SEKCJA III FIZJOTERAPIA streszczenie

SEKCJA 3 FIZJOTERAPIA
1. Zastosowanie zestawu profilaktyczno – rehabilitacyjnego „Dr Jawny System” w
profilaktyce i terapii wad postawy. „Aktywny gorset” jako innowacja w leczeniu skolioz.
Jarosław Jawny
Wrocławskie Centrum Terapii Kręgosłupa, Wrocław
Artykuł przedstawia opis projektu autorstwa lekarza medycyny Jarosława Jawnego – lekarza
internisty, psychosomatyka, terapeuty manualnego z wieloletnim doświadczeniem,
prowadzącego Centrum Terapii Kręgosłupa we Wrocławiu. Zwraca on uwagę na problem
profilaktyki związanej ze zwiększeniem się w ostatnich latach proporcji czasu spędzanego
w pozycji siedzącej w stosunku do pozycji stojącej i leżącej, a co za tym idzie, na wzrost
odsetka schorzeń kręgosłupa, w tym wad postawy (negatywne skutki złego siedzenia).
Potwierdza wpływ ukątowania miednicy na postawę ciała, posługując się powszechnie znaną
wiedzą anatomiczną na temat jej prawidłowego ustawienia (kąt przodopochylenia, mięśnie
współdziałające, ruchomości kręgosłupa itp.) oraz przytaczając definicje prawidłowej
postawy ciała. Analizie poddano wpływ sposobu siedzenia na ustawienie kąta miednicy oraz
przedstawiono podstawy nowej metodyki siedzenia. Opisana została budowa i zastosowanie
zestawu profilaktyczno-rehabilitacyjnego Dr Jawny System. Innowacją natomiast jest
aktywny gorset – nowa metoda terapii skolioz, która bazuje na podstawie zestawu
profilaktyczno-rehabilitacyjnego Dr Jawny System. Podsumowując opisaną metodę zwrócono
również uwagę na łatwość w jej stosowaniu i aspekt psychologiczny.
Z doświadczeń zdobytych podczas pracy z pacjentami wynika, że metoda doktora Jawnego
przywraca wiarę w sukces terapeutyczny. Jej wyniki potwierdzają zalety zestawu, który był
stosowany na populacji 1208 pacjentów przez okres czterech lat
.
Słowa kluczowe: kręgosłup, miednica, wady postawy, skolioza, profilaktyka wad postawy,
terapia skolioz, „aktywny gorset”.
2. Metoda korekcji skolioz wg Harężlaka
Ryszard Harężlak1, Paweł Kowalski2
1
Stowarzyszenie „ Dbaj o kręgosłup” w Bielsku- Białej,2Wyższa szkoła Administracji w Bielsku- Białej, Wydział
Fizjoterapii
Unikalna metoda korekcji skolioz wg Harężlaka, za pomocą ćwiczeń asymetrycznych
i asymetrycznej elongacji z derotacją pozwala na osiągnięcie wymiernego sukcesu w walce ze
skoliozami. Podstawą analizy i wnioskowania są obserwacje rezultatów osiągniętych przez
uczestników zajęć korekcyjnych w Bielskim Szkolnym Ośrodku Gimnastyki KorekcyjnoKompensacyjnej im. Romana Liszki w Bielsku- Białej.
Słowa kluczowe: korekcja skolioz wg Harężlaka, ćwiczenia asymetryczne.
