D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej

Sygn. akt III RC 160/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 grudnia 2015 r.
Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej III Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie:
Przewodniczący: SSR Małgorzata Prus
Protokolant: Katarzyna Sobera
po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2015 r. w Środzie Śląskiej
na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniej Z. J. reprezentowanej przez ustawową przedstawicielkę A. P.
przeciwko D. J.
o alimenty
oraz z powództwa A. P.
przeciwko D. J.
o zwrot świadczeń alimentacyjnych
I. zasądza od pozwanego D. J. na rzecz małoletniej powódki Z. J. alimenty w wysokości po 700 zł ( siedemset
złotych)miesięcznie, poczynając od dnia 1 czerwca 2014 r., płatne z góry do dnia 10 – tego każdego miesiąca
z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w ich płatności, do rąk A. P. jako przedstawicielki ustawowej
małoletniej;
II. zasądza od pozwanego D. J. na rzecz powódki A. P. kwotę 7200 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od
dnia 1 lipca 2013 r. do dnia zapłaty;
III. dalej idące powództwo oddala;
IV. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1385 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;
V. zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej kwotę 780 zł tytułem opłaty
sądowej od pozwu, od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona;
VI. wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 160/14
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 17 czerwca 2014r. matka małoletniej powódki wniosła przeciwko pozwanemu o zasądzenie alimentów
w kwocie po 1.200 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki A. P. do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi
odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 01 czerwca 2014r. Nadto wniosła o
zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 13.200 zł tytułem poniesionych przez nią kosztów utrzymania
małoletniej Z. J. ponad jej ustawowy obowiązek w okresie od dnia 01 lipca 2013 roku do dnia 01 czerwca 2014 roku.
Domagała się również zabezpieczenia niniejszego powództwa poprzez zobowiązanie pozwanego D. J. do łożenia na
utrzymanie małoletniej powódki po 800 zł miesięcznie. Wniosła także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki
kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu podała, że małoletnia powódka pochodzi
z nieformalnego związku przedstawicielki ustawowej małoletniej i pozwanego. Obecnie strony nie są już razem i
małoletnia zamieszkuje wraz z matką i rodzicami przedstawicielki ustawowej. Podała, że od czasu kiedy strony nie
mieszkają razem pozwany zaprzestał realizowania swojego obowiązku alimentacyjnego względem córki. Cały ciężar
utrzymania spoczął na matce małoletniej, która realizuje go przy pomocy swoich rodziców. Matka małoletniej określiła
koszt utrzymania córki na kwotę 2.400 zł miesięcznie. Podała, że jej dochody wynoszą 1.750 zł, natomiast pozwany ma
zawód mechanika i osiąga miesięczne dochody w wysokości 4.500 zł. Dalej matka małoletniej w uzasadnieniu żądania
kwoty zasądzenia od pozwanego kwoty 13.200 zł podała, że od lipca 2013 roku na potrzeby córki wydawała taką samą
sumę jak obecnie, czyli miesięcznie 2.400 zł. Małoletnia uczęszczała do przedszkola i na zajęcia dodatkowe. Była na
feriach zimowych i wyjazdach wakacyjnych.
W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniej alimentów w kwocie po 400
zł miesięcznie, płatnych do rąk matki A. P. do 10-go dnia miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w
płatności rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku oraz o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.
Nadto domagał się zasądzenia od powódki na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego,
według norm przepisanych. Zdaniem pozwanego kwota żądana przez powódkę w pozwie jest zbyt wygórowana i nie
odzwierciedla stanu faktycznego sprawy. Podał, że obecnie jego wynagrodzenie średnie wynosi 2.500 zł netto. Na
uzasadnione potrzeby pozwanego które pozwany ocenił na kwotę 2.600 zł miesięcznie składają się: koszty utrzymania
mieszkania – 572,52 zł, dojazd do pracy – 350 zł, wyżywienie – 600 zł, środki higieny i czystości oraz leki –
100 zł, odzież – 100 zł, koszty związane z obecnym miejscem zamieszkania 200 zł, kredyt na zakup mieszkania
822 zł, telefon 70 zł. W ocenie pozwanego kwoty wskazane w pozwie na utrzymanie małoletniej są dwukrotnie
zawyżone i nie mają odzwierciedlenia w uzasadnionych potrzebach małoletniej. Powód określił potrzeby małoletniej
na kwotę maksymalnie 1.000 zł miesięcznie. Podał, że od czasu zaprzestania prowadzenia wspólnego gospodarstwa
przyczyniał się w znacznym mierze do utrzymania małoletniej, nie przez bezpośrednie wpłacanie pieniędzy, a w
naturze. Kupował córce ubrania, zabawki, zapewniał rozrywkę podczas pobytów u pozwanego. Zdaniem pozwanego,
nie można twierdzić, że pozwany od czerwca 2013 roku w żadnym stopniu nie przyczyniał się do zaspokajania potrzeb
małoletniej.
Postanowieniem z dnia 01.10.2014r. Sąd zabezpieczył powództwo w ten sposób, że zobowiązał pozwanego aby płacił
na rzecz małoletniej powódki alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej A. P., poczynając od
dnia 17 czerwca 2014r.
