Apol-Humus – nawóz humusowy usprawniający glebę - poli

Transkrypt

Apol-Humus – nawóz humusowy usprawniający glebę - poli
Apol-Humus – nawóz humusowy
usprawniający glebę
W
Tomasz Sikora, Doradca Ogrodniczy ProCam Polska
iosną, gdy gleba ulega ociepleniu wegetacja roślin rusza w szybkim tempie. Dlatego w tym okresie warto pomyśleć o doglebowym zastosowaniu produktów wpływających na
poprawę jej właściwości, zwłaszcza żyzności.
peraturę powyżej 4°C drzewa i krzewy owocowe
„budzą się do życia” i rozpoczyna się wegetacja. Natomiast, gdy gleba na głębokości 20 cm
osiągnie temperaturę około 12°C na systemie
korzeniowym roślin pojawiają się włośniki. Na
żyzność gleby składa się wiele czynników m.in.:
zawartość próchnicy i składników pokarmowych, struktura, obecność pożytecznych mikroorganizmów glebowych (np. bakterii, grzybów,
promieniowców) i zwierząt (np. dżdżownic). Żystosowanie nawozu organicznego Apol-Humus
(fot. 1).
Apol-Humus (fot. 2) to płynny nawóz organiczny
zawierający kwasy humusowe i fulwowe. Pochodzą one z naturalnego węgla organicznego
i torfu. Od innych podobnych produktów dostępnych na rynku, nawóz ten różni się bardzo
wysoką koncentracją kwasów organicznych,
znaczną zawartością krzemu (Si) oraz dodatkiem chitozanu. Kwasy humusowe wykazują
wysoką skuteczność w poprawie jakości gleby
po zastosowaniu, co jest korzystne dla wszystkich upraw sadowniczych. Mają one zdolność
wiązania nierozpuszczalnych jonów metali, tlenków i wodorotlenków i powolnego ich uwalniania
w miarę zapotrzebowania roślin. Ze względu
na właściwości kwasów humusowych można
miczne i biologiczne.
Fizyczne działanie kwasów humusowych polega na:  poprawie napowietrzenia (rozluźnienie) i struktury gleby, co zapobiega utracie wody
(zwiększona pojemność wodna) i składników
pokarmowych (np. na lekkich glebach piaszczystych), erozji i pękaniu gleby;  zwiększeniu
absorbcji energii słonecznej (ciemny kolor).
Chemiczne działanie kwasów humusowych
polega na:  neutralizacji pH gleby;  wzbogacaniu jej w substancje organiczne i mineralne;
 poprawie dostępności składników pokarmowych (ułatwienie pobierania azotu) i wody; 
w wodzie składników mineralnych z nawozów
i minimalizacji ich wypłukiwania;  byciu naturalnym czynnikiem chelatującym jony metali
w środowisku zasadowym i ułatwianiu ich pobierania przez korzenie;  bardzo wysokiej pojemności wymiany koloidowej;  eliminacji chloroz
spowodowanych niedoborami pierwiastków; 
zmniejszaniu dostępu substancji toksycznych
dla roślin.
Biologiczne działanie kwasów humusowych
polega na:  stymulacji wzrostu roślin (przyspieszone podziały komórkowe, produkcja enzymów) i systemu korzeniowego;  stymulacji
namnażania i rozwoju pożytecznej mikrofauny
glebowej (bakterie, grzyby);  byciu organicznymi katalizatorami wielu procesów biologicznych
(fotosynteza, oddychanie);  zwiększaniu naturalnej odporności roślin na agrofagi.
Drugim składnikiem nawozu Apol-Humus jest
krzem (Si), który wykazuje działanie fungistatyczne wynikające ze wzmocnienia ścian komórkowych, które stają się odporne na działanie enzymów wytwarzanych przez patogeny.
Przyczynia się także do ograniczenia żerowania
szkodników na skutek powstanie ochronnej powłoki krzemowej na powierzchni roślin, dzięki
wzmocnieniu ścian komórkowych krzemionką. Wpływa to także ograniczająco na transpirację, czego końcowym efektem jest lepsze
zaopatrzenie rośliny w składniki pokarmowe.
W warunkach niedoboru światła (np. słabego
nasłonecznienia) krzem stymulująco działa na
fotosyntezę. Ogrywa znaczną rolę w dezaktywacji pierwiastków w glebie (Mn, Fe), które
w nadmiarze mogą być toksyczne dla roślin.
Pierwiastek ten jest także antystresantem,
ponieważ odgrywa ważną rolę w podnoszeniu
odporności roślin na niekorzystne czynniki abiotyczne i biotyczne.
W skład nawozu Apol-Humus wchodzi także
