Fenomenologiczne podstawy kształtowania
Transkrypt
Fenomenologiczne podstawy kształtowania
MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 2 Artykuły Paweł Chlipała Katedra Marketingu, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie Fenomenologiczne podstawy kształtowania wartości dla klienta Celem artykułu jest zaprezentowanie rozważań na temat kształtowania wartości dla klientów we współczesnym marketingu. Z wielu zagadnień, które składają się na tematykę tworzenia i podnoszenia wartości dla nabywców, wybrano problem kreacji wartości w ujęciu fenomenologicznym. Takie spojrzenie stanowi alternatywę dla dominującego w literaturze marketingowej poglądu o konieczności zaspokajania indywidualnych potrzeb klientów i dostosowywania się, za wszelką cenę, do ich preferencji i oczekiwań. Zindywidualizowane oraz elastyczne podejście do klienta jest pochodną przyjmowanego subiektywizmu w odbiorze wartości. Tymczasem rodzi się pytanie, czy wartość dla klienta nie będzie większa, gdy podjęta zostanie próba jej obiektywizacji. Taka orientacja wymaga selektywnego podejścia do czynników tworzących satysfakcję klienta oraz spojrzenia na wartość z perspektywy ogółu konsumentów, a nie tylko jednostek. W artykule zaprezentowano możliwości wykorzystania fenomenologii oraz aksjologii w ujęciu fenomenologicznym w kształtowaniu wartości dla klienta. Założono, że idee fenomenologiczne aplikować można na grunt wielu dziedzin naukowych i badawczych, w tym także na sferę marketingu. Przyjęto, że traktowanie wartości dla klienta w ujęciu psychologicznym, a więc przez pryzmat zmysłowej percepcji, jest źródłem wielu konfliktów. Pierwszym z nich jest konflikt wartości i czasu. Wartość otrzymywana w krótkim okresie często pozostaje w sprzeczności z wartością w dłuższej perspektywie. Hedonistyczna przyjemność, będąca dla klienta źródłem krótkotrwałej satysfakcji, może być powodem późniejszego niezadowolenia. Kolejnym konfliktem jest sprzeczność pomiędzy wartością dla poszczególnych jednostek w społeczeństwie. To, co jest przyczyną satysfakcji dla jednego klienta, może stanowić powód niezadowolenia innego. Artykuł zmierza do szczegółowego rozważenia nakreślonych problemów oraz przedstawienia argumentacji za stosowaniem podejścia fenomenologicznego w tworzeniu wartości dla klienta. Tworze- 2 nie wartości dla klienta rozważono z perspektywy głównych założeń, reguł marketingu oraz w powiązaniu z wybranymi współczesnymi koncepcjami marketingowymi, marketingiem społecznym oraz marketingiem relacyjnym. Wartość w ujęciu fenomenologicznym Omówienie cech aksjologii fenomenologicznej warto poprzedzić prezentacją istoty fenomenologii, zapoczątkowanej przez E. Husserla. Nie zajmował się on bezpośrednio wartościami, podejmował przede wszystkim problemy ontologiczne i epistemologiczne, jednak dał silną inspirację M. Schelerowi, który rozwinął rzadziej podejmowane przez E. Husserla problemy etyki i filozofii religii1. Powstanie fenomenologii było odpowiedzią E. Husserla na potrzebę poszukiwania nauki pewnej, o trwałych metodologicznych podstawach, dostarczającej założeń innym naukom. Miała to być nauka nowa, krytyczna i ścisła, która odkrywa i bada podstawowe twierdzenia i założenia przyjmowane przez nauki pozytywne2. Należy zauważyć, że Husserl nie deprecjonował nauk szczegółowych, uważał jednak, że aby fenomenologia mogła stanowić podstawę dla innych nauk, sama nie może przyjmować założeń, musi więc zająć się tym, co jest oczywiste i dane3. Fenomenologia nie zadawała pytań, na które nie można udzielić odpowiedzi, ograniczała się do poznania rzeczy, ale także „stanów rzeczy”. Fenomenologia ma charakter ejdetyczny, a więc powinna się zajmować badaniem istoty zjawisk. Aby pozbyć się pierwotnych, ograni1 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii. t. III, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2001, s. 215. 