Na rozprawie w dniu 19.02.2015r. powódka sprecyzowała żądanie odnośnie daty końcowej żądania kwoty 13.200 zł
tytułem zwrotu kosztów poniesionych na utrzymanie małoletniej Z. J., domagając się zasądzenia tej kwoty do dnia
31 maja 2014r.
Do dnia zamknięcia rozprawy strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Powódka Z. J. urodziła się w dniu (...) i pochodzi z nieformalnego związku (...) z A. P..
dowód:
- okoliczność bezsporna,
- odpis skrócony aktu urodzenia Z. J. k. 9
Początkowo rodzice małoletniej D. J. i A. P. wraz z powódką zamieszkiwali razem i prowadzili wspólne gospodarstwo
domowe. Pozwany łożył na utrzymanie małoletniej. W czerwcu 2013 roku rodzice małoletniej podjęli decyzję o
rozstaniu. W lipcu 2013 roku matka małoletniej wraz z powódką zamieszkała u swoich rodziców w miejscowości K.
przy ul. (...).
dowód:
- okoliczność bezsporna,
- zeznania świadka R. P. nagranie audio video 00:09:16-00:40:13,
- zeznania świadka U. J. nagranie audio video 00:41:05-01:12:38,
- zeznania świadka E. J. nagranie audio video 01:14:07-01:25:26,
- zeznania świadka M. F. nagranie audio video 01:25:27-01:34:42
Po rozstaniu rodziców małoletniej, pozwany przestał partycypować w kosztach utrzymania powódki Z. J.. Od tego
czasu pozwany nie przekazywał matce na utrzymanie córki żadnych środków finansowych. Ciężar utrzymania córki
spożywał na matce małoletniej A. P.. Pozwany utrzymywał kontakt z małoletnią. Przyjeżdżał do córki, odwiedzał ją
w przedszkolu. Przywoził do przedszkola słodycze i robił prezenty. Pozwany w porozumieniu z matką małoletniej,
zabierał córkę do siebie w co drugi weekend (od piątku do niedzieli). Podczas pobytów małoletniej u pozwanego,
pozwany kupował córce odzież, zabawki, słodycze, gry. Zabierał córkę do zoo, na basen, do cyrku, do kina, na
lodowisko.
dowód:
- zeznania świadka R. P. nagranie audio video 00:09:16-00:40:13,
- zeznania świadka U. J. nagranie audio video 00:41:05-01:12:38,
- zeznania świadka E. J. nagranie audio video 01:14:07-01:25:26,
- zeznania świadka M. F. nagranie audio video 01:25:27-01:34:42
Od czasu rozstania rodziców małoletnia Z. J. przebywa pod bezpośrednią opieką matki A. P.. Początkowo małoletnia
zamieszkiwała wraz z matką w miejscowości K. przy ul. (...) w mieszkaniu dziadków (rodziców matki). We wrześniu
2013 roku małoletnia ukończyła 4 lata. Uczęszczała wówczas do przedszkola w K.. Zajęcia w przedszkolu odbywały się
w godzinach od 8:00 do 16:00. Małoletnia w przedszkolu miała zapewnione wyżywienie.
W okresie od lipca 2013 roku do 31 maja 2014r. miesięczny koszt utrzymania małoletniej kształtował się w kwocie
około 1.200 zł. Na kwotę tą składały się: wydatki na wyżywienie – 300 zł, lekarstwa i lekarz - 100 zł, pomoce edukacyjne
– 100 zł, przedszkole wraz z wyżywieniem – około 160 zł, środki czystości i higieny - 50 zł, rozrywka – 50 zł,
wypoczynek – 150 zł, ubrania i obuwie – 150 zł, potrzeby mieszkaniowe – 200 zł.
dowód:
- polecenia przelewu k. 10-14,
- kserokopie paragonów k. 15-17, 19, 23, 25,28,39, 76,78,80,82,84,
- faktury Vat k. 18, 21-22, 27,30-33, 36-37,
- szczegóły transakcji k. 20, 24, 26,29, 34,40,77,79,81,83,85,
- lista wydatków związanych z Z. k. 42,
- wyciąg z rachunku bankowego Bank (...) o/K. k. 45-62,
- faktury (...) Sp. z o.o. k. 63-68,
- faktury Vat T. (...) k. 69-70,
- faktura na zakup opału k. 71-72,
- decyzja z dnia 06.02.2014r. i odcinki wpłat k. 73-74,
- dowody wpłat k. 75,
- zaświadczenie Dyrektora Przedszkola z dnia 12.03.2014r. k. 86
- zeznania świadka R. P. nagranie audio video 00:09:16-00:40:13,
- zeznania świadka U. J. nagranie audio video 00:41:05-01:12:38,
- przesłuchanie matki małoletniej nagranie audio video 00:08:06-00:43:33
Matka małoletniej A. P. w okresie od 26 lutego 2013 do 27 lutego 2014 była zatrudniona na stanowisku stażysty w
firmie (...) Sp. z o.o. W tym okresie jej średnie wynagrodzenie z sześciu miesięcy wynosiło kwotę 1.752,80 zł netto.
