Doświadczenia innych państw w zakresie ubezpieczeniowych

Transkrypt

Doświadczenia innych państw w zakresie ubezpieczeniowych
Doświadczenia innych państw
w zakresie ubezpieczeniowych
produktów inwestycyjnych
dr Małgorzata Więcko-Tułowiecka
Główny Specjalista w Wydziale Prawnym
Biura Rzecznika Ubezpieczonych
Warszawa 15 maja 2013
Unia Europejska
Główny cel – ochrona konsumenta szczególnie w odniesieniu
do usług finansowych i szczególnie po przejściu ostatniego
kryzysu finansowego, do którego przyczyniła się
nieodpowiedzialna sprzedaż produktów finansowych (w tym
inwestycyjnych).
Przyczyny szczególnej ochrony :
- znaczna nierówność informacyjna i brak wiedzy
konsumentów w zakresie usług finansowych
Umowa ubezpieczenia
czy instrument
finansowy ?
Instytucje Unii Europejskiej

Aktualnie – od 2008 r. prace nad dyrektywą PRIPs – Packaged
Retail Investment Products – tłumaczone jako „pakietowe”
produkty inwestycyjne tak naprawdę powinny być tłumaczone
jako
dyrektywa
dotycząca
„opakowanych”
produktów
inwestycyjnych – w tym ubezpieczenia na życie z UFK. Już
sama nazwa dokumentu jasno wskazuje, iż tego typu umowy
podlegają regulacjom dot. produktów inwestycyjnych, a na
potrzeby tej dyrektywy – są produktami inwestycyjnymi.
Instytucje Unii Europejskiej

