pobierz - Akademia Orange
Transkrypt
pobierz - Akademia Orange
Scenariusz zajęć nr 1 Edukacja regionalna Grupa docelowa: Dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym Opr. Anna Rak Detektywi historii Cele warsztatów: Zachęcenie dzieci do samodzielnego poszukiwania historii rodzinnych oraz rozbudzenie zainteresowań tradycją regionalną Przekazanie wiedzy na temat sposobów prowadzenie poszukiwań historii rodzinnych Zwrócenie uwagi dzieci na treści kryjące się za każdym przedmiotem, który spotykamy w swoim życiu Integracja Środki dydaktyczne: czarno-białe zdjęcia rodzinne (możliwie stare, mogą być zeskanowane odbitki), skrzynia na przedmioty, elementy stroju ludowego (np. galanda, wstążki, woniaczka), przedmioty opowiadające historie rodzinne (podkowa wykonana przez dziadka kowala, muszle przywiezione z podróży przez wujka marynarza itp.), duże kartony papieru, pastele, latarki lub inne punktowe oświetlenie. Słowa klucze: dziadkowie, dorastanie, młodość, czas, dzieci, zwyczaje, zabawy, moda, tajemnice, odkrywanie historii, inspiracje, tradycja. Warsztat: Detektywi historii 1. Ćwiczenie ma na celu zwrócenie uwagi dzieci na historie kryjące się za przedmiotami codziennego użytku, tymi z którymi spotykamy się na co dzień. Na zajęciach w muzeum zaprezentowaliśmy dwa przedmioty należące do rodziny prowadzącego zajęcia. Dla wzmocnienia atmosfery tajemniczości ukryliśmy je w starej skrzyni. Dzieci musiały same „wydobyć” za pomocą światła latarki ich kształty z mroku i ustalić funkcje przedmiotów. Prowadzący opowiedział historię związaną z podkową (wspomnienia o pradziadku, który był kowalem i sam zrobił taki „but dla konia”) oraz muszlami (przedmioty przywiezione przez wujka marynarza z podróży, opowieści związane z życiem na morzu). Zadanie dla dzieci: zapytajcie rodziców o historię jakiegoś przedmiotu, który jest w waszym domu od pokoleń. Może to być jakieś zdjęcie, stara łyżeczka, obrazek, korale itd. Czego dowiedzieliście się o tych przedmiotach? Spróbujcie narysować ten przedmiot i opowiedzieć jego historię na następnych zajęciach. 2. Na dywanie leżą czarno – białe zdjęcia przedstawiające dzieci w strojach ludowych codziennych i odświętnych w otoczeniu dorosłych. Kto jest na tych zdjęciach? Czym różnią się one od współczesnych fotografii? Co zwraca naszą uwagę? Ćwiczenie ma na celu uświadomić młodym odbiorcom, że nasi dziadkowie też kiedyś byli dziećmi. Chcemy poznać ich zwyczaje, zabawy, modę – dowiedzieć się jak najwięcej o minionych czasach. Zadanie dla dzieci: Na ścianie mocujemy dwa kartony, oświetlamy je mocno lampką. Prosimy o pomoc dwoje dzieci (dziewczynkę i chłopca, którzy staną się modelem naszej babci i dziadka). Ustawiamy dzieci bokiem do oświetlonej ściany w taki sposób, aby ich cień podał na kartony i obrysowujemy kontur postaci. Pozostałe dzieci kolejno kolorują postać babci i dziadka dorysowując włosy, oczy, wąsy, uszy, kapelusze itp. Następnie na odpowiednich kartonach naklejamy skan czarnobiałego zdjęcia, na którym są nasi przodkowie w wieku dziecięcym i domalowujemy „drogę do przeszłości” wg schematu (patrz rys.). Tworzymy w ten sposób wehikuł czasu, który obrazowo będzie nam pomagał przenosić się do czasów młodości naszych prapradziadków. Warsztat: Wytropione przedmioty 1. W skrzyni ukryte są elementy stroju ludowego (różne nakrycia głowy, dodatki do stroju). Do czego służyły te przedmioty? Kto mógł nosić czepiec, a kto galandę? Jakie wzory pojawiają się na tych dodatkach? O czym świadczy tak duża ilość wzorów kwiatów na wstążkach, chusteczkach, wiankach, spódnicach? Co fascynowało naszych przodków, którzy kopiowali takie wzory? Dyskusja ma na celu uświadomić dzieciom, że niegdyś moda nie zmieniała się tak szybko jak obecnie. Nasi przodkowie fascynowali się tym, co ich otaczało i z natury czerpali inspiracje. Regionalne stroje były modne przez wieki, widzimy w nich barwy i wzory otaczającej nas natury. Nasi przodkowie używali konkretnych elementów stroju w określonych okolicznościach: inne na co dzień, inne od święta, co innego dla panny, a co innego dla mężatki. W przypadku nie posiadania duplikatów stroju ludowego można wykorzystać do ćwiczeń kolorowe reprodukcje.