Apol-Humus – nawóz humusowy usprawniający glebę - poli
Transkrypt
Apol-Humus – nawóz humusowy usprawniający glebę - poli
Apol-Humus – nawóz humusowy usprawniający glebę W Tomasz Sikora, Doradca Ogrodniczy ProCam Polska iosną, gdy gleba ulega ociepleniu wegetacja roślin rusza w szybkim tempie. Dlatego w tym okresie warto pomyśleć o doglebowym zastosowaniu produktów wpływających na poprawę jej właściwości, zwłaszcza żyzności. peraturę powyżej 4°C drzewa i krzewy owocowe „budzą się do życia” i rozpoczyna się wegetacja. Natomiast, gdy gleba na głębokości 20 cm osiągnie temperaturę około 12°C na systemie korzeniowym roślin pojawiają się włośniki. Na żyzność gleby składa się wiele czynników m.in.: zawartość próchnicy i składników pokarmowych, struktura, obecność pożytecznych mikroorganizmów glebowych (np. bakterii, grzybów, promieniowców) i zwierząt (np. dżdżownic). Żystosowanie nawozu organicznego Apol-Humus (fot. 1). Apol-Humus (fot. 2) to płynny nawóz organiczny zawierający kwasy humusowe i fulwowe. Pochodzą one z naturalnego węgla organicznego i torfu. Od innych podobnych produktów dostępnych na rynku, nawóz ten różni się bardzo wysoką koncentracją kwasów organicznych, znaczną zawartością krzemu (Si) oraz dodatkiem chitozanu. Kwasy humusowe wykazują wysoką skuteczność w poprawie jakości gleby po zastosowaniu, co jest korzystne dla wszystkich upraw sadowniczych. Mają one zdolność wiązania nierozpuszczalnych jonów metali, tlenków i wodorotlenków i powolnego ich uwalniania w miarę zapotrzebowania roślin. Ze względu na właściwości kwasów humusowych można miczne i biologiczne. Fizyczne działanie kwasów humusowych polega na: poprawie napowietrzenia (rozluźnienie) i struktury gleby, co zapobiega utracie wody (zwiększona pojemność wodna) i składników pokarmowych (np. na lekkich glebach piaszczystych), erozji i pękaniu gleby; zwiększeniu absorbcji energii słonecznej (ciemny kolor). Chemiczne działanie kwasów humusowych polega na: neutralizacji pH gleby; wzbogacaniu jej w substancje organiczne i mineralne; poprawie dostępności składników pokarmowych (ułatwienie pobierania azotu) i wody; w wodzie składników mineralnych z nawozów i minimalizacji ich wypłukiwania; byciu naturalnym czynnikiem chelatującym jony metali w środowisku zasadowym i ułatwianiu ich pobierania przez korzenie; bardzo wysokiej pojemności wymiany koloidowej; eliminacji chloroz spowodowanych niedoborami pierwiastków; zmniejszaniu dostępu substancji toksycznych dla roślin. Biologiczne działanie kwasów humusowych polega na: stymulacji wzrostu roślin (przyspieszone podziały komórkowe, produkcja enzymów) i systemu korzeniowego; stymulacji namnażania i rozwoju pożytecznej mikrofauny glebowej (bakterie, grzyby); byciu organicznymi katalizatorami wielu procesów biologicznych (fotosynteza, oddychanie); zwiększaniu naturalnej odporności roślin na agrofagi. Drugim składnikiem nawozu Apol-Humus jest krzem (Si), który wykazuje działanie fungistatyczne wynikające ze wzmocnienia ścian komórkowych, które stają się odporne na działanie enzymów wytwarzanych przez patogeny. Przyczynia się także do ograniczenia żerowania szkodników na skutek powstanie ochronnej powłoki krzemowej na powierzchni roślin, dzięki wzmocnieniu ścian komórkowych krzemionką. Wpływa to także ograniczająco na transpirację, czego końcowym efektem jest lepsze zaopatrzenie rośliny w składniki pokarmowe. W warunkach niedoboru światła (np. słabego nasłonecznienia) krzem stymulująco działa na fotosyntezę. Ogrywa znaczną rolę w dezaktywacji pierwiastków w glebie (Mn, Fe), które w nadmiarze mogą być toksyczne dla roślin. Pierwiastek ten jest także antystresantem, ponieważ odgrywa ważną rolę w podnoszeniu odporności roślin na niekorzystne czynniki abiotyczne i biotyczne. W skład nawozu Apol-Humus wchodzi także chitozan. Z chemicznego punku widzenia jest to substancja naturalna, biopolimer pochodny chityny (β-1,4-D-glukazamina), który otrzymywany jest w drodze deacetylacji chityny (na skalę przemysłową) z pancerzyków skorupiaków morskich: krewetki, kraby lub kryl. Substancja ta aktywuje wielu enzymów (np. hydrolitycznych, w tym inhibitorów proteinazy). Zmniejsza aktywność substancji szkodliwych oraz ogranicza rozwój ralne substancje odpornościowe). Potwierdzone jest działanie bakterio- i fungistatyczne chitozanu (m.in. w stosunku do grzybów pleśniowych). Jest to substancja naturalna, nie powodująca jakiejkolwiek toksyczności, jest również biodegradowalna i po jej stosowaniu nie ma żadnych pozostałości w owocach. Chitozan ma ładunek dodatni podobnie jak kationy, dlatego oddziałuje na stosunek kationów do anionów w roślinie. Wiąże szkodliwe chlorki i azotany. W przypadku połączenia z ujemnie naładowaną ścianą komórkową bakterii uszkadza ją, czego efektem jest śmierć patogenu. Wpływa również na równowagę kwasowo-zasadową w tkankach rośliny, ponieważ reguluje ich pH. Ma przede wszystkim działanie biostymulujące i wpływa na wzrost oraz rozwój części nadziemnej i podziemnej roślin. Dodatkowo poprawia cechy jakościowe i ilościowe roślin, a mianowicie ma wpływ na plon końcowy. Znalazł on także zastosowanie mi.in. w farmaceutyce. Do zalet użycia nawozu Apol-Humus należą: poprawa struktury gleby oraz jej stosunków powietrzno-wodnych, gdyż kwasy humusowe sklejają drobne frakcje glebowe w tzw. agregaty (gleby lekkie – zwięzłość, gleby cięższe – rozluźnienie); wiązanie dużej ilości wody i zmniejszanie jej odpływu (bardzo ważne w warunkach suszy); dezaktywacja szkodliwych jonów metali ciężkich poprzez tworzenie chelatów z kwasami humusowymi; poprawa właściwości termicznych gleby oraz jej pojemności sorpcyjnej (kwasy humusowe pochłaniają promienie słoneczne); stymulacja rozwoju mikroorganizmów glebowych i tym samym zwiększona aktywność życia biologicznego w glebie oraz mniejszy stopień jej zmęczenia; stymulacja wzrostu i rozwoju organów roślinnych (włośniki, młode liście); sunku do glebowych mikroorganizmów chorobotwórczych oraz antystresowe dla roślin (chitozan i krzem); korzystny wpływ na wielkość i jakość plonu (chitozan); poprawa kondycji roślin i wzrost tolerancji na niską temperaturę, patogeny i szkodniki (krzem). Apol-Humus jest nawozem płynnym przeznaczonym do stosowania wczesną wiosną (przed ruszeniem wegetacji) w formie oprysku gleby w dawce 10–15 l/ha w międzyrzędzia upraw. Należy użyć 200–250 l/ha cieczy roboczej. Zalecane jest także płytkie wymieszanie gleby po zabiegu poprzez płytkie bronowanie. Bardzo dobre wyniki uzyskuje się po zastosowaniu tego nawozu przed założeniem nowych plantacji roślin sadowniczych również w dawce 10–15 l/ ha. Można go użyć także do moczenia sadzonek roślin bezpośrednio przed wysadzeniem (ok. 30 minut) w roztworze o stężeniu 1%, ale także do podlewania (fot. 3) drzewek lub krzewów po posadzeniu roztworem o stężeniu 0,5%. Można również używać go do zabiegów dolistnych w czasie sezonu wegetacyjnego w dawce 5 l przy 500 l wody/ha. Jednak znacznie lepszym i typowo dolistnym produktem humusowym jest nawóz organiczny Apol-Hum Chelat. Stosujemy go wyłącznie dolistnie na początku wegetacji i w trakcie sezonu wegetacyjnego w dawce 1–1,5 l/ha. Warto w okresie wiosennym zadbać o poprawę właściwości gleby, ponieważ właśnie to gleba jest podstawowym czynnikiem plonotwórczym wszystkich roślin uprawnych. FOT. 1. Porównanie prób gleby piaszczystej, gdzie był aplikowany ApolHumus w dawce 15 l/ha normalny (a), zjonizowany (b) i kontroli (c) FOT. 2. Apol-Humus FOT. 3. Okulanty w szkółce uzyskały znacznie lepsze parametry wielkościowe po podlaniu nawozem Apol-Humus niż te niepodlane (po prawej)