Kobiecy strój ludowy — górale szczawniccy

Transkrypt

Kobiecy strój ludowy — górale szczawniccy
Kobiecy strój ludowy — górale szczawniccy
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Czas powstania XIX w. Miejsce powstania Szczawnica, Polska Wymiary manekina 165 x 50 x 15 cm Numer inwentarzowy MS/76­E chustka, MS/71­E czepiec, MS/78­E koszula, MS/116­E gorset, MS/113­E spódnica kanafaska, MS/794­E zapaska, MS/83­E buty, MS/79­E korale Muzeum Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu Oddział Muzeum Pienińskie im. J. Szalaya w Szlachtowej Tematy życie codzienne, stroje, góry Materiał skóra, sukno, len, tybet Prawa do obiektu Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Tagi strój, górale, 2D, audiodeskrypcja, strój ludowy, strój odświętny, tkanina, techniki zdobnicze, kobieta Obecny damski strój górali szczawnickich składa się z gorsetu szytego z czarnego aksamitu z dużymi wzorami kwiatów wyszywanymi jedwabnymi nićmi na plecach i przodach, zakładanego na białą koszulę, spódnicy z zielonego tybetu drukowanego w duże czerwone kwiaty, zapaski tiulowej haftowanej i kierpców zakładanych na białą skarpetę. Dawniej mężatki zakładały na głowę czepce, później chustki. W zimie nosiły sukienne pantofle, długie kożuchy z rękawami. Zamiast dzisiejszych spódnic tybetowych ubierano biało­czerwone pasiaste „kanafaski”. Gorsety szyto z czerwonego sukna, zapinane na jeden rząd guzików. Z czasem wzdłuż guzików zaczął się rozwijać haft. Tradycja ludowa podaje, że te najstarsze gorsety przerabiano ze spodni mundurów austriackich przynoszonych przez mężczyzn wracających z długoletniej służby wojskowej. Zakładano je na białe koszule bogato marszczone przy szyi, a na ramionach i manszetach zdobione czerwonymi smużkami. Na ramiona narzucano biały „rańtuch”, a na nogi wciągano czarne buty z cholewami. Na szyi kilka sznurków korali, spod których wystawała kokarda z czerwonej wstążki. Do ślubu panna młoda i towarzyszące jej drużki zakładały na głowę wianki ze sztucznych kwiatów, z których opadały na plecy kolorowe wstążki.
Ten stary szczawnicki strój kobiecy możemy zobaczyć w Muzeum Pienińskim. Wiele w nim wpływów spiskich, jak obcisły kolorowy czepek z ostrym zębem nad czołem, koszula z czerwonymi prążkami na ramionach i samodziałowa spódnica z biało­czerwonego pasiaka zwana kanafaską czy wysokie skórzane buty zwane węgierskimi.
Opracowanie: Barbara Węglarz (Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu), © wszystkie prawa zastrzeżone