Samochody

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu:
SAMOCHODY
Cars
Kierunek:
Forma studiów:
stacjonarne
Kod przedmiotu: S4_2-4
mechanika i budowa Maszyn
Rodzaj przedmiotu:
Poziom kwalifikacji:
obowiązkowy na specjalności:
Inżynieria cieplna i samochodowa
I stopnia
Rok: III
Semestr: VI
Rodzaj zajęć:
Liczba godzin/tydzień:
Liczba punktów:
wykład, laboratorium
E
2W , 3L
6 ECTS
I KARTA PRZEDMIOTU
CEL PRZEDMIOTU
C1. Uzyskanie przez studentów wiedzy z podstaw budowy samochodu.
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Wiedza z zakresu fizyki na poziomie podstawowym.
2. Podstawowa wiedza w zakresie budowy pojazdów.
3. Umiejętność doboru metod pomiarowych i wykonywania pomiarów wielkości mechanicznych.
4. Umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji, w tym z katalogów, dokumentacji technicznej i zasobów internetowych dotyczących wybranej tematyki.
5. Umiejętności pracy samodzielnej i w grupie.
6. Umiejętności prawidłowej interpretacji i prezentacji własnych działań.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
EK 1 – posiada wiedzę na temat stosowania nowoczesnych metod kontroli i sterowania pracy maszyn cieplnych i samochodów.
EK 2 – ma wiedzę w zakresie poprawnej eksploatacji pojazdu samochodowego.
EK 3 – potrafi stosować metody obliczeń i pomiaru podstawowych wielkości fizycznych, ocenić dokładność pomiarów i wyznaczyć niepewności pomiarowe oraz stosować odpowiednie
sposoby prezentacji wyników pomiarów.
EK 4 – potrafi wykorzystać prawa fizyki w technice inżynierskiej oraz projektowaniu i eksploatacji
urządzeń technicznych.
EK 5 – potrafi czytać prasę fachową (także w języku angielskim) i prowadzić proces samokształcenia się.
EK 6 – posiada umiejętności w zakresie prawidłowego przygotowania, przeprowadzenia podstawowej diagnostyki pojazdu samochodowego.
EK 7 – ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania, związaną z pracą zespołową.
1
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – WYKŁADY
W 1 - Historia samochodu. Określenia podstawowe.
W 2 – Rodzaje samochodów i ich klasyfikacja.
W 3 – Konstrukcja nadwozi pojazdów samochodowych. Klasyfikacja nadwozi samochodowych.
W 4 – Ogólna budowa samochodu.
W 5 – Podział na podzespoły i ich rozmieszczenie.
W 6 – Usytuowanie środka masy.
W 7 – Wskaźniki techniczno – ekonomiczne samochodu.
W 8 – Kryteria oceny jakości samochodu.
W 9 – Ergonomia samochodu.
W 10 – Układ transmisji mocy.
W 11 – Układ jezdny samochodu.
W 12 – Układ kierowniczy.
W 13 – Układ hamulcowy.
W 14 – Metodyka diagnozowania stanu technicznego pojazdów
W 15 – Międzynarodowy kod producenta VIN
Forma zajęć – ĆWICZENIA LABORATORYJNE
C 1 – Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych, zasady BHP i zasady zaliczania przedmiotu. Elementy układu hamulcowego z ABS i ich rozmieszczenie w samochodzie.
C 3 – Wpływ układu ABS na opóźnienie i drogę hamowania pojazdu.
C 4 – Charakterystyka układu hamulcowego z korektorem siły hamowania.
C 5 – Budowa manualnej skrzyni biegów i wyznaczenie jej przełożenia kinematycznego
oraz dynamicznego.
C 6 – Badanie układów oświetlenia samochodu.
C 7 – Budowa i charakterystyka układu kierowniczego ze wspomaganiem.
C 8, 9 – Wyznaczenie charakterystyki trakcyjnej pojazdu.
C 10 – Wyznaczanie charakterystyki amortyzatora samochodowego.
C 11, 12 – Modelowanie charakterystyki zawieszenia pojazdu.
C 13, 14 – Wyznaczanie sztywności ramy nośnej pojazdu.
C 15 – Budowa elementów systemów bezpieczeństwa biernego.
Liczba
godzin
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
Liczba
godzin
3
3
3
3
3
3
6
3
6
6
6
NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. – Wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych.
2. – Ćwiczenia laboratoryjne, opracowanie sprawozdań z realizacji przebiegu ćwiczeń.
3. – Instrukcje do wykonania ćwiczeń laboratoryjnych.
4. – Przyrządy pomiarowe.
5. – Stanowiska do ćwiczeń laboratoryjnych.
6. – Stacja diagnostyczna z hamownią podwoziową i samochody badawcze
2
SPOSOBY OCENY ( F – FORMUJĄCA, P – PODSUMOWUJĄCA)
F1. – Ocena przygotowania do ćwiczeń laboratoryjnych
F2. – Ocena umiejętności stosowania zdobytej wiedzy podczas wykonywania ćwiczeń
F3. – Ocena sprawozdań z realizacji ćwiczeń objętych programem nauczania
F4. – Ocena aktywności podczas zajęć
P1. – Ocena umiejętności rozwiązywania postawionych problemów oraz sposobu prezentacji uzyskanych wyników – zaliczenie na ocenę*
P2. – ocena opanowania materiału nauczania będącego przedmiotem wykładu – egzamin
OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA
Forma aktywności
Godziny kontaktowe z prowadzącym
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
30W 45L  75h
Zapoznanie się ze wskazaną literaturą
15 h
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
22,5 h
Wykonanie sprawozdań z realizacji ćwiczeń laboratoryjnych
15 h
Konsultacje z prowadzącym
5h
Przygotowanie do egzaminu
17,5 h
Suma
SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
DLA PRZEDMIOTU
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału prowadzącego
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, w tym zajęć laboratoryjnych i projektowych

150 h
6 ECTS
3,32 ECTS
3,3 ECTS
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Arczyński S.: Mechanika ruchu samochodu. WNT, Warszawa 1994.