Przyczyny prac legislacyjnych:
-
Dyrektywa MiFID nie zapewniła pełnej ochrony inwestorów
-
zdefiniowane
w
MiFID
pojęcie
„instrumentu
finansowego”
okazało się zbyt łatwe do „obejścia”
-
tego rodzaju “opakowanie” może zwiększać skomplikowanie
produktu, a także ryzyko z nim związane, jak również może
generować problem konfliktu interesów
Instytucje Unii Europejskiej
-
ten sam podstawowy produkt inwestycyjny może być
„opakowany” jako ubezpieczenie, fundusz UCITs lub inne.
Klienci detaliczni nie są w stanie w pełni zrozumieć
konsekwencji tych różnic .
-
sprzeciw
przedsiębiorców
oferujących
instrumenty
finansowe zobowiązanych w znacznie szerszym zakresie
niż podmioty oferujące produkty opakowane
Instytucje Unii Europejskiej
- ubezpieczenia z UFK, które uregulowano w dyrektywie
Dyrektywą Rady 90/619/EWG z dnia 8 listopada 1990 r.
miały zupełnie inny charakter niż dzisiejsze produkty. Były
również w zupełnie inny sposób dystrybuowane. Od czasu
uchwalenia przepisów dyrektywy, inwestycyjne produkty
ubezpieczeniowe w sposób znaczący ewoluowały. Definicja
ubezpieczeń na życie z UFK wprowadzona w latach 90-tych
nie jest adekwatna w odniesieniu do dzisiejszych umów tego
rodzaju.
- nowe podejście zaprezentowano w PRIPs – bardziej, niż na
definicji legalnej, należy skupić się na efektach
ekonomicznych zawieranej umowy -> ubezpieczenie na
życie z UFK jest produktem inwestycyjnym.
Włochy
Kierunek interpretacji wytyczyły sądy powszechne :
 Ubezpieczenia inwestycyjne generalnie nie powinny być
uznawane za umowy ubezpieczenia, a za instrumenty
finansowe.
 Aby ustalić charakter konkretnej umowy należy badać jej
dominujące elementy i stosować przepisy regulujące
dominujący charakter umowy.
 Trzy główne cechy przesądzają o tym, że ubezpieczenie
jest instrumentem finansowym:
- składka jednorazowa
- zdarzenie ubezpieczeniowe – dożycie
- zysk oparty na ryzyku finansowym, a nie
demograficznym
Włochy
 Umowa, w której ubezpieczyciel, za zapłatą składki
jednorazowej zobowiązuje się do wypłaty kwoty powiązanej z
indeksami jest umową z ubezpieczeniowym funduszem
kapitałowym, jednak nie stanowi umowy ubezpieczenia na
życie, gdyż nie uwzględnia ryzyka demograficznego (Sąd
Okręgowy w Cagliari, wyrok z dnia 2 listopada 2010 r.)
 Umowy ubezpieczenia na życie z UFK, w których usługi
świadczone przez ubezpieczyciela są bezpośrednio powiązane
z wartością jednostek w funduszach inwestycyjnych, bez
żadnej gwarancji uzyskania dochodu, bez względu na nazwę,
dotyczą tak naprawdę zakupu instrumentu finansowego, a
Bank, który dokonał sprzedaży tego produktu musi wykonać
wszystkie obowiązki informacyjne określone w odniesieniu do
sprzedaży instrumentów finansowych (Sąd Okręgowy w Trani, wyrok
z dnia 11 marca 2008 r.)
Francja
 Ubezpieczenie
nie
powinno
być
produktem
inwestycyjnym, a ochronnym i bazować na ryzyku
związanym z życiem danej osoby .
 Szczególne regulacje prawne:
- przedłużony okres odstąpienia od umowy
ubezpieczenia z UFK (nawet w złej wierze)
- szeroko zakrojone obowiązki informacyjne
pośrednika, a także obowiązek udzielenia rzetelnej
rekomendacji, w tym sprawdzenia sytuacji finansowej
konsumenta
Francja
 Szczególne regulacje prawne:
- obowiązek umieszczenia w umowie ubezpieczenia
informacji
o
braku
gwarancji
wypłaty
środków
pieniężnych
Niespełnienie określonych w ustawie obowiązków może
prowadzić do nieważności umowy.
- preferencje podatkowe jedynie w sytuacji, gdy
umowa była wykonywana przez co najmniej 8 lat
Wielka Brytania
Brak ustawowej definicji umowy ubezpieczenia –
cechy charakterystyczne: zapłata składki za
ochronę przed ryzykiem straty/uszczerbku
wynikającego z wypadku najczęściej mającej
charakter zapłaty określonej kwoty.
Silna pozycja organu nadzoru (FSA obecnie FCA i
PRA) – rekomendacja produktów oferowanych
klientom detalicznym. Produkty ocenione przez
organ nadzoru nierekomendowane do sprzedaży
detalicznej.
Niemcy
Niemiecki Sąd Federalny (BGH) po raz pierwszy w 2012 r.
stwierdził, że umowy ubezpieczenia na życie z UFK są często
produktami stricte inwestycyjnymi
Tego rodzaju umowy powinny być oferowane po spełnieniu
ostrzejszych wymogów informacyjnych (zarówno przed
zawarciem umowy, jak i odnoszących się do treści umowy
(OWU), w szczególności w zakresie informacji o ryzyku
utraty środków pieniężnych.
Sąd podkreślił „przywiązanie” konsumentów niemieckich do
tradycyjnych umów na życie z UFK, co może skutkować
niezrozumieniem zasad inwestycji bardziej
skomplikowanych.
OPŁATY
Indie
Organ Nadzoru Finansowego przedstawił rekomendacje
dotyczące ubezpieczeń na życie z UFK oraz umów, w których
suma ubezpieczenia zależy od wartości indeksów,
dotyczące:
- maksymalna wysokości prowizji:
maksymalnie 15% - umowy do 5 lat,
maks. 30% - umowy do 10 lat
maks. 35% - powyżej 12 lat
Zakaz udzielania prowizji w przypadku sprzedaży
bezpośredniej przez pracowników zakładu ubezpieczeń.
Indie
-
minimalna wartość wykupu:
co najmniej 30% - w roku 2 i 3 umowy
co najmniej 70% - w 4 roku umowy
co najmniej 90% - 5,6 i 7 rok umowy
- minimalna suma ubezpieczenia:

w umowach ze składką jednorazową – 125%
wpłaconej składki

w umowach ze składką regularną – wyższa z
dwóch wartości: 10-ciokrotność składki rocznej lub
105% wszystkich składek wpłaconych do dnia zgonu
Austria
Przepisy umożliwiają zwrot prowizji za
„niewykorzystany okres ochrony” w przypadku
wypowiedzenia umowy w ciągu pierwszych 5 lat
jej trwania.
Pośrednik ma obowiązek zwrócić (rozliczyć)
ubezpieczycielowi nadpłaconą część prowizji.
Kwota wykupu zwiększa się o nadpłaconą
prowizję.
Dziękuję za uwagę i zapraszam do korzystania
z serwisu prawnego
na stronie Rzecznika Ubezpieczonych:
www.rzu.gov.pl
dr Małgorzata Więcko-Tułowiecka
Biuro Rzecznika Ubezpieczonych
18

Podobne dokumenty