Uroczystości szkolne - Wioletta Mazurkiewicz

Program uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka w klasie I.
UCZEŃ I
Witam wszystkich na tej Sali,
Dziś wnukowie będą grali.
Być aktorem trudna sprawa,
Nie każdemu biją brawa.
Dziś obca jest nam trema!
Babcia z Dziadkiem jest z nami – nerwów nie ma!
UCZEŃ II
Kalendarz ma kartek wiele.
Czarne na co dzień, czerwone w niedzielę.
Zrywam dzisiaj kartkę, znowu zwykła strona!
Lepsza na Dzień Babci i Dzień Dziadka byłaby zielona,
albo żółta słoneczna jak róża.
Zrobię ci kalendarz, Babciu i Dziadku kiedy będę duża.
UCZEŃ III
Żeby było jeszcze jaśniej,
Przygotowaliśmy takie hasło:
Niech od Bałtyku aż do stóp Tatr,
Żyją nam Babcie, Dziadkowie 100 lat
UCZEŃ IV
Czy wiecie dlaczego kochacie babcie?
UCZEŃ V
Kiedy tylko ma ochotę,
ma dla nas serce złote.
UCZEŃ VI
Bo często przyjeżdża do nas,
bo przynosi nam
pestki z dyni i winogrona,
bo bierze nas na kolana,
albo na ptysie.
UCZEŃ VII
I nigdy nie dręczy nas pytaniami:
dlaczego bazgrzemy w zeszycie,
dlaczego drzemy spodnie,
czemu jesteśmy tacy nieznośni albo zanadto spokojni.
UCZEŃ VIII
Dlaczego gubimy guziki, piórniki oraz czapki,
dlaczego nie jemy szpinaku,
dlaczego psujemy zabawki.
UCZEŃ IX
Babcia nie pyta nas o to,
I za co, że taka jest właśnie,
uśmiechamy się do niej
najweselej, najjaśniej.
UCZEŃ X
Moja Babcia ukochana
bardzo pyszne robi dania.
Zupkę z cienkim makaronem
i racuszki usmażone.
Ja gdy kiedyś będę Babcią
też nauczę się gotować
i co tylko wnuki zjedzą
zawsze będę im szykować.
UCZEŃ XI
Moja babcia jest niezwykła,
połączenie babci z wróżką,
zawsze w najtrudniejszych chwilach
wspomaga mnie swoją różdżką.
Babciu moja ukochana,
Ty pomimo, że zmęczona
zawsze wspierasz mnie w trudnościach,
jesteś cierpliwa i zadowolona.
UCZEŃ XII
Moja Babcia jest zadbana
i ubiera modnie się.
Chodzi często na spacery
i wspaniale trzyma się.
UCZEŃ XIII
A ja kocham swoją Babcie
i pomagam często jej.
Chcę, by długo była młoda,
i by żyło się jej lżej.
UCZEŃ XIV
Moja babcia lubi śpiewać.
Moja babcia lubi grać.
Lubi czytać dobre książki.
A w niedzielę dłużej spać!
UCZEŃ XV
Moja babcia pachnie ciastem i wanilią,
Ma dla wszystkich ciepły uśmiech, miłe słowa,
Przed złym światem, straszydłami i wichrami
Zawsze chronić mnie i bronić jest gotowa.
A do tego ma niezwykły, wielki talent –
Najcudowniej i najpiękniej
Mnie rozpieszcza.
Piosenka pt.”Kwiaty dla Babci”.
UCZEŃ XVI
No dobrze, już wiem dlaczego kochacie Babcię.
A Dziadka dlaczego kochacie?
UCZEŃ XVII
Bo dziadek jest dobry.
Bo dziadek wszystko naprawia.
Gdy się zepsuje światło albo jakaś maszyna,
albo dzwonek przy drzwiach.
Mój dziadek umie zrobić latawca,
a nawet łuk i strzały.
UCZEŃ XVIII
Mój dziadek wie prawie wszystko.
Umie gwizdać jak kos,
ma duże okulary
i długi siwy wąs.
Potrafi z kawałka drewna
wystrugać lalkę i psa.
Jak piękna książka dla dzieci
dziadek sto bajek zna.
UCZEŃ XIX
Mój dziadek dużo widział,
dużo ziemi schodził.
Już sam nie pamięta
kiedy się urodził.
Jak mi dziadek zacznie
prawić różne dziwy,
to świat dawny staje
przede mną jak żywy.
UCZEŃ XX
Mój dziadek:
- otworzy serce,
kieszeń otworzy,
podsunie czekoladę,
z Twoich sukcesów
zawsze się cieszy
Kto? No, wiadomo – dziadek.
