Protokół oceny dobrostanu trzody chlewnej w punktach kontroli

Transkrypt

Protokół oceny dobrostanu trzody chlewnej w punktach kontroli
Pakiet roboczy 2
Rezultat 2.1b
Protokół oceny dobrostanu trzody chlewnej
w punktach kontroli
Autorzy:
IRTA, ICT oraz CRPA
Maj 2011
Wersja zaktualizowana z czerwca 2013
Call for proposals SANCO D5/10753/2010
Grant Agreement no. SANCO/2010/D5/CRPA/SI2.578062
Kolofon
Ten raport jest oficjalnym rezultatem projektu Quality Control Post.
Projekt “Odnowienie i promowanie punktów kontroli wysokiej jakości w Unii
europejskiej”(“Renovation and promoting high quality control posts in the European Union”)
przewiduje znaczącą poprawę wyposażenia oraz zarządzania w 12 punktach kontroli (CPs)
położonych na przecięciach ważnych dróg transportu długodystansowego zwierząt na terenie EU.
Badania, które doprowadziły do uzyskania zamierzonych rezultatów, uzyskały finansowanie w
wyniku wezwania Komisji Europejskiej do składania wniosków SANCO D5/10753/2010, Umowa
Grantu numer SANCO/2010/D5/CRPA/SI2.578062
Project Office Quality Control Post
Centro Ricerche Produzioni Animali Spa
Corso Garibaldi 42
IT-42121 Reggio Emilia
Italy
Phone +39 0522 436999
Fax
+39 0522 435142
e-mail [email protected]
Tekst tego raportu reprezentuje punkt widzenia autorów i nie reprezentuje stanowiska Komisji
Europejskiej, która nie odpowiada za wykorzystanie informacji zawartych w tekście.
Podziękowania
Patrick Chevillon (Institut du Porc, France); Kees De Roest (Centro Ricerche Produzioni Animali,
Italy); Monika Gebska (Warsaw University of Life Sciences, Faculty of Economic Sciences, Poland);
Luc Mirabito (Institut de l’Elevage, France) Wijbrand Ouweltjes (WUR,Wageningen,The Netherlands);
Marco Ruis (WUR,Wageningen,The Netherlands); Eva Sossidou National Agricultural Research
Foundation, Greece); Karin Steinkamp (Federal Research Institute of Animal Health, Germany),
Béatrice Mounaix (Institut de l’Elevage, France) Eva Mainau (IRTA, Spain).
List of co-authors
SP:
Institut de Recerca i Tecnologia Agroalimentàries (IRTA)
Antonio Velarde; Antoni Dalmau; Cecilia Pedernera
IT:
Instituto “G. Caporale” Teramo-ICT
Paolo Dalla Villa; Bernardo Catanese; Elisa Di Fede; Stefano Messori
IT:
Centro Ricerche Produzioni Animali (CRPA)
Paolo Ferrari, Paolo Rossi
Tekst tego raportu reprezentuje punkt widzenia autorów i nie reprezentuje stanowiska Komisji
Europejskiej, która nie odpowiada za wykorzystanie informacji zawartych w tekście.
3
3
Spis treści
Kolofon ................................................................................................................. 2
1.
WPROWADZENIE ...................................................................................................... 6
2.
METODOLOGIA.......................................................................................................... 7
3.
KOLEJNOŚĆ DZIAŁAŃ ZGODNIE Z PROTOKOŁEM ............................................... 8
4.
REGULACJE PRAWNE .............................................................................................. 9
5.
OCENA DOBROSTANU NA PODSTAWIE OBSERWACJI ZWIERZĄT ..................... 9
6.
DOBÓR PRÓBY........................................................................................................ 11
7.
POMIARY PODCZAS PRZYBYCIA I ROZŁADUNKU .............................................. 12
7.1A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania .................................... 12
7.1A.1.1 Swoboda poruszania się .............................................................................. 12
7.1C.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie .......................................................... 12
7.1C.2.1 Brak chorób .................................................................................................... 12
7.1A.3 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowania właściwego dla gatunku ... 13
7.1A.3.1 Pozytywny stan emocjonalny ....................................................................... 13
8.
OCENA DOBROSTANU W KOJCACH .................................................................... 14
METODOLOGIA ........................................................................................................... 14
8.1 A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania ................................... 14
8.1A.1.1 Komfort wypoczynku.................................................................................... 14
8.1A.1.2 Komfort termiczny ........................................................................................ 14
8.1A.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie .......................................................... 15
8.1A.2.1 Brak urazów ................................................................................................ 15
8.1A.2.2 Brak chorób ................................................................................................. 16
8.1A.3 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowań właściwych dla gatunku ...... 17
8.1B.3.1 zachowania społeczne ................................................................................. 17
OCENA DOBROSTANU PODCZAS ZAŁADUNKU .................................................. 19
9.
Korytarz ........................................................................................................................ 19
9.1B.1 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowań właściwych dla gatunku ...... 19
9.1B.1.1 Dobra relacja człowiek - zwierzę .................................................................. 19
9.1B.2 ZASADA DOBROSTANU : dobre zdrowie ........................................................ 19
9.1B.1.1 Brak chorób ................................................................................................. 19
Rampa .......................................................................................................................... 20
9.1C.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania .................................... 20
9.1C.1.1 Swoboda poruszania się ............................................................................. 20
9.1C.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie .......................................................... 20
9.1C.2.1 Brak chorób .................................................................................................... 20
9.1C.3 ZASADA DOBROSTANU: Przejawianie zachowań właściwych dla gatunku ..... 21
9.1C.3.1 Pozytywny stan emocjonalny....................................................................... 21
10.
OCENA ZASOBÓW I ZARZĄDZANIA ...................................................................... 22
10.1A POMIAR PODCZAS ZAŁADUNKU .................................................................................. 23
10.1A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania .................................. 23
10.1A.1.1 Komfort odpoczynku .................................................................................. 23
10.1A.12.2 Swoboda poruszania się i brak urazów (rampa) ...................................... 23
10.1A.2.3 Swoboda poruszania się i brak urazów (korytarz) ...................................... 27
10.1B POMIAR W KOJCACH W PUNKCIE KONTROLI ................................................................ 29
10.1B.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwe żywienie .................................................. 29
10.1B.1.1 Brak zbyt długiego okresu głodu ................................................................ 29
10.1B.1.2 Brak zbyt długiego okresu prragnienia ....................................................... 29
4
4
10.1B.2 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania .................................. 31
10.1B.2.1 Komfort odpoczynku .................................................................................. 31
10.1B.2.2 Komfort termiczny ...................................................................................... 32
10.1B.2.3 Swoboda poruszania się ............................................................................ 33
10.1B.3 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie ........................................................ 33
10.1B.3.1 Brak urazów .................................................................................................. 33
10.1C POMIAR PODCZAS ZAŁADUNKU I ODJAZDU.................................................................. 34
10.1C.2.2 Swoboda poruszania się i brak urazów...................................................... 34
11. ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE OBSERWACJI
ZWIERZĄT PODCZAS ROZŁADUNKU/ZAŁADUNKU ...................................................... 35
12. ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE OBSERWACJI
ZWIERZĄT W KOJCACH ................................................................................................... 36
13. ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE OBSERWACJI W
KORYTARZACH................................................................................................................. 37
14.
ARKUSZ OCENY WYPOSAŻENIA: RAMPY I KORYTARZE ................................... 38
15.
ARKUSZ OCENY WYPOSAŻENIA: INNE PARAMETRY ......................................... 39
16. GŁÓWNE WYMOGI DOTYCZĄCE STRUKTURY I ZARZĄDZANIA PUNKTAMI
KONTROLI ......................................................................................................................... 40
1. WPROWADZENIE
Protokół uwzględnia kryteria dobrostanu opracowane w projekcie Welfare Quality® dla trzody
chlewnej na farmach i w rzeźniach (Welfare Quality® 2009), zawierającym w sobie
podstawowe istniejące regulacje Unii Europejskiej dotyczące dobrostanu zwierząt
(Rozporządzenie Rady (WE) 1/2005, dyrektywa Rady 98/58/WE oraz rozporządzenie Rady
(WE) 1255/97), studium wykonalności „Ewaluacja wykonalności schematu certyfikacji dla
punktów kontrolnych” (SANCO/D5/2005/S12.548887), decyzję Rady 2004/544/WE, wyniki
projektu CFP/EFSA/AHAW/2008/02, raport Komitetu Naukowego AHAW 11/03/02, raporty
techniczne agencji EFSA 2009/2011 oraz wyniki badań naukowych otrzymane w wyniku
eksperymentów i studiów na poziomie europejskim, uprzednie doświadczenia praktyczne i
dostępną literaturę. Ta wersja została zmodyfikowana w wyniku doświadczenia nabytego przy
