącznej.
Obwodowe: Jednolite barwienie, głównie wokół zewnętrznej okolicy jądra, ze słabszym barwieniem w
kierunku centrum jądra.
Obecność antygenów jądrowych: dsDNA, ssDNA, DNP, histon
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana sugerują SLE, niskie miana sugerują SLE lub inne choroby
tkanki łącznej.
Plamy: Widoczne delikatne lub ziarniste barwienie jąderka, na ogół bez barwienia fluorescencyjnego
jąderek.
Obecność antygenów jądrowych: Sm, RNP, Scl-70, SS-A, SS-B i inne jeszcze nie
scharakteryzowane układy antygen/przeciwciało.
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana sugerują SLE (przeciwciało Sm), mieszaną chorobę tkanki
łącznej (przeciwciało RNP), twardzinę (przeciwciało Scl-70) lub zespół Sjogrena-suchość błon
śluzowych (przeciwciało SS-B); niższe miana mogą sugerować inne choroby tkanki łącznej.
Jąderkowy: Duże ziarniste nakrapiane plamy w jądrze, zazwyczaj mniej niż 6 na komórkę, z lub bez
okazjonalnych drobnych plamek.
Obecność antygenów jądrowych: 4–6S RNA i inne nieznane antygeny jądrowe.
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana występują w twardzinie i zespole Sjogrena.
Mitochondrialne (AMA): Dyskretne ziarniste barwienie dystalnych i/lub proksymalnych kanalików
nerkowych. Aktywne metabolicznie komórki ścienne żołądka zawierają wysokie stężenia
mitochondriów i także mogą barwić się pozytywnie.
Obecność antygenu: Różne rodzaje antygenów mitochondrialnych.
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana wskazują na pierwotną marskość żółciową.
Mięśnie gładkie (ASMA): Oddzielne barwienie wewnętrznych warstw mięśniowych naczyń krwionośnych
nerki i/lub warstw mięśniowych żołądka jest uważane za swoiste dla ASMA.
Obecność antygenu: Aktyna
Powiązanie z chorobą: Wysokie miana świadczą o przewlekłym aktywnym zapaleniu wątroby,
autoimmunologicznym zapaleniu wątroby.
Komórki ścienne żołądka (GPA): Barwienie cytoplazmy komórek ściennych żołądka. Komórki te znajdują
się w błonie śluzowej żołądka. Ponieważ AMA również barwią komórki ścienne, należy sprawdzić
kanaliki nerkowe przed zgłoszeniem GPA. Jeżeli próbka ma pozytywny wynik GPA, kanaliki nerkowe
będą negatywne.
Obecność antygenu Pompa protonowa (h/K ATPaza)
Powiązanie z chorobą: Przeciwciała te występują w niedokrwistości złośliwej i zanikowym zapaleniu
błony śluzowej żołądka.
5
Istotne jest ostrzeżenie użytkownika, aby zachować ostrożność podczas określenia swoistości
autoprzeciwciał na podstawie wzorów, z wyjątkiem wzorów jąderkowych i centromerowych, w których każdy
antygen jest bardzo dobrze określony i ich wzory są charakterystyczne. Ponieważ wiele autoprzeciwciał lub
ich kombinacji może indukować wzór jednorodny lub plamisty, zaleca się przeprowadzenia na wszystkich
próbkach plamistych lub jednorodnych kontrolnych badań autoprzeciwciał swoistych (takich jak dsDNA i
ENA).
Ograniczenia badania
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Wysokie miana ANA sugerują chorobę tkanki łącznej, ale nie powinny być uznawane za
diagnostyczne. Wynik badania ANA powinien być analizowany w połączeniu z innymi wynikami
serologicznymi oraz ogólnym wywiadem klinicznym pacjenta.
Wzory ANA często zmieniają się, gdy próbka jest miareczkowana do punktu końcowego. Zjawisko to
jest spowodowane faktem, że podczas badania bardziej rozcieńczonych próbek niższe miana
przeciwciał spadają poniżej czułości systemu.
Wiele różnych czynników zewnętrznych ma wpływ na wrażliwość testu, np. typ używanego
mikroskopu fluorescencyjnego, moc i wiek lampy, stosowane powiększenie, system filtrów oraz
badacz.
Jeśli zamiast filtra barierowego 515 używany jest filtr środkowo-przepustowy, może wystąpić
zwiększone zabarwienie artefaktowe.
