Artyści - Krakowskie Biuro Festiwalowe

Sylwester 2006
Artyści
Blue Cafe
Zespół, stworzony przez skrzypka i kompozytora Pawła Rurak-Sokala,
istnieje od 8 lat. Obecnie jego trzon stanowią: Paweł Rurak-Sokal i Dominika
Gawęda oraz Michał Niewiadomski, Piotr Grąbkowski, Piotr Sławiński, Sebastian
Kasprowicz, Marcin Błasiak i Łukasz Moszczyński.
W 2001 roku zespół wydał swój pierwszy singiel – Espaniol, a kolejne: Łap
mnie bejbe i I'll Be Waiting, przekonały Akademię Fonograficzną do przyznania
Blue Café nagrody Nowa Twarz Roku 2001. W 2002 roku na Festiwalu w Opolu
grupa zaprezentowała utwór Kochamy siebie, zdobywając Nagrodę Dziennikarzy.
W tym samym roku do sprzedaży trafił długo oczekiwany przez fanów,
debiutancki album Fanaberia. Osiągnął status Platynowej Płyty. Znajdująca się na nim piosenka
You May Be in Love stała się ogólnopolskim hitem. W ślad za sukcesem krążka przyszły kolejne
nagrody i wyróżnienia.
Podczas Festiwalu w Opolu w 2003 roku w koncercie Premier, za wykonanie piosenki Do
nieba, do piekła, zespół otrzymał nagrodę Jury oraz Superjedynkę w kategorii Płyta Roku z Muzyką
Taneczną. Wydana w 2003 roku płyta Demi-sec już w pierwszych dniach sprzedaży osiągnęła
status Złotej Płyty, a znajdująca się na niej piosenka Love Song wygrała krajowe eliminacje i
reprezentowała nasz kraj w Stambule na Konkursie Eurowizji w roku 2004. W tym samym roku
zespół otrzymał kolejną Superjedynkę w kategorii Płyta Roku z Muzyką Taneczną.
15 września br. Blue Café wydało trzecią płytę pt. OVOSHO, która w niespełna dwa tygodnie
po premierze osiągnęła status Złotej Płyty, a znajdujące się na niej przeboje Baby, Baby i My Road
zajmują czołowe miejsca na najważniejszych polskich listach przebojów.
Ewelina Flinta
Ewelina Flinta ma talent, temperament i... szczęście! Interesuje się
fotografią, motoryzacją i bardzo lubi eksperymentować w kuchni. Chciała zostać
prawnikiem, ale jej wielka, życiowa pasja zwyciężyła... „Gdyby nie muzyka –
wyznaje szczerze, uśmiechając się – pewnie odnalazłabym się w pracy na rzecz
akcji charytatywnych – poza muzyką, to mi w życiu najlepiej wychodzi”.
Jednak jako 17-latka, będąc wokalistką dopiero co powstałej grupy
Surprise, wystąpiła przed 30-tysięczną widownią na trzecim Przystanku
Woodstock i nieźle „zamieszała”. Niedługo potem supportowała samego ex–
Rolling Stones’a – Micka Taylora w warszawskiej Sali Kongresowej. Tam „odkryła” ją branża
muzyczna, to był jej trzeci w życiu koncert i od razu tak nobilitujący.
Wejście do Teatru Buffo też było wyjątkowe. Znajomy wyciągnął ją z restauracji wprost do
dyrektorskiego gabinetu Janusza Józefowicza. Ewelina odśpiewała przed nim i Januszem Stokłosą
Mercedes Benz Janis Joplin oraz Dziwny jest ten świat Czesława Niemena i już została w ekipie
Buffo, z którą grała spektakle od września 2001 do maja 2002 roku.
Po udziale w pierwszej edycji Idola, gdzie zdobyła drugie miejsce, w sierpniu 2002 roku
powróciła na Przystanek Woodstock już solo, by w towarzystwie Orkiestry Filharmonii
Wrocławskiej wykonać Nadzieję IRY (14 grudnia tego samego roku w Koncercie
Bożonarodzeniowym powtórzyła ją w duecie z mezzosopranistką Małgorzatą Walewską). Występ
Eweliny z Orkiestrą znalazł się w dokumencie Przystanek Woodstock 2002 – Najgłośniejszy Film
Polski.
