Adoracja na pierwszą niedzielę lipca – XIV niedziela zwykła. Boże
Transkrypt
Adoracja na pierwszą niedzielę lipca – XIV niedziela zwykła. Boże
Adoracja na pierwszą niedzielę lipca – XIV niedziela zwykła. Boże nasz Ojcze, posyłaj nam swego Ducha Świętego, abyśmy mogli wejść w tę modlitwę z wiarą i abyśmy mogli otrzymać pokój serca, którego pragniesz nam udzielać nieustannie. Daj nam Ducha, który jest tchnieniem Twojej Miłości, tchnieniem Twego miłosiernego serca. Stajemy przed Tobą Ojcze z radością, do jakiej zachęca nas dzisiejsze Słowo, które otrzymaliśmy w liturgii. Radujmy się więc razem z Jerozolimą, z całym Kościołem, ponieważ Pan udziela nam pociechy, jest dla nas jak Matka, która troszczy się o swoje dzieci. Pan mówi: w Jerozolimie doznacie pociechy. To słowo realizuje się w Kościele, który jest Nową Jerozolimą. To tutaj Panie nas gromadzisz, tu chcesz czynić z nas nowe stworzenie, o którym mówi dziś św. Paweł. Daj nam całym sercem powtarzać za apostołem narodów: Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Uczyń z nas Boże nowe stworzenie, abyśmy chlubili się tylko Tobą i Twoją miłością, objawioną na krzyżu. To ta miłość właśnie jest dla nas źródłem prawdziwej pociechy i darem nowego życia. Izajasz woła dzisiaj: Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ten widok, ten obraz, który ukazał się w Jerozolimie, to tajemnica krzyża, dar miłości Ojca. Prosimy Cię Boże, aby Kościół – Nowa Jerozolima, była również miejscem nieustannego objawiania się Twojej miłości. Odnawiaj nas Boże, uczyń nas dla świata znakiem tej miłości objawionej w tajemnicy krzyża, abyśmy stanowili jedno w Tobie i abyśmy mogli żyć właśnie taką miłością, która daje siebie za darmo, która godzi się na odrzucenie, wyśmianie, pogardę, która zatrzymuje zło na sobie, ale ostatecznie zwycięża dzięki mocy Bożej. Dziś modliliśmy się z psalmistą: Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, opiewajcie chwałę Jego imienia, cześć Mu wspaniałą oddajcie. Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła! Chcemy Cię zatem sławić z radością za Twoje zadziwiające dzieło, ponieważ Twoje imię objawiło się w sposób zadziwiający i szalony – w krzyżu, który jest dla nas chlubą, ale dla świata zgorszeniem. Imię Boga, to ta Miłość, natura Boga ukazana na krzyżu. Tak kochać, do końca, aż po śmierć. Krzyż jest jak księga, w którą wpisałeś Ojcze imię każdego z nas, ponieważ Twój wyrok, który dokonał się na tym tronie chwały to uniewinnienie. Jezus Chrystus mówi dzisiaj do każdego z nas: cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie. Niechaj Cię wielbi zatem Panie cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, niech Twoje imię opiewa. Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi. Błogosławiony Bóg, który w krzyżu naszego Pana Jezusa Chrystusa nie odepchnął mej prośby i nie oddalił ode mnie swej łaski, ponieważ wypisał moje imię na swoich dłoniach na wieki. Amen ks. Piotr Górski