przeczytasz tutaj - Przedszkole „Fregata”

SZACUNEK
Cnota na luty 2017 r.
Co to jest SZACUNEK?
SZACUNEK to uznanie godności osoby ludzkiej – drugiej osoby, ale i swojej własnej. SZACUNEK jest wartością moralną i wskazówką, jak traktować siebie
i innych.
O szacunku:
 Jeśli mamy szacunek do samego siebie oraz innych nie kłamiemy, nie kradniemy, nie krzywdzimy innych, nie krzyczymy na innych, staramy się postępować
mądrze i rozsądnie. Dbamy o prawdę, piękno, czyjąś własność a także czyjś czas.
 Szacunek do drugiego człowieka wyrażamy w grzecznych słowach. W sytuacjach dnia codziennego przypominajmy „do znudzenia” takie zwroty jak –
proszę, dziękuję, przepraszam. Zwróćmy uwagę by dziecko zamiast mówić „chcę” mówiło „chciałbym”, „mógłbym”, „czy byłaby Pani taka uprzejma?”,
„przepraszam, że przeszkadzam, ale….”, „najmocniej przepraszam za spóźnienie…”. Dbajmy również aby dziecko nie zwracało się do dorosłych per Ty.
Warto aby dzieci zdały sobie sprawę, że taki rodzaj języka natychmiast określa człowieka i jego poziom kultury. Po tym poznajemy, czy ktoś jest dobrze
wychowany, czy jest taktowny.
 Do niedawna do kanonu grzeczności należało podawanie gościom wierzchnich okryć, całowanie kobiety w rękę, przypuszczanie kobiet i osób starszych
przodem, ustępowanie miejsc siedzących w miejscach publicznych, itp.
- czy dzisiaj dzieci mają okazję spotkać się z takimi gestami szacunku?,
- czy uczymy dzieci prawidłowego zachowania przy stole?,
- czy uczymy jak ważne jest zasłanianie ust podczas ziewania, kaszlu, kichania? Czy przypominamy dzieciom o tym w odpowiednich sytuacjach?,
- czy uczymy aby pozostawiały po sobie porządek?
Te wszystkie zachowania są podstawą nie tylko kultury, ale również szacunku dla siebie i innych. Ważne aby szacunku dzieci mogły uczyć się przez przykład.
Jeżeli nie nauczymy dziecka podstawowych zasad szacunku już w wieku przedszkolnym, w dorosłym życiu będzie uciążliwy dla innych, narażony na stres
i bojkot towarzyski.
 Uczmy dzieci, że brak szacunku dla siebie i innych to: wulgarny język, przerywanie czyjejś wypowiedzi, niesłuchanie i niepatrzenie w oczy rozmówcy,
brak punktualności, niedotrzymywanie słowa, strój nieodpowiedni do sytuacji, krzyki, tupanie, trzaskanie drzwiami, hałasowanie, „pożyczanie” czyjejś
własności bez zgody właściciela, czytanie cudzej korespondencji, zaglądanie do szaf, szuflad, torebek, notesów bez pozwolenia właściciela.
 Przedyskutujmy z dzieckiem różne formy zachowania po obejrzeniu stosownej bajki lub przeczytaniu książki.
I PRZEDE WSZYSTKIM WYMAGAJMY OD SIEBIE – DAJMY DZIECIOM PRZYKŁAD! ....CODZIENNIE!