Stołeczne Towarzystwo Ochrony Ptaków

Stowarzyszenie Stołeczne Towarzystwo Ochrony Ptaków
ul. Czeska 15 a lok. 5; 03-902 Warszawa
Tel. 519-185-668
[email protected]
www.stop.most.org.pl
Warszawa, 06.01.2015
Poniżej przedstawiamy uwagi Stołecznego Towarzystwa Ochrony Ptaków do projektu ustawy o zmianie
ustawy Prawo łowieckie. Postulujemy wprowadzenie:
1. Możliwości ograniczania polowań na niektórych obszarach, jeśli wynikałoby to z potrzeb ochrony
przyrody (np. ochrona żerowisk lub miejsc odpoczynku ptaków, obszary Natura 2000 i in.
szczególnie istotne dla ochrony ptaków).
2. Dokładnego określenia, w jaki sposób plany łowieckie mają być poddawane ocenie oddziaływania
na środowisko, szczególnie w przypadku obszarów Natura 2000. Ponieważ oddziaływanie takie
niejednokrotnie występuje, wymogi prawa UE narzucają konieczność wykonania oceny
oddziaływania.
3. Zakazu stosowania w Polsce amunicji ołowianej. Szacuje się, że co roku w Polsce do środowiska
trafia od ok. 400 do ok. 640 ton ołowiu z amunicji myśliwskiej (Thomas V.G., Guitart R. (2010)
Limitations of European Union Policy and Law for Regulating Use of Lead Shot and Sinkers:
Comparisons with North American Regulation. Environmental Policy and Governance 20, 57–72.
DOI: 10.1002/eet.527). Szkodliwość wprowadzanego do środowisku ołowiu z amunicji
poświadczają liczne badania naukowe i opisuje wiele publikacji. Śrut ołowiany pochodzący z
polowań na ptaki zdeponowany w środowisku trafia do łańcucha pokarmowego, jest często
połykany przez ptaki (jako tzw. gastrolity). Ołowica zabija nie tylko zwierzęta, ale także ludzi.
Większość cywilizowanych krajów wprowadziła regulacje eliminujące amunicję ołowianą całkowicie
(np. Dania) lub przynajmniej częściowo (np. Wielka Brytania w przypadku mokradeł). Regulacje
takie chronią nie tylko środowisko naturalne, zwierzęta, ale przede wszystkim zdrowie ludzi, dla
których ołów jest bardzo groźny.
4. Zakazu polowań z naganką. Taka forma polowania jest szczególnie inwazyjna nie tylko dla
zwierzyny łownej (wiele zwierząt zostaje rannych), ale dla całej przyrody ożywionej na danym
terenie. Nie tylko zwierzęta łowne, ale także te objęte ochroną gatunkową, są wypłaszane ze
swoich siedlisk, z miejsc odpoczynku czy gniazdowania (w przypadku ptaków) i długo boją się
wrócić na teren, gdzie odbywało się takie polowanie. Polowania z naganką są potencjalnie
szkodliwe nie tylko dla zwierząt: „Najistotniejszym wpływem odznaczają się myśliwi, którzy zabijają
zwierzęta łowne. Jednocześnie płoszą, szczególnie podczas polowań zbiorowych, inne gatunki
fauny. Podczas polowań zbiorowych z naganką, w trakcie pędzeń może dochodzić do uszkodzeń
młodych drzew, podrostów, odnowień i podszytów. Urządzenia łowieckie mogą przeszkadzać w
wykonywaniu takich prac gospodarczych jak: ścinka i zrywka drewna, czyszczenia i trzebieże, czy
wykaszanie upraw.” (Piszczek M., Janusz A., Kuc M. (2013) Gospodarka leśna a oczekiwania osób
uprawiających wybrane rodzaje turystyki kwalifikowanej na terenach leśnych. W: Studia i Materiały
CEPL w Rogowie R. 15. Zeszyt 34 / 1 / 2013)
Łączę wyrazy szacunku,
Wiceprezes STOP
Dorota Zielińska