realizacji tego projektu.
Protokół oceny obejmuje 12 kryteriów dobrostanu, połączonych w cztery zasadnicze grupy
(dobre żywienie, dobre warunki utrzymania, dobre zdrowie i możliwość przejawiania
zachowania właściwego dla gatunku). Ta część protokołu obejmuje miary i ocenę dobrostanu
na podstawie obserwacji zachowania zwierząt.
Protokół stosuje się do świń (Sus scrofa), transportowanych pomiędzy gospodarstwem a
rzeźnią, lub zwierząt hodowlanych. Dotyczy oceny dobrostanu zwierząt:
 po przybyciu do punktu kontrolnego: rozładunek,
 w punkcie kontrolnym (z uwzględnieniem przemieszczenia zwierząt ze strefy
rozładunku do strefy załadunku) w kojcach godzinę po rozładunku i godzinę przed
załadunkiem
 przed odjazdem: załadunek.
Struktura:
Ten dokument jest podzielony na trzy główne części:
1. Miary i ocena dobrostanu na podstawie obserwacji zwierząt.
2. Miary i ocena wyposażenia i zarządzania.
3. Wymogi ogólne dotyczące struktury i zarządzania punktami kontroli.
6
2. METODOLOGIA
Przede wszystkim, należy porozmawiać z właścicielem punktu kontroli w celu uzyskania
podstawowych informacji na temat transportu (godziny przyjazdu zwierząt, kojce, w których
zwierzęta będą umieszczone podczas pobytu w punkcie kontroli itp.). W trakcie oczekiwania
na przyjazd zwierząt można dokonać pomiarów i oceny wyposażenia. W chwili przybycia
zwierząt dokonuje się obserwacji i oceny dobrostanu na podstawie zachowania zwierząt w
strefie rozładunku. Kolejna ocena dobrostanu zwierząt i wyposażenia powinna być
przeprowadzona przed załadunkiem. Należy tak zaplanować wizytę następnego dnia w
punkcie kontroli, aby to zrealizować.
Rozpoczęcie rozładunku
Ocenę w momencie przybycia rozpoczyna się, gdy otworzą się drzwi ciężarówki i zwierzęta
zaczną wychodzić i iść po rampie.
Zakończenie rozładunku
Za zakończenie rozładunku uznajemy moment, kiedy ostatnie zwierzę oddali się od rampy o
3 m lub przejdzie maksymalnie 10 m od startu (czyli drzwi samochodu), włączając w to
rampę.
Pozycja obserwatora podczas rozładunku
Wyładunek ocenia się, stojąc w takim miejscu, które zapewnia dobrą widoczność na całą
strefę wyładunku, a jednocześnie nie powoduje stresu dla wysiadających zwierząt,
zahamowania ruchu, jest bezpieczne dla obserwatora. Kluczowym jest to, żeby zwierzęta szły
w kierunku obserwatora, a nie przeciwnie.
Obserwacja zwierząt w kojcach
Ocena zwierząt znajdujących się w kojcach w punkcie kontroli powinna rozpoczynać się na 2
godziny przed ponownym załadunkiem. W przypadku większej liczby transportowanych
zwierząt zaleca się obserwację mniejszej ich liczby w każdym kojcu zamiast wszystkich
zwierząt w jednym wybranym kojcu. Należy wykorzystać system pozwalający wybrać
zwierzęta do obserwacji niezależnie od ich stanu. Należy unikać wyboru najlepszych lub
najgorszych zwierząt, a wybór próby powinien być w jak największym stopniu losowy. Trzeba
wziąć pod uwagę także czas potrzebny do oceny pozostałej części wyposażenia i
dodatkowych parametrów. Podczas chodzenia wokół kojca należy wybrać dogodne miejsce
do obserwacji poszczególnych zwierząt. Trzeba zakończyć obserwacje i pomiary przed
rozpoczęciem załadunku.
Obserwacje zwierząt w korytarzu I na rampie załadunkowej
Pamiętaj, że jeśli zamierzasz oceniać jednocześnie wokalizację i postępowanie ze
zwierzętami (w korytarzu) oraz dobrostan na podstawie zachowania zwierząt podczas
załadunku (na rampie), będziesz potrzebował pomocy 2 osób. Do oceny dobrostanu zwierząt
w korytarzu trzeba wybrać miejsce z dobrym widokiem na cały korytarz, od kojców aż do
strefy załadunku. Ta strefa powinna mieć minimum 3 m długości a maksimum 10 m długości.
Równocześnie druga osoba może oceniać załadunek zwierząt.
Regulacje prawne
Zwierzęta, których stan nie pozwala na transport, powinny być odnotowane w specjalnym
arkuszu. (porównaj Dyrektywa KE, strona 8).
Niezbędne wyposażenie do przeprowadzenia oceny
Arkusze oceny, stoper, długopis, podkładka, taśma miernicza.
7
3. KOLEJNOŚĆ DZIAŁAŃ ZGODNIE Z PROTOKOŁEM
Przedstawienie się, pomiar i ocena wyposażenia
Przyjazd
zzwierzątmals
arrival
Rozładunek
Ocena dobrostanu na podstawie obserwacji zwierząt podczas
rozładunku:
poślizgnięcia, przewracanie się, zamieranie w bezruchu,
zawracanie, zwierzęta w stanie nieambulatoryjnym lub martwe
Zaplanowanie wizyty w celu oceny kojcach i podczas
załadunku
Ocena wyposażenia i innych parametrów
Kojce – przed
załadunkiem
Załadunek
Ocena dobrostanu na podstawie obserwacji zwierząt w
kojcach:
tulenie się z zimna, drżenie, dyszenie
kaszel i kichanie, zachowania społeczne
ogólna aktywność
czystość zwierząt
rany i skaleczenia
martwe zwierzęta
Ocena dobrostanu na podstawie obserwacji zwierząt podczas
załadunku i zarządzania:
W korytarzu:
Postępowanie obsługi ze zwierzętami, wokalizacja,
zdolność do transportu
Na rampie:
poślizgnięcia, przewracanie się, zamieranie w bezruchu,
zawracanie,
Na zakończenie załadunku
zwierzęta w stanie nieambulatoryjnym lub martwe
Odjazd
8
4. REGULACJE PRAWNE
Poniższy tekst jest fragmentem rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 w sprawie ochrony
zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy
64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97:
Zdolność do transportu
1. Zwierzęta mogą być przewożone jedynie jeżeli są zdolne do transportu, natomiast
wszystkie zwierzęta musza być transportowane w warunkach gwarantujących im brak zranień
lub niepotrzebnego cierpienia.
2. Zwierzęta zranione lub wykazujące słabość fizjologiczna lub patologie, nie będą uważane
za zdolne do transportu, w szczególności, jeśli:
a) nie są zdolne do samodzielnego poruszania się bez bólu lub poruszania się bez pomocy;
b) maja poważną ranę otwarta, lub wypadniecie;
c) są to ciężarne samice będące w okresie przekraczającym 90 % lub więcej
przewidywanego okresu ciąży, lub są to samice, które urodziły w poprzednim tygodniu;
d) są to nowonarodzone ssaki, u których rana po pępowinie nie zagoiła się jeszcze
całkowicie;
e) są to zwierzęta w wieku poniżej trzech tygodni, jagnięta w wieku poniżej tygodnia i jałówki
w wieku poniżej dziesięciu dni, chyba ze są transportowane na odległość mniejsza niż 100
km;
Chore lub zranione zwierzęta mogą być uznawane za zdolne do transportu, jeśli są:
a) lekko zranione lub chore, a transport nie spowoduje dodatkowego cierpienia; w razie
wątpliwości, konieczna jest decyzja weterynarza;
b) transportowane do celów dyrektywy Rady 86/609/EWG (1) jeśli choroba lub uszkodzenie
jest częścią programu badawczego;
c) transportowane pod nadzorem weterynaryjnym lub po leczeniu lub tez po diagnozie
weterynaryjnej. Zezwolenie na tego rodzaju transport zostaje wydane jedynie wówczas, jeśli
objęte nim zwierzęta nie są poddane niepotrzebnemu cierpieniu lub złemu traktowaniu;
d) zwierzęta poddane procedurom weterynaryjnym wynikającym z praktyk rolniczych, takich
jak pozbawianie rogów lub kastracja, pod warunkiem, ze rany są całkowicie zagojone.
jeśli zwierzęta chorują lub zraniły się podczas transportu, zostaną oddzielone od innych i
otrzymają właściwa pierwsza pomoc, jak najszybciej jest to możliwe. Otrzymają właściwe
leczenie weterynaryjne, a w razie potrzeby, zostaną poddane ubojowi lub zabite w sposób nie
powodujący niepotrzebnych cierpieniu
Środki uspokajające nie mogą być stosowane u zwierząt transportowanych, chyba ze jest to
całkowicie niezbędne do
zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz środki stosowane są pod nadzorem weterynaryjnym.
Dojne krowy, owce i kozy, którym nie towarzyszy potomstwo, musza być dojone w odstępach
nie większych niż 12 godzin.
Ponadto
A. Zwierzęta musza być przemieszczane ostrożnie. Przejścia musza być skonstruowane w
taki sposób, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń ciała zwierząt, oraz musza być ustawione
tak, aby wykorzystać tendencje stadne zwierząt. Przyrządy służące do kierowania
zwierzętami musza być stosowane jedynie do tego celu i tylko przez krótki czas.
B. Użycie urządzeń wykorzystujących wstrząsy elektryczne powinno być unikane, o ile jest to
tylko możliwe. W każdym przypadku, urządzenia te będą stosowane tylko wobec dorosłego
bydła i dorosłych świń odmawiających ruchu i tylko wtedy, gdy przed nimi znajduje się
przestrzeń, w kierunku której mogą się przesunąć. Impulsy powinny trwać nie dłużej niż jedna
sekundę, być odpowiednio oddzielone i stosowane jedynie do mięśni tylnej części ciała.
Impulsy nie mogą być stosowane w sposób powtarzalny, jeśli zwierze nie reaguje.”
9
5. OCENA DOBROSTANU NA PODSTAWIE OBSERWACJI ZWIERZĄT
Dobre warunki utrzymania
Dobre żywienie
Kryteria dobrostanu
Brak głodu
1
Brak pragnienia
2
Komfortowe warunki
3 odpoczynku
4 Komfort termiczny
5 Swoboda poruszania się
Przejawianie zachowań właściwego
dla gatunku
Dobre
Zdrowie
6 Brak urazów
Brak bólu dzięki stosowaniu
7 właściwych procedur
Możliwość przejawiania
9 zachowań społecznych
Możliwość przejawiania innych
10 zachowań
Dobra relacja
11 człowiek – zwierzę
12 Pozytywny stan emocjonalny
Miary
Rozładunek
Przed
załdunkiem
Załadunek
TABELA 1: Zasady dobrostanu i ich kryteria zidentyfikowane w ramach Welfare Quality® dla
świń (tabela przedstawia miary, które mogą być użyte w punkcie kontroli podczas
odpoczynku w grupach i podczas załadunku do dalszej podróży.
Sprawdzane poprzez ocenę
wyposażenia i zarządzania!
-
-
-
Sprawdzane poprzez ocenę
wyposażenia i zarządzania!
-
-
-
Czystość zwierzat
-
x
-
Drżenie i dyszenie
-
x
-
Tulenie się z zimna
-
x
-
Poślizgnięcia
Przewracanie się
x
x
-
x
x
Rany i skaleczenia
-
x
-
Zwierzęta w stanie nie
ambulatoryjnym
Martwe zwierzęta
Kaszlące i kichające
Zdolne do dalszego transportu
x
x
-
x
x
-
x
x
x
Zachowania społeczne
-
x
-
Ogólna aktywność (zachowania
poznawcze, odpoczynek, inne)
-
x
-
Wokalizacja
-
-
x
Zamieranie w bezruchu
Zawracanie
x
x
-
x
x
10
6. DOBÓR PRÓBY
TABELA 2: W IELKOŚĆ PRÓBY W ZALEŻNOŚCI OD OBSERWACJI/MIARY I MIEJSCA OCENY
MIARA
POŚLIZGNIĘCIA
PRZEWRACANIE SIĘ
ZAMIERANIE W BEZRUCHU
ZAWRACANIE
ZWIERZĘTA W STANIE NIEAMBULATORYJNYM
MARTWE ZWIERZĘTA
TULENIE SIĘ Z ZIMNA
DRŻENIE
DYSZENIE
*MARTWE ZWIERZĘTA
RANY NA CIELE
BRUDNE ZWIERZĘTA
KASZLĄCE
KICHAJĄCE
OGÓLNA AKTYWNOŚĆ
ZACHOWANIA SPOŁECZNE
WOKALIZACJA
ZDATNE DO TRANSPORTU
POŚLIZGNIĘCIA
PRZEWRACANIE SIĘ
ZAMIERANIE W BEZRUCHU
ZAWRACANIE
ZWIERZĘTA W STANIE NIEAMBULATORYJNYM
WIELKOŚĆ PRÓBY
1 SAMOCHÓD
MIEJSCE OCENY
ZAŁADUNEK
(WSZYSTKIE ZWIERZĘTA)
WSZYSTKIE KOJCE ZE
ŚWINIAMI ZGODNIE Z
TABELĄ 3
*OCENIĆ WSZYSTKIE
KOJCE
KOJCE
TABELA 3