UCZEŃ XXI
A jak coś spsocę,
jak coś naknocę.
Jak trzeba spytać o radę –
to kto za uszy wyciągnie z biedy?
Wiadomo, zawsze – dziadek.
Piosenka pt.: „Kiedy babcia była …”
UCZEŃ XXII
Chwileczkę, a czy mówiłam , że babcia świetnie gotuje,
I zawsze tak cierpliwie mych zmartwień wysłuchuje?
Gdy mama ani tata nie mają czasu dla mnie,
ona zawsze go posiada, więc kocham ja zato!
UCZEŃ XXIII
A czy o dziadku mówiłam
że świetnie mnie rozumie
i tak szczerze z dobrych stopni
ze mną się raduje?!
Wszystkim naszym Babcią i Dziadkom z okazji ich święta
życzymy dużo zdrowia, pogodnych dni, spokojnych nocy,
kolorowych snów i uśmiechów na co dzień.
mgr Wioletta Mazurkiewicz
nauczyciel nauczania zintegrowanego
w Kostrzynie Wlkp.
Program uroczystości „ŚWIĘTO RODZINY”
NARRATOR: Zapraszamy wszystkich gości na program o
nas wszystkich, o
osobach, które tworzą rodzinę.
Usłyszycie teraz kilka słów o każdym członku rodziny,
poznacie naszą „Księgę Domu”. Będzie tam nasz uśmiech i
lalki łza. I złoty lew, co węże w deszczu połyka za firanką. I
wiatr stukający w rynny i tajemnicza podróż windy o północy.
I mleka groźny syk i odkurzacza marsz po dywanie. I
pocałunki mamy i bajka taty na dobranoc. Powoli strona za
stroną rodzi się nasza KSIĘGA DOMU.
WIERSZ - „Moja Rodzina”.
To jest rodzina moja:
mama, tata, babcia, Karolina
i ja.
I pies Pako
bo tak mu jest na imię.
I jeszcze ten króliczek ,
co kica w domu.,
I jeszcze tamto drzewo,
Co na deszczu moknie..
NARRATOR: Bardzo ważną osobą w naszej rodzinie jest
babcia. Babcia to są miłe ręce, książka, herbata słodka,
śmieszne słowa w dawnej piosence, suknia dla lalki i
szarlotka. Babcia to bajka, której nie znamy, pudełeczka,
perfumy, włóczka. Babcia to mama mojej mamy, a ja jestem
jej wnuczka.
NARRATOR: A oto drugi członek nasze rodziny – dziadek.
Dziadek, tak jak babcia, kocha swoje wnuki. Lubi oglądać
mecze, naprawiać różne rzeczy i podróżować po świecie.
Dziadek może być gruby lub chudy, wysoki lub niski, może
mieć sumiasty wąsik lub małą łysinę.
NARRATOR: Wielu z nas ma rodzeństwo. Jedni brata, inni
siostrę – razem zawsze jest weselej.
NARRATOR: Brat lubi bawić się samochodami, grać w
piłkę, ćwiczyć, skakać...Czasami bywa trochę łakomy i
zawsze ciekawy świata. Brat może mieć kruczoczarne włosy,
okulary na nosie, może być blondynem o niebieskich oczach,
ale na pewno zawsze jest niepowtarzalny.
NARRATOR: Siostra może być starsza lub młodsza. Lubi
bardzo bawić się lalkami a także pomagać mamie. Może mieć
długie lub krótkie włosy, niebieskie lub brązowe oczy. Może
być ładna, lub ciut tęższa, wysoka lub niska, ale jedno jest
pewne – zawsze będzie ukochaną siostrą.
NARRATOR: Głową rodziny bardzo często bywa tata. Tata
kocha swoje dzieci. Może pracować w dużych firmach lub w
małych sklepikach. Zajmuje się rodziną czyli żoną i dziećmi.
Tata może być wysoki, schludny i bystry. Może być także
silny lub słaby. Bez względu na to jaki jest, kochamy go
bardzo.
WIERSZ: „Wiersz dla taty”.
Kiedy deszcz pada i straszy,
gdy muszę zjeść talerz kaszy,
gdy rower wciąż łańcuch gubi
wtedy,
Przytulić się do taty muszę szybko,
Tatuś nazwie mnie jak zwykle
złotą rybką.
Tata pożartuje, w nos da prztyczka
i pomoże.
Rower jedzie,
kasza pyszna,
a deszcz ?
Niech pada sobie.