Jornsen Reimpell, Jurgen Betzler : Podwozia samochodów. WKŁ, Warszawa 2001
Leiter R.: Hamulce samochodów osobowych i motocykli. WKŁ, Warszawa 1998.
Luterek L., Reutt P.: Eksploatacja pojazdów samochodowych. WSP, Warszawa 1986
Mazurek St., Merkisz J.: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ,
Warszawa 2002.
Micknass W., Popiol R., Sprenger A.: Sprzęgła, skrzynki biegów, wały i półosie napędowe. WKŁ,
Warszawa 2006.
Reimpell J., Betzler J.: Podwozia samochodów, podstawy konstrukcji. WKŁ, Warszawa 2004.
Reński A.: Układy hamulcowe i kierownicze oraz zawieszenia. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej 2004.
Samochody od A do Z. Praca zbiorowa. WKŁ, Warszawa 1978.
Stone R., Ball J.K: Automotive Engineering Fundamentals. SAE International 2004.
Zieliński A.: Konstrukcja nadwozi samochodów osobowych. WKŁ, Warszawa 1998
PROWADZĄCY PRZEDMIOT ( IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
1. dr inż. Arkadiusz Kociszewski [email protected]
*
Warunkiem uzyskania zaliczenia końcowego jest zaliczenie każdego ćwiczenia laboratoryjnego
3
MACIERZ REALIZACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Efekt kształcenia
EK 1
EK 2
EK 3
EK 4
EK 5
EK 6
EK 7
Odniesienie danego efektu do efektów zdefiniowanych dla całego
programu (PEK)
K_W_D02
K_W_D19
K_W_D21
K_U_D18
K_U_D08
K_W_D08
K_U_D02
K_U_D15
K_U_D03
K_U_D07
K_U_D19
K_K01
K_K02
Cele przedmiotu
Treści programowe
Narzędzia dydaktyczne
Sposób
oceny
C1
W1-15
1
P1, P2
F4
C1
W1-15
1
P1, P2
F4
C1
C1
C1
W1-15
L1-15
L1-15
L1-15
L1-15
C1
L1-15
C
2-6
2-6
2-6
P1, P2
F1-4
F1-4
F1-4
F1-4
2-6
F1-4
1, 2, 3, 4, 5, 6
II. FORMY OCENY - SZCZEGÓŁY
Na ocenę 2
Na ocenę 3
Na ocenę 4
Na ocenę 5
Efekt 1
Student opanował
podstawową wiedzę
z zakresu budowy
samochodu
Student nie opanował podstawowej
wiedzy z zakresu
budowy samochodu
Student częściowo
opanował wiedzę z
zakresu budowy
samochodu
Student opanował
wiedzę z zakresu
budowy samochodu,
potrafi wskazać właściwą metodę do
rozwiązania danego
zagadnienia technicznego z zakresu
konstrukcji pojazdów.
Student bardzo dobrze opanował wiedzę z zakresu materiału objętego programem nauczania,
samodzielnie zdobywa i poszerza wiedzę
przy użyciu różnych
źródeł.
Efekt 2
Student posiada
umiejętności stosowania wiedzy
w zakresie eksploatacji i diagnostyki
pojazdu samochodowego.
Student nie potrafi
wyznaczyć podstawowych parametrów
diagnozowanego
pojazdu, nawet z
pomocą prowadzącego.
Student nie potrafi
wykorzystać zdobytej
wiedzy, wymaga
pomocy prowadzącego we właściwej
interpretacji zagadnień związanych z
tematyką przedmiotu.
Student poprawnie
wykorzystuje wiedzę
oraz samodzielnie
rozwiązuje problemy
wynikające z realizacji zajęć.
Student potrafi dokonać wyboru technik pomiarowych
oraz metod obliczeń
podstawowych wielkości fizycznych,
potrafi dokonać
oceny oraz uzasadnić
trafność przyjętych
założeń.
4
Efekt 3
Student potrafi efektywnie prezentować
i dyskutować wyniki
własnych działań.
Student nie opracował sprawozdania.
Student nie potrafi
zaprezentować wyników swoich badań.
Student
wykonał
sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia,
ale nie potrafi dokonać interpretacji oraz
analizy
wyników
własnych
badań,
zadania wynikające z
realizacji
ćwiczeń
wykonuje z pomocą
prowadzącego.
Student
wykonał
sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia,
potrafi prezentować
wyniki swojej pracy
oraz dokonuje ich
analizy.
Student
wykonał
sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia,
potrafi w sposób
zrozumiały prezentować, oraz dyskutować
osiągnięte
wyniki.
III. INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE
1. Informacje dla studentów kierunku Mechanika i Budowa Maszyn o planie zajęć i programie studiów dostępne są na tablicy informacyjnej Wydziału oraz stronie internetowej Wydziału:
www.wimii.pcz.pl.
2. Pliki instrukcji do ćwiczeń oraz prezentacji znajdują się na stronie internetowej Instytutu Maszyn
Cieplnych - Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania - www.imc.pcz.czest.pl/imtits.
3. Informacje o harmonogramie odbywania zajęć znajdują się na tablicy informacyjnej Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania.
4. Informacja na temat konsultacji przekazywana jest studentom podczas pierwszych zajęć oraz
umieszczona jest na tablicy ogłoszeń Zakładu Maszyn Tłokowych i Techniki Sterowania.
5