Do opisywania preparatów należy stosować wyłącznie ołówek. Stosowanie innego przyrządu do
pisania może spowodować zabarwienie artefaktowe.
Wszystkie barwiacze Coplina stosowane do płukania preparatów nie powinny zawierać żadnych
pozostałości barwników. Używanie barwiaczy Coplina zawierających pozostałości barwników może
spowodować zabarwienie artefaktowe.
Wyniki tego badania powinny być użyte w powiązaniu z wynikami klinicznymi i innymi badaniami
serologicznymi.
Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica.
Preparaty sprzedawane oddzielnie są sklasyfikowane jako „Odczynniki analityczne”.
Z wyjątkiem elementu zestawu NOVA Lite® ANA Plus, charakterystyka analityczna i wydajnościowa nie jest
ustalona.
Spodziewane wartości
Za pomocą testu NOVA Lite® ANA Plus przebadano pacjentów z różnymi chorobami tkanki łącznej,
autoimmunologicznymi chorobami wątroby, niedokrwistością złośliwą oraz 200 losowo wybranych
krwiodawców. Wyniki znajdują się poniżej:
Grupa pacjentów
Numer
SLE
105
Toczeń polekowy
24
Reumatoidalne zapalenie stawów
40
Przewlekłe aktywne zapalenie wątroby 25
Pierwotna marskość żółciowa
30
Niedokrwistość złośliwa
15
Normalne
200
Liczba wyników pozytywnych* NOVA Lite® ANA Plus
ANA
AMA
ASMA
GPA
101
5
9
1
24
0
0
0
28
1
1
0
10
4
21
0
5
27
3
0
0
0
0
14
3
2
6
1
*Całkowita liczba pozytywna może przekroczyć liczbę badanych z powodu wielu wzorów w pojedynczym
dołku.
6
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Tan EM: Autoantibodies to nuclear antigens (ANA): Their immunobiology and medicine. Advances in
Immunology 33:167-239, 1982.
Tan EM, et al.: The 1982 Revised criteria for the classification of systemic lupus erythematosus.
Arthritis and Rheumatism 25:1271-1277, 1982.
Casalo SP, Friou GJ, Myers LL: Significance of antibody to DNA in systemic lupus erythematosus.
Arthritis and Rheumatism 7:379-390, 1964.
Wiik A: Antinuclear factors in sera from healthy blood donors. Acta Path Microbiol Scand.
84:215-220, 1976.
Peter JB, Dawkins RL: Evaluating autoimmune diseases. Diagnostic Medicine: 68-76,
September-October, 1979.
Doniach D, Roitt IM, Walker JG, Sherlock S: Tissue antibodies in primary biliary cirrhosis, active
chronic (lupoid) hepatitis, cryptogenic cirrhosis and other liver diseases and their clinical implications.
Clinical Experimental Immunology 1:237-262, 1966.
Toh BH: Smooth muscle autoantibodies and autoantigens. Clinical Experimental Immunology
38:621-628, 1979.
Cavallaro JJ, Palmen DF, Bigazzi PE: Immunofluorescent detection of Autoimmune Diseases,
Immunology Series No. 7. Center for Disease Control, Atlanta GA, 1976.
Loveridge N, Bitensky L, Chayen J, Hausamen TU, Fisher JM, Taylor KB, Gardner JD, Bottazzo GF,
Doniach D: Inhibition of parietal cell function by human gammaglobulin containing gastric parietal cell
antibodies. Clinical and Experimental Immunology 41:264-270, 1980.
Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Centers for Disease Control/National
Institutes of Health, 2007, Fifth Edition.
7
NOVA Lite jest zastrzeżonym znakiem handlowym firmy INOVA Diagnostics, Inc.
Copyright 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone©
Wyprodukowano przez:
INOVA Diagnostics, Inc.
9900 Old Grove Road
San Diego, CA 92131
Stany Zjednoczone Ameryki
Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): 877-829-4745
Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): 00+ 1 858-805-7950
[email protected]
Autoryzowani przedstawiciele na terenie Unii Europejskiej:
Medical Technology Promedt Consulting GmbH
Altenhofstrasse 80
D-66386 St. Ingbert, Niemcy
Tel.: +49-6894-581020
Faks.: +49-6894-581021
www.mt-procons.com
628150POL
Merzec 2011
Wersja 0
8