WIERSZ: „Do czego służy tatuś?”
Do czego służy tatuś?
Na przykład do prania
Kiedy za dużo pracy
Miewa w domu mama.
Do trzepania dywanów,
jazdy odkurzaczem,
do chodzenia z synkiem
na lody, na spacer.
Do strugania gdy złamie się
twardy ołówek.
Do wkładanie do mojej
skarbonki złotówek.
Do wspinaczki gdy sobie
przed ekranem usiadł.
Do pomagania w lekcjach
też miewam tatusia.
A kiedy się gazetą
jak tarczą zasłania.
Przynoszę kolorową
książkę do czytania.
I razem wędrujemy aż do ostatniej strony.
Do tego służy tatuś dobrze oswojony!
WIERSZ: - „Mój tatuś”.
Mój tatuś, jak każdy tatuś
wszystko zrobić potrafi:
umie zegar naprawić,
i ucho przyszyć żyrafie,
umie baśń opowiedzieć
i podnieść mnie tak wysoko
abym świat cały zobaczył,
a co najmniej swój pokój.
Ale najbardziej kocham swego tatę,
kiedy w piłkę gramy
i gdy w kiosku na rogu
kupuje kwiaty dla mamy
NARRATOR: Na koniec – najważniejsza osoba w życiu
każdego z nas: m a m a. Z nią związane są na zawsze
najpiękniejsze wspomnienia z najwcześniejszego dzieciństwa,
nasze pierwsze radości i troski, marzenia i tęsknoty. Każdy z
nas w swoim sercu chowa wdzięczność za to, że dała nam
największy skarb - życie. Na moje ręce składam najlepsze
życzenia dla wszystkich mam za ich trud, ciepło, miłość, Za to
że SĄ!!!
WIERSZ – „Jaka jest mama?”
Pytacie jaka jest moja mama?
Odpowiedź jest prosta – kochana,
piękna i chyba ... zapracowana!
Gdyby nie moja mama kochana
zupa by co dzień była ta sama,
a placki, knedle, frytki, racuszki
znałyby inne, nie nasze brzuszki.
Nas dopilnuje, psa wyprowadzi
i w swojej firmie innym doradzi.
Kwiaty podleje, tatę ubierze,
w niedzielę pomknie też na rowerze.
Wieczorem książkę poczyta z nami,
przy komputerze siądzie czasami.
Tak sobie myślę, że gdy dorosnę,
załatwię mamie urlop na wiosnę.
I wyślę mamę wprost na Antyle
by odpoczęła chociaż przez chwilę!
WIERSZ – „Mama”.
Ze wszystkich kwiatów świata
Chciałbym zerwać ... słońce.
I dać je potem tobie,
Złociste i gorące.
Słoneczko jest daleko,
ale się nie martw mamo.
Narysowałem drugie
jest prawie takie samo.
Teraz cię wycałuję,
jak mogę najgoręcej.
Bo tak cię kocham bardzo,
że już nie można więcej!
WIERSZ – „Moja mama”.
Moja mama bywa zła,
czasem smutne oczy ma,
czasem płacze, czasem krzyczy,
a uśmiecha się tak często, że
trudno policzyć.
Zmywa, sprząta i gotuje,
pierze, szyje i prasuje.
chodzi ze mną na spacery,
martwi się, gdy jestem chory.
Ze mną pisze i rysuje,
kiedy płaczę – pocałuje.
Zawsze ze mną śmieje się.
A najważniejsze ... że kocha mnie!
WIERSZ – „Mamo”.
Mamo:
chcę być grzeczna,
chcę duża urosnąć.
Chcę, żebyś była wesoła
latem, zimą i wiosną
A gdy jesienią spadną liście,
nastaną słoty,
przyniosę ci w podarunku
- uśmiech złoty!
NARRATOR
Najlepsze u rodziny jest to że ją mamy.
Mamy ją swoją, nie cudzą, nie inną, zawsze
tą samą.
I żebym nie wiem co się stało
Rodzina zostanie rodziną.
Tylko jedna mama ma zmartwienie.
Tylko jedna babcia z dziadkiem jest od dójki z polskiego.
Tylko jeden tata jest od bójki z najlepszym kolegą.
Jedna siostra od bólu zęba a brat od przeziębienia.
Nie na sprzedaż, nie do zamiany.
Nasza.
Wszędzie i przez cały czas.
Więc najlepsze u rodziny jest to
ŻE JĄ MAMY!!!
I ŻE RODZINA MA WŁAŚNIE NAS!!!
Opracowała mgr Wioletta Mazurkiewicz