KOJCE
WSZYSTKIE ZWIERZĘTA
ZAŁADUNEK
TABELA 3: W IELKOŚĆ PRÓBY: ZALEŻY OD LICZBY ZWIERZĄT W PUNKCIE KONTROLI
Liczba zwierząt
1-50
51-100
101-200
201-499
>500
Wielkość próby
100%
50%
25%
20%
10%
Uwaga: najlepiej wszystkie kojce, dobierając odpowiednio liczbę zwierząt tak aby suma
wynosiła ok. 50 szt.
11
7. POMIARY PODCZAS PRZYBYCIA I ROZŁADUNKU
METODOLOGIA:
Obszar obserwacji:
 rampa ciężarówki i rampa rozładunkowa/załadunkowa punktu kontrolnego;
 jeśli w punkcie kontrolnym nie ma rampy, obszar obserwacji zaczyna się na początku
rampy ciężarówki i kończy się tam, gdzie kończy się pochyłość podłogi,
 jeśli nie ma pochyłej podłogi od końca rampy ciężarówki, obserwację prowadzi się od
początku rampy ciężarówki do 3 metrów po zakończeniu rampy ciężarówki,
 jeżeli ciężarówka ma windę, ocena zaczyna się, gdy winda jest opuszczona na ziemię
i jej drzwi są otwarte;
Podczas rozładunku obserwujący ocenia swobodę poruszania się zwierząt (ślizganie się i
upadanie), stan emocjonalny zwierząt (zamieranie w bezruchu i zawracanie). Obserwator
oceni też parametry zdrowotne: liczbę zwierząt martwych i liczbę zwierząt w stanie
nieambulatoryjnym. Przed zebraniem innych danych należy ustalić liczbę wyładowywanych
zwierząt, co pozwoli później wykonać dodatkowe obliczenia np. wskaźnik upadków (%).
7.1A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania
7.1A.1.1 Swoboda poruszania się
Poślizgnięcia
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie zwierzęta z ciężarówki.
OPIS: kiedy zwierzę wykazuje brak równowagi przy braku kontaktu (części ciała) z podłożem.
MIARA: odsetek zwierząt, które się ślizgają.
Przewracanie się
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie zwierzęta z ciężarówki (porównaj tabela 2).
OPIS: zwierzę wykazuje brak równowagi, gdy któraś część ciała poza nogami dotyka
podłoża. Jeżeli zwierzę równocześnie ślizga się i przewraca, liczy się tylko przewracanie.
Świnie przewracające się w windzie ciężarówki przy otwartych drzwiach (z powodu
zagęszczenia) są liczone jako przewracające się.
MIARA: odsetek zwierząt, które się przewróciły.
7.1C.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie
7.1C.2.1 Brak chorób
Zwierzęta w stanie nieambulatoryjnym
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj tabela 2).
OPIS: zwierzę będzie liczone jako będące w stanie nieambulatoryjnym, gdy nie jest w stanie
iść lub unika przeniesienia ciężaru ciała na którąkolwiek kończynę.
MIARA: odsetek zwierząt w stanie nieambulatoryjnym.
12
Martwe zwierzęta
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta.
OPIS: ustanie oddychania i brak pulsu (zatrzymanie akcji serca).
MIARA: odsetek martwych zwierząt.
7.1A.3 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowania właściwego dla gatunku
7.1A.3.1 Pozytywny stan emocjonalny
Zamieranie w bezruchu
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj tabela 2).
OPIS: Zwierzę wykazuje niechęć do poruszania się, gdy przez przynajmniej 2 sekundy:
- stoi i nie bada otoczenia;
- nie porusza ciałem;
- nie porusza głową.
MIARA: odsetek świń zamierających w bezruchu.
Zawracanie
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj tabela 2).
OPIS: Podczas obserwacji rozładunku można zauważyć odwracanie się, gdy świnia stojąca
przodem do strefy rozładunku odwraca się całym ciałem i kieruje je w kierunku ciężarówki
(rysunek 1). Nie uznaje się za odwracanie, gdy zwierzę po dotarciu do końca strefy
rozładunku zaczyna wracać.
Ciężarówka
Strefa rozładunku
Rysunek 1. Zwierzę idące prawidłowo z ciężarówki do strefy rozładunku
MIARA: Odsetek świń odwracających się podczas rozładunku.
13
8. OCENA DOBROSTANU W KOJCACH
METODOLOGIA
Zwierzęta przybyły do punktu kontroli poprzedniego dnia. Asesor musi znać godzinę
przyjazdu, żeby móc zaplanować przyjazd przed ich odjazdem. Asesor musi być w punkcie
kontroli zanim zwierzęta opuszczą kojce, gdyż ma za zadanie ocenić ich dobrostan w kojcach
i podczas załadunku. W zależności od wielkości próby asesor powinien rozważyć przyjazd do
punktu kontroli przynajmniej 2 godziny przed odjazdem zwierząt.
8.1 A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania
8.1A.1.1 Komfort wypoczynku
Czystość zwierząt
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: gdy zwierzę jest ubrudzone świeżymi odchodami. Zwierzęta są oceniane indywidualnie
(tylko jedna strona ciała), według odsetka świeżo zanieczyszczonej powierzchni ciała.
Oceniający powinien znajdować się w kojcu i mieć widoczną jedną stronę ciała zwierzęcia.
Zwierzęta tulące się do siebie z zimna nie powinny być oceniane.
Są osobne skale dla loch i dla pozostałych świń:
LOCHY
0 – mniej niż 30% powierzchni ciała jest zanieczyszczone świeżymi odchodami
1 – więcej niż 30% powierzchni ciała jest zanieczyszczone świeżymi odchodami
POZOSTAŁE ŚWINIE:
0 – mniej niż 50% powierzchni ciała jest zanieczyszczone świeżymi odchodami
1 – więcej niż 50% powierzchni ciała jest zanieczyszczone świeżymi odchodami
ZANOTOWAĆ:
Liczbę świń ubrudzonych, ocenionych na 0
Liczbę świń ubrudzonych, ocenionych na 1
8.1A.1.2 Komfort termiczny
Tulenie się z zimna
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: tulenie się do innych zwierząt występuje wtedy, gdy zwierzętom jest za zimno i jedno
zwierzę spoczywa więcej niż połową swojego ciała na drugim (czyli praktycznie leży na nim).
Należy zwrócić uwagę na to, że odsetek zwierząt wykazujących takie zachowanie liczy się w
stosunku do świń odpoczywających pozostających w ocenianym kojcu. Oceniający musi się
w tej sytuacji znajdować poza kojcem i przechodzić powoli do kolejnych kojców, licząc
zwierzęta tulące się z zimna i zwierzęta odpoczywające.
MIARA: % tulących się z zimna.
14
ZANOTOWAĆ:
Liczbę wszystkich świń w kojcu,
Liczbę świń odpoczywających we wszystkich kojcach ,
Liczbę zwierząt tulących się (we wszystkich kojcach).
Drżenie i dyszenie
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: podczas oceny tulenia się z zimna można jednocześnie notować liczbę zwierząt
drżących lub dyszących.
Drżenie jest definiowane jako powolne i nieregularne drżenie (wibracje) jakiejkolwiek
części ciała lub całego ciała, czyli mięśni klatki piersiowej.
Dyszenie to krótkie oddechy przez pysk.
MIARA: odsetek zwierząt drżących i odsetek zwierząt dyszących
ZANOTOWAĆ:
Liczbę świń drżących,
Liczbę świń dyszących
8.1A.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie
8.1A.2.1 Brak urazów
Rany na ciele
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: Urazy skóry mogą być powierzchowne albo głębokie (rany tkanki mięśniowej).
Jednocześnie można je zdefiniować jako zadrapania albo okrągłe, głębokie rany. Świeże rany
na ciele powinny być ocenione wizualnie przy badaniu jednej strony ciała zwierzęcia. Należy
wybrać stronę optymalną do obserwacji. Nie uwzględnia się w tym przypadku sfery ogona.
Ciało świni jest rozpatrywane w podziale na pięć części (zdjęcie 1):
1. Uszy
2. Przednia część (od głowy do tylnej części kończyn przednich)
3. Część środkowa (od tylnej części kończyn przednich do tylnych ćwiartek)
4. Tylne ćwiartki
5. Nogi (od kopyt w górę)
15
Zdjęcie 1. Części ciała do obserwacji ran
Każda strefa będzie rozpatrywana osobno, według standardu:
 grupa małych zadrapań do 2 cm będzie liczona jako jeden uraz;
 zadrapanie dłuższe niż 2 cm będzie liczone jako jeden uraz;
 dwa równoległe zadrapania powyżej 2 cm, pomiędzy którymi jest nie więcej niż 0,5 cm
odstępu – będą liczone jako jeden uraz;
 okrągły uraz mniejszy niż 2 cm będzie liczony jako jeden uraz;
 okrągły uraz pomiędzy 2 a 5 cm średnicy lub większy niż 5 cm i zagojony będą liczone
jako 5 urazów;
 okrągła rana większa niż 5 cm, głęboka i otwarta będzie liczona jako 16 urazów.
Na poziomie indywidualnym:
0 – gdy wszystkie strefy ciała zwierzęcia mają nie więcej niż 4 urazy;
1 – gdy na poszczególnych pięciu strefach zwierzęcia jest nie więcej niż po 5-10 urazów albo
jedna strefa liczy 11-15 urazów;
2 – kiedy w przynajmniej dwóch strefach zaobserwowano powyżej 10 urazów w każdej lub
gdy którakolwiek strefa liczy więcej niż 15 urazów.
Jako zasadę należy zapamiętać, że mniej niż 5 zadrapań na którejś z części ciała zawsze
uznamy za 0, jeśli jest jakaś część z więcej niż 15 zadrapań lub przynajmniej 2 regiony z
więcej niż 10 zadrapaniami to uznajemy za 2. Pozostałe przypadki zawsze zaliczmy do 1.
ZANOTOWAĆ:
Odsetek świń z urazami na poziomie indywidualnym 0
Odsetek świń z urazami na poziomie indywidualnym 1
Odsetek świń z urazami na poziomie indywidualnym 2
8.1A.2.2 Brak chorób
Kaszlące i kichające
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: po ocenie poprzednich wskaźników zwierzęta mogą być aktywne lub nie. W okresie 5
minut przed wykonaniem oceny zachowań socjalizacyjnych i poznawczych, można
zaobserwować kaszel i kichanie i zanotować liczbę zwierząt kaszlących i/lub kichających.
16
Należy policzyć liczbę kaszlnięć lub kichnięć i zaznaczyć czy pochodziły od jednego czy
wielu zwierząt. Czas potrzebny na ocenę tego parametru zależeć będzie od liczby kojców.
MIARA: Średnia częstotliwość kaszlu i kichania przez zwierzę w ciągu 5 minut (całkowity czas
będzie zależał od ocenianej liczby kojców).
ZANOTOWAĆ:
Liczbę kaszlnięć i kichnięć w kojcu w ciągu 5 minut.
Liczbę zwierząt w ocenianym kojcu.
Dodatkowo, jeżeli więcej niż jedno zwierzę kichało lub kaszlało w kojcu, zaznaczyć >1.
Martwe zwierzęta
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie transportowane zwierzęta (patrz tabela 2)
OPIS: ustanie oddychania i brak pulsu (zatrzymanie akcji serca).
MIARA: odsetek martwych zwierząt.
8.1A.3 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowań właściwych dla gatunku
8.1B.3.1 zachowania społeczne
Ogólna aktywność
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: Oceniający musi znajdować się poza kojcem i odnotować, co zwierzęta robią (w
przypadku dużych kojców należy podzielić go na 4 i ocenić taką mniej liczną część). Liczba
zwierząt przejawiających zachowania jest liczona następująco:
Zachowanie Opis
Odpoczynek Zwierzęta leżą lub siedzą, nie wykazują zachowań poznawczych ani
zachowań społecznych pozytywnych czy negatywnych
Zachowanie Definiowane jako: obwąchiwanie, trącanie nosem, lizanie i przeżuwanie
poznawcze
części składowych kojca, wraz z wyposażeniem czy materiałem
wzbogacającym środowisko.
Inne
Definiowane jako inne aktywne zachowania, takie jak jedzenie, picie i
węszenie w powietrzu.
ZANOTOWAĆ:
Liczba zwierząt odpoczywających,