3. Analiza wpływu kompleksowej terapii przeciwobrzękowej na równomierność redukcji
obrzęku limfatycznego kończyny dolnej
Jakub Taradaj1,2,3,4
1
Katedra Fizjoterapii Wyższej Szkoły Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej,2Katedra i Zakład Biofizyki
Lekarskiej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach,3Katedra Podstaw Fizjoterapii Klinicznej Akademii
Wychowania Fizycznego w Katowicach,4Przychodnia Limfologiczna Limf-Med w Chorzowie
Celem pracy była analiza wpływu kompleksowej terapii przeciwobrzękowej na
równomierność redukcji obrzęku limfatycznego kończyny dolnej. Badaniem objęto 20 kobiet
po histerektomii radykalnej. Wszystkie pacjentki były leczone w trybie ambulatoryjnym w
poradni limfologicznej, gdzie przez okres 4 tygodni prowadzono kompleksową terapię
przeciwobrzękową (pneumatyczny drenaż limfatyczny + manualny drenaż limfatyczny +
wielowarstwową kompresjoterapię). Po zakończeniu badań wykazano istotną statystycznie
korelację pomiędzy objętością kończyny poddanej kompleksowej terapii przeciwobrzękowej,
a zmianami w obwodach stopy (r=0,62 p=0,03), podudzia (r=0,81 p<0,001, r=0,81 p<0,001 i
r=0,71 p=0,01) oraz uda (r=0,71 p=0,01, r=0,88 p<0,001 i r=0,81 p<0,001). Z
przeprowadzonego badania wynika, że wykorzystana kompleksowa terapia
przeciwobrzękowa pozwala na równomierną redukcję obrzęku limfatycznego kończyny
dolnej.
Słowa kluczowe: obrzęk limfatyczny, kompleksowa terapia przeciwobrzękowa
4. Ocena mikrouszkodzeń mięśni szkieletowych po wysiłkach biegowych o różnej
charakterystyce
Ilona Pokora1, Beata Manowska1, Barbara Krzesińska2, Elżbieta Kimsa3
Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach, Katedra Nauk Fizjologiczno-Medycznych, 1Zakład Fizjologii, 2Studia
Doktoranckie AWF Katowice, 3Zakład Biochemii
Celem pracy była ocena wielkości mikrouszkodzeń mięśni szkieletowych po wysiłkach
biegowych o różnej charakterystyce na podstawie analizy zmian aktywności kinazy
kreatynowej (CK) we krwi. Badaniami objęto grupę 12 nietrenujących mężczyzn, studentów
AWF w Katowicach. Badani wykonywali 3 wysiłki biegowe o stopniowo narastającej
intensywności aż do odmowy. Testy wysiłkowe różniły się charakterem skurczów
dominujących w pracy mięśniowej: test A -praca mieszana (1%), test B praca dodatnia
(koncentryczna) (+10%), test C praca ujemna (ekscentryczna) (-10%). Podczas wysiłku w
sposób ciągły mierzono tętno (HR), pobór tlenu (VO2), stężenie mleczanu (LA). Przed, w 3
minucie po wysiłkach oraz w 24h i 48h restytucji, oceniano aktywności kinazy kreatynowej
we krwi (CK) i porównywano pomiędzy testami i odnoszono je do wartości spoczynkowych.
Wysiłek biegowy w teście C charakteryzował się: niewielkim wzrostem stężenia LA,
największym stresem mechanicznym i istotnym wzrostem mikrouszkodzeń po wysiłku ze
szczytem w 24h (p<0.05) restytucji. Pracy dodatniej towarzyszył: największy stres
metaboliczny z najwyższym stężeniem LA we krwi po wysiłku (3min) (9.67±4,03mM),
jednak nie odnotowano zmian w aktywności CK po wysiłku. W pracy mieszanej odnotowano
istotny wzrost aktywności CK bezpośrednio po wysiłku (3 minuta) (p<0.005) oraz drugi
słabszy wzrost w 48h restytucji (p<0.05) w porównaniu do spoczynku. Wielkość i dynamika
zmian stężenia markera mikrouszkodzeń mięśniowych (CK) po wysiłkach biegowych
zależała od charakteru wykonywanej pracy.
