List otwarty

Prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz
Kierownik Zakładu Kryminologii Stosowanej
Wydział Pedagogiczny i Artystyczny
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Kielce 29.X.2016
Szanowny Pan
Minister Nauki Szkolnictwa Wyższego
Dr Jarosław Gowin
za pośrednictwem Przewodniczącego
Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN
Prof. zw.dra hab. Bogusława Śliwerskiego
List otwarty
Zwracam się z zapytaniem do Pana Ministra o rozważenie potrzeby
podjęcia działań interwencyjno- naprawczych na Wydziale Pedagogicznym
i Artystycznym Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach i Wydziale
Humanistycznym Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.
Wyjaśniam, iż w okresie 2015-2016 zmuszony byłem z powodów
patologicznych
przesłanek organizowania życia akademickiego
odejść
z własnej inicjatywy z dwóch krajowych uniwersytetów, po uprzednim
wprowadzeniu za zgodą Polskiej Komisji Akredytacyjnej unikalnego w skali
świata autorskiego kierunku studiów o nazwie Kryminologia Stosowana
1
na wydziałach realizujących nauczanie akademickie w zakresie nauk
społecznych.
Po
czterdziestu
latach
pracy
naukowej
stworzyłem
koncepcję
nowoczesnego interdyscyplinarnego i projektowego nauczania studentów
na
pięciu
kierunkach
studiów
w
pełni
realizującego
innowacyjność
dydaktyczną, badawczą i naukową. Aktualnie projekt ten poddałem ocenie
rzecznika patentowego w celu uzyskania wyłączności praw do jego realizacji
w kraju na świecie.
Osią
spinającą
wszystkie
zaprojektowane
kierunki
nauczania
są koncepcje wybitnych polskich humanistów okresu międzywojennego, które
wpisały
się
filozoficznej.
i
w
kanon
W
postępowej
nawiązaniu
wielopoziomowej
światowej
do
metaanalizy
nich
myśli
substrat
epistemologicznej
antropologicznowielowymiarowej
określający
treści
programowe w aktualnym czasie i miejscu może stać się przyczyną rozwoju
nauk społecznych. Tym samym propozycja ta, przełamuje mit i stereotyp,
iż jedynie myślenie techniczno-ekonomiczne wspierane doświadczeniem
patentowym i wynalazczym może budować drogowskazy dla współczesnej
cywilizacji. Tworzenie nowej nauki przy wykorzystaniu rodzimej wiedzy
w rygorach i standardach humanizmu aksjologicznego pozwala obiektywnie
wnioskować
o
kulturowym
sukcesie
dla
współczesnego
człowieka
poszukującego ładu, porządku i bezpieczeństwa egzystencjalnego.
W oparciu o ten projekt zgodziłem się w obu uniwersytetach
na
realizację
kierunku
studiów
Kryminologia
Stosowana
o
trzech
specjalnościach, tj. środowiskowa (ekologiczna) kryminologia, diagnostyka
kryminologiczna i inżynieria kryminologiczna. Określiłem nowe zagrożenia
dla życia, zdrowia i bezpieczeństwa indywidualnego, wspólnotowego
i transkulturowego. Przy wykorzystaniu nowoczesnych metod prewencji
i profilaktyki kryminologicznej na bazie fizyki, chemii, ochrony środowiska,
2
informatyki,
psychologii
i
pedagogiki
stworzyłem
projekt
nauczania
akademickiego w oparciu o bezpośredni związek z otoczeniem zewnętrznym
świata ekonomii i gospodarki. Temu celowi miał służyć wieloletni konstrukt
badawczy finansowany ze środków unijnych na inkubator wiedzy, gdzie
studenci w oparciu o dydaktykę projektową od drugiego roku nauczania
wykonywaliby
opracowania
diagnostyczno-prognostyczne
raportujące
określone zjawiska w formie gotowego produktu naukowo-badawczego.
