Izabella Wlazłowska

Nota biograficzna
Izabella Wlazłowska
urodziła się w SkarŜysku-Kamiennej i tam chodziła do I LO im. Juliusza Słowackiego.
Zarówno jako uczennica jak i studentka Wydziału Prawa UMCS w Lublinie nie planowała
kariery dziennikarskiej.
Jej aktywność ujawniała się w przynaleŜności do szkolnego, a później akademickiego
chóru, występów w studenckim teatrzyku, a takŜe występów recytatorskich. W konkursach
recytatorskich zdobywając liczne nagrody, osiągała sukcesy na szczeblach wojewódzkim i
centralnym. W okresie szkolnym, jako uczennica Ogniska Muzycznego, była takŜe obiecującą
pianistką.
Wybierając kierunek studiów chciała zostać prokuratorem, by w efekcie poznawania
prawa spolaryzować swoje zapatrywania w kierunku obrony człowieka, a więc adwokatury.
Ale los zrządził, Ŝe została dziennikarzem. A pisanie reportaŜy interwencyjnych i
sądowych utorowało jej drogę do tego, by zostać tzw. reporterem dochodzeniowo-śledczym.
1 marca 1977 roku podjęła pracę w tygodniku „Wspólna Praca”, który wydawany był
w Zamościu. Od 1979 do 1985 roku była etatowym dziennikarzem „Tygodnika
Zamojskiego”. W czerwcu 1985 roku przeprowadziła się do Lublina, gdzie mieszka do dnia
dzisiejszego.
W Lublinie pracowała w redakcjach: „Sztandar Ludu”, „Relacje”, „Nowe Relacje”,
„Przegląd Kresowy”, „Gazeta w Lublinie” ( Gazeta Wyborcza). Współpracowała z
warszawskimi redakcjami: „Prawo i śycie” i „Przegląd Tygodniowy”. NaleŜała do
Krajowego Klubu ReportaŜu działającego przy Stowarzyszeniu Dziennikarzy.
W 1991 roku załoŜyła prywatne wydawnictwo „IZAN”, które wydało trzy
pozycje ksiąŜkowe autorstwa Krystyny Modrzewskiej: „Czas przedostatni”, „Pasjans
noworoczny”, „Na krawędzi chaosu”.
Od 1997do 2000 r. była wydawcą i redaktorem naczelnym trójjęzycznego (
polski, rosyjski, angielski) miesięcznika „Euroregion Press”.
Kontynuując działalność wydawniczą w firmie „Centrum Informacji” w 2004 r.
była współwydawcą własnej ksiąŜki pt. „Wokanda lubelska”, a w 2006 r. ksiąŜki pt.
„Piętno”.
Nie naleŜała i nie naleŜy do Ŝadnej partii politycznej. Jest członkiem Stowarzyszenia
Dziennikarzy RP, a w oddziale lubelskim pełni funkcję rzecznika dyscyplinarnego.
Jest zdobywczynią wielu nagród i wyróŜnień w konkursach na reportaŜ.
Dziennikarskie penetracje niejednokrotnie doprowadzały do ujawnienia bulwersujących afer,
naprawienia prawnych pomyłek, urzędniczych błędów czy niekompetencji. Jej szczególne
satysfakcje z pracy reportera to trzy rewizje nadzwyczajne po artykułach i uratowanie Ŝycia
bohaterowi jednego z reportaŜy.
W 2000 roku powróciła do pracy reportera śledczego. Rozpoczęła stałą współpracę z
warszawskim tygodnikiem „Przegląd”, a w Lublinie z „Kurierem Lubelskim”, „Dziennikiem
Wschodnim” oraz z telewizją: ( „Sprawa dla reportera” ElŜbiety Jaworowicz i z TVN
„Uwaga” ).
W 2004 r. księgarniach Lublina i województwa lubelskiego ukazała się jej
ksiąŜka pt. „Wokanda lubelska”. Był to pierwszy numer wydawnictwa seryjnego
dokumentującego, w formie reportaŜu, szeroko pojęty wymiar sprawiedliwości
Lubelszczyzny z jego negatywnymi i pozytywnymi aspektami.
W 2006 roku ukazała się jej kolejna ksiąŜka pt. „Piętno”. To zbiór reportaŜy
przedstawiających niecodzienne, a niekiedy tragiczne losy ludzi uwikłanych w polski
system prawny, a takŜe ludzi, których los naznaczył swoistym piętnem.
1 marca 2007 obchodziła 30-lecie pracy zawodowej.
Lublin, marzec 2007 r.