Słowa kluczowe: mikrouszkodzenia mięśni, kinaza kreatynowa, wysiłek fizyczny
5. Terapia dotykiem – tajemnice masażu
Aleksandra Flis
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie
Masaż jest jedną z najstarszych form leczenia. W życiu codziennym często nieświadomie
wykorzystywany, aby się uspokoić, zrelaksować, czy uśmierzyć ból. Jest zabiegiem
polegającym na manipulowaniu tkankami miękkimi przy użyciu bodźca mechanicznego
i biernym zachowaniu osoby masowanej. Masaż ma zastosowanie zarówno w salonach
kosmetycznych, odnowy biologicznej, jak i medycyny estetycznej. Stosowany jako
samodzielny zabieg bądź wspomagający inne formy terapii. Masaż posiada wiele zalet i jest
nieoceniony wszędzie tam, gdzie przepływ krwi i limfy jest powolny lub zaburzony. Dobrze
wpływa na wygląd skóry, która nabiera zdrowego wyglądu, staje się bardziej dotleniona
i odżywiona, ulega detoksykacji. Jest pomocny w terapii antycellulitowej- rozbija złogi
tłuszczu. Przez stymulowanie układu nerwowego oraz poprawę metabolizmu komórek
eliminuje ból, rozluźnia tkankę bliznowatą i zmniejsza widoczność rozstępów. Ponadto masaż
pomaga w walce z bezsennością, rozluźnia, uspokaja i łagodzi stany nerwowe, a dla
wzmocnienia efektu stosuje się aromaterapię. Działa przeciwzmarszczkowo, poprawia
elastyczność i jędrność skóry, stymuluje fibroblasty do produkcji kolagenu. W masażu
klasycznym ruchy są przypisane do sześciu kategorii: głaskanie, rozcieranie, oklepywanie,
ugniatanie, siekanie i zasysanie. Istnieją jednak sytuacje, w których nie należy wykonywać
masażu, jak na przykład: w okolicach żylaków, obszarów ropnych lub skóry uszkodzonej, czy
objętej stanem zapalnym. W terapii masażem ważna jest również atmosfera jaką nadają
świece i kominki zapachowe. Masaż może być wykonywany przy pomocy różnych
akcesoriów, maszyn, a nawet w środowisku wodnym. Terapia masażem przy pomocy zmysłu
dotyku ma tak szerokie spektrum działania zarówno dla ludzi starszych jak i tych młodszych.
Słowa kluczowe: masaż, dotyk
6. Badanie jakości życia w rehabilitacji.
Daria Chmielewska
Wyższa Szkoła Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej, Katedra Fizjoterapii
Termin zdrowie publiczne można rozumieć jako działania służące rozwijaniu społecznych
mechanizmów, które zapewnią każdemu poziom życia umożliwiający zachowanie i
umacnianie zdrowia. Budowaniu takich mechanizmów może przysłużyć badanie jakości
życia. Poczucie jakości życia nie jest wartością stałą i może ulegać obniżeniu lub
podwyższeniu w zależności od różnorodnych czynników. Warunkują ją funkcjonowanie w
społeczeństwie, środowisku ,rodzinie. Pomiar aspektu życia ważnego dla jednego można już
uznać za określenie jakości życia.
Z punktu widzenia lecznictwa zainteresowanie koncentruje się na jakości życia związanej ze
zdrowiem (health related quality of live-HRQoL). Coraz większego znaczenia nabiera ocena
skuteczności leczenia, również fizjoterapeutycznego postrzegana przez pacjenta, co znajduje
odzwierciedlenie w samoocenie jakości życia. Zauważa się potrzebę wykorzystania
kwestionariuszy określających jakość życia w rehabilitacji. Postępy leczenia poza
parametrami medycznymi mogą być wyrażone zmianami emocjonalnego i fizycznego
wymiaru jakości życia. Istotne jest aby właściwie wybrać kwestionariusz spełniający warunki
rzetelności i trafności oraz odpowiadający zadanemu celowi.
7. Pilates jako nowoczesna forma rehabilitacji.
Magdalena Mirek1, Paulina Mirek2
1
Ośrodek Rehabilitacji Narządu Ruchu Krzeszowice,2Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha
w Krakowie
Aktywność fizyczna odgrywa bardzo ważna rolę w zapobieganiu i leczeniu wielu chorób.
Okazuje się, że regularne ćwiczenia korzystnie wpływają na organizm, funkcjonowanie
umysłu i jednocześnie zmniejszają ryzyko zapadalności na choroby przewlekłe.
"Teraz już wiem - nie mogę się mylić. Cały kraj, cały świat powinien wykonywać moje
ćwiczenia. Wtedy ludzie będą szczęśliwsi".