2 D. Zahavi, Fenomenologia Husserla, WAM, Kraków 2012, s. 62. 3 Tamże, s. 62–63; A. Węgrzecki, Zarys filozofii, Wyd. AE, Kraków 2002, s. 20–21. MARKETING I RYNEK 12/2013 MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 3 Artykuły czających założeń, wykluczona została przez E. Husserla realność świata. Nie zaprzeczał on jego istnieniu, jednak pragnął, aby o jego rzeczywistości rozstrzygnąć z wykorzystaniem procedury epoché, utożsamianej z metodą „redukcji fenomenologicznej” lub „transcendentalnej redukcji”, polegającej na wyłączeniu, traktowaniu jako nieistniejące, „wzięciu w nawias” wszystkiego, czego nie gwarantuje sam przebieg poznania4. Epoché daje możliwość wyodrębnienia tego, co jest bezpośrednio dane i oczywiste. Dla fenomenologii były to wrażenia zmysłowe, ale także istoty rzeczy. Sam proces poznania dokonuje się w fenomenologii zarówno w sferze empirycznej, a więc za pomocą poznania zmysłowego, jak również w sferze apriorycznej i odbywa się wówczas intuicyjnie. Przedmiotem poznania są byty realne, istniejące w ludzkiej świadomości, ale też byty nierealne, istniejące poza świadomością5. Przez E. Husserla nazywane one zostały „przedmiotami idealnymi”. Dążenie do obiektywizacji poznania oraz idealizm przyświecały fenomenologom także w dziedzinie etyki. Poznanie wartości, według M. Schelera i N. Hartmanna, odbywa się dzięki intuicji6. Reprezentanci nurtu fenomenologicznego wydzielali różne struktury wartości, jednak cechą charakterystyczną ich typologii jest hierarchiczność i niezmienność oraz niezależność od procesu postrzegania. Według M. Schelera człowiek posiada aksjologiczną świadomość, która pozwala mu poznawać wartości, odróżniać to, co jest wartościowe, od tego, co wartości nie posiada. Eksploracja wartości dokonywana jest a priori, przed doświadczeniem, ale nie na zasadzie racjonalnej dedukcji, lecz na drodze emocjonalnej, która może mieć także obiektywny charakter7. L. Kołakowski wytłumaczył to następująco: „Nie można przypuszczać, że jakakolwiek afirmacja wartości, które dla nich samych, a nie ze względu na coś innego uznajemy, da się usprawiedliwić przez dane doświadczenie. (…) Reguła fenomenalistyczna każe nam bowiem odrzucić przypuszczenie, iżby wartości były cechami świata dostępnymi temu poznaniu, które na miano poznania zasługuje”8. Wartości w ujęciu fenomenologicznym nie można odbierać subiektywnie, gdyż są one uniwersalne. Istnieją poza sferą zmysłową, ponieważ są samoistne. Ce- 4 D. Zahavi, Fenomenologia …, jw., s. 63–65; W. Tatarkiewicz, Historia filozofii…, jw., s. 217–218. 5 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii…, jw., s. 219. 6 J.B. Schneewind, Nowożytna filozofia moralna. W: Przewodnik po etyce, P. Singer (red.), Książka i Wiedza, Warszawa 2000, s. 191. 7 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii…, jw., s. 221; A. Siemianowski, O możliwości uprawiania etyki wartości. W: Dziedzictwo aksjologii fenomenologicznej. Studia i szkice, P. Duchliński (red.), Akademia Ignatianum-WAM, Kraków 2011, s. 45–46. 