Liczba zwierząt wykazujących zachowania poznawcze,
Liczba zwierząt wykazujących inne zachowania.
Zachowania społeczne
WIELKOŚĆ PRÓBY: patrz tabela 2 i 3
OPIS: Podczas 5 minut obserwacji kichania i kaszlu można ocenić równocześnie zachowania
społeczne takie jak:
Negatywne zachowania społeczne (N) czyli zachowania agresywne, wraz z gryzieniem lub
zachowanie socjalizacyjne z reakcją zaatakowanego zwierzęcia.
17
Pozytywne zachowania społeczne (P) czyli obwąchiwanie, potrącanie nosem, lizanie,
łagodne odsuwanie się od zwierząt bez reakcji agresywnej lub ucieczki od tego osobnika.
ZANOTOWAĆ:
Liczba zwierząt wykazujących zachowania społeczne pozytywne
Liczba zwierząt wykazujących zachowania społeczne negatywne
18
9. OCENA DOBROSTANU PODCZAS ZAŁADUNKU
Podczas załadunku obserwator powinien ocenić relację człowiek – zwierzę poprzez ocenę
poziomu wokalizacji. Ponadto, musi być oceniony stan zwierząt, czyli to, czy są one zdolne
do dalszego transportu. Oceny obu parametrów dokonuje się na odcinku korytarza od wyjścia
z kojca do początku rampy. Wyposażenie wykorzystywane do załadunku także podlega
ocenie w korytarzu, zasady zostały opisane w następnym rozdziale.
Korytarz
9.1B.1 ZASADA DOBROSTANU: przejawianie zachowań właściwych dla gatunku
9.1B.1.1 Dobra relacja człowiek - zwierzę
Wokalizacja
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie załadowywane zwierzęta (patrz tabela 2)
OPIS: asesor zapisuje wokalizacje co 20 sekund. Momentem rozpoczęcia obserwacji jest
chwila, kiedy pierwsza świnia opuszcza kojec. Obserwator musi kontynuować ocenę do chwili
wejścia zwierząt do ciężarówki. Wokalizacja zwierząt w kojcach i w ciężarówce nie jest brana
pod uwagę. Wykorzystuje się zapis 0 – 1, asesor słucha w każdym z 20 sekundowych
interwałów, czy któreś zwierzę kwiczało. Dodatkowo zapisuje, czy kwiczało jedno czy więcej
zwierząt. Obserwacja trwa do 10 minut i dotyczy wszystkich grup zwierząt idących do
ciężarówki.
ZANOTOWAĆ:
W każdym interwale 20-sekundowym (obserwacje prowadzi się do 30 interwału):
 wokalizacja (tak/nie),
 jeśli tak: czy była pojedyncza czy wiele świń kwiczało.
9.1B.2 ZASADA DOBROSTANU : dobre zdrowie
9.1B.1.1 Brak chorób
Zdolne do transportu
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie załadowywane zwierzęta
OPIS: podczas załadunku sprawdza się czy wszystkie zwierzęta są zdolne do transportu.
Kryteria ”niezdolności do transportu” są określone w prawie: zwierzęta z poważnymi ranami,
słabe fizycznie lub z objawami patologii, które transport mógłby nasilić, powodując dodatkowe
cierpienie.
ZANOTOWAĆ:
Liczbę zwierząt niezdolnych do transportu.
19
Rampa
METODOLOGIA
Obszar obserwacji:
- rampa ciężarówki i rampa rozładunkowa/załadunkowa punktu kontroli.
- w przypadku braku rampy w punkcie kontroli, obserwacja prowadzona jest od początku
rampy ciężarówki aż do końca nachylonej podłogi.
- w przypadku, gdy nie ma nachylonej podłogi, obserwację prowadzi się na długości 3 m,
licząc od początku rampy.
- jeśli ciężarówka jest wyposażona w windę, ocena rozpoczyna się, gdy winda jest na dole
(na ziemi) i drzwi są otwarte.
Podczas załadunku obserwator ocenia swobodę poruszania się (poślizgnięcia,
przewracanie się) i stan emocjonalny zwierząt (zamieranie w bezruchu i zawracanie).
Dodatkowo, obserwator będzie oceniał pozostałe objawy chorobowe, takie jak zwierzęta w
stanie nieambulatoryjnym.
9.1C.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania
9.1C.1.1 Swoboda poruszania się
Poślizgnięcia
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie zwierzęta z ciężarówki.
OPIS: kiedy zwierzę wykazuje brak równowagi przy braku kontaktu (części ciała) z podłożem.
MIARA: odsetek zwierząt, które się ślizgają.
Przewracanie się
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie zwierzęta z ciężarówki (porównaj z tabelą 2).
OPIS: zwierzę wykazuje brak równowagi, gdy któraś część ciała poza nogami dotyka
podłoża. Jeżeli zwierzę równocześnie ślizga się i przewraca, liczy się tylko przewracanie.
Świnie przewracające się w windzie ciężarówki przy otwartych drzwiach (z powodu
zagęszczenia) są liczone jako przewracające się.
MIARA: odsetek zwierząt, które się przewróciły.
9.1C.2 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie
9.1C.2.1 Brak chorób
Zwierzęta w stanie nieambulatoryjnym
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj tabela 2).
OPIS: zwierzę będzie liczone jako będące w stanie nieambulatoryjnym, gdy nie jest w stanie
iść lub unika przeniesienia ciężaru ciała na którąkolwiek kończynę.
MIARA: odsetek zwierząt w stanie nieambulatoryjnym.
20
9.1C.3 ZASADA DOBROSTANU: Przejawianie zachowań właściwych dla gatunku
9.1C.3.1 Pozytywny stan emocjonalny
Zamieranie w bezruchu
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj tabela 2).
OPIS: Zwierzę wykazuje niechęć do poruszania się, gdy przez przynajmniej 2 sekundy:
- stoi i nie bada otoczenia;
- nie porusza ciałem;
- nie porusza głową.
MIARA: odsetek świń zamierających w bezruchu.
Zawracanie
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie wyładowywane zwierzęta (porównaj z tabelą 2).
OPIS: Podczas obserwacji rozładunku można zauważyć odwracanie się, gdy świnia stojąca
przodem do strefy rozładunku odwraca się całym ciałem i kieruje je w kierunku ciężarówki
(rysunek 1). Nie uznaje się za odwracanie, gdy zwierzę po dotarciu do końca strefy
rozładunku zaczyna wracać.
Ciężarówka
Strefa rozładunku
Rysunek 2. Zwierzę idące prawidłowo ze strefy załadunku do ciężarówki
MIARA: Odsetek świń odwracających się podczas rozładunku.
21
10.
OCENA ZASOBÓW I ZARZĄDZANIA
Ta część protokołu bierze pod uwagę zasoby i sposób zarządzania w punkcie kontroli mające
wpływ na dobrostan zwierząt. Protokół oceny został opracowany na podstawie 12 kryteriów
dobrostanu zgrupowanych w cztery kategorie (dobre żywienie, właściwy system utrzymania,
dobre zdrowie, przejawianie zachowań właściwych dla gatunku). Miary zasobów i
zarządzania nie obejmują wszystkich zasad dobrostanu, a jedynie wybrane (tabela 4).
Ocena powinna być przeprowadzona w dwóch etapach:
1. Pomiar podczas odpoczynku zwierząt w punkcie kontroli.
2. Pomiar podczas załadunku i odjazdu.
Przed
załdunkiem
Załadunek
TABELA 4: Zasady dobrostanu i kryteria zidentyfikowane w projekcie Welfare Quality® dla
świń. Tabela przedstawia miary zasobów i zarządzania, które mogą być oceniane w punkcie
kontroli.
Brak głodu
Brak
pragnienia
Dostęp do pokarmu
x
-
Dostęp do wody
x
-
Komfortowe
warunki
odpoczynku
Komfort
termiczny
Czas rozładunku/załadunku
Podłoga/ściółka
x
x
-
Właściwa temperatura
x
-
Główne elementy wyposażenia: podłogi,
korytarze, rampy itp.
Powierzchnia przypadająca na jedno zwierzę
x
x
-
Brak ostrych krawędzi
Wyposażenie do rozładunku/załadunku
x
-
x
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Dobre
Zdrowie
Dobre warunki
utrzymania
Dobre
żywie
nie
Kryteria
dobrostanu
1
2
3
4
5
Swoboda
poruszania się
6
Brak ran i
skaleczeń
7
Brak chorób
8
Przejawianie zachowań
właściwych dla gatunku
9
10
11
12
Brak bólu
Możliwość
przejawiania
zachowań
społecznych
Możliwość
przejawiania
innych
zachowań
Dobra relacja
człowiek –
zwierzę
Pozytywny
stan
emocjonalny
Miary
22
10.1A Pomiar podczas załadunku
10.1A.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania
10.1A.1.1 Komfort odpoczynku
Czasy załadunku i rozładunku
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie ciężarówki przybywające podczas oceny
OPIS: Asesor powinien poprosić właściciela punktu kontroli o podanie dla każdej ocenianej
ciężarówki godziny przyjazdu (H1), godziny rozpoczęcia wyładunku (H2) i godziny
zakończenia rozładunku (H3). Te informacje pozwolą obliczyć czas, który upłynął od
przyjazdu ciężarówki do momentu rozpoczęcia wyładunku, jak i czas trwania wyładunku. W
kolejnym dniu, podczas załadunku, asesor zanotuje godzinę rozpoczęcia załadunku (H4) i
godzinę jego zakończenia (H5) (to pozwoli obliczyć CZAS TRWANIA ZAŁADUNKU).
ZANOTOWAĆ:
H1: Godzina przyjazdu do punktu kontroli
H2: Godzina rozpoczęcia rozładunku (otwierają się drzwi ciężarówki i pojawia się w nich
głowa pierwszego wychodzącego zwierzęcia)
H3: Godzina zakończenia rozładunku (ostatnie zwierzę weszło całkowicie do kojca)
H4: Godzina rozpoczęcia załadunku (otwierają się drzwi kojca i pojawia się w nich głowa
pierwszego wychodzącego zwierzęcia)
H5: Godzina zakończenia załadunku (ostatnie zwierzę weszło całkowicie do ciężarówki)
10.1A.12.2 Swoboda poruszania się i brak urazów (rampa)
Główne elementy wyposażenia: wyposażenie służące do wyładunku i
załadunku i ostre krawędzie
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie elementy użytkowane do tego celu powinny podlegać ocenie
OPIS: wyposażenie służące do wyładunku i załadunku to: rampy, mosty lub windy
pozwalające wyładować zwierzęta ze środków transportu.
Obszar obserwacji:
 rampa ciężarówki i rampa w strefie rozładunku/załadunku punktu kontroli,
 w przypadku braku rampy w punkcie kontroli, obserwacja prowadzona jest od początku
rampy ciężarówki aż do końca nachylonej podłogi,
 w przypadku, gdy nie ma nachylonej podłogi, obserwację prowadzi się na długości 3 m,
licząc od początku rampy,
 jeśli ciężarówka jest wyposażona w windę, ocena rozpoczyna się, gdy winda jest na dole
(na ziemi) i drzwi są otwarte.
Zasady oceny wymienionych elementów podano poniżej.
23
-
NACHYLENIE RAMPY: Asesor mierzy wysokość rampy, co pozwoli obliczyć jej nachylenie. W
punkcie odległym o jeden metr od zakończenia rampy (zielona strzałka), należy zmierzyć jej
wysokość (czerwona strzałka). Jeśli wysokość wynosi więcej niż 17,6 cm, nachylenie rampy
przekracza 10°. W takim przypadku na rampie muszą być zainstalowane listwy
antypoślizgowe, żeby uniknąć poślizgnięć zwierząt. Nachylenie rampy należy oceniać
bezpośrednio przed i po rozładunku/załadunku.
17.6
cm
ZANOTOWAĆ:
- wysokość rampy w odległości 1 metra od jej końca (w cm)
- obecność listew antypoślizgowych (tak/nie).
- OSŁONY BOCZNE: Asesor musi zmierzyć wysokość pionowych osłon bocznych od ich
górnego brzegu do miejsca, w którym stykają się z podłogą rampy. Rampa musi posiadać
boczne osłony nie niższe niż 80 cm. Należy też zakwalifikować osłony do jednej z poniższych
kategorii.
Pełne osłony są najlepsze, gdyż prześwity będą rozpraszać zwierzęta i odwracać ich uwagę
od kierunku ruchu. Mogą też powodować cienie, co może straszyć schodzące zwierzęta. W
dodatku, jeśli prześwity są duże, mogą być niebezpieczne, ponieważ zwierzę może w nich
utknąć i się zranić.
