Obszar I - Przedszkole Nr 79

Obszar I
Podstawa programowa:
Rozporządzenie MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
1) obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;
2) przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;
3) w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;
4) wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, a także, że nie należy wyszydzać i szykanować innych;
5) umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu można podawać takie informacje.
KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH DZIECI: POROZUMIEWANIE SIĘ Z DOROSŁYMI I DZIEĆMI,
ZGODNE FUNKCJONOWANIE W ZABAWIE I SYTUACJACH ZADANIOWYCH.
Uświadamianie własnej osoby – To ja
umie się przedstawić
zna imiona i nazwiska swoich kolegów
potrafi opisać swój wygląd: kolor włosów, oczu, sylwetkę
określa różnicę w wyglądzie kolegów
ma świadomość ciężaru i schematu swojego ciała
uświadamia sobie zmiany człowieka w wyglądzie i nabywaniu umiejętności wynikających z rozwoju i upływu czasu
potrafi określić etapy rozwoju człowieka od narodzin do starości;
umie wskazać różnice w czynnościach wykonywanych przez dziecko i dorosłą osobę
stara się dokonywać samooceny
rozpoznaje i rozumie swoje emocje i uczucia;
opowiada o swoich sukcesach i niepowodzeniach
wie, co potrafi robić
umie określić, co robi lepiej od kolegów, czego musi się jeszcze nauczyć
podejmuje próby kontrolowania swoich zachowań
potrafi podać adres zamieszkania
wie, kiedy i komu można podawać informacje o sobie.
1
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar I
Budowanie pozytywnych relacji w kontaktach społecznych
potrafi organizować zabawy i współdziałać z dziećmi, np. ustala rolę i spełnia ją w toku zabawy tematycznej
respektuje wspólnie ustalone zasady obowiązujące w zabawach i grach zespołowych
stosuje się do reguł gry
akceptuje porażkę bez przerywania gry, wykonując czynności do końca
przestrzega umów zawartych w grupie przedszkolnej
uczestniczy w planowaniu działań i zgodnie z planem wykonuje zadania, np. przy zakładaniu kącików tematycznych, projektowaniu dekoracji
odczuwa radość z wykonywanej pracy
wypełnia obowiązki dyżurnego
poddaje ocenie swoją pracę
podporządkuje się dzieciom pełniącym dyżury
podejmuje działania na rzecz innych, np. pomaga młodszym w czynnościach samoobsługowych
szanuje własność innych
nie zagląda do cudzych szuflad
wie, że należy oddać pożyczone przedmioty
informuje o znalezieniu cudzej rzeczy
przestrzega reguł obowiązujących w świecie dorosłych
nie ogląda filmów przeznaczonych dla dorosłych
nie podsłuchuje rozmów prowadzonych przez dorosłych
rozumie postawy i zachowania dorosłych
stosuje się do nakazów i zakazów
stara się zawsze mówić prawdę
dostrzega wartości: dobro, piękno, odwaga, prawda, przyjaźń, tolerancja
rozumie, że w sytuacjach konfliktowych można spokojnie dyskutować i negocjować dla osiągnięcia kompromisu
stara się przewidzieć konsekwencje zaniedbania przyjętych na siebie obowiązków, np. kwiaty, które nie będą podlewane, zwiędną
radzi sobie w miarę samodzielnie w sytuacjach życiowych
2
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar I
Kształtowanie społecznie akceptowanych postaw
stosuje zwroty grzecznościowe w kontaktach z dziećmi i dorosłymi
słucha cierpliwie i z uwagą tego, co dorośli i koledzy mają do powiedzenia
obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują
rozumie kierowane do niego polecenia i wykonuje je zgodnie z oczekiwaniami
bezzwłocznie stawia się na sygnał zbiórki
podejmuje omówione zadania
aktywnie uczestniczy w zajęciach
podejmuje spontanicznie różnorodną działalność zgodnie z zainteresowaniami