W 2013 roku matka małoletniej osiągnęła dochód w wysokości 17.911,41 zł. W latach 2013/2014 matka małoletniej
A. P. była słuchaczem Wyższej Szkoły (...) we W.. Czesne na rok szkolny wynosiło 4.250 zł. W 2014 roku średnie
wynagrodzenie miesięczne wyniosło około 2.100 zł netto.
dowód:
- zaświadczenie z dnia 08.03.2014r. k. 41,
- zaświadczenie z dnia 26.02.2014r. k. 43,
- zeznanie w roku podatkowym 2013 PIT-37 i PIT-11 k. 231-239,
- kartoteka roczna 2014.01-2014.13 k. 227-228,
- przesłuchanie matki małoletniej nagranie audio video 00:08:06-00:43:33
Pozwany D. J. w okresie od lipca 2013 roku do maja 2014r. zamieszkiwał w miejscowości I., przy ul (...) w mieszkaniu
swoich rodziców. Partycypował w opłatach za mieszkanie w kwocie 200 zł miesięcznie. Nie miał innych osób na
utrzymaniu. W okresie od 24.06.2013r. do 29.08.2013r. pozwany był osobą bezrobotną, zarejestrowaną w PUP w Ś.. W
2013 roku pozwany pracował w miesiącach sierpień i wrzesień, osiągnął łączny dochód w wysokości 3.962,86 zł. Od 02
stycznia 2014r. pozwany jest zatrudniony w firmie (...) SA z siedzibą w N., na stanowisku mechanika samochodowego
na czas nieokreślony. W okresie od stycznia 2014r. do grudnia 2014r. średnie miesięczne wynagrodzenie wynosiło
około 2.600 zł netto,
Miesięczny koszt utrzymania pozwanego w okresie od lipca 2013 roku do maja 2014 roku wynosił około 1.000 zł
miesięcznie. Na kwotę tą składały się dojazdy do pracy – około 200 zł, wyżywienie – 400 zł, środki higieny i czystości
– 50 zł, odzież – 50 zł, potrzeby mieszkaniowe 200 zł, telefon 70 zł.
dowód:
- zaświadczenie z dnia 09.03.2015r. k. 252,
- odcinki płacowe za 01-05.2014 k. 126-130,
- odcinki płacowe za 06-09.2014r. k. 122-125,
- zaświadczenie z dnia 18.11.2014 k. 193,
- zeznanie podatkowe za 2013 rok PIT-37 k. 254-255,
- zaświadczenie PUP Ś. k.
- przesłuchanie pozwanego nagranie audio video 00:43:34-01:15:47
Obecnie pozwany D. J. ma 28 lat. Nadal jest zatrudniony w firmie (...) SA z siedzibą w N., na stanowisku mechanika
samochodowego na czas nieokreślony. Jego miesięczne wynagrodzenie od stycznia 2015r. wynosi około 3.400 zł
netto. W sierpniu 2014r. pozwany zakupił mieszkanie przy ul (...) w K., na zakup którego zaciągnął kredyt bankowy
w wysokości 155.000 zł na okres 360 miesięcy, z ratą miesięczną około 800 zł. Mieszkanie jest w trakcie remontu, a
pozwany zamieszkuje nadal w mieszkaniu rodziców. Pozwany pozostaje w nowym związku partnerskim, z którego w
miesiącu wrześniu (...) urodziła się pozwanemu córka. Partnerka pozwanego nie pracuje. Utrzymuje się z alimentów
na dziecko z poprzedniego związku w kwocie 500 zł miesięcznie. Pozwany w dniu 07.05.2014r. doznał urazu stawu
kolanowego z krwiakiem stawowym, z powodu którego był hospitalizowany.
Na miesięczne koszty utrzymania pozwanego w kwocie około 1.600 zł obecnie składają się: czynsz za mieszkanie –
około 570 zł, dojazd do pracy – około 350 zł, wyżywienie – 400 zł, środki czystości i higieny – około 50 zł, odzież
– około 50 zł, partycypacja w opłatach za mieszkanie rodziców w kwocie 200 zł. Nadto pozwany spłaca kredyt na
zakup mieszkania w kwocie około 800 zł miesięcznie oraz dwa inne kredyty na około 250 zł zaciągnięte na remont i
wyposażenie zakupionego mieszkania.
dowód:
- wykaz opłaty za mieszkanie k. 131,
- umowa kredytu zabezpieczonego na nieruchomości z dnia 13.08.2013r. k. 132-147,
- oświadczenie U. J. z dnia 15.10.2014r. k. 148,
- faktury Vat O. za 08-10.2014 k. 149-154,
- karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 10.05.2014 k. 155,
- załącznik do zaświadczenia z 02.03.2015 k. 253,
- zaświadczenie o zarobkach z dnia 31.07.2015r. k. 263,
- przesłuchanie pozwanego nagranie audio video 00:43:34-01:15:47
Matka małoletniej wraz z córką Z. J. do grudnia 2014 roku zamieszkiwała ze swoimi rodzicami. Obecnie zamieszkuje
wraz z małoletnią przy ul (...) w O., w mieszkaniu swojego partnera Ł. L. i prowadzi z nim wspólne gospodarstwo
domowe. Pracuje w firmie (...), gdzie zarabia miesięcznie netto 1.800 zł.