ZANOTOWAĆ:
wysokość pionowych osłon bocznych (cm)
RODZAJ OSŁON BOCZNYCH:
0 – Pełne, bez prześwitów
1 – Pełne z prześwitami na górze
2 – Otwarte z minimum 5 słupkami (tralkami)
3 – Inne.
24
- SZEROKOŚĆ RAMPY: Rampa musi być wystarczająco szeroka, żeby świnie mogły po niej
przejść przynajmniej parami. Często rampa ciężarówki jest węższa niż szerokość strefy
załadunku/rozładunku. Wtedy wystarczy zmierzyć szerokość rampy ciężarówki. W innym
przypadku asesor musi zmierzyć odległość między osłonami bocznymi. W przypadku, gdy
szerokość nie jest jednakowa i miejscami jest większa niż szerokość rampy ciężarówki,
należy dokonać pomiaru w najwęższym i najszerszym miejscu i podać wymiar średni.
ZANOTOWAĆ:
- Szerokość rampy (cm) lub “taka sama jak ciężarówki”
DODATKOWE MIARY (W PRZYPADKU, GDY SZEROKOŚĆ RAMPY NIE JEST JEDNAKOWA NA CAŁEJ
DŁUGOŚCI):
- Minimalna szerokość (cm)
- Maksymalna szerokość (cm)
- PODŁOGA RAMPY: powierzchnia rampy powinna być pokryta materiałem antypoślizgowym.
ZANOTOWAĆ:
0 – antypoślizgowa np. gładki metal, metal pofalowany, guma, asfalt,
1 – brak pokrycia antypoślizgowego np. drewno lub inne.
- PRZYKRYCIE PODŁOGI RAMPY: podłoga rampy musi być dodatkowo przykryta, żeby uniknąć
poślizgnięć i stukotu racic, i żeby uniknąć refleksów światła w przypadku ramp metalowych.
Przykrycie słomą jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ pozwala na lepsze oparcie racic i
redukuje widzialność cieni czy refleksy, sprawiając, że zwierzęta mniej się boją (zwierzęta
mają tendencję do zwracania uwagi na cienie i dziury i boją się ich. Mają też trudności z
dostosowaniem się do szybkich zmian oświetlenia). Dodatkowo pokrycie ściółką zapobiega
podskokom i pozwala uniknąć dodatkowego ryzyka zranienia zwierząt.
ZANOTOWAĆ:
0 – rampa pokryta słomą (wystarczająca ilość słomy, nie widać zupełnie powierzchni rampy),
1 – rampa pokryta małą ilością słomy (niewystarczająca do zakrycia rampy, widać
powierzchnię rampy),
2 – brak przykrycia rampy.
- STAN PODŁOGI NA RAMPIE: podłoga rampy powinna być utrzymana w dobrym stanie, aby
uniknąć urazów wśród zwierząt. Powierzchnia podłogi, włącznie z ewentualnymi listwami
antypoślizgowymi, powinna być nieuszkodzona, pozbawiona niebezpiecznych elementów
mogących kaleczyć zwierzęta; powinna być dobrze utrzymana, na tyle sucha (zdrenowana),
żeby uniknąć poślizgnięć/przewracania się zwierząt (np. obfitość wody i kałuż, obecność
zbierającej się gnojówki bez możliwości jej odpływu).
ZANOTOWAĆ:
- obecność dziur lub innych obszarów uszkodzonych: Tak/Nie,
- obecność ostrych krawędzi na podłodze: Tak/Nie,
- obecność jednej lub więcej śliskich powierzchni: Tak/Nie,
- zły drenaż: Tak/Nie.
- PRZYKRYCIE DACHEM STREFY ROZŁADUNKU/ZAŁADUNKU: dach jest ważny, gdyż pozwala
chronić zwierzęta podczas załadunku i rozładunku i minimalizuje kontrasty świetlne na
rampie. Asesor musi odnotować obecność lub brak izolowanego dachu nad strefą
rozładunku/załadunku.
ZANOTOWAĆ:
0 – zadaszone,
25
1 – częściowo zadaszone,
2 – niezadaszone
- OBECNOŚĆ OSTRYCH KRAWĘDZI NA PIONOWYCH OSŁONACH ZABEZPIECZAJACYCH RAMPĘ: asesor
musi sprawdzić, czy nie ma ostrych krawędzi lub innych niebezpiecznych elementów, które
mogłyby powodować zranienia zwierząt. Każdy sterczący element obecny na pionowych
osłonach rampy należy uznać za potencjalnie niebezpieczny (nawet jeśli jest to element
systemu mocującego osłony boczne do podłogi).
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma ostrych krawędzi,
1 – są ostre krawędzie lub wystające elementy.
- STOPIEŃ MIĘDZY PODŁOGĄ RAMPY A PODŁOGĄ STREFY ROZŁADUNKU: może być
obecny stopień między końcem rampy a podłogą. Zwierzęta boją się takich stopni
szczególnie jeśli są wysokie, dlatego należy dążyć do tego, aby były one jak najniższe. Jeśli
różnica wysokości przekracza 10 cm będziemy uważali, że jest „stopień”, w innym przypadku
nie uznamy różnicy poziomów za „stopień”. Punkty kontroli mogą posiadać i wykorzystywać
wyposażenie pozwalające na redukcję stopni, takie jak mobilne rampy. Jeśli jest
wykorzystywane takie wyposażenie, istnienie stopnia powinno być ocenione.
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma stopnia,
1 – jest stopień (≥10 cm wysokości), ale zredukowany dzięki wyposażeniu punktu kontroli,
2 – jest stopień (≥10 cm wysokości).
- PRZERWA MIĘDZY RAMPĄ A PODŁOGĄ W STREFIE ROZŁADUNKU: może być obecna
przerwa między końcem rampy a podłogą. Zwierzęta boją się takich przerw, szczególnie jeśli
są duże, dlatego należy dążyć do tego, aby była ona jak najmniejsza. Punkty kontroli mogą
posiadać i wykorzystywać wyposażenie pozwalające na redukcję takich przerw, takie jak
mobilne rampy. Jeśli jest wykorzystywane takie wyposażenie, istnienie stopnia powinno być
ocenione. Każda przerwa większa niż 5 cm powinna być uznana za „przerwę”.
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma przerwy,
1 – jest przerwa, ale zredukowana dzięki wyposażeniu punktu kontroli,
2 – jest przerwa.
DODATKOWE POMIARY (JEŚLI JEST PRZERWA):
- szerokość przerwy (cm)
- SZTUCZNE OŚWIETLENIE RAMPY: natężenie światła powinno być wystarczające, aby zwierzęta
mogły widzieć otoczenie. Natężenie i umiejscowienie światła powinno być wystarczające, aby
można było bez trudu czytać gazetę (można użyć luksometru jeśli jest dostępny). Odpowiedź
powinna być „tak” lub „nie”. Jeśli “tak”, to powinno być zapisane, czy oświetlenie włączone
czy niewłączone.
ZANOTOWAĆ:
- potrzebne oświetlenie Tak/Nie
DODATKOWO ZANOTOWAĆ (JEŚLI JEST POTRZEBA DOŚWIETLENIA):
- Czy sztuczne oświetlenie działa? Tak/Nie
26
- OBECNOŚĆ WINDY: jeśli jest winda i jest wykorzystywana, powinna być oceniona zamiast
rampy. Wszystkie elementy dotyczące windy powinny być ocenione analogicznie jak rampy z
wyjątkiem “nachylenia rampy” i „listew antypoślizgowych”.
ZANOTOWAĆ:
- jest winda Tak/Nie
- winda działa Tak/Nie
10.1A.2.3 Swoboda poruszania się i brak urazów (korytarz)
Podstawowe wyposażenie: korytarze, podłogi i ostre brzegi (Aneks 1)
- KORYTARZ
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie korytarze wykorzystywane podczas oceny
OPIS: Korytarz to droga, którą zwierzęta muszą przebyć ze strefy rozładunku do kojców i z
powrotem. Rozpoczyna się na końcu rampy (gdzie nie ma już nachylenia) i kończy się w
miejscu wejścia do kojca. Zasady oceny poszczególnych elementów korytarza podano
poniżej.
- BOCZNE ZABEZOIECZENIA: asesor musi zmierzyć wysokość osłon bocznych w korytarzu, od
góry do miejsca w którym stykają się z podłogą. Droga musi być zabezpieczona bocznymi
pionowymi barierkami lub ścianami o wysokości minimum 80 cm. Pełne osłony są najlepsze,
gdyż prześwity będą rozpraszać zwierzęta i odwracać ich uwagę od kierunku ruchu. Mogą też
powodować cienie, co może straszyć schodzące zwierzęta. W dodatku, jeśli prześwity są
duże, mogą być niebezpieczne, ponieważ zwierzę może w nich utknąć i się zranić. Należy też
zakwalifikować osłony do jednej z poniższych kategorii.
ZANOTOWAĆ:
- wysokość pionowych osłon bocznych (cm)
RODZAJ OSŁON BOCZNYCH:
0 – pełne, bez prześwitów;
1 – pełne z prześwitami na górze;
2 – otwarte z minimum 5 słupkami (tralkami);
3 – inne.
- SZEROKOŚĆ KORYTARZA: korytarz musi być wystarczająco szeroki, żeby świnie mogły nim
przejść przynajmniej parami. Asesor musi zmierzyć jego szerokość (zmierzyć odległość
między osłonami bocznymi). W przypadku, gdy szerokość nie jest jednakowa i miejscami jest
większa, należy dokonać pomiaru w najwęższym i najszerszym miejscu i podać wymiar
średni.
ZANOTOWAĆ:
- szerokość korytarza (cm)
DODATKOWE MIARY (W PRZYPADKU, GDY SZEROKOŚĆ KORYTARZA NIE JEST JEDNAKOWA NA CAŁEJ
DŁUGOŚCI):
- minimalna szerokość (cm),
- maksymalna szerokość (cm).
27
- PODŁOGA W KORYTARZU: podłoga jest ogólnym terminem opisującym trwałe pokrycie
podłoża. Podłoga w korytarzach musi być sprawdzona pod względem braku dziur mogących
powodować urazy zwierząt. Dziury należy uważać za niebezpieczne, jeśli ich rozmiary
przekraczają 1 cm dla prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń, lub ich brzegi są ostre. Idealne
podłogi są ciągłe, o jednolitej teksturze i kolorze (zwierzęta dostrzegają ciemniejsze
zabarwienie dziur).
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma niebezpiecznych dziur; podłoga ciągła,
1 – są dziury o ostrych (poszarpanych) brzegach, których najmniejszy wymiar nie przekracza
1 cm dla prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń, lub podłoga o nieciągłej powierzchni (zmiana
koloru lub tekstury).
2 – jest jedna lub więcej dziur o ostrych (poszarpanych) brzegach, których najmniejszy
wymiar przekracza 1 cm dla prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń, lub przez podłogę
przechodzi kanał odpływowy, dzieląc ją.
- SZTUCZNE OŚWIETLENIE KORYTARZA: natężenie światła powinno być wystarczające, aby
zwierzęta mogły widzieć otoczenie. Natężenie i umiejscowienie światła powinno być
wystarczające aby można było bez trudu czytać gazetę (można użyć luksometru jeśli jest
dostępny). Odpowiedź powinna być „Tak” lub „Nie”. Jeśli “tak”, to powinno być zapisane, czy
oświetlenie włączone czy niewłączone.
ZANOTOWAĆ:
- potrzebne oświetlenie Tak/Nie
DODATKOWO ZANOTOWAĆ (JEŚLI JEST POTRZEBA DOŚWIETLENIA):
- Czy sztuczne oświetlenie działa? Tak/Nie
- OBECNOŚĆ OSTRYCH KRAWĘDZI W KORYTARZU: asesor musi sprawdzić, czy nie ma ostrych
krawędzi lub innych niebezpiecznych elementów, które mogłyby powodować zranienia
zwierząt. Każdy sterczący element obecny na pionowych osłonach rampy należy uznać za
potencjalnie niebezpieczny (nawet jeśli jest to element systemu mocującego osłony boczne
do rampy).
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma ostrych krawędzi,
1 – są ostre krawędzie lub wystające elementy.
W PRZYPADKU STWIERDZENIA JEDNEJ LUB WIĘKSZEJ LICZBY NIERÓWNOŚCI LUB OSTRYCH
KRAWĘDZI:
- są ostre krawędzie lub wystające elementy na podłodze korytarza Tak/Nie
- są ostre krawędzie lub wystające elementy na bocznych ścianach lub osłonach bocznych
Tak/Nie
INFORMACJE DODATKOWE:
W tym miejscu zapisać wszystkie dodatkowe zewnętrzne czynniki np. pogodowe,
środowiskowe, które mogły wpłynąć na normalny przebieg procesu wyładunku (światło
słoneczne, wiatr, hałas itp.).
28
10.1B Pomiar w kojcach w punkcie kontroli
10.1B.1 ZASADA DOBROSTANU: właściwe żywienie
10.1B.1.1 Brak zbyt długiego okresu głodu
Dostęp do pokarmu
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami.
OPIS: asesor oceni dostępność w kojcach paszy dla świń w momencie oceny. Jeśli pasza