zachowuje się kulturalnie w miejscach publicznych
ustępuje miejsca osobom starszym w środkach lokomocji
nie szeleści w kinie papierkami od cukierków i innych słodyczy
nie je lodów w środkach komunikacji miejskiej, aby kogoś nie pobrudzić
szanuje potrzeby i zainteresowania innych dzieci
nie chwali się bogactwem i nie dokucza dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach
dokonuje oceny zachowania własnego i zachowań innych
próbuje przewidywać skutki swojego postępowania
rozumie, że niektóre zachowania mogą sprawić innym przykrość
wypowiada swój sąd na temat motywów postępowania swojego i kolegów
dostrzega i przeciwstawia się przejawom samolubstwa, przezywania
potrafi stanąć w obronie dziecka wyśmiewanego czy szykanowanego
umie porozumiewać się za pomocą mowy ciała: gestów, ruchów ciała i mimiki
Rozpoznawanie i wyrażanie emocji
stara się myśleć i działać empatycznie
rozpoznaje emocje, takie jak: radość, smutek, strach, złość, i określa sytuacje będące ich źródłem
umie w sposób ugodowy rozwiązywać konflikty
próbuje interpretować sytuacje z różnego punktu widzenia
wczuwa się w określone sytuacje
wypowiada się na temat emocji
określa uczucia drugiego człowieka, odwołując się do własnych doświadczeń
3
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały
Obszar I
dostrzega, że podobne sytuacje mogą wywołać różne uczucia u różnych ludzi
przedstawia emocje za pomocą mowy ciała, słów, a także symboli
zna bezpieczne sposoby rozładowania negatywnych emocji, np. złości – darcie lub zgniatanie gazety, gryzmolenie po kartce, przytaczanie
odpowiednich rymowanek (Tupnę raz, drugi i trzeci, wtedy złość daleko odleci)
potrafi opowiadać, co myśli i czuje bez naruszania godności własnej i innych
Sposoby realizacji:
 zabawy indywidualne – pozwalają dziecku na ocenianie swoich możliwości w porównaniu z innymi, budzą wiarę we własne siły, rozwijają uczucia koleżeńskie;
 dyżury – uczą odpowiedzialności, kształtują świadomość, że podlegamy ocenie za wykonane zadanie czy powierzone obowiązki, wymagają podporządkowania się innym;
 scenki sytuacyjne – kształtują pozytywne postawy społeczne, uświadamiają, kiedy należy stosować zwroty grzecznościowe;
 prace zespołowe – uczą współpracy i współdziałania w planowaniu i realizowaniu wspólnie wytyczonego celu;
 gry dydaktyczne – wymagają dostosowania się w zabawie do reguł, dyscyplinują dzieci i uczą przestrzegania ustalonych zasad;
 zabawy tematyczne – stwarzają okazję do nawiązywania kontaktów, odtwarzania ról społecznych, wzmacniania pozytywnych zachowań;
 zabawy dydaktyczne – utrwalają wiadomości o środowisku społecznym i wskazują obowiązujące w nim zasady postępowania;
 zabawy prowadzone metodą pedagogiki zabawy – oddziałują na sferę emocjonalną dziecka, sprzyjają wyzwalaniu pozytywnych uczuć,
wzmacniają poczucie akceptacji i bezpieczeństwa, pobudzają do samodzielnej aktywności;
 słuchanie opowiadań – stwarza okazję do poznawania różnych sytuacji z życia społecznego, formułowania ocen i wyciągania wniosków;
 scenki dramowe – pozwalają na odgrywanie określonych sytuacji i przedstawianie różnych emocji, umożliwiają ich przekaz za pomocą
mowy ciała;
 rozmowy – podsumowują wiadomości na temat obowiązujących zasad w bliższym i dalszym otoczeniu społecznym;
 udział w inscenizacjach – sprzyja nabieraniu pewności siebie, śmiałości, wiary we własne możliwości, nabywaniu umiejętności współdziałania społecznego i podporządkowania się ustalonym przez zespół sposobem działania.
4
Materiały pochodzą z programu wychowania przedszkolnego „Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej i J. Kopały