Henryk Florian Wirszyłło

str.1
www.niebieskaeskadra.pl
Henryk Florian
Wirszyłło
Official Number
P-0905
Rank
polski: mjr pil./kpmend. SLdM Halton/
brytyjski: S/Ldr
Date of birth
1901-06-07
Date of death
1992-10-20
Cemetery
Ann Arbor Charter Township, Sunset Rd - Saint
Thomas Catholic Cemetery
Wsp. 42.29185, -83.749191
Grave
Photo of grave
Country
USA
Period
Okres powojenny
Source
"Polskie Siły Powietrzne..." T.J. i Anna Krzystek
Informacja: crestleaf.com/p/50ba9e3c651a69e4d47cf4c5/henryk-f-wirszyllo
Henryk Florian Wirszyłło urodził się 7 czerwca 1901 r. w Jejsku w Rosji. W
1919 r. ukończył gimnazjum im. Zygmunta Augusta i 6 czerwca 1919 r.
rozpoczął służbę wojskową w 13 Pułku Ułanów. Uczestniczył w wojnie
polsko-bolszewickiej i walkach o Środkową Litwę. W starciu z konnicą
Niebieska Eskadra (c)
str.2
www.niebieskaeskadra.pl
kozacką został trzykrotnie ugodzony szablą, ranny pozostał na polu waliki i
został wzięty do niewoli. Po trzytygodniowym pobycie w szpitalu dzięki
pomocy siostry szpitalnej zbiegł i przedostał się do swego oddziału. 1 grudnia
1921 r. dekretem Naczelnego Wodza L 3473 został mianowany
podporucznikiem w korpusie oficerów jazdy. W 1923 r. mianowany
porucznikiem. W 1925 r. ukończył kurs obserwatorów i z dniem 1 czerwca
1925 r. został odkomenderowany na trzymiesięczną praktykę do 3 Pułku
lotniczego w Poznaniu. 12 kwietnia 1926 r. został skierowany na
siedmiomiesięczny aplikacyjny kurs pilotażu w 11 Pułku Myśliwskim w Lidzie.
W listopadzie 1926 r. pomyślnie ukończył kurs pilotażu i otrzymał tytuł i
odznakę pilota nr 937. Po ukończonym kursie pozostał w 11 Pułku
Myśliwskim, gdzie m.in. był dowódcą 114 Eskadry Myśliwskiej i Oddziału
Portowego. Po rozwiązaniu 11 Pułku Myśliwskiego pozostał w Lidzie w
nowopowstałym 5 Pułku Lotniczym. W listopadzie 1928 r. został przeniesiony
z 5 Pułku Lotniczego do 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu. 3 stycznia 1929 r.
został odkomenderowany na 4 miesięczny kurs instruktorów samochodowych
w Szkole Czołgów i Samochodów. 1 stycznia 1933 r. został mianowany
kapitanem. W latach trzydziestych zawarł związek małżeński. W 1938 r.
został przeniesiony do 1 Pułku Lotniczego w Warszawie. We wrześniu 1939 r.
był dowódcą Eskadry Sztabowej. W 1939 r. został zraniony odłamkiem
niemieckiej bomby. 17 września 1939 r. przekroczył granicę z Rumunią. 2
października 1939 r. wyjechał koleją z Bukaresztu przez Jugosławię i Włochy
do Paryża. We Francji był Inspektoracie Sił Powietrznych szefem Wydziału
Personalnego. W lutym 1940 r. był w składzie polskiej delegacji na
konferencji w Londynie, na której omawiano organizację polskiego lotnictwa
na ternie Wielkiej Brytanii. W maju 1940 r. do Francji przedostała się jego
żona. Po upadku Francji został ewakuowany z portu St. Jean de Luz na
pokładzie Batorego do portu Plymouth. W Anglii w sztabie Polskich Sił
Powietrznych był szefem Wydziału Personalnego. W 1940 r. został
mianowany majorem. 15 września 1940 r. został polskim oficerem seniorem
stacji RAF West Fruck. 3 maja 1942 r. odszedł na kurs instruktorów pilotażu
w Church Lawford. 1 sierpnia 1942 r. został instruktorem pilotażu w 25 EFTS
w Hucknull. Był też pilotem w lotniczej szkole strzelania w RAF Station West
Freugh w Szkocji. 11 sierpnia 1943 r. został komendantem Szkoły Lotniczej
dla Małoletnich w Halton. W Anglii wylatał 1250 godz. Po demobilizacji w
1948 r. zamieszkał w Londynie. W 1951 r. wraz z żoną Haliną wyemigrował
do USA. Zamieszkał w South Bend, Indianapolis. W 1953 r. przeprowadził się
do Ann Arbor, Michigan gdzie pracował jako kontroler w firmie Argus
Cameras Inc. W 1957 r. przyjął obywatelstwo amerykańskie. W 1965 r.
zawarł związek małżeński z Zofią Piątkowską. W 1969 r. przeszedł na
emeryturę. Ostatnie lata życia po doznanym udarze spędził na wózku
inwalidzkim otoczony opieką żony i ośrodka dla weteranów Ann Arbors
Veterans Administration Medical Center. W 1992 r. został mianowany
podpułkownikiem. Zmarł 20 października 1992 r. w Ann Arbor.
Ppłk pil. Henryk Wirszyłło był odznaczony m.in. Medalem Niepodległości,
Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej,
Medalem za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Niepodległości,
Odznaką za Rany i Kontuzje, Medalem Lotniczym oraz pamiątkowymi
medalami brytyjskimi.
Opracowanie: Krzysztof Michalski
Niebieska Eskadra (c)
str.3
www.niebieskaeskadra.pl
Źródła:
1.Rocznik Oficerski 1923, 1924, 1928, 1932
2.Dzienniki Personalne MSWojsk.: 1/1922, 83/1925, 13,50.1926, 14/1928,
3/1929, 8/1931, 3/1933, 9/1934
3.Na Skrzydłach Huraganu- Stanisław Karpiński
4.11 Pułk Myśliwski/maszynopis/ - Jerzy Pawlak
5.Lista Krzystka
6.Argus Eye /listopad 1953 i maj 1957/
7.Belated Promotion- William Trend w "The Ann Arbor News" 12.07.1992.
Zdj. portret. Zb. Charytoniuk via W. Grudniak
Niebieska Eskadra (c)