To słowa samego twórcy systemu ćwiczeń – Josepha Pilatesa. Faktycznie się nie mylił.
"Pilatesowa" gorączka ogarnęła prawie cały świat.
Metoda Pilatesa to system ćwiczeń, który został opracowany w Niemczech na początku XX
wieku przez Josefa Humbertusa Pilatesa. Ich celem jest przywrócenie równowagi w napięciu
mięśniowym głównie poprzez aktywację mięśni brzucha, a przede wszystkim mięśnia
poprzecznego. Według założeń Pilatesa metoda przyczyniać się ma do wzmocnienia mięśni
bez ich nadmiernego rozbudowania oraz do odciążenia kręgosłupa, jak również do poprawy
postawy i uelastycznienia ciała, przez co wpływać ma pozytywnie na obniżenie poziomu
stresu.
Celem pracy jest przedstawienie metody Pilatesa jako formy ćwiczeń, którą można
wykorzystywać w ośrodkach rehabilitacyjnych, a nie tylko w klubach fitness i salonach
odnowy biologicznej.
8. Znaczenie laseroterapii w reakcjach immunologicznych związanych z chorobami
infekcyjnymi, zapalnymi i objawem gorączki
Monika Tarnawska-Marszałek
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Zwiększa się ilość i częstotliwość zachorowań na wirusowe i bakteryjne choroby infekcyjne.
Są one z reguły leczone antybiotykami, a częste przyjmowanie tego typu leków obniża
mechanizmy immunologiczne organizmu. Metodą alternatywną w leczeniu chorób zakaźnych
jest terapia laserowa. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji stwierdzono, że stymulacja
reakcji odpornościowych wiązką laserową o niskiej mocy pobudza organizm do walki z
drobnoustrojami chorobotwórczymi. Terapia laserowa jest skuteczną metodą bezlekową w
zwalczaniu chorób zakaźnych. Wpływa także na podniesienie odporności ustroju.
Słowa kluczowe: laseroterapia, choroby zakaźne, immunologia
9. Zmiany funkcjonalne układu ruchu oraz wady postawy ciała u młodzieży
Wioletta Mikuláková, Kamila Kociová, Eva Labunová
Uniwersytet Preszowski, Wydział Zdrowia, Katedra fizjoterapii, Preszow
W pracy autorzy koncentrują się na ocenie postawy ciała oraz zmian funkcjonalnych aparatu
ruchy u młodzieży uprawiającej sport oraz młodzieży nie trenującej. W grupie sportowców
(n=45, z tego chłopców 34 a 11 dziewcząt, średni wiek 14,29, SD ±1,1 lat) i grupie młodzieży
nie uprawiającej sportu (n=45, z tego 23 chłopców a 22 dziewcząt, średni wiek 14,67, SD
±0,48 lat) były badane skrócone i osłabione grupy mięśniowe, stan postawy ciała oraz
występowanie hipermobilności. Badania potwierdzają niepokojące zjawisko zmian w
postawie ciała oraz występowaniu zmian funkcjonalnych aparatu ruchu u młodzieży nie
trenującej ale również uprawiającej sport. W badanych grupach ani jednen badany nie był
oceniony oceną 1 co oznacza idealną postawę ciała. Najczęściej występujące wady były
stwierdzone w budowie klatki piersiowej, ustawieniu miednicy oraz krzywizn kręgosłupa w
płaszczyźnie strzałkowej. Najczęściej skrócone mięśnie to włókna mięśnia trapezowego,
zginacze stawu kolanowego, najczęściej osłabione mięśnie to mięsień prosty brzucha oraz
mięśnie międzyłopatkowe. Prezentowane wyniki badań potwiedzają pozytywny wpływ
aktywności sportowej na aparat ruchu młodzieży, głównie w niższym występowaniu
nierównowagi mięśniowej u młodzieży uprawiającej sport.