Miesięczne koszty utrzymania mieszkania wynoszą łącznie na trzy osoby około 750 zł w tym: gaz – około 140 zł, energia
– około 100 zł, Internet – 69 zł, czynsz za mieszkanie – około 410 zł, odpady – 30 zł. Matka małoletniej ponadto spłaca
kredyty zaciągnięte na zakup mebli i wyposażenia mieszkania w kwocie około 74 zł miesięcznie do dnia 12.04.2018r.
dowód:
- kartoteka roczna 2015.01-2015.13 k. 229-230,
- faktury (...) za styczeń 2015 k. 240,
- odcinki wpłat (...) Sp. z o.o. k. 241,
- umowa abonencka (...) k. 242,
- zawiadomienie o wysokości opłat z dnia 15.12.2014 k. 243,
- deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi k. 245-246,
- umowa o kredyt na zakup towarów i usług z dnia 12.10.2014r. i faktur zakupu k. 247-249,
- zeznania świadka R. P. nagranie audio video 00:09:16-00:40:13
- przesłuchanie matki małoletniej nagranie audio video 00:08:06-00:43:33
Małoletnia Z. J. ma obecnie 7 lat. Od września 2015 roku uczęszcza do pierwszej klasy szkoły podstawowej w
O.. Małoletnia jest dowożona do szkoły przez matkę, szkoła jest oddalona od miejsca zamieszkania około 4 km
w jedną stronę. Koszt wyprawki szkolnej wyniósł matkę małoletniej kwotę 400 zł. Małoletnia wymaga noszenia
ortopedycznych butów z wkładkami. Pozostaje pod opieką poradni dentystycznej.
Miesięczny koszt utrzymania małoletniej kształtuje się w granicach kwoty około 1.200 zł. Na koszt ten składają się:
wyżywienie – około 400 zł, odzież i obuwie – około 150 zł, leczenie i wizyty lekarskie – około 100 zł, rozrywka – 50
zł, wypoczynek i wyjazdy – 150 zł, wyżywienie i wydatki szkolne – około 150 zł, środki czystości i higieny – około 90
zł, potrzeby mieszkaniowe – około 200 zł.
dowód:
- odcinki wpłat (...) Sp. z o.o. k. 241,
- umowa abonencka (...) k. 242,
- zawiadomienie o wysokości opłat z dnia 15.12.2014 k. 243,
- deklaracja o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi k. 245-246,
- przesłuchanie matki małoletniej nagranie audio video 00:08:06-00:43:33
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.
Przedmiotem niniejszego postępowania były roszczenie alimentacyjne małoletniego dziecka Z. J. w kwocie 1.200 zł
przeciwko ojcu D. J.. Nadto matka małoletniej powódki A. P. domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 13.200
zł tytułem poniesionych kosztów utrzymania małoletniej, ponad jej ustawowy obowiązek od dnia 01 lipca 2013r. do
3 1 maja 2014r.
Na wstępie wskazać trzeba, że obowiązek alimentacyjny jest jednym z podstawowych obowiązków ciążących na
obojgu rodzicach względem ich wspólnego dziecka. Zgodnie z dyspozycją art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do
świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że
dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 128 k.r.o.
stanowi, że obowiązek alimentacyjny polega na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków
wychowania. Dziecko niezależnie od tego, czy jego rodzice żyją ze sobą w związku, czy w rozłączeniu ma prawo
do zaspakajania swoich usprawiedliwionych potrzeb stosownie do wieku, rozwoju, zainteresowań i adekwatnie do
stopy życiowej na jakiej żyją jego rodzice. Ta adekwatność stopy życiowej winna być każdorazowo określana przy
uwzględnieniu rzeczywistych potrzeb dziecka uprawnionego do alimentów, motywowana także jego wiekiem, stanem
zdrowia oraz stopieniem rozwoju psychospołecznego. Wyrazem powyższego jest choćby uchwała Sądu Najwyższego z
dnia 16 grudnia 1987 r. (III CZP 91/86, OSNC 1988/4/42), zgodnie z którą: „Dzieci mają prawo do równej z rodzicami
stopy życiowej niezależnie od tego, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie”. Tak zbudowana rekonstrukcja normy
prawnej mającej zastosowanie w niniejszej sprawie winna być nadto uzupełniona o regulację zawartą w art. 133 §
1 k.r.o, który to uszczegóławia względem wcześniej powołanego art. 27 k.r.o. sytuację rodziców względem dzieci.
Zgodnie z nim rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie
utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i
wychowania.