jest dostępna w karmikach, sprawdza się, czy jest zgodna z zasadami żywienia świń. Jeśli nie
jest dostępna, sprawdza się, czy są wystarczające możliwości do żywienia zwierząt i czy jest
w punkcie kontroli odpowiednia pasza dla tych zwierząt.
Należy wskazać, czy jest stosowane żywienie „na sucho” czy „na mokro”. Jeśli „na mokro”,
asesor musi sprawdzić czystość koryt, używając skali takiej jak dla poideł.
ZANOTOWAĆ:
0 – zwierzęta mają dostęp do paszy podczas oceny,
1 – zwierzęta nie mają dostępu do paszy podczas oceny, ale jest ona w punkcie kontroli,
2 – zwierzęta nie mają dostępu do paszy podczas oceny i nie ma paszy w punkcie kontroli.
Uwaga: należy skomentować jakość paszy, jeśli jest mokra, z pleśnią lub niezgodna z
zaleceniami żywieniowymi itp.
10.1B.1.2 Brak zbyt długiego okresu prragnienia
Dostęp do wody
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami
OPIS: poidło będzie rozumiane jako miejsce, w którym jedna świnia może pić bez przeszkód.
Pod uwagę będą brane będą cztery aspekty takie jak: liczba, czystość, funkcjonalność i
wysokość poideł (koryt itp.).Jeśli jeden z tych aspektów nie będzie spełniony, należy uznać
dostęp do wody za niewystarczający.
METODOLOGIA: podczas oceny punktu kontroli następujące aspekty będą podlegały ocenie:
-DZIAŁANIE POIDEŁ: Asesor sprawdzi wszystkie poidła w kojcach zajętych przez zwierzęta.
Sprawdzi czy są one sprawne. Należy policzyć wszystkie dostępne dla zwierząt poidła i
policzyć te, które są sprawne. Poidło jest sprawne, gdy przepływ wody jest właściwy tzn. nie
za mały, taki by świnie mogły się napić w rozsądnym czasie, ale także nie za duży, aby woda
nie wylewała się na podłogę. Ich uruchomienie nie może wymagać zbyt dużej siły (w
szczególności dla młodych świń).
ZANOTOWAĆ:
- liczbę wszystkich dostępnych poideł,
- liczbę sprawnych poideł.
- W ŁAŚCIWA LICZBA POIDEŁ: asesor musi policzyć, ile zwierząt przypada na jedno
funkcjonujące poidło w kojcu (liczba zwierząt/liczba poideł). Prawidłowy wynik:
a) poidła smoczkowe - 1 poidło na 10 zwierząt,
29
b) poidła misowe – 1 poidło na 15 zwierząt,
c) powinny być przynajmniej 2 poidła na kojec. Jedno poidło smoczkowe wystarczy, gdy w
kojcu przebywa nie więcej niż 5 świń. Jedno poidło misowe wystarczy, gdy w kojcu przebywa
nie więcej niż 7 świń.
ZANOTOWAĆ:
Tak – gdy właściwa, czyli wszystkie kryteria spełnione
Nie – gdy niewłaściwa, czyli jedno lub więcej kryteriów nie zostało spełnionych
- CZYSTOŚĆ: poidła uznaje się za czyste, jeśli nie ma w nich osadu ani innych zanieczyszczeń
np. ściółki. Czystość poideł należy ocenić w każdym kojcu, ocena dotyczy wszystkich poideł.
ZANOTOWAĆ:
Liczbę brudnych poideł (obecność mułu, zanieczyszczeń)
- W ŁAŚCIWA WYSOKOŚĆ POIDEŁ: poidła powinny być zamontowane na wysokości
dostosowanej do potrzeb świń.
Poidła nie powinny być wyżej niż wysokość właściwa dla najmniejszych zwierząt
umieszczonych w kojcu (asesor sprawdzi średnią wagę przez kontrolę dokumentacji
transportowej). Wysokość musi być mierzona taśmą mierniczą od podłogi lub poziomu, na
którym stoją zwierzęta, do smoczka lub do powierzchni wody w poidle misowym (lub korycie).
Ocena adekwatności jest rezultatem relacji miedzy wagą zwierząt a wysokością poideł
(Aneks 1).
Maksymalna wysokość nie powinna przekraczać:
Poidła smoczkowe:
 22 cm dla świń o masie ciała 10 kg,
 52 cm dla świń o masie ciała 30 kg,
 62 cm dla świń o masie ciała 50 kg,
 76 cm dla świń o masie ciała 100 kg,
 82 cm dla świń o masie ciała 130 kg,
 85 cm dla loch i knurów.
Poidła misowe lub koryta:
 10 cm dla świń o masie ciała 10 kg,
 14 cm dla świń o masie ciała 30 kg,
 18 cm dla świń o masie ciała 50 kg,
 22 cm dla świń o masie ciała 100 kg,
 22 cm dla świń o masie ciała 130 kg,
 24 cm dla loch i knurów.
ZANOTOWAĆ:
Tak – adekwatna maksymalna wysokość, zgodna z kryteriami,
Nie – nieadekwatna maksymalna wysokość, przekraczająca kryteria.
30
10.1B.2 ZASADA DOBROSTANU: właściwy system utrzymania
10.1B.2.1 Komfort odpoczynku
Podstawowe wyposażenie: kojce
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami
OPIS: Asesor musi wziąć pod uwagę, że te podstawowe cechy punktu kontroli mogą wpłynąć
na dobrostan zwierząt i powinien odnieść się do „Protokołu ogólnego” opisującego punkt
kontroli i zawartych tam tabel odnoszących się do wyposażenia.
Wszystkie cechy kojców powinny być ocenione w następujący sposób:
- KĄT WEJŚCIA DO KOJCA: Kąt wejścia do każdego kojca powinien być zmierzony. Kąt wejścia
powinien być możliwie najmniejszy, zawsze mniejszy niż 90˚ (w stosunku do korytarza), żeby
zwierzęta mogły wejść do kojca bez znacznej zmiany kierunku ruchu i żeby mogły zobaczyć
jego wnętrze. Kąt kojca powinien być oceniony w przypadku wszystkich kojców.
ZANOTOWAĆ:
0 – gdy kąt wejścia do kojca = 0°
1 – gdy kąt wejścia do kojca jest pomiędzy 0° a 90°
2 – gdy kąt wejścia do kojca = 90 °
- NIEODZNACZAJĄCE SIĘ WEJŚCIA DO KOJCÓW : ważne jest, żeby zamknięte bramki wejściowe (a
także ściany korytarzy) nie odznaczały się, ponieważ jeśli się odznaczają, to rozprasza to
zwierzęta idące korytarzem i spowalnia ich wejście do właściwego kojca. Element ten
powinien być oceniony w przypadku wszystkich kojców.
ZANOTOWAĆ:
Tak- wejście do kojca nie odznacza się,
Nie – odznaczają się lub są otwarte.
- PRZYKRYCIE DACHEM KOJCÓW : dach jest ważny, gdyż pozwala chronić zwierzęta podczas
załadunku i rozładunku i minimalizuje kontrasty świetlne na rampie. Asesor musi odnotować
obecność lub brak izolowanego dachu nad kojcami.
ZANOTOWAĆ:
0 – zadaszone,
1 – częściowo zadaszone, lub dach nie jest izolowany,
2 – nie zadaszone.
- SZTUCZNE OŚWIETLENIE KOJCÓW : natężenie światła powinno być wystarczające, aby
zwierzęta mogły widzieć otoczenie. Natężenie i umiejscowienie światła powinno być
wystarczające, aby można było bez trudu czytać gazetę (można użyć fluksometru, jeśli jest
dostępny). Odpowiedź powinna być „Tak” lub „Nie”. Jeśli “tak”, to powinno być zapisane, czy
oświetlenie włączone czy nie włączone.
ZANOTOWAĆ:
- potrzebne oświetlenie Tak/Nie
DODATKOWO ZANOTOWAĆ (JEŚLI JEST POTRZEBA DOŚWIETLENIA):
31
- Czy sztuczne oświetlenie jest włączone? Tak/Nie
Ściółka
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami.
OPIS: Ściółka to materiał, który może być użyty przez zwierzęta do budowy gniazda i
zapewnia im komfort termiczny. Ściółka musi być oceniona we wszystkich kojcach pod
następującymi względami:
- ILOŚĆ ŚCIÓŁKI: grubość warstwy powinna przynajmniej wystarczyć do pełnego przykrycia
podłogi (podłoga nie powinna prześwitywać). Ściółka musi być sucha i czysta.
ZANOTOWAĆ:
0 – wystarczająca ilość ściółki we wszystkich kojcach (podłoga nie prześwituje).
1 – niewielka ilość ściółki we wszystkich kojcach, brak pełnego przykrycia podłogi (podłoga
prześwituje).
2 – nie ma ściółki lub jest mokra i brudna
- CZY RODZAJ ŚCIÓŁKI JEST WŁAŚCIWY: niektóre ściółki są lepsze niż inne: najlepszym
materiałem jest długa (nie pocięta) słoma, krótka (pocięta) słoma i wióry drzewne (wyłącznie z
nietoksycznego, nie konserwowanego chemicznie drewna, które mogłoby wpływać drażniąco
na zwierzęta). Pył drzewny i piasek to materiały, które powinno się stosować w drugiej
kolejności. Asesor musi sprawdzić rodzaj ściółki we wszystkich kojcach i odpowiednio go
zaznaczyć.
ZANOTOWAĆ:
0 – ściółka ze słomy lub wióry drzewne,
1 – ściółka innego typu (pył drzewny, piasek, wióry z drewna konserwowanego chemicznie
itp)
2 – brak ściółki
10.1B.2.2 Komfort termiczny
Monitoring temperatury i system kontroli
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami.
OPIS: Asesor powinien się odwołać do Aneksu 1, gdzie znajdują się informacje o
monitorowaniu temperatury i systemy kontroli.
Dla każdego elementu wyposażenia asesor będzie sprawdzał ich istnienie i sprawność w
momencie oceny:
- SYSTEM OGRZEWANIA: powinien być dostępny i włączony dla odsadzonych prosiąt gdy
temperatura powietrza w kojcach jest niższa niż 20˚C w przypadku podłogi typu ruszt lub
niższa od 15˚C w przypadku posadzki pełnej wyścielonej słomą.
- SYSTEM WENTYLACJI GRAWITACYJNEJ: powinien być dostępny i sprawny.
- SYSTEM WENTYLACJI WYMUSZONEJ LUB SYSTEM WODNYCH SPRYSKIWACZY: powinien być
dostępny i włączony dla dorosłych świń, jeśli temperatura w kojcach jest wyższa niż 21˚C.
- OBECNOŚĆ TERMOMETRÓW W BUDYNKU INWENTARSKIM: powinny być dostępne i sprawne.
32
ZANOTOWAĆ (dla systemu ogrzewania, wentylacji i termometrów):
0 – są sprawne,
1 – są, ale nie są sprawne (jeśli są potrzebne = 1, jeśli nie są potrzebne = 0)
2 – nie ma.
10.1B.2.3 Swoboda poruszania się
Powierzchnia przypadająca na zwierzę
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami
OPIS: powierzchnia wnętrza kojca dostępna dla każdego zwierzęcia w nim przebywającego.
Podczas trwania wizyty w punkcie kontroli, w celu oceny zasobów pod nieobecność zwierząt,
asesor musi obliczyć powierzchnię każdego kojca w punkcie kontroli (patrz Aneks 1). W
momencie przyjazdu ciężarówki asesor powinien zapytać kierowcę o liczbę zwierząt i ich
wagę netto i wtedy sprawozdać liczbę zwierząt w każdym kojcu.
ZANOTOWAĆ:
Liczbę zwierząt w każdym kojcu (szt.).
Średnią wagę zwierząt w kojcu (kg)
Powierzchnię kojca (m2)
Podłoga
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami
OPIS: podłoga jest ogólnym terminem opisującym trwałe pokrycie podłoża. Podłoga w
korytarzach musi być sprawdzona pod względem braku dziur mogących powodować urazy
zwierząt. Dziury należy uważać za niebezpieczne, jeśli są ich rozmiary przekraczają 1 cm dla
prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń.
ZANOTOWAĆ:
0 – nie ma niebezpiecznych dziur; podłoga ciągła,
1 – są dziury o ostrych (poszarpanych) brzegach, których najmniejszy wymiar nie przekracza
1 cm dla prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń.
2 – jest jedna lub więcej dziur o ostrych (poszarpanych) brzegach, których najmniejszy
wymiar przekracza 1 cm dla prosiąt i 2 cm dla dorosłych świń.
10.1B.3 ZASADA DOBROSTANU: dobre zdrowie
10.1B.3.1 Brak urazów
Ostre krawędzie
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie kojce ze zwierzętami
OPIS: asesor musi sprawdzić czy nie ma ostrych krawędzi lub innych niebezpiecznych
elementów, które mogłyby powodować zranienia zwierząt. Każdy sterczący element obecny
na poidłach, karmikach, podłodze lub ścianach należy uznać za potencjalnie niebezpieczny.
W przypadku zaobserwowania nieprawidłowości asesor musi sprecyzować także położenie
niebezpiecznych ostrych elementów.
33