Słowa kluczowe: Postawa ciała, nierównowaga mięśniowa, młodzież, aktywność sportowa
10. Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na dolegliwości bólowe
odcinka kręgosłupa u mężczyzn
lędźwiowo-krzyżowego
Paweł Lizis1,Tomasz Szurmik2, Tomasz Fiałkowski1, Karina Słonka3, Ewa Puszczałowska-Lizis4
1
Beskidzka Wyższa Szkoła Umiejętności w Żywcu, Zakład Fizjoterapii, 2Orto-Med,Bielsko-Biała, 3Politechnika Opolska,
Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii,4Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Medyczny, Instytut Fizjoterapii
Wstęp: Krioterapia polega na zastosowaniu niskich temperatur (poniżej -100°C) w czasie 2-3
minut, na wybrane stawy lub całe ciało. Krioterapię należy traktować, jako zabieg
wspomagający leczenie schorzeń narządu ruchu. Jednym z podstawowych efektów krioterapii
jest działanie przeciwbólowe, co korzystnie wpływa na dalsze postępowanie rehabilitacyjne.
Cel pracy: Celem pracy jest ocena wpływu 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej na
poziom dolegliwości bólowych lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa.
Materiał i metoda badań. Badaniami ciągłymi w okresie kwiecień-maj 2011 objęto grupę
20 mężczyzn leczonych z powodu dolegliwości bólowych lędźwiowo-krzyżowego odcinka
kręgosłupa o podłożu zmian zwyrodnieniowych w Przedsiębiorstwie Uzdrowiskowym Ustroń
S.A.
Wyniki: Stwierdzono, że krioterapia ogólnoustrojowa polepsza samopoczucia pacjentów z
zespołem bólowym dolnego odcinka kręgosłupa. Okazało się, że znakomita większość
pacjentów deklarowała działanie przeciwbólowe po 4-6 i więcej zabiegach w kriokomorze.
Słowa kluczowe: ból, kręgosłup lędźwiowo-krzyżowy, krioterapia
11. Aromaterapia w leczeniu chorób układu oddechowego
Paweł Lizis, Tomasz Fiałkowski
1
Beskidzka Wyższa Szkoła Umiejętności w Żywcu, Zakład Fizjoterapii
Wstęp. Zanieczyszczenie środowiska naturalnego jest przyczyną zwiększającej się częstości
występowania chorób układu oddechowego. Oprócz leczenia farmakologicznego schorzeń
układu oddechowego coraz większą popularność zyskują terapie naturalne. Jedną z nich jest
aromaterapia, która stanowi połączenie medycyny naturalnej z zielarstwem. Aromaterapia
uzupełnia kompleksowy model leczenia chorób układu oddechowego. Zmniejsza ilość i
nasilenie ataków kaszlu, ułatwia oddychanie, redukuje ból gardła i poprawia jakość życia
osób cierpiących na choroby układu oddechowego.
Cel pracy. Celem pracy jest ukazanie właściwości leczniczych olejków eterycznych oraz
możliwości wykorzystania aromaterapii w leczeniu wybranych schorzeń układu
oddechowego.
Wnioski. Aromaterapia staje się alternatywnym sposobem dla leczenia farmakologicznego
różnych schorzeń układu oddechowego, skutecznie wspomaga medycynę konwencjonalną i
zwiększa efektywność kompleksowego leczenia schorzeń układu oddechowego.
Słowa kluczowe: aromaterapia, olejki eteryczne, choroby układu oddechowego,
12. Porównanie postawy ciała młodzieży słyszącej i niesłyszącej
Joanna Stasielak, Joanna Gradek
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czech w Krakowie
Badania postawy ciała dzieci i młodzieży z dysfunkcją narządu słuchu wskazują na częste
występowanie wady postawy w tej populacji. Świadomość tego faktu, oraz znajomość jaka
wada postawy jest dominująca, pozwoli na wprowadzenie odpowiednich ćwiczeń na lekcjach
wychowania fizycznego oraz zajęciach dodatkowych.