Niemniej, przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego w niniejszej sprawie należy wziąć pod uwagę art. 135
§ 1 i 2 k.r.o., w myśl których do przepisów zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych
potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, a wykonanie obowiązku
alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby
niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie
uprawnionego - w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w
całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Powyższe oznacza, że zakres świadczeń alimentacyjnych jest dwustronnie kształtowany. Z jednej strony poprzez
usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a więc te, którym sam uprawniony nie jest w stanie sprostać i które
w rzeczywistości wychodzą poza katalog potrzeb podstawowych (niezbędnych). Z drugiej zaś poprzez możliwości
zarobkowe i majątkowe zobowiązanego, które stanowią sztywną górną granicę obowiązku alimentacyjnego. Należy
bowiem uznać, że to właśnie możliwości zarobkowe zobowiązanego przy ocenie przedmiotowego obowiązku
wyprzedzają usprawiedliwione potrzeby uprawnionego (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 1972 r.,
III CRN 470/71, LEX nr 7052). Jednocześnie podkreślić należy, że zakres obowiązku alimentacyjnego nie może
sprowadzać się jedynie do jego określenia w oparciu o czysto matematyczne wyliczenia wysokości dochodów
aktualnie uzyskiwanych przez zobowiązanego, bez uwzględnienia innych elementów takich jak możliwości zarobkowe
i majątkowe zobowiązanego, które to na jego stan majątkowy bezpośrednio oddziaływają.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, że w ocenie Sądu analiza
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi bez wątpliwości do wniosku, że po stronie pozwanego
istnieje obowiązek alimentacyjny wobec małoletniej Z. J.. Pozwany nie kwestionował zasadności powództwa
alimentacyjnego, wnosząc jednakże o ustalenie tego obowiązku alimentacyjnego względem małoletniej na poziomie
kwoty 400 zł miesięcznie od dnia wytoczenia powództwa. Pozwany po pierwsze argumentował swoje stanowisko
sytuacją materialną i zarobkową, nie pozwalającą mu na uiszczenie alimentów w żądanej kwocie 1.200 zł bez
uszczerbku koniecznego utrzymania siebie. Po drugie kwestionował również wysokość usprawiedliwionych kosztów
utrzymania małoletniej, określonych w pozwie na kwotę 2.400 zł. W ocenie pozwanego usprawiedliwione koszty
utrzymania małoletniej kształtują się co najwyżej kwoty 1.000 zł miesięcznie. Pozwany kwestionował żądanie pozwu
z tytułu roszczenia regresowego za okres od lipca 2013 roku do maja 2014 roku, wskazując, że w tym okresie
partycypował w utrzymaniu małoletniej nie finansowo, ale w naturze, dokonując zakupów odzieży, gier, słodyczy,
robiąc prezenty oraz zapewniając małoletniej utrzymanie, podczas pobytów u pozwanego, a także organizując
małoletniej wyjazdy i wypoczynek.
Co do zasady więc powództwo podlegało uwzględnieniu. Pozwany bowiem, jak wynikało ze zgodnych zeznań świadków
oraz przesłuchania stron nie partycypuje w stałych kosztach utrzymania miesięcznego małoletniej. Podkreślenia
wymaga, że kupowane przez pozwanego słodycze, gry, zabawki, czy też inne okazjonalnie rzeczy czynione prezenty
dla dziecka, nie dają podstaw do oddalenia powództwa alimentacyjnego, a mogą jedynie stanowić o jego zakresie.
Obowiązek utrzymania dziecka ma na celu stałe łożenie odpowiednich środków finansowych na utrzymanie dziecka,
niezależnie od innych czynionych na dziecko wydatków. Małoletnia jest córką pozwanego, a ponadto nie posiadając
dochodów z majątku, na pokrycie kosztów swojego utrzymania i wychowania, nie jest w stanie jeszcze utrzymać
się samodzielnie. Zgodnie natomiast z art. 128 k.r.o. i art. 129 k.r.o., obowiązek dostarczania środków utrzymania,
a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz
rodzeństwo. Obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli
jest kilku zstępnych lub wstępnych – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi. Krewnych w tym samym stopniu
obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.
Dokonując ustaleń w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, Sąd uznał, że przedstawione przez matkę
powódki koszty są zbyt wygórowane, i nie mają pokrycia w przedłożonych do pozwu dokumentach, jak również stoją w
sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Rodzice bowiem w zależności od swych możliwości są obowiązani zapewnić
dziecku środki do zaspokojenia zarówno jego potrzeb fizycznych (wyżywienia, mieszkania, odzieży, higieny osobistej,
leczenia), jak i duchowych (kulturalnych), także środki wychowania według wieku, zdolności, dostarczania rozrywek
i wypoczynku - w ramach wydatków koniecznych, zwyczajowo przyjętych w danych okolicznościach sprawy.
Matka małoletniej wskazała w pozwie, że średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniej to kwota 2.400 zł na którą
składają się wydatki na jedzenie - 600 zł, środki higieny - 205 zł, zajęcia dodatkowe i wydatki związane z edukacją - 250
zł, rozrywka - 100 zł, leczenie opieka medyczna - 900 zł, odzież i obuwie - 4.500 zł rok, zabawki, gry, prezenty - 600 zł
za rok, książki edukacyjne i pomoce naukowe 300 zł, przybory plastyczne 100 zł, zajęcia sportowe, basen, zoo 200 zł
rocznie, wyjazd wakacyjny - 3.000 zł, ferie - 2.500 zł, instruktor narciarstwa i dodatkowe wyjazdy wakacyjne - 3.000
zł rocznie. Powyższe w znacznej mierze nie zostało wykazane przez matkę małoletniej, ponieważ załączone faktury i
rachunki nie dawały podstaw do przyjęcia tak znacznych kosztów utrzymania małoletniej. Wskazać należy, że matka
małoletniej w toku przesłuchania określiła inaczej koszty utrzymania córki, wskazując, iż w okresie od lipca 2013
roku do chwili obecnej kształtują się one na jednakowym poziomie kwoty około 1.200 zł miesięcznie. Jednocześnie
podtrzymała stanowisko zawarte w pozwie, domagając się zasądzenia od pozwanego kwoty 1.200 zł.