ZANOTOWAĆ:
Liczbę nierówności, ostrych krawędzi (wystających elementów),
W PRZYPADKU OBECNOŚCI JEDNEJ LUB WIĘCEJ NIERÓWNOŚCI LUB OSTRYCH KRAWĘDZI:
- Występowanie jednej lub więcej nierówności lub ostrej krawędzi na poidłach/karmikach
Tak/Nie
- Występowanie jednej lub więcej nierówności lub ostrej krawędzi na podłodze Tak/Nie
- Występowanie jednej lub więcej nierówności lub ostrej krawędzi na ścianach lub
przegrodach kojców Tak/Nie
10.1C Pomiar podczas załadunku i odjazdu
10.1C.2.2 Swoboda poruszania się i brak urazów
Postępowanie ze zwierzętami w korytarzu
WIELKOŚĆ PRÓBY: wszystkie korytarze wykorzystywane podczas przeprowadzanej oceny.
OPIS: Asesor musi ocenić, w jaki sposób obsługa postępuje ze zwierzętami.
Postępowanie ze zwierzętami w korytarzu powinno być spokojne i łagodne. Zgodnie z
Rozporządzeniem Rady 1/2005, zabrania się:
1. Używania elektrycznych poganiaczy w stosunku do prosiąt.
2. Uderzania i kopania zwierząt.
3. Naciskania okolic wrażliwych w celu wywołania niepotrzebnego bólu.
4. Podnoszenia zwierząt maszynami.
5. Podnoszenia lub ciągnięcia zwierząt za głowę, uszy, nogi, ogon lub runo.
6. Używania ostrych przyrządów.
7. Używania kółek do nosa lub pętania nóg.
Ocena sposobu postępowania ze zwierzętami powinna odbywać się jednocześnie z oceną
wokalizacji.
ZANOTOWAĆ:
- Obsługa porusza się niespokojnie (biega, wykonuje nagłe, szybkie ruchy lub przechodzi
między lub przed zwierzętami): Tak/Nie
- Obsługa krzyczy stale lub bez powodu (= gdy żadne zwierzę nie zamiera w bezruchu lub
kiedy żadne zwierzę nie blokuje drogi innym ani gdy żadne zwierzę nie zawraca) lub robi
dużo hałasu jakimś elementem wyposażenia (zamykając bramki …): Tak/Nie
- Obsługa klepie, bije jakimś przedmiotem zwierzęta bez potrzeby (=kiedy zwierzęta się nie
zatrzymują ani nie zawracają, lub kopie/uderza zwierzę nie blokujące): Tak/Nie
- Obsługa często znajduje się z niewłaściwej strony (= jest naprzeciwko lub nie jest z boku
ani za zwierzętami) Tak/Nie
- Obsługa stosuje jedną z niedozwolonych praktyk lub więcej: Tak/Nie
34
11.
ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE
OBSERWACJI ZWIERZĄT PODCZAS ROZŁADUNKU/ZAŁADUNKU
Nazwisko asesora
rozładunek
Punkt kontroli
Kod transportu/TRACES
Dystans transportu
Z (miejscowość i kraj)
Nazwisko asesora
załadunek
„kategoria zwierząt”*
Data przyjazdu
Godzina przyjazdu
Data odjazdu
Do (miejscowość i kraj)
Godzina odjazdu
Miary dobrostanu stosowane podczas rozładunku
Liczba zwierząt do rozładunku
Liczba poślizgnięć
Liczba przewróceń
Liczba świń, które zamarły w bezruchu
Liczba świń, które zawróciły
Liczba zwierząt nieambulatoryjnych
Liczba zwierząt martwych
*Uwagi dotyczące rozładunku
-rasa
-tuczniki/warchlaki/prosięta
-lochy/knury (hodowlane)
Inne uwagi (pogoda)…………………………………………………………………………………………….
Miary dobrostanu stosowane podczas załadunku
Liczba zwierząt do rozładunku
Liczba poślizgnięć
Liczba przewróceń
Liczba świń, które zamarły w bezruchu
Liczba świń, które zawróciły
Liczba zwierząt nieambulatoryjnych**
Liczba zwierząt martwych**
Uwagi dotyczące rozładunku
- rasa
- tuczniki/warchlaki/prosięta
- lochy/knury (hodowlane)
Inne uwagi (pogoda)…………………………………………………………………………………………….
* rasa, -tuczniki/warchlaki/prosięta, -lochy/knury (hodowlane)
** sprawdzić po zakończeniu załadunku
35
12.
ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE
OBSERWACJI ZWIERZĄT W KOJCACH
Nazwisko asesora
Data i godzina
rozpoczęcia oceny
Miary dobrostanu stosowane w punkcie kontroli
razem
Komfort termiczny w kojcach
Liczba zwierząt w kojcu
Liczba zwierząt
odpoczywających
Liczba zwierząt
tulących się z zimna
Liczba zwierząt
drżących
Liczba zwierząt
dyszących
Kaszel, kichanie i zachowania socjalne (5 minut w każdym kojcu)
Liczba zwierząt w kojcu
Liczba kaszlnięć
Kaszlało 1 lub > 1
zwierząt
Liczba pozytywnych
zachowań społecznych
Liczba negatywnych
zachowań społecznych
Liczba innych
aktywnych zachowań
społecznych
Ogólna aktywność (obraz na koniec każdej 5-minutowej obserwacji)
Liczba zwierząt
odpoczywających
Liczba zwierząt
badających otoczenie
Liczba zwierząt
wykazujących inne
zachowania
Zwierzęta ubrudzone świeżymi odchodami (ocena pojedynczych zwierząt)
Ocena 0 (czyste)
Ocena 1 (brudne)
Świeże rany (ocena pojedynczych zwierząt)
Ocena 0 (<5 skaleczeń)
Ocena 1 (średnio)
Ocena 2 (>15 lub 2x 10)
Uwagi
* zapisywać dane w każdym kojcu, następnie podsumować
36
13.
ARKUSZ OCENY DOBROSTANU ZWIERZĄT NA PODSTAWIE
OBSERWACJI W KORYTARZACH
Nazwisko asesora
Data i godzina rozpoczęcia
oceny
Obserwacje w korytarzach
Razem
1
2
3
1 seria z 20-sekundowych interwałów
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
2 seria z 20-sekundowych interwałów
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
3 seria z 20 sekundowych interwałów
24
25
26
26
28
29
30
Liczba wokalizacji
Pojedyncze/mnogie
Liczba zwierząt niezdolnych do
transportu*
Liczba wokalizacji
Pojedyncze/mnogie
Liczba zwierząt niezdolnych do
transportu*
Liczba wokalizacji
Pojedyncze/mnogie
Liczba zwierząt niezdolnych do
transportu*
Postępowanie ze zwierzętami w korytarzu **
Obsługa porusza się
niespokojnie
Obsługa krzyczy bez potrzeby
Obsługa klepie, bije bez
potrzeby
Obsługa często znajduje się ze
złej strony
Obsługa stosuje niedozwolone
praktyki
Uwagi
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
* postawić znak, jeśli pojawi się w korytarzu zwierzę niezdolne do dalszego transportu
** zakreślić właściwą odpowiedź
37
14.
ARKUSZ OCENY WYPOSAŻENIA: RAMPY I KORYTARZE
Nazwisko asesora
Data i godzina rozpoczęcia
oceny
Przyjazd i rozładunek (w godzinach i minutach)
Godzina przyjazdu
ciężarówki
Godzina rozpoczęcia
rozładunku
Godzina rozpoczęcia
załadunku
Godzina zakończenia rozładunku
Godzina zakończenia załadunku
Rampa rozładunkowa/załadunkowa
Wysokość rampy 1 m od jej końca (cm)
………..cm
Obecność listew antypoślizgowych
T/N
Wysokość osłon bocznych rampy (cm)
………..cm
Rodzaj osłon bocznych
Pełne / z prześwitami na górze / otwarte z > 5 słupkami / inne
rampy*
Szerokość rampy (cm) taka
Taka sama
jak ciężarówki
jak
………..min
………max
………..średnio
ciężarówki
Podłoga rampy
antypoślizgowa
Nie
antypoślizgowa
Przykrycie rampy ściółką
Wystarczająco Niewystarczająco
Nie
Obecność dziur lub uszkodzeń podłogi rampy
T/N
Obecność ostrych krawędzi na powierzchni podłogi rampy
T/N
Obecność jednej lub więcej śliskiej powierzchni na rampie
T/N
Zadaszenie strefy rozładunku/załadunku
Pełne
Częściowe
Nie
Obecność ostrych krawędzi na powierzchni osłon bocznych rampy
T/N
Stopień między rampą a podłogą w strefie
brak
usunięty
Tak
rozładunku
Przerwa między rampą a podłogą w strefie
brak
zmniejszona
Tak
rozładunku
Potrzebne sztuczne oświetlenie rampy
T/N
Jeśli tak, czy
T/N
włączone?
Obecność windy
T/N
Jeśli tak, czy
T/N
działa?
Korytarz
Wysokość osłon bocznych korytarza (cm)
………..cm
Rodzaj osłon bocznych
Pełne / z prześwitami na górze / otwarte z > 5 słupkami / inne
korytarza*
Obecność dziur lub uszkodzeń podłogi korytarza
T/N
Potrzebne sztuczne oświetlenie rampy
T/N
Jeśli tak, czy
T/N
włączone?
Obecność ostrych krawędzi na powierzchni podłogi korytarza
T/N
Uwagi
* zaznaczyć właściwą odpowiedź
38
15.
ARKUSZ OCENY WYPOSAŻENIA: INNE PARAMETRY
Nazwisko asesora
Data i godzina
rozpoczęcia oceny
Dostępność paszy
Ogólne informacje o wszystkich kojcach
Tak
Nie, ale jest w
punkcie kontroli
Czystość koryta, w przypadku żywienia „na mokro”
Zadaszenie kojców izolowanym dachem *
Potrzebne sztuczne oświetlenie kojców*
T/N
Przykrycie podłogi kojców ściółką*
Rodzaj ściółki*
Niewystarczające
Inne materiały
Wystarczające
Słoma lub wióry
drzewne
Pełne
Częściowe
Jeśli tak,
czy
włączone?
Nie
Brak ściółki
Nie
T/N
Nie
T/N
0
Temperatura w budynku inwentarskim
……………… C
Obecność i sprawność systemu ogrzewania*
Działa/ nie działa/ brak
Obecność i sprawność systemu wentylacji grawitacyjnej*
Działa/ nie działa/ brak
Obecność i sprawność systemu wentylacji wymuszonej*
Działa/ nie działa/ brak
Obecność i sprawność termometrów*
Działa/ nie działa/ brak
Kojce (jedna kolumna na 1 kojec)
Numer kojca
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Liczba poideł
Liczna sprawnych poideł
Adekwatna liczba poideł?*
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
Liczba brudnych poideł
Adekwatna wysokość
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
poideł?*
Kąt wejścia do kojca
(1=0˚, 2=0˚-90˚, 3=90˚)
Nieodwracające uwagi
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
wejście do kojca*
Liczba zwierząt w kojcu
Średnia masa ciała
Powierzchnia kojca
Liczba dziur
Obecność ostrych
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
krawędzi?*
Jeśli tak: na
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
poidłach/karmikach?*
Jeśli tak: na podłodze?*
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
Jeśli tak: na
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
T/N
ścianach/przegrodach?*
Uwagi
* zaznaczyć właściwe
39
16.
GŁÓWNE WYMOGI DOTYCZĄCE STRUKTURY I ZARZĄDZANIA
PUNKTAMI KONTROLI
Celem tej części protokołu jest dokonanie całościowej oceny punktu kontroli i zebrania
danych na temat jego wyposażenia.
Ten protokół stosuje się wyłącznie do punktu kontroli jako takiego, niezależnie od gatunku
zwierząt, dla których jest przeznaczony.
Zawiera: główne wyposażenie i jego opis.
W pierwszej części Aneksu 1 należy zamieścić krótki opis punktu kontroli.
Wszystkie punkty powinny zostać opisane w tabeli:
 Liczba budynków
 Liczba kojców w każdym budynku
 Powierzchnia każdego kojca (powinna być wskazana także na planie budynku)
Druga część Aneksu 1 odpowiada pojedynczemu budynkowi: asesor musi wypełnić ją tyle
razy, ile jest budynków w punkcie kontroli.
40
16.2.1 Aneks 1
Aneks 1
OPIS PUNKTU KONTROLNEGO
Opis
Opis punktu kontrolnego
Krótki opis struktury punktu kontrolnego
(liczba budynków, liczba kojców w każdym budynku,
całkowita powierzchnia, możliwość przyjęcia określonej
liczby zwierząt, dach, ściany boczne)
Jeżeli dachy i ściany są różne w różnych budynkach, proszę
opisać sytuację w każdym budynku.
Proszę naszkicować plan lub załączyć fotokopię planu
punktu kontrolnego.
41
BUDYNEK N°:…
T/N
Obserwacje
Zadaszenie strefy wyładunku/ załadunku
(proszę zaznaczyć czy częściowe czy całościowe)
Zadaszenie kojców
(proszę zaznaczyć czy częściowe czy całościowe)
Obecność ścian zewnętrznych
(proszę zaznaczyć czy częściowe czy całościowe)
Charakterystyka rampy
- stała rampa
- ruchoma rampa
- winda
Charakterystyka korytarza
- typ podłoża
- w przypadku rusztu betonowego:

Szerokość elementów rusztu (minimum 50 mm dla
prosiąt i warchlaków, a 80 mm dla tuczników i macior)

Szerokość prześwitów
(maksimum 11 mm dla prosiąt, 14 dla warchlaków, 18 mm
dla tuczników)
Charakterystyka kojców
- liczba kojców
- typ podłogi
Powierzchnia kojca
(wpisać powierzchnię każdego kojca; zaznaczając też na
schemacie)
- w przypadku rusztu betonowego:

Szerokość elementów rusztu
(minimum 50 mm dla prosiąt i warchlaków, a 80 mm dla
tuczników i macior)

Szerokość prześwitów
(maksimum 11 mm dla prosiąt, 14 dla warchlaków, 18 mm
dla tuczników)
- ściółka

Obecność ściółki (o ile jest)

Typ ściółki

Czy ściółka jest czysta i sucha?
- Karmienie

Typ urządzenia do karmienia (proszę opisać wszystkie
urządzenia do karmienia w obiekcie)

Jeżeli koryto: całkowita powierzchnia koryta na każdy
2
kojec (w m )

Jeśli karmienie „na mokro”: liczba punktów karmienia na
kojec

Jeżeli inne (np. okrągłe): liczba na kojec ……….…jakie
………….
- Pojenie
Typ poideł i ich liczba w każdym kojcu
Smoczkowe:
42
Misowe:
Koryta:
Inne:

Jeśli poidła smoczkowe: wysokość poideł (proszę
wskazać wysokość najniższego, jeśli są różnej wysokości)

Jeśli inne poidła misowe, (proszę wskazać wysokość
najniższego, jeśli są różnej wysokości)

Jeśli koryta: wysokość poideł (cm) i powierzchnia (w m )
2
System ogrzewania
- działa system ogrzewania
System wentylacji grawitacyjnej
System wentylacji wymuszonej
- działa system wentylacji wymuszonej
- istnienie zapasowego systemu wentylacyjnego
System zraszaczy
- działanie systemu zraszaczy
Termometry w kojcach
- sprawne termometry
Higrometry w kojcach
- sprawne higrometry
System sztucznego oświetlenia
- sprawny system sztucznego oświetlenia
- czystość lamp (tak/nie)
- lampy neonowe (liczba i moc)
- świetlówki (liczba i moc)
2
- liczba lamp na m
Specjalne udogodnienia
Izolatki
- istnienie izolatki
Ruchome przepierzenia
- dostępność ruchomych przepierzeń
43

Podobne dokumenty