Celem badań było porównanie postawy ciała dzieci niesłyszących w wieku od 15 do 17 lat
oraz ich rówieśników słyszących przeprowadzonej metodą Kasperczaka. Pomiary
prowadzone były w latach 2008-2010 w Krakowie
Oceniając elementy postawy zwracano uwagę na występujące wady, ich lokalizację oraz
charakter i wielkość. Podczas badania obserwowano wybrane elementy budowy ciała.
Były to:
1.w płaszczyźnie strzałkowej – głowa, barki, łopatki, klatka piersiowa, brzuch
i plecy.
2.w płaszczyźnie czołowej (w ustawieniu przodem)- barki, klatka piersiowa, kolana.
3. w płaszczyźnie czołowej ( w ustawieniu tyłem)- barki, łopatki, kręgosłup.
Wnioski:
Najbardziej nasilone różnice w badanej postawie ciała pomiędzy grypą młodzieży słyszącej i
niesłyszącej- zarówno pomiędzy dziewczętami jak i chłopcami- występują w obrębie klatki
piersiowej i kręgosłupa, a najmniej w obrębie kolan i stóp. Może to wynikać ze zbyt słabo
rozwiniętych mięśni klatki piersiowej w populacji ludzi niesłyszących, co wiąże się
bezpośrednio z częstością używania narządu mowy.
Słowa kluczowe: postawa ciała niesłyszących, rozwój niesłyszących, ocena postawy ciała
według Kasperczyka
13. Aktywność bioelektryczna mięśni prostowników grzbietu w warunkach pracy statycznej
i dynamicznej, jako obiektywne kryterium diagnostyczne osób z zespołami bólowymi
dolnego odcinka kręgosłupa.
Marcin Put1, Wiesław Chwała2 Kinga Giza3
1
Poradnia Rehabilitacji, Pracownia SEMG, SPG ZOZ Nowy Wiśnicz,2Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława
Czecha w Krakowie, Zakład Biomechaniki, Katedra Antropomotoryki, 3 Pracownia Rehabilitacji G ZOZ, Żegocina
Współautorzy
Wstęp: Elektromiografia globalna (SEMG) jest bezbolesnym i nieinwazyjnym badaniem
aktywności bioelektrycznej mięśni. SEMG pozwala fizjoterapeutom na obiektywne
dokumentowane wyników, również w trakcie czynności funkcjonalnych.
Cel pracy: Celem projektu była analiza aktywności bioelektrycznej mięśni prostowników
grzbietu w fazie pracy ekscentrycznej i koncentrycznej u pacjentów z dolegliwościami
bólowymi dolnego odcinka kręgosłupa.
Materiał i metody: Badaniu poddano 33 osoby ( 20 kobiet i 13 mężczyzn) w wieku 32 - 69,
byli to pacjenci z przewlekłymi bólami dolnego odcinka kręgosłupa. Grupę kontrolną
stanowiły osoby bez dolegliwości bólowych (N = 10, 4 kobiety i 6 mężczyzn). Dokonano
oceny: zakresu ruchu dla odcinka lędźwiowego (goniometr grawitacyjny), stopnia bólu (VAS)
oraz aktywności bioelektrycznej prostowników grzbietu (SEMG).
Wyniki: Analiza statystyczna pomiędzy parami parametrów w grupie B w porównaniu do
grupy K wykazała istotne statystycznie zależności, o czym świadczą wartości
współczynników korelacji Persona. I tak w grupie badanych osób z dolegliwościami
bólowymi w dolnym odcinku kręgosłupa odnotowano zależności statystycznie istotne na
poziomie p<0,05 między aktywnością bioelektryczną po stronie prawej i lewej w zakresie
pracy ekscentrycznej, zarówno dla wartości średnich, jak i pola powierzchni pod wykresem
EMG a subiektywnym odczuciem bólu w pozycji stojącej oraz w trakcie maksymalnego
skłonu, gdzie kolejno r = -0,55 oraz r = -0,44.
Wnioski: Badania wykazały różnice w obecności FRP wśród pacjentów grupy B i K. Wyniki
sugerują, że ocena SEMG aktywności mięśni przykręgosłupowych może być przydatnym
narzędziem diagnostycznym zespołu bólowego odcinka lędźwiowo – krzyżowego kręgosłupa.