Sytuacja lesbijek w systemie nazistowskim Anna Lipowska

„Milczenie nie jest złotem.
Przeciwdziałanie dyskryminacji i przemocy
ze względu na płeć i orientację seksualną”
Sytuacja lesbijek w systemie nazistowskim
Anna Lipowska - Teutsch
Na podstawie:
Stefan Majwald, Gerd Mischler, „Seksualność w cieniu swastyki”, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2003,
ss. 153 – 161
Lesbijki w III Rzeszy nie były ścigane i karane na podstawie paragrafu 175 kk, w przeciwieństwie do
homoseksualistów. Karano je natomiast za wzbudzanie zgorszenia publicznego. Jako „elementy
aspołeczne” zagrożone były umieszczeniem w obozie i sterylizacją. Lesbijki
utożsamiano z
prostytutkami, które jakoby w większości rekrutowały się spośród lesbijek. Skazywano je także za
wykorzystanie sytuacji zależności, gdy np. wykrywano związek lesbijski pomiędzy wychowawczynią a
wychowanką.
W III Rzeszy kobiety postrzegano jako w sposób naturalny zależne od mężczyzny i nacechowane
biernością. Zakwestionowanie przez kobietę tradycyjnego podziału ról płciowych rodziło domniemanie,
iż jest lesbijką. Delegalizowano organizacje działające na rzecz praw kobiet zakładając, iż są
opanowane przez lesbijki.
Za najważniejsze powołanie kobiety uważano macierzyństwo. Podnoszono, że to zaniedbania
wychowawcze matek powodują, iż dziewczęta nie dorastają do roli matki. Zarazem podkreślano, że to
ojciec powinien nadzorować właściwe wychowanie zarówno synów ja i córek.
Skłonności lesbijek uważane były za „pseudo homoseksualizm”, który łatwo skorygować gdy skłoni się/
zmusi je do tego, by odbywały „normalne” stosunki płciowe. W gruncie rzeczy lesbijka miałaby być
heteroseksualna. Wymuszone kontakty z mężczyzną pozwolą jej na odkrycie swoich prawdziwych
pragnień a relacje seksualne z mężczyzną uszczęśliwią ją.
Kobieta, która odrzuca propozycje współżycia z wpływowym mężczyzną może być uznana za lesbijkę i
ukarana. W takich okolicznościach trafiły do obozu dla jeńców wojennych pomocnica Luftwaffe wraz z
przyjaciółką.
„Trafiła tam z sześcioma innymi lesbijkami do specjalnego bloku. (…) Lesbijki umieszczono w zupełnie
pustym baraku, gdzie pilnowali ich kapo. Kiedy je przywieziono, strażnicy z SS mówili do jeńców
wojennych: Te tutaj to ostatnie ścierwo. Nie rżnęlibyśmy ich nawet nogą od sofy. Jeśli je porządnie
wyrypiecie, każdy z was dostanie butelkę wódki”.
Lesbijki, które znalazły się w obozach były gwałcone. Były też zmuszane do pracy w domach
publicznych. Poddawane kolejnym prześladowaniom, karom i ostracyzmowi ze strony współwięźniarek
ginęły w obozach koncentracyjnych.
Projekt został sfinansowany przy udziale środków Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, Departament ds. Kobiet, Rodziny i Przeciwdziałania
Dyskryminacji.
(c) Fundacja Auonomia
Kontakt: [email protected]