Zdaniem sądu na podstawie dokumentów oraz posiłkując się doświadczeniem życiowym, koszt utrzymania
małoletniej mieści się w kwocie 1.200 zł miesięcznie. Koszt ten w okresie od lipca 2013 roku do chwili obecnej co do
kwoty nie uległ zmianie. Natomiast zmienił się rodzaj wydatków czynionych w tymże okresie na małoletnią. Związane
jest to głownie z okresem dorastania, rozpoczęciem przez małoletnią edukacji szkolnej. W chwili, gdy małoletnia
uczęszczała do przedszkola i miała 4 latka, jej koszty utrzymania stanowiły: wydatki na wyżywienie – 300 zł, lekarstwa
i lekarza - 100 zł, pomoce edukacyjne – 100 zł, przedszkole wraz z opłatą za wyżywienie – około 160 zł, środki
czystości i higieny - 50 zł, rozrywka – 50 zł, wypoczynek – 150 zł, ubrania i obuwie – 150 zł, potrzeby mieszkaniowe
– 200 zł. Małoletnia spożywała obiady w przedszkolu. Natomiast obecnie z chwilą rozpoczęcia roku szkolnego na
koszty utrzymania małoletniej, która obecnie ukończyła 7 lat składają się: wyżywienie – które obecnie kształtuje
się w granicach około 400 zł, odzież i obuwie – około 150 zł, leczenie i wizyty lekarskie – około 100 zł, rozrywka
– 50 zł, wypoczynek i wyjazdy – 150 zł, wyżywienie i wydatki szkolne – około 150 zł, środki czystości i higieny –
około 90 zł, potrzeby mieszkaniowe – około 200 zł. Małoletnia jest dowożona do szkoły przez matkę, i ten koszt jest
pokrywany przez matkę w całości. Nadto matka małoletniej pokryła koszt wyprawki szkolnej, który wyniósł kwotę 400
zł. Małoletnia wymaga noszenia ortopedycznych butów z wkładkami, i pozostaje pod opieką poradni dentystycznej.
Sąd nie uznał takiego wydatku jak kwota 3.000 zł na instruktora narciarstwa i dodatkowe wyjazdy wakacyjne, ubrania
ponad kwotę 150 zł, rozrywkę ponad kwotę 50 zł, pomoce edukacyjne ponad kwotę 100 zł, środki czystości i higieny,
ponad kwotę 150 zł, odzież ponad kwotę 150 zł, z dokumentów nie wynika aby takie koszty były ponoszone. Kwota
300 zł na wyżywienie dziecka w wieku 4 lat i kwota 400 zł w wieku 7 lat, jest zdaniem Sądu wystarczająca, gdyż
małoletnia ma dodatkowo zapewnione i opłacane przez matkę wyżywienie w szkole (wcześniej w przedszkolu). W skład
wyliczonych kosztów utrzymania małoletniej wchodzą koszty podstawowe, takie jak koszty wyżywienia, mieszkania,
edukacji odpowiedniej dla wieku dziecka, leczenia, pielęgnacji, odzieży.
W ocenie Sądu aktualny stan majątkowy i możliwości zarobkowe pozwanego pozwalają na pokrycie wynikających
z powyższego świadczeń alimentacyjnych na małoletnią powódkę w wysokości 700 zł. Obecnie pozwany (stale od
stycznia 2014 roku) jest zatrudniony w firmie (...) SA z siedzibą w N., na stanowisku mechanika samochodowego na
czas nieokreślony. Jego miesięczne wynagrodzenie od stycznia 2015r. wynosi około 3.400 zł netto. Pozwany ocenił
koszty własnego utrzymania (k. 117) na kwotę około 2.800 zł w tym: koszty utrzymania zakupionego mieszkania –
około 570 zł, dojazdy do pracy – około 350 zł, wyżywienie – około 600 zł, leki, środki higieny i czystości – 100 zł, odzież
– 100 zł, koszty związane z partycypacją w mieszkaniu rodziców – 200 zł, kredyt na zakup mieszkania – 822 zł, telefon
– 70 zł. Sąd uznał, że powyższe w znacznej mierze nie zostało wykazane przez pozwanego ponieważ załączone faktury i
rachunki nie dawały podstaw do przyjęcia tak znacznych kosztów utrzymania. Sąd biorąc pod uwagę przedłożone przez
pozwanego dokumenty, jak również przesłuchanie oraz zasady doświadczenia życiowego, racjonalną ocenę sytuacji
pozwanego uznał, że miesięczne niezbędne koszty utrzymania pozwanego kształtują się w kwocie około 1.600 zł i
składają się na nie: czynsz za mieszkanie – około 570 zł, wyżywienie – 400 zł, dojazd do pracy – około 350 zł, środki
czystości i higieny – około 50 zł, odzież – około 50 zł, partycypacja w opłatach za mieszkanie rodziców w kwocie 200
zł. Dodatkowo pozwany obciążony jest kredytami na zakup mieszkania w kwocie około 822 zł i remont i wyposażenie
około 250 zł które nie winny przesądzać o obniżeniu obowiązku alimentacyjnego do kwoty żądanej przez pozwanego
400 zł miesięcznie. Łączne bowiem wydatki pozwanego kształtują się w kwocie około 2.700 zł miesięcznie, a tym
samym pozwanemu do dyspozycji pozostaje kwota około 700 zł miesięcznie, którą winien przeznaczać na utrzymanie
dziecka. Pozwany nadto pozostaje w nowym związku partnerskim, z którego w miesiącu wrześniu (...) urodziła
się pozwanemu córka. Sąd ustalając powyższe, i obciążając powódkę pozostałym kosztem utrzymania córki miał
również na uwadze, że pozwany dodatkowo daje córce prezenty, kupuje okazjonalnie odzież, czy słodycze, organizuje
wycieczki i wyjazdy. To jednak nie może być traktowane równorzędnie z obowiązkiem alimentacji córki, gdyż matka
nie dysponuje od pozwanego środkami finansowymi na potrzeby małoletniej związanymi z jej stałym i koniecznym
utrzymaniem. W ocenie Sądu powyższe okoliczności mają jedynie częściowy wpływ na sytuację majątkową pozwanego
i to w zakresie, który nie niweczy jego możliwości alimentacyjnych względem własnych małoletniego dziecka. Sąd nie
stracił z pola widzenia, że sytuacja zarobkowa matki małoletniej jest obecnie gorsza, niż
pozwanego, gdyż jej dochód wynosi 1.800 zł miesięcznie. Zważyć jednakże trzeba, że to matka w przeważającej
mierze troszczy się o wychowanie i utrzymanie małoletniej, osobistymi staraniami również wypełnia swój ustawowy
obowiązek alimentacyjny.
Mając na uwadze powyższe, Sąd w pkt I. sentencji zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej Z. J. kwotę po 700
zł miesięcznie, poczynając od wytoczenia powództwa od 01 czerwca 2014r., płatnych z góry do dnia 10-go każdego
miesiąca z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w ich płatności do rąk A. P..
Odnosząc się do żądania pozwu z powództwa A. P., zasądzenia od pozwanego na jej rzecz kwoty 13.200 zł tytułem
poniesionych przez nią kosztów utrzymania małoletniej Z. J., ponad jej ustawowy obowiązek w okresie od dnia 01 lipca
2013 roku do dnia 31 maja 2014 roku, miało ono oparcie w art. 140 § 1 k.r.i.o. Zgodnie z tym przepisem osoba, która
dostarcza drugiemu środków utrzymania lub wychowania nie będąc do tego zobowiązana albo będąc zobowiązana
z tego powodu, że uzyskanie na czas świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności lub
tej samej kolejności byłoby dla uprawnionego niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, może żądać
zwrotu od osoby, która powinna była te świadczenia spełnić. Niezbędnym jest dla roszczenia regresowego istnienie po
stronie innej osoby obowiązku alimentacyjnego. W orzecznictwie przyjmuje się, że rodzicowi, który wyłącznie łożył na
utrzymanie ich wspólnego dziecka, niezdolnego do samodzielnego utrzymania się, przysługuje prawo do domagania
się od drugiego z rodziców zwrotu odpowiedniej części poniesionych na ten cel kosztów, niezleżane od tego z jakich
źródeł czerpał te środki na zaspokojenie potrzeb dziecka. Nie istotne jest przy tym, czy rodzice żyją w rozłączeniu,
czy razem. Dla istnienia przesłanek i zakresu roszczenia regresowego nie ma znaczenia zatem, czy osoba spełniała
ponadustawowy obowiązek przy pomocy innych osób, nie zobowiązanych do alimentacji. Jednocześnie o zakresie
roszczenia regresowego można mówić w odniesieniu do świadczeń, które zostały już spełnione w dacie wytoczenia
powództwa, roszczenie nie obejmuje bowiem świadczeń mających być spełnionymi w przyszłości.
Stan faktyczny w niniejszej sprawie został ustalony na podstawie całokształtu zebranego materiału dowodowego.
Ocena jego wartości dowodowej doprowadziła, po dokonaniu subsumcji pod powyżej wskazane normy, do
uwzględnienia częściowego wytoczonego powództwa. W ocenie Sądu przeprowadzone w sprawie dowody, a w
szczególności z dokumentów i przesłuchania stron, jednoznacznie wskazują na istnienie podstaw do uznania żądania
zawartego w pozwie w części, to jest co do kwoty 7.200 zł. Wskazać należy, że zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu w
procesie z art. 6 k.c., ciężar dowodu udowodnienia faktu, obciąża stronę, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Powódka nie wykazała zasadności powództwa co kwoty 6.000 zł, w związku z czym powództwo w tej części, jako
nieudowodnione podlegało oddaleniu.
Zgodnie z art. 27 k.r.i.o. oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości
zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.
O zakresie roszczeń regresowych decyduje zakres obowiązku alimentacyjnego po stronie zobowiązanych do
alimentacji oraz pokryte przez zobowiązanego usprawiedliwione koszty utrzymania uprawnionego do alimentacji. Sąd
zobligowany jest również zbadać, czy poniesione przez jednego z rodziców zobowiązanych do alimentacji wydatki,
znajdują uzasadnienie w usprawiedliwionych kosztach utrzymania uprawnionej, czy nie są zbyt wygórowane i czy
mieszczą się w realiach możliwości zarobkowych drugiego z rodziców, zobowiązanego z regresu. W okresie objętym
roszczeniem od 01 lipca 2013 roku do 31 maja 2014r., na obydwojgu rodzicach A. P. i D. J. ciążył obowiązek pokrywania
kosztów związanych z utrzymaniem Z. J., stosownie do ich możliwości zarobkowych. Obowiązek ten w okresie od
lipca 2013 roku do maja 2014 roku spełniała matka małoletniej. Pozwany, nie partycypował w kosztach utrzymania
małoletniej, a czynione przez niego okazjonalne prezenty nie stanowiły wydatków związanych z koniecznym
utrzymaniem córki (wyżywienie, potrzeby mieszkaniowo-bytowe, edukacja, leczenie). Matka małoletniej określiła, iż
koszty utrzymania w tym okresie były takie jak obecnie. Sąd ustalił, że wydatki związane na utrzymanie małoletniej
wynosiły około 1.200 zł miesięcznie. Tym samym zaspokojone potrzeby małoletniej powódki stanowiły kwotę około
13.200 zł które winni pokryć rodzice oboje. Pozwany winien pokrywać koszty utrzymania, w większym zakresie, aniżeli
powódka, zważając, że matka małoletniej własnymi staraniami także dodatkowo wypełniała obowiązek alimentacyjny.
Matka małoletniej A. P. w okresie od 26 lutego 2013 do 27 lutego 2014 była zatrudniona na stanowisku stażysty w
firmie (...) Sp. z o.o. W tym okresie jej średnie wynagrodzenie z sześciu miesięcy wynosiło kwotę 1.752,80 zł netto. Była
w tym okresie słuchaczem Wyższej Szkoły (...) we W. i ponosiła dodatkowo opłatę za szkołę w kwocie około 420 zł
miesięcznie. W utrzymaniu pomagali jej rodzice. Pozwany w tym samym okresie był w lepszej sytuacji. Zamieszkiwał
w miejscowości I., przy ul (...) w mieszkaniu swoich rodziców. Partycypował w opłatach za mieszkanie w kwocie 200
zł miesięcznie. Nie miał innych osób na utrzymaniu. Od 02 stycznia 2014r. pozwany był zatrudniony w firmie (...)
SA z siedzibą w N., na stanowisku mechanika samochodowego na czas nieokreślony, ze średnim wynagrodzeniem
około 2.600 zł netto. Miesięczny koszt utrzymania pozwanego wynosił około 1.000 zł miesięcznie. Pozwany winien
zatem w tym okresie partycypować w niezaspokojonych kosztach utrzymania powódki w większym stopniu niż matka,
a to w około 55%, albowiem matka powódki obowiązek alimentacyjny spełnia dodatkowo poprzez osobiste starania
w opiece nad powódką.
Zdaniem Sądu pozwany D. J. winien zwrócić A. P. tytułem uiszczonych przez nią kosztów utrzymania córki Z. J. kwotę
wynikającą ponad jej ustawowy obowiązek za okres od 01 lipca 2013 roku do 31 maja 2014 roku, to jest kwotę 7.200
zł z odsetkami wymagalnymi od dnia wniesienia pozwu, według wyliczenia 1.200 zł x 11 miesięcy = 13.200 zł x 55%
= 7.200 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01 lipca 2014r. do dnia zapłaty, o czym orzeczono w pkt II. sentencji
wyroku, tytułem roszczenia regresowego.
Orzeczenie zawarte w pkt IV. sentencji wyroku zostało oparte na art. 100 zd. 1 k.p.c., zgodnie z którym w razie
częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Mając na
uwadze powyższe, iż całość żądania powódki wynosiła kwotę 27.600 zł (alimenty 14.400 zł i regres 13.200 zł), a
zostało ono uwzględnione w 57%, w taki też stopniu Sąd rozdzielił poniesione koszty stron, na które składały się koszty
zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł oraz opłata za pełnomocnictwo w sprawie - według wyliczenia = 2.417 zł
x 57% = 1385 zł.
W pkt V. sentencji wyroku opierając się na przepisie art. 98 § 1 k.p.c., w zw. z art. 83 i w zw. z art. 113.1. i art. 13.
1. ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz. U. 2010 r., nr 90, poz. 594 ze
zm.), Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 780 zł tytułem opłaty od pozwu, w części przegranej
przez pozwanego, tj. co do kwoty 15.600 zł (700 zł x 12 = 8.400 zł i 7.200 zł = 15.600 x 5%), od obowiązku, której
powódka była zwolniona.
Rygor natychmiastowej wykonalności w pkt VI. Sentencji wyroku został nadany wyrokowi w pkt I. na podstawie art.
333 § 1 k.p.c.