Wapń (węglan wapnia, cytrynian wapnia) jest
Transkrypt
Wapń (węglan wapnia, cytrynian wapnia) jest
Wapń (węglan wapnia, cytrynian wapnia) jest najobficiej występującym minerałem w organizmie człowieka. Minerał ten nie tylko sprawia, że szkielet jest zdrowy i silny, ale odpowiada również za prawidłowy przebieg ważnych funkcji takich jak skurcze mięśni, przekazywanie impulsów nerwowych, czynność serca i krzepnięcie krwi. Bierze udział również w wielu procesach enzymatycznych oraz tworzeniu struktur komórkowych. Gospodarowanie wapniem, jego przyswajaniem w jelitach, depozyt w kościach i eliminacja wraz z moczem jest zależne od witaminy D, fosforu i różnych hormonów. Węglan i cytrynian wapnia są suplementem diety stosowanym, gdy ilość wapnia spożywanego w diecie nie jest wystarczająca. Węglan wapnia także stosowany jest jako środek zobojętniający do łagodzenia zgagi, niestrawności, nadkwasoty i rozstroju żołądka. Źródła: mleko i jego pochodne, szpinak, kapusta, karczochy, sałata, warzywa, owoce suche (szczególnie migdały i orzechy włoskie) oraz produkty rybne. Niedobór: Wchłanianie wapnia może być utrudnione przez spożycie kawy, brak witaminy D, stres, brak ruchu, itd. Osteoporoza jest wyraźnym wskaźnikiem braku wapnia. Magnez (tlenek magnezu, cytrynian magnezu) jest niezbędnym minerałem w organizmie. Znajduje się w komórkach ciała i jest związany z szeregiem reakcji enzymatycznych, zwłaszcza tych związanych z produkcją energii. Magnez służy kilku funkcjom metabolicznym i uczestniczy w syntezie białek, krzepnięciu krwi, w produkcji ATP (adenozynotrifosforan). Jest także niezbędny w transmisji nerwowej i kurczeniu i rozluźnianiu mięśni. Magnez jest związany ze wzrostem i rozwojem, gojeniem ran, funkcjami układu immunologicznego, regulacją temperatury, i wieloma czynnościami mózgu i układu nerwowego. Pełni również rolę ochronną układu sercowonaczyniowego. Ma korzystny wpływ w odniesieniu do chorób zwyrodnieniowych, takich jak osteoporoza, choroby stawów, przyczyniając się do regeneracji chrząstki lub przywracając płyn maziowy stawów. Źródła: rośliny strączkowe, nasiona, orzechy, produkty pełnoziarniste, warzywa zielone, liście, kakao, owoce morza. Niedobór: Objawami niedoboru magnezu mogą być osłabienie mięśni, brak apetytu, apatia i osłabienie, zmęczenie, nadpobudliwość i skurcze mięśni. Cynk jest podstawowym składnikiem wielu systemów enzymatycznych. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu struktury błony komórkowej, pełni funkcje ochronne w charakterze przeciwutleniacza. Jest zaangażowany w wiele procesów biochemicznych (m.in.: metabolizm białek, synteza kwasów nukleinowych-DNA). Ułatwia prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, potrzebnego do gojenia się ran, odpowiada również za prawidłowe postrzeganie smaku i zapachu . Cynk ułatwia również wydzielanie insuliny. Jest również silnym antyoksydantem, który przyczynia się do eliminacji wolnych rodników z organizmu. Jest kluczowym czynnikiem w utrzymaniu struktury skóry paznokci i włosów. Źródła: Produkty mięsne: mięso, ryby, żółtko jaja, mięso jagnięce, wątroba, ostrygi, drób, sardynki, owoce morza. Pokarmy roślinne: drożdże, glony, warzywa, grzyby, ziarna zbóż, soja. Niedobór: Objawy to utrata apetytu, powolny wzrost, spadek masy ciała, brak smaku i zapachu, złe gojenie się ran, problemy skórne (takie jak trądzik i łuszczycę), wypadanie włosów, brak miesiączki, ślepota, białe plamy na paznokciach i depresja. Bor pomaga w prawidłowym rozwoju kości, w związku z tym zaleca się jego stosowanie w przypadku osteoporozy, zapalenia stawów, odwapnienia i różnych problemów układu mięśniowoszkieletowego (aktywnie zaangażowanych w wykorzystanie witaminy D, wapnia i fosforu dla budowania kości). Jest pomocny w tworzeniu mięśni i zwiększeniu poziomu testosteronu. Wpływa na poprawę zdolności myślenia i koordynację mięśni. Źródła: truskawki, warzywa, suszone owoce i owoce cytrusowe, zwłaszcza cytryna, pomarańcza lub mandarynka; rodzynki, miód, winogrona, gruszki, fasola. Niedobór: powoduje wiele problemów, w tym zaburzeń metabolicznych kości, co może prowadzić do różnych chorób, takich jak osteoporoza osłabiająca kości i zwiększająca prawdopodobieństwo złamań u osób starszych. Skrzyp polny (Equisetum arvense L.) ma właściwości lecznicze ze względu na bogactwo potasu i krzemu (lub krzemionki), które nadają mu właściwości moczopędnych, a więc wskazany jest aby stymulować czynność nerek, zwiększać diurezę i wydalać płyny. Wielką tajemnica skrzypu jest zawartość krzemionki, która jest związana z procesami wzrostu i jest obecna w płucach, mózgu, wątrobie i mięśniach, a także paznokciach, włosach, skórze i tkance łącznej. Wiadomym jest, że krzem jest obecny w różnych postaciach, na poziomie makrocząsteczek tworzących tkanki łączne, stanowiące część kości, chrząstki i ścięgien, mięśni, skóry, włosów i paznokci, dlatego odpowiedni poziom w organizmie zapewnia zdrowie i zdolność naprawy tkanek, pomaga też zapobiegać i redukować rozstępy i cellulit. Odwapnienia kości Struktura układu kostnego składa się głównie z minerałów takich jak wapń, magnez, mangan i bor. Kość jest żywą tkanką, która jest stale odnawiana: stale zachodzi jej niszczenie i odbudowa kośćca. Brak równowagi w bilansie destrukcji i odbudowy powoduje osteoporozę. Utrata masy kostnej jest wynikiem spadku ilości wapnia zawartego w kościach, co wiąże się ze zwiększoną kruchością i występowaniem spontanicznych złamań lub urazów. Wapń jest jednym z czynników zapewniających wytrzymałość kości. Gdy utrata masy kostnej przekracza 25% oznacza to rozpoznanie osteoporozy, jeżeli zmniejszenie masy kości jest pomiędzy 10 do 25% mówi się o osteopenii. Utrata masy kostnej ma wiele przyczyn, z których główną jest dieta uboga w wapń i witaminę D (niezbędną do wiązania wapnia w kości), ale też podeszły wiek, a u kobiet brak estrogenów w okresie menopauzy. Inne przyczyny odwapnienia to toksyczne nawyki (alkohol, papierosy, kawa), zaburzenia odżywiania, takie jak anoreksja czy nadmiar białka w diecie, choroby układu wewnątrzwydzielniczego (nadczynność tarczycy, cukrzyca), zaburzenia wchłaniania jelitowego, choroby nerek, choroby reumatyczne i przyjmowanie niektórych leków. Inne choroby, takie jak osteoporoza, osteomalacja lub nowotwory kości są również odpowiedzialne za odwapnienia. W wieku około 50 lat może rozpocząć się proces odwapniania i jego skutków szkodliwych dla zdrowia kości. Objawami odwapnienia kości są: Słabsze kości, mniejsza gęstość kości, złamania i urazy kości spowodowane upadkiem lub uderzeniem. Czynniki wpływające na absorpcję wapnia: Energiczne ćwiczenia szczególnie u osób w podeszłym wieku, spożywanie napojów o wysokiej zawartości fosforu, nadmiar magnezu, cynku i fosforu zmniejsza obecność witaminy D, a zatem wchłanianie wapnia. Alkohol i kawa zmniejszają wchłanianie wapnia, natomiast sól i białko zwiększają wydalanie wapnia. Istnieją również czynniki związane z chorobami takimi jak alergie, niewydolność nerek, zapalenie okrężnicy, zaburzenia hormonalne. W takich przypadkach można podawać suplementy wapnia pod ścisłym nadzorem specjalisty. Aby zapobiec odwapnieniu należy: Przestrzegać diety zawierającej źródło wapnia I fosforu. Spożywanie produktów bogatych w wapń jest głównym sposobem zapobiegania odwapnieniu kości. Należy spożywać dziennie ok. 800 mg (wartości te zależą od wieku i stanu zdrowia). Jeśli nie zapewnimy odpowiedniego wkładu, nasze ciało będzie czerpać wapń z „rezerwy”, czyli z kości odwapniając je znacząco. Unikać spożywania żywności z dużą ilością szczawianów (szpinak, buraki, papryka, owoce suszone, pietruszka, por, winogrona, słodkie ziemniaki, czekolada) Regularne ćwiczenia fizyczne pomagają lepiej przyswajać wapń. Przyjmować suplementy wapnia i magnezu.