8 L. Kołakowski, Filozofia pozytywistyczna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2004, s. 15–16. chuje je „powinność istnienia”, a więc są bytami istniejącymi ustawicznie, bez wyraźnego początku i końca. Kolejnym atrybutem wartości jest też „zobowiązanie”, które jest odniesieniem do kogoś, kto mógłby je podjąć i coś uczynić na rzecz wartości9. M. Scheler zwrócił uwagę, że istnieje bardzo wiele wartości, które jednak nie są jednorodne oraz są hierarchiczne. Wymieniał cztery grupy wartości: hedonistyczne, witalne, duchowe (moralne, poznawcze, estetyczne) i religijne10. Każda z grup wartości jest odmienna i nie jest możliwe sprowadzenie wszystkich wartości do którejś z nich. Wartości można uporządkować od hedonistycznych do religijnych, każda kolejna grupa jest wyżej w hierarchii od poprzedniej. Nie decyduje o tym bynajmniej ocena ludzka, ale raczej ich własności. Jedne wartości są cenniejsze od innych. Człowiek nie zawsze posiada zdolność właściwego uporządkowania wartości, co według Schelera jest pochodną zaburzenia emocji11. Występują też konflikty wartości, z racji tego, że wartości jest wiele i jedne muszą ustępować miejsca innym. D. von Hildebrand, kontynuator Schelera, wprowadził do fenomenologii kategorię „ważności”, odróżniając jej trzy rodzaje12: z najniżej w hierarchii jest to, co daje subiektywne zadowolenie, z dalej to, co jest obiektywnie dobre dla danej jednostki, z na samym szczycie znajduje się to, co jest ważne samo w sobie. Autentyczna wartość, będąca na przykład szlachetnym czynem moralnym, odróżnia się od czegoś subiektywnie zadowalającego13. W drugim przypadku odczuwana jest wyłącznie przyjemność, w pierwszym przyjemność zostaje oddzielona od dobra, jakie może ono stworzyć. Jeżeli nawet odczuwana jest przyjemność, ma ona inną, głębszą naturę. Inna jest też odpowiedź na odmienne dobra. Te, które są wyłącznie przyjemne, tylko pociągają, dobra wartościowe zaś zobowiązują do przekroczenia siebie, porzucenia granic egocentryzmu. Kształtowanie wartości dla klienta w świetle idei fenomenologicznych Spojrzenie na wartość dla klienta przez pryzmat dorobku fenomenologów, zwłaszcza w zakresie ak9 A. Węgrzecki, Zarys fenomenologii podmiotu, Ossolineum, Wrocław–Warszawa–Kraków 1996, s. 122–123. 10 W. Tatarkiewicz, Historia filozofii…, jw., s. 221. 11 M. Baranowska, Aktualność myślenia Schelera o człowieku i wartościach. W: Dziedzictwo aksjologii fenomenologicznej…, jw., s. 229. 12 A. Półtawski, Po co filozofować? Ingarden — Wojtyła — skąd i dokąd? Oficyna Naukowa, Warszawa 2011, s. 388. 13 Tamże, s. 414. MARKETING I RYNEK 12/2013 3 MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 4 Artykuły sjologii, pozwala spojrzeć na problem zgoła odmiennie niż przyjęto we współczesnym marketingu. Powszechny jest pogląd, iż wartość dla klienta jest kategorią subiektywną, gdyż każdy nabywca jest indywidualny i posiada określony zakres potrzeb i pragnień oraz bardziej lub mniej ograniczone możliwości ich realizacji. Wartościowanie oferty przez jednego klienta może być zgoła odmienne od wartościowania dokonanego przez innego nabywcę. W kontekście podejścia fenomenologicznego należałoby zadać pytania: Czy zorientowanie na współczesnego klienta, zaspokajanie jego potrzeb i pragnień, elastyczne dopasowanie do niego oferty nie jest przede wszystkim źródłem krótkotrwałej satysfakcji nabywcy? Czy nie jest ono źródłem konfliktów wewnętrznych w przedsiębiorstwie (rosnący koszt przygotowania