Na początku pracy miałem misję uruchomienia na specjalizacji
kryminologii
środowiskowej
linii
technologicznej
spalania
odpadów
plastikowych w celu uzyskiwania alternatywnego źródła energii oraz ciekłego
paliwa. Dysponuję zastrzeżonym autorskim patentem, który pozwoliłby
na wybudowanie w ramach inkubatora wiedzy stacji najnowocześniejszego
uzyskiwania
dodatkowych
źródeł
energii
a
jednocześnie
miejsca
innowacyjności naukowo-badawczej dla studentów. Tym samym stworzyłem
realne warunki studiowania gdzie wartość życie, zdrowie i bezpieczeństwo
staja się rzeczywistymi
drogowskazami egzystencji człowieka a uczelnia
jest miejscem dla tych wartości.
Druga specjalizacja o nazwie inżynieria kryminologiczna miała na celu
zdiagnozowanie współczesnych zagrożeń w przestrzeni cybernetycznoinformatycznej pozwalającej skutecznie na poziomie wiedzy z zakresu
steganografii
i
kryptografii
między
innymi
minimalizować
ataki
terrorystyczne, będące plagą unicestwienia cywilizacji wszechświatowej.
Ostatnia specjalizacja otwartego w obu uniwersytetach kierunku
Kryminologii Stosowanej-diagnostyka kryminologiczna ogarniać miała szerokie
pole badawczo– naukowe na rozpoznawanie i szacowanie składu różnych
produktów pod kątem formułowania zaleceń diagnostycznych np.: analiza
śladów
podpaleń,
pochodzenie
dopalaczy
farmaceutyczne.
3
i
narkotyków,
środki
Oprócz utworzonego kierunku Kryminologii Stosowanej zamierzałem
z udziałem funduszy unijnych oraz pochodzących z przyznanych grantów
badawczych środków krajowych; powołać do życia unikalne kolejne kierunki
kształcenia akademickiego: zdrowie, higiena psychiczna i pedagogika pokoju,
pedagogika środowiskowa z terapią probacyjną, pedagogika kultury dla osób
z niepełnosprawnością oraz wiedza o życiu.
Wszystkie one osadzone są na wiedzy interdyscyplinarnej uwzględniającej
aktualne światowe teorie naukowe i zmieniające mocno świadomość
i człowieka w stronę realnego rozwiązywania problemów związanych
z profilaktyką i ochroną życia jako fundamentalnej wartości osobowej,
społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej.
W uniwersytecie w Siedlcach i Kielcach rekrutacja na Kryminologię
Stosowaną– pokazała olbrzymie zainteresowanie tą innowacyjną dydaktyką
projektową będąca jednocześnie pracą o charakterze badawczo-naukowym
ze strony studenta uczącego się w zespołach sprofilowanych tematem
przedsięwzięcia poznawczego będącego produktem społeczno-przestrzennym
dla kultury, polityki i gospodarki.
Model
edukacji
preferujący
nade
wszystko
pogłębioną
wiedzę
kognitywistyczną oraz porządek aksjologiczny zakładał powołanie do życia
nowe zawody: diagnosty bezpieczeństwa, kuratora pokoju, terapeuty probacyjnego,
animatora
kultury
dla osób
z niepełnosprawnością oraz asystenta życiowego.
Miałyby one zastąpić dotychczasowe role zawodowe podejmowane w wielu
obszarach instytucjonalnego porządku transkulturowego, a nade wszystko
zerwać
z
dotychczasowym
symplistycznym
trendem
edukacyjnym
polegającym na zastąpieniu; inżynierii społecznej, zarządzania problemami
społecznymi,
kapitału
ludzkiego-profesjonalną
wiedzą
pozwalającą
człowiekowi przełomu wieków zbudować kreatywną świadomość na rzecz
4
realizowania polityki oświatowo-społecznej w stronę światowego pokoju
i bezpieczeństwa egzystencjalnego.
Zakładam
addytywne,
do
w
ramach
synergetyczne
uniwersalnych
całościowego
i
wartości
cywilizacyjnego-powołania
eklektyczne
i
zasad
projektu
konstytuującego
spojrzenie
cywilnego
konkretnych
na
dochodzenie
ładu
instytucji
kulturoworealizujących
humanistyczną wizję świata. Do nich zaliczyć należy: Światowe Centrum
Zwalczania
Terroryzmu,
Akademię
Pokoju
i
Myśli
Ireneologicznej,
Miasteczko Terapeutyczne dla Wykluczonych Grup Społecznych, oraz
Poradnię Zdrowia Psychicznego dla Ludzi Zdrowych.
Drogą
przebudowy
świadomości,
przekazywania
aktualnej
interdyscyplinarnej wiedzy, uczenia konkretnych kompetencji i zawodowych
umiejętności rozwiązywania egzystencjalno-kulturowych problemów należy
uczestniczyć w proaktywnym dziele współistnienia człowieka wolnego,
szczęśliwego i przeżywającego pasję życia. Tylko w oparciu o uczucia,
pomocową i komunikatywno-aksjologiczną ofertę ze strony instytucji życia
wspólnotowego reprezentujących atrybutywność dobra wspólnego można
zjednoczyć
doznawania
i
odczuwania
indywidualne
z
grupowymi
i narodowymi.
Proces ekwifinalności i ekwipotencjalności w obszarze uczelni wyższej
jako wartość miejsca został całkowicie spacyfikowany poprzez ,,autonomiczne
i demokratyczne ‘’decyzje władz akademickich obu uniwersytetów polegające
na arytmetycznej większości rąk do głosowania, wyrażającej niezadowolenie
formalne a nie merytoryczne z kreowania innowacyjnej strategii rozwoju
myśli akademickiej.
Jako profesor tytularny, osoba legitymująca się ponad 40 –letnim stażem
naukowym, twórca wielu teorii dla nauk społecznych i specjalista z zakresu
wiedzy o patologii jednostki, grupy systemów-apeluję do władz centralnych
5
nadzorujących proces uczenia w szkołach wyższych, iż przeżywają one
stagnację, bezruch i atrofię nie na skutek przesłanek organizacyjnowykonawczych lecz z powodu uwiądu myślenia eliminującego jakąkolwiek
innowacyjność, zmianę i konieczność ustawicznego douczania się na poziomie
wiedzy
kognitywistycznej.
Odnosi
się
to
do
tych
przedstawicieli
środowiska akademickiego i władz uczelnianych, którzy reprezentują
postawy konformistyczne i zachowawcze
broniące nade wszystko;
monokierunkowość, rygoryzm metodologiczny jednej dyscypliny, którą
wyrażają
w
twórczości
naukowej
oraz
formalizm
epistemologiczny
wynikający z ograniczeń aksjomatyczności strukturalno-funkcjonalnej.
Będąc profesorem nauk prawnych ze względu na istotny dorobek
udokumentowany w piśmiennictwie naukowym cieszę się autentycznym
poważaniem ze strony uczonych reprezentujących prawników, filozofów,
socjologów, psychologów oraz pedagogów. W swojej karierze wielokrotnie
recenzowałem prace doktorskie, habilitacyjne oraz wnioski o nadanie
tytułu profesora z tych wielu obszarów eksploracji naukowej. Od wielu
lat zaliczany jestem do minimum kadrowego pedagogów ze względu
na niekwestionowany dorobek naukowy w tej dyscyplinie.
Samodzielne zrezygnowanie w obu uniwersytetach z nauczania
na stworzonym przez siebie i bardzo pozytywnie ocenionym kierunku
studiów przez Państwową Komisję Akredytacyjną
jest odpowiedzią
zdecydowanej niezgody i sprzeciwu na istotny bezład i patologię zarządzania
wiedzą akademicką ze strony władz uniwersyteckich.
Ciała wydziałowe i rektorskie wolą nadal dopuszczać ,,swobodę
autonomiczności’’ uczelni, która w rzeczywistości staje się źródłem
skostnienia i polityki edukacyjnej przypominającej odtwarzanie wiedzy
przeszłej a nie aktualnej na poziomie myśli światowej.
6
Po moim odejściu program kierunku Kryminologii Stosowanej jest
i będzie realizowany przez przyuczonych i wyznaczonych do tego
przypadkowych nauczycieli oraz nie stworzono żadnego innowacyjnego
zaplecza technologiczno- badawczego dla jądra tej nauki-czyli doświadczeń
badawczych, dydaktyki projektowej i naukowych opracowań wynalazczych
studentów.
Stwierdzam,
iż
zostałem
wykorzystany
jako
środek,
narzędzie
do nakręcania dobrej koniunktury demograficznej na uczelniach-natomiast
proces uczenia powierza się przypadkowo stereotypizacji, zarządzaniu
administracyjno-biurowemu i tym samym z profesjonalnej i unikalnej w skali
świata oferty edukacyjnej o charakterze innowacyjności dydaktycznej,
badawczej
i
naukowej
pozostawia
się
klasyczne
nauczanie
oparte
na komunikacji werbalnej o cechach symplicystycznego przekazu.
Doświadczyłem
w
obu
uniwersytetach,
że
władze
wydziałów
pedagogicznych zabiegają o ilościowe rozwiązania promujące te jednostki
w postaci obsadzania na stanowiska kierownicze osób z zagranicznymi
dyplomami odbiegającymi od uznawanych w kraju stopniach i tytułach
naukowych. Ta grupa uczonych szczególnie czuje się zagrożona propozycjami
zmian jakościowych, gdyż one mogą zagrozić stabilności ich rządów
na uczelni.
Należy zadać sobie pytanie, co jest decydujące i co powinno stanowić
priorytet dla dobra studentów, nauki i kultury
rozumianej jako dobro
wszechświatowe?
Przykład
mojego
wędrowania
w
okresie
ostatnich
dwóch
lat do Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach a następnie
7
do Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach; wyraźnie pokazuje –
iż Uczony, który pragnie swój dorobek życia naukowego wykorzystać dla
dobra ogółu i stworzyć autonomiczną Katedrę Pedagogiki Pokoju i Probacji
oraz Instytut Kryminologii Stosowanej i w tym celu samodzielnie wnioskować
o zatrudnienie młodej kadry specjalistów z danej dziedziny – jest osobą, którą
należy
upokorzyć
i
ograniczyć
jej
prawa
poprzez
,,demokratyczne,
większościowe‘’ decyzje oświeconej przez samą siebie władzę akademicką.
Zwracam uwagę, iż niedopuszczalne jest aby otoczenie cenzurowało
dzieło
i
proces
twórczości
Uczonego,
gdyż
sprowadza
się
to
do
dysfunkcjonalności systemowej, która paraliżuje wszelki postęp i rozwój. Sfera
transracjonalna to autonomiczny zbiór autorskich dokonań na rzecz
współtworzenia człowieka i świata. To twórca tworzy dzieła a nie odbiorcy
dyktują warunki o ich użyteczności dla wszystkich ludzi rodu ludzkiego.
Gdyby proces twórczości kulturowej miał przebiegać tak jak ma to miejsce
w Uniwersytecie
Siedleckim i Kieleckim, to nauczanie akademickie
sprowadzałoby się do całkowitego urzeczowienia-reifikacji oraz atrofii
wszelkiego postępu cywilizacyjnego.
Kondycja organizacyjna wspomnianych szkól wyższych sprowadza
się zatem do roli strażników, dozorców, których misja jest edukacja
zamknięta,
nieposzukująca
i
niedemokratyczna,
eliminująca
wszelkie
inicjatywy na rzecz spójnego i łącznego traktowania nauczania jako procesu
identyfikującego twórcę z dziełem i nowymi drogowskazami aksjonormatywnymi.
Wprowadzenie cenzury władz akademickich, które same określają
zasadność kreowania nowych idei i wartości oraz praktyk w oparciu
o
tę
aksjologię,
czyni
proces
nauczania
odtwórczym,
stagnacyjnym
i nie wyzwala ekstensywnej motywacji, proaktywnego myślenia oraz postaw
prospołecznych i empatycznych u ich odbiorców –studentów.
8
W tej patologicznej przestrzeni uczelnianej nie może zmieniać się świadomość
i dojrzewać relatywizm ocenny studentów, które są odpowiedzialne za proces
uszlachetnienia i humanizowania każdego człowieka.
Nie upominam się o swoją osobę, lecz upominam się o likwidowanie
na polskich uczelniach źródeł patologii, gdyż wiedza i nauczanie akademickie
traktowane są jak towar którym zarządzają aktualni sprzedawcy.
Z poważaniem
Prof. zw. dr hab. Andrzej Bałandynowicz
Do wiadomości:
1.Rektor Uniwersytetu Przyrodniczo- Humanistycznego w Siedlcach
Dr hab. Tamara Zacharuk, prof. UPH
2.Rektor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach
Prof. zw. dr hab. Jacek Semaniak
3.Readaktor czasopisma ,,Polityka’’
9