Jej debiutancki album Przeznaczenie zaledwie po trzech miesiącach od daty premiery
otrzymał miano Złotej Płyty. Koncerty to jej żywioł. Również te na festiwalach, m.in. w Opolu,
Karlshamn, Sopocie. Ale niezależnie od tego, czy jest niepokorna, czy liryczna, jak często, za co i
przez kogo nagradzana (a nagród, zarówno tych od branży, jak i fanów zebrała sporo – dwa razy z
rzędu za wokalistkę roku Superjedynkę na Festiwalu w Opolu 2003 i 2004, Różę Gali, Eska Music
Awards, Mikrofony Popcornu), w głowie jej się nie przewraca. Jak twierdzi: „Jestem dziewczyną z
sąsiedztwa, może trochę zwariowaną i ciekawą świata... na pewno na tyle odważną by podążać za
swoimi marzeniami”.
Podczas koncertu charytatywnego Jolanty Kwaśniewskiej Ladies Ewelina, jakby
symbolicznie, zaśpiewała Zaproście mnie do stołu... Przy krajowym, muzycznym „okrągłym stole”
ma już swoje stałe miejsce, ale nie zamierza na tym poprzestać. Sama mówi: „Na swoją pozycję
pracuje się całe życie, ja przygotowuję właśnie trzecią, solową płytą. Dojrzałam i pewnie trochę
wszystkich zaskoczę. Premiera wiosną 2007”.
Kayah
Uznawana za najlepszą polską wokalistkę. Bezapelacyjnie
najbardziej charyzmatyczna gwiazda rodzimej sceny muzycznej. Udział
artystki w każdym przedsięwzięciu muzycznym gwarantuje światowy
poziom i znakomite show.
Kayah wydała 6 płyt: Kamień, Zebra, Kayah i Bregovic, JakaJaKayah,
Stereo typ, The best & The Rest.
Koncert artystki to w zasadzie „koncert życzeń”. Supermenka, Na
językach, Śpij, Kochany śpij, Byłam Różą, Testosteron – to tylko niektóre z
jej przebojów.
Kayah, najbardziej medialna polska artystka, ma na swoim koncie ponad milion
sprzedanych płyt.
Krzysztof Krawczyk
Wokalista, gitarzysta, kompozytor. Śpiewu uczył się w Średniej
Szkole Muzycznej w Łodzi. Debiutował w 1963 roku w zespole
Trubadurzy, z którym w różnych składach personalnych pracował do
1976 roku. Największe sukcesy Trubadurzy odnieśli w składzie: Ryszard
Poznakowski, Krzysztof Krawczyk, Marian Lichtmann, Sławek
Kowalewski. Ich najbardziej znane przeboje to: Znamy się tylko z widzenia,
Krajobrazy, Byłaś tu, Kim jesteś, Ej, Sobótka, Sobótka.
Karierę solową Krzysztof Krawczyk rozpoczął w 1973 roku. Zadebiutował płytą Byłaś mi
nadzieją i programem Kochałem Panią.
Rok 2006 to 60. rok życia Krzysztofa Krawczyka. 8 września obchodził urodziny, które
uczcił premierą najnowszej płyty zatytułowanej Tacy samotni. Pracował nad nią od marca 2005
roku. Powrócił do komponowania i wraz z młodszymi twórcami: Robertem Kalickim i Wiesławem
Wolnikiem stworzył na tę płytę 7 kompozycji. Znalazła się na niej także kompozycja Seweryna
Krajewskiego. Album został nagrany w K&K Studio w Poznaniu. Jego producentami są Andrzej
Kosmala i Ryszard Kniat.
Płyta została nagrana z niezwykłą starannością i wielkim zaangażowaniem artystycznym i
duchowym Krzysztofa. Jest artystycznym i ideowym podsumowaniem 60 lat życia i przeszło 40 lat
działalności. Krzysztof Krawczyk dedykuje ją wszystkim ludziom samotnym, zagubionym we
współczesnym, gwarnym tłumie. Promocję płyty rozpoczął singiel i teledysk z piosenką Tylko Ty,
tylko ja, która trafiła na listy przebojów.
Lidia Kopania
Dzięki swojemu ciepłemu, 4-oktawowemu głosowi, porównywana jest do
Celine Dion i Barbary Streisand.
27 października 2006 roku wydała debiutancką płytę Intuicja, którą
dziennikarze określili „bardzo kobiecą Intuicją”. Ponadprzeciętne możliwości
wokalne Lidii zostały odkryte przypadkiem – dzięki organizatorom Miss Nastolatek
Polski, gdzie zdobyła tytuł Miss Dziennikarzy. Lidia została wybrana do zaśpiewania
piosenki przewodniej konkursu. Jeszcze przed rozpoczęciem studiów na kierunku
historia sztuki poznała Roberta Jansona, który zafascynowany jej głosem, specjalnie
dla niej napisał piosenkę Niezwykły dar.
W 2003 roku Lidia pojechała na przesłuchanie do Hamburga, gdzie swoją drugą płytę
nagrywał zespół Kind of Blue. Angaż dostała natychmiast. Materiał muzyczny na płytę był już
gotowy, ale specjalnie dla Lidii napisano kolejne utwory – nastrojowe, liryczne ballady. Ich
pierwsza wspólna płyta, zatytułowana Beating The Morning Rush, ukazała się w Niemczech pod
koniec 2004 roku i zdobyła uznanie nie tylko publiczności, ale i krytyków. Przez jeden z
najbardziej znanych niemieckich magazynów Bild „Audio Video Foto” grupa została uznana za
najlepszy niemiecki zespół grający międzynarodowy pop.
Lidia zadebiutowała w Polsce singlem Pocałuj mnie podczas opolskiego konkursu Premiery
w 2005 roku. Wystąpiła wtedy jako wokalistka niemieckiego zespołu Kind of Blue. Prasa
komentowała ten występ: „Szkoda takiego głosu tylko dla Niemców!”.
W sierpniu 2006 roku artystka wygrała sopocki Festiwal Top Trendy. Zdobyła nie tylko
największą liczbę głosów telewidzów, ale i uznanie mediów.
Maryla Rodowicz
Maryla nagrała: 14 płyt długogrających (LP), 16 płyt CD – wydawnictwa
oficjalne, 3 płyty CD SPECJALNIE dla najwierniejszych Fanów (nakład ~50
egz.), 64 single winylowe i CD, wydane w Polsce, ZSRR, Czechosłowacji, NRD,
Wlk. Brytanii, ok. 150 piosenek zarejestrowanych przez Polskie Radio, tzw.
„nagrań radiowych”, trudną do policzenia ilość tzw. „pocztówek dźwiękowych”
– na pewno ok. 50 oficjalnych, tzn. wydanych przez państwowe firmy /
instytucje, oraz co najmniej taką samą liczbę wyprodukowanych przez
prywatne „tłocznie”, w sumie ponad 800 piosenek, a uwzględniając wersje
obcojęzyczne oraz warianty aranżacyjne itp. – z pewnością ponad tysiąc.
Niemal wszystkie płyty Maryli uzyskały status Złotej, a niektóre również Platynowej.
Łączny nakład jest trudny do oszacowania. LP wydany w ZSRR rozszedł się np. w nakładzie 10-11
milionów egzemplarzy. CD Marysia Biesiadna sprzedano ok. 600 tysięcy.
Z okazji 80-lecia Polskiego Radia przez blisko rok (lato 2004–wiosna 2005) słuchacze oraz
internauci mogli głosować na przeboje 80-lecia. Cztery zaproponowane przez redakcję PR
piosenki Maryli zajęły 4 pierwsze miejsca.
Fanclub Maryli jest najstarszy w Polsce, w lutym minęła 36. rocznica jego istnienia.
Monika Brodka
Monika Brodka pochodzi z rodziny o tradycjach muzycznych.
Dorastała w małej miejscowości koło Żywca i – jak sama wspomina –
wszyscy w jej rodzinie zajmowali się muzyką: „Mój dziadek grał na trąbce,
mama na skrzypcach, brat na kontrabasie, a ojciec na wszystkim, na czym
się dało..”.
W 2003 roku wzięła udział w trzeciej edycji programu Idol i
wygrała jego finał. W grudniu 2004 roku otrzymała nominację do nagrody Paszport Polityki w
kategorii Estrada. Była nominowana także do Fryderyków 2004 w kategorii Nowa Twarz
Fonografii, Wokalistka Roku i Album Roku. Otrzymała nagrodę Eska Music Awards 2005 w
kategorii Debiut Roku. Kandydowała do nagrody MTV Europe Music Awards 2005.
10 czerwca 2005 roku Monika wygrała w głosowaniu widzów konkurs Opolskie Premiery,
otrzymała także nagrodę słuchaczy „Jedynki” Polskiego Radia. Podczas drugiego dnia Festiwalu w
Opolu w 2005 roku została wyróżniona statuetką plebiscytu Superjedynki w kategorii Debiut.
W 2004 roku artystka wydała debiutancką płytę pt. Album, z nowymi wersjami starych
przebojów soulowych i kilkoma nowymi piosenkami, których była współautorką. „Brodka ma
potencjał i energię. Zaśpiewała modny ostatnio new soul, ale czuć, że nie poszła w ten sposób za
modą, ona czuje tę muzykę!” - takie zdanie o Albumie Moniki ma krytyk muzyczny Robert
Sankowski. Debiutancki Album zdobył status Złotej Płyty. W listopadzie 2006 roku ukazała się
kolejna płyta Moniki pt. Moje piosenki.
Piotr Rubik
Kompozytor, dyrygent, producent, multiinstrumentalista. Ukończył Akademię Muzyczną
im. F. Chopina w Warszawie pod opieką prof. Andrzeja Zielińskiego. Muzyki filmowej uczył się pod
kierunkiem Ennio Morricone w Sienie, we Włoszech. Jako koncertmistrz Światowej Orkiestry
Jeunesses Musicales (110 muzyków z 35 krajów świata) koncertował w Ameryce Południowej i
Europie, występował z tak wybitnymi dyrygentami, jak Charles Dutoit i Vernon Handley. Grał też
przy pierwszym pulpicie w Sinfonii Varsovii.
Komponuje nie tylko piosenki (śpiewają je m.in. Edyta Górniak, Katarzyna Skrzynecka, Ada
Biedrzyńska, Małgorzata Walewska, Michał Bajor, Robert Janowski), ale również muzykę
instrumentalną, teatralną i filmową. Jego utwory promowały takie filmy, jak Quo Vadis, Zemsta,
Prymas czy Ja wam pokażę! Jest autorem muzyki do Tryptyku Świętokrzyskiego, do którego słowa
napisał Zbigniew Książek. W roku 2004 w Kielcach odbyła się prapremiera oratorium
Świętokrzyska Golgota. Kolejne części Tryptyku to Tu es Petrus i Psałterz Wrześniowy. Utworem
promującym Psałterz Wrześniowy jest Psalm dla Ciebie wykonywany przez Małgorzatę Markiewicz
i Janusza Radka. W dniu wejścia Polski do Unii Europejskiej był współautorem i dyrygentem
koncertu Anioły Europy na wrocławskim Rynku. Jest również autorem muzyki do nowych
Wiadomości i programów informacyjnych w TVP1 oraz oprawy muzycznej do TVP Sport.
Reni Jusis
Wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, prekursorka muzyki
klubowej w Polsce. Ma na swoim koncie 5 płyt i współpracę z największymi
legendami polskiej sceny muzycznej, między innymi z Michałem Urbaniakiem,
Urszulą Dudziak, Ewą Bem i Marcinem Pospieszalskim. Jej muzykę można
określić jako mieszankę muzyki tanecznej, popu i elektroniki. Styl Reni Jusis
charakteryzują przestrzenne aranżacje i osobiste teksty. Najlepszą wizytówką
artystki są dynamiczne i taneczne koncerty klubowe, które łączą nowoczesny
live-act z setami DJ-skimi i projekcjami video. Jak sama twierdzi, jej misją jest
wprowadzenie publiczności w trans. W czerwcu tego roku ukazał się ostatni album Reni Jusis –
Magnes, z którego pochodzą single: Kilka prostych prawd, Mixtura, Niemy krzyk i tytułowy Magnes.
Stachursky
Stachursky – artysta niepokorny. Zarówno w życiu, jak i w muzyce, zawsze
podąża pod prąd, nie daje się porwać fali. Zaczynał jako rockowiec, by wkrótce
stać się ikoną polskiej muzyki dance w najlepszym wykonaniu. Krytycy go
krytykowali, ale publiczność uwielbiała. I to właśnie publiczność jest największą
siłą i największą radością Jacka. Jak nikt inny potrafi nawiązać kontakt z ludźmi na
koncertach. To powoduje, że każdy koncert Stachursky’ego jest niezwykłym
przeżyciem dla widzów.
Ostatni rok to pasmo nieustannych sukcesów. Płyta Trwam osiągnęła
status Platynowej, utwór Z każdym Twym oddechem przez wiele tygodni znajdował się na
czołowych miejscach list przebojów. I największy sukces, o którym marzy każdy artysta –
Stachursky zdobył Słowika Publiczności na Festiwalu Sopot 2006. Stachursky pokazał zupełnie
nową twarz, znalazł się na szczycie, a to jeszcze nie jest jego ostatnie słowo.
Zakopower
Do tej pory zespół zaprezentował się publiczności grając tradycyjną
muzykę podhalańską. Zdobył też uznanie znawców muzyki ludowej
(pierwsze nagrody na festiwalach folkloru w Kazimierzu, Żywcu i Nowym
Targu). Na płycie Musichal, dzięki współpracy z producentem Mateuszem
Pospieszalskim, do ludowych brzmień dołożono nowoczesne i intrygujące
aranżacje, nawiązujące do najnowszych trendów muzyki klubowej.
Ludowe brzmienie i teksty śpiewane góralską gwarą, połączone są z pełnym przestrzeni
bogactwem aranżacji. Muzykę zespołu trudno zaszufladkować. Najczęściej zaliczana jest do
szeroko pojętego nurtu „World Music”. Pobrzmiewa w niej polska muzyka góralska, pop i „nowe
brzmienia”.
Członkowie zespołu Zakopower to doświadczeni muzycy. Brali udział w nagraniach takich
płyt, jak Kayah i Bregović, Kolędy Pospieszalskich, polska wersja Ody do radości. Współpracowali m.
in. ze Zbigniewem Namysłowskim, Witoldem Rekiem, Wojciechem Waglewskim, Joachimem
Menclem, Zbigniewem Preisnerem, Anną Treter. Liderem zespołu jest skrzypek i wokalista
Sebastian Karpiel-Bułecka. W skład zespołu wchodzą: Wojciech Topa, Bartek Kudasik i Józef ChycScepon.
Premiera debiutanckiego albumu Musichal odbyła się 16 maja 2005 roku. Pierwszy singiel
promujący album to Kiebyś Ty, do którego powstał nowoczesny teledysk wyreżyserowany przez
Annę Maliszewską.
Zespół zdobył nagrodę jury w koncercie Premier na 42. Festiwalu Piosenki w Opolu oraz
tytuł Artysty Trendy 2005. W 2006 roku, podczas Festiwalu w Opolu grupa zaprezentowała swój
premierowy utwór Ubije, Usieke. Piosenka była zwiastunem nowego albumu, który miał się ukazać
na wiosnę 2007 roku.