oferty i obsługi klienta, rosnąca presja konkurencyjna, malejące zyski) oraz zewnętrznych (zaspokajanie hedonistycznych potrzeb jednych klientów niesie za sobą dyskomfort innych nabywców lub członków społeczeństwa)? Podejście fenomenologów zachęca do formułowania tego typu pytań, a dalsze rozważania zmierzają do udzielenia odpowiedzi. Na początku warto przyjąć pewne założenia, które pozwolą nakreślić koncepcję fenomenologicznych podstaw kształtowania wartości dla klienta. Idee fenomenologiczne przenoszone są na różne dziedziny nauki i badań. W artykule przyjęto, że mogą one być także inspiracją w marketingu. Dla określenia możliwości kształtowania wartości dla klienta w świetle idei fenomenologicznej ważne jest postawienie kilku fundamentalnych założeń: z Po pierwsze, istnieje możliwość obiektywnego poznania rzeczywistości, szczególnie sfery aksjologicznej. z Po drugie, poznanie wartości odbywa się w sposób aprioryczny, także na drodze emocjonalnej. z Po trzecie, istnieje hierarchia wartości, która jest niezależna od oceny ludzkiej i obiektywna. Oczywiście sądy na temat wartości wypowiadane przez jednostki są odmienne, co jednak nie zmienia ważności samych wartości. z Po czwarte, istnieją wartości dające subiektywne zadowolenie oraz wartości służące obiektywnemu dobru jednostki i społeczności. Należy w tym miejscu przywołać powszechnie akceptowane i często cytowane definicje wartości dla klienta. W ujęciu P. Kotlera „wartość dostarczona klientowi jest różnicą pomiędzy całkowitą wartością produktu dla klienta, oraz kosztem, jaki musi on ponieść w związku z jego pozyskaniem. Całkowita wartość wyrobu dla klienta jest sumą korzyści, jakich oczekuje on od danego produktu czy usługi”14. Według V. Zeithmal „wartość jest dokonaną 14 P. Kotler, Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola, Gebethner i S-ka, Warszawa 1994, s. 33. 4 przez konsumenta oceną użyteczności produktu, opartą na sposobie postrzegania tego, co jest otrzymane, w stosunku do tego, co jest dane”15. We wskazanych tutaj oraz wielu innych marketingowych definicjach wartości dla klienta podkreśla się, że źródłem wartości jest odczucie zadowolenia z otrzymanej oferty, a poczucie to rodzi się z porównania korzyści z posiadania i użytkowania dobra lub otrzymywania usługi z obietnicą lub wyobrażeniami na temat oferty. Szacowanie wartości przez klienta i jej odbiór mają wymiar dalece subiektywny, gdyż polegają na zestawieniu, porównaniu i ocenie (w sposób bardziej lub mniej sformalizowany, bardziej lub mniej emocjonalny) użyteczności i odczuciu dyskomfortu lub satysfakcji. Wartość dla klienta ma genezę w koncepcjach ekonomicznych, gdzie już od D. Ricardo podkreślano aspekt popytowy w ocenie wartości użytkowej produktów16. W ekonomii neoklasycznej nie sposób oddzielić oceny wartości od subiektywnej percepcji klienta. Takie stanowisko prowadzi do wniosku, że budowanie wartości dla klienta pociąga za sobą konieczność dostosowania się do klienta, niezależnie od tego, czy postępuje on racjonalnie, czy też nie17. Struktura wartości każdego klienta jest odmienna, gdyż jest ona pochodną wielu czynników wewnętrznych, związanych na przykład z osobowością, oraz zewnętrznych, będących na przykład konsekwencją wpływu zmian społecznych na zachowania konsumentów. Trzeba podkreślić, że każdy klient ma różne potrzeby i oczekiwania wobec oferty, posiada różne środki zaspokojenia potrzeb, zwraca też uwagę na inne cechy produktu, tak więc zgoła odmienne dla każdego nabywcy są źródła zadowolenia lub niezadowolenia z oferty. W myśl koncepcji wartości dla klienta należy dopasować się do jego potrzeb, preferencji i sposobów zachowań. Znajomość potrzeb, zindywidualizowane podejście do klienta, będące pochodną procesów segmentacji, na etapie kształtowania oferty, a także w procesie obsługi klienta sprzyja wzrostowi satysfakcji z oferty, a więc wartości. W konfrontacji z fenomenologiczną koncepcją wartości rodzi to jednak kilka problemów: 15 V. Zeithmal, Consumer Perceptions of Price, Quality and Value. A Means-End Model and Synthesis of Evidence, „Journal of Marketing” 1988, No 3. Cyt. za: M. Szymura-Tyc, Marketing we współczesnych procesach tworzenia wartości dla klienta i przedsiębiorstwa, Wyd. AE, Katowice 2005, s. 69. 16 E. Rudawska, Znaczenie relacji z klientem w procesie kształtowania wartości przedsiębiorstwa, Wyd. Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2008, s. 25–26. 17 Sama racjonalność, jak zauważyła E. Kieżel, też jest uzależniona od cech i priorytetów konsumenta, który racjonalnie postępuje wtedy, gdy adekwatnie dobiera środki do osiągnięcia założonych celów. E. Kieżel, Racjonalność zachowań polskich konsumentów. W: Konsument, gospodarstwo domowe, rynek, Z. Kędzior (red.), AE, Katowice 2007, s. 103. MARKETING I RYNEK 12/2013 MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 5 Artykuły z jakości wartości komparatywnych, z trwałości wartości, z kosztów poniesionych na dostarczenie wartości. Poniżej scharakteryzowano każdy z nich. Wartość dla klienta jest kategorią złożoną, kształtowaną przez wiele czynników. Oferowanie wartości jednemu klientowi bardzo często wpływa na wartość dostarczaną innym klientom lub podmiotom w otoczeniu. Zakładając, że wartości są poznawalne, różnorodne, występujące hierarchicznie — od hedonistycznych do służących obiektywnemu dobru, należy zastanowić się, czy wartość tworzona dla jednego klienta nie obniża wartości (oferty, ale szerzej egzystencji) innego klienta. Na wartość nie można patrzeć wyłącznie przez pryzmat użyteczności i satysfakcji poszczególnych klientów. Problem ilustruje poniższy przykład. Korzystna relacja ceny do jakości produktu — paczki kawy — jest źródłem wartości dla wielu klientów. Nabywają oni dobrą kawę po „rozsądnych” cenach. Niektórym klientom daje to możliwość zakupu produktu lepszej jakości, gdyż przy podniesieniu ceny musieliby nabywać produkty gorszej jakości lub zmniejszyć spożycie, inni oszczędzają, ograniczając wydatki. Z drugiej jednak strony relatywnie niska cena może być konsekwencją niegodziwego wynagrodzenia osób zatrudnionych przy uprawie kawy. Niskie zarobki nie zapewniają im odpowiedniego komfortu życia. W tym wypadku satysfakcja klienta ma negatywne skutki społeczne. Czy więc korzystna relacja ceny do jakości produktu, będąca podstawą satysfakcji klienta, powinna być utrzymana kosztem wyzysku18? Kolejnym ważnym aspektem związanym z tworzeniem wartości zgodnie z potrzebami i oczekiwaniami klientów jest jej trwałość. Dostarczanie klientowi wartości hedonistycznych nie wywołuje trwałego efektu, musi więc być powtarzane lub wzmacniane dodatkowymi bodźcami. Mimo to występuje duże ryzyko powstawania nielojalności klientów. Z kolei obiektywna wartość (dająca przyjemność, ale przede wszystkim służąca dobru jednostki i dobru społecznemu) powinna być dla klienta źródłem większego, a co ważniejsze trwalszego zadowolenia. Problem w tym, że ani współczesne przedsiębiorstwo, ani współczesny klient (jest to co prawda generalizacja) nie chce zbyt długo czekać na efekty w zakresie oferowania, otrzymywania wartości. Można w tym miejscu, jako ilustrację, przytoczyć bardzo trafną charakterystykę cech współczesnego konsumenta, dokonaną przez Z. Baumana19. Konsument kształtowany jest przez otoczenie, żyje 18 Problematyczne jest też to, że wielu współczesnych konsumentów dokonuje zakupów po korzystnych cenach, mając świadomość, że są one pokłosiem nieuczciwych praktyk produkcyjnych. 19 Z. Bauman, Konsumowanie życia, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009, s. 91–93, 105, 107, 113, 119. w erze tzw. płynnej nowoczesności, gdzie nic nie jest stałe i gdzie musi się ciągle dostosowywać do zadań i wyzwań stawianych przed nim przez kreatorów konsumpcjonizmu. Duża część energii życiowej konsumenta pożytkowana jest na podejmowanie starań, by być ciągle w czołówce, aby „nie wypaść z obiegu”. Życie konsumpcyjne polega na sprawnym uczeniu się, ale też szybkim zapominaniu, jako że konsument musi być w ciągłym ruchu. Lojalność, stabilność, przywiązanie do rzeczy i osób ograniczają elastyczność konsumowania. Tożsamość konsumencka nie jest dana raz na zawsze. Jest rodzajem projektu, dającym szanse i możliwości zmiany i nowych początków, chociaż staje się też źródłem frustracji i napięć. Wartość dla klienta w warunkach ciągłej zmienności oraz niezaspokojenia potrzeb i pragnień jest nietrwała. Konsument poszukuje coraz to nowych wartości, a więc poziom wartości, na początku wysoki w jego odbiorze, może się szybko obniżać, co nie musi być spowodowane niską jakością oferty lub obsługi klienta, ale może wynikać z cech konsumenta, wzorców konsumpcji i presji otoczenia. Współczesny konsument musi nadążać za biegiem wydarzeń, być czujny, nie może dać się zaskoczyć, a w każdej chwili musi też być gotowy na odwrót, zmianę postępowania20. W epoce nieciągłych wydarzeń i coraz to nowych trendów, jak zdaje się zauważać Z. Bauman, częstym zmianom ulegają gusta i preferencje, niestałe są też wartości. Nawet jeżeli opisywane zjawiska nie dotyczą ogółu konsumentów i nie są dogłębnie zbadane, to z pewnością są coraz bardziej widoczne, nie sposób więc ich pominąć. Na kanwie czynionych rozważań na temat podstaw fenomenologicznych kształtowania wartości dla klienta warto podnieść problem konieczności wyboru przedsiębiorstwa między tworzeniem wartości krótkoterminowej i wartości w długim okresie. Pierwsza z nich jest ulotna, ale oczekuje na nią wielu klientów, którzy nie mają cierpliwości odkładać konsumpcji na przyszłe okresy. Druga z wartości z pewnością jest bardziej trwała. Twórcy wartości dla klienta mogą dążyć do poszukiwania opcji mieszanej w kontiuum nietrwałej i trwałej wartości, jednak jest to trudne zadanie, gdyż oba rodzaje wartości są całkowicie sprzeczne. Dostarczanie wartości trwałej jest z pewnością dobre dla rozwoju klienta i nieszkodliwe dla innych podmiotów w otoczeniu, ale wymaga przekonania klienta, że na wartość należy czekać. Problem kosztów ponoszonych na dostarczenie wartości dla klienta jest pochodną dwóch scharakteryzowanych uprzednio problemów jakości i trwałości wartości. Koszty te należy rozpatrywać zarów20 Z. Bauman, Płynne czasy. Życie w epoce niepewności, Sic!, Warszawa 2007, s. 6. MARKETING I RYNEK 12/2013 5 MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 6 Artykuły no z perspektywy wewnętrznej, mówiąc o