chitozan. Z chemicznego punku widzenia jest to
substancja naturalna, biopolimer pochodny chityny (β-1,4-D-glukazamina), który otrzymywany
jest w drodze deacetylacji chityny (na skalę przemysłową) z pancerzyków skorupiaków morskich:
krewetki, kraby lub kryl. Substancja ta aktywuje wielu enzymów (np. hydrolitycznych, w tym
inhibitorów proteinazy). Zmniejsza aktywność
substancji szkodliwych oraz ogranicza rozwój
ralne substancje odpornościowe). Potwierdzone
jest działanie bakterio- i fungistatyczne chitozanu (m.in. w stosunku do grzybów pleśniowych).
Jest to substancja naturalna, nie powodująca
jakiejkolwiek toksyczności, jest również biodegradowalna i po jej stosowaniu nie ma żadnych
pozostałości w owocach. Chitozan ma ładunek
dodatni podobnie jak kationy, dlatego oddziałuje
na stosunek kationów do anionów w roślinie.
Wiąże szkodliwe chlorki i azotany. W przypadku
połączenia z ujemnie naładowaną ścianą komórkową bakterii uszkadza ją, czego efektem
jest śmierć patogenu. Wpływa również na równowagę kwasowo-zasadową w tkankach rośliny,
ponieważ reguluje ich pH. Ma przede wszystkim
działanie biostymulujące i wpływa na wzrost
oraz rozwój części nadziemnej i podziemnej
roślin. Dodatkowo poprawia cechy jakościowe
i ilościowe roślin, a mianowicie ma wpływ na
plon końcowy. Znalazł on także zastosowanie
mi.in. w farmaceutyce.
Do zalet użycia nawozu Apol-Humus należą:
 poprawa struktury gleby oraz jej stosunków
powietrzno-wodnych, gdyż kwasy humusowe
sklejają drobne frakcje glebowe w tzw. agregaty (gleby lekkie – zwięzłość, gleby cięższe
– rozluźnienie);  wiązanie dużej ilości wody
i zmniejszanie jej odpływu (bardzo ważne w warunkach suszy);  dezaktywacja szkodliwych jonów metali ciężkich poprzez tworzenie chelatów
z kwasami humusowymi;  poprawa właściwości termicznych gleby oraz jej pojemności sorpcyjnej (kwasy humusowe pochłaniają promienie
słoneczne);  stymulacja rozwoju mikroorganizmów glebowych i tym samym zwiększona
aktywność życia biologicznego w glebie oraz
mniejszy stopień jej zmęczenia;  stymulacja
wzrostu i rozwoju organów roślinnych (włośniki,
młode liście); 
sunku do glebowych mikroorganizmów chorobotwórczych oraz antystresowe dla roślin (chitozan i krzem);  korzystny wpływ na wielkość
i jakość plonu (chitozan);  poprawa kondycji
roślin i wzrost tolerancji na niską temperaturę,
patogeny i szkodniki (krzem).
Apol-Humus jest nawozem płynnym przeznaczonym do stosowania wczesną wiosną (przed
ruszeniem wegetacji) w formie oprysku gleby
w dawce 10–15 l/ha w międzyrzędzia upraw.
Należy użyć 200–250 l/ha cieczy roboczej.
Zalecane jest także płytkie wymieszanie gleby
po zabiegu poprzez płytkie bronowanie. Bardzo
dobre wyniki uzyskuje się po zastosowaniu tego
nawozu przed założeniem nowych plantacji roślin sadowniczych również w dawce 10–15 l/
ha. Można go użyć także do moczenia sadzonek roślin bezpośrednio przed wysadzeniem
(ok. 30 minut) w roztworze o stężeniu 1%, ale
także do podlewania (fot. 3) drzewek lub krzewów po posadzeniu roztworem o stężeniu 0,5%.
Można również używać go do zabiegów dolistnych w czasie sezonu wegetacyjnego w dawce
5 l przy 500 l wody/ha. Jednak znacznie lepszym i typowo dolistnym produktem humusowym jest nawóz organiczny Apol-Hum Chelat.
Stosujemy go wyłącznie dolistnie na początku
wegetacji i w trakcie sezonu wegetacyjnego
w dawce 1–1,5 l/ha.
Warto w okresie wiosennym zadbać o poprawę
właściwości gleby, ponieważ właśnie to gleba
jest podstawowym czynnikiem plonotwórczym
wszystkich roślin uprawnych.
FOT. 1. Porównanie prób gleby
piaszczystej, gdzie był aplikowany ApolHumus w dawce 15 l/ha normalny (a),
zjonizowany (b) i kontroli (c)
FOT. 2. Apol-Humus
FOT. 3. Okulanty w szkółce uzyskały
znacznie lepsze parametry wielkościowe
po podlaniu nawozem Apol-Humus niż te
niepodlane (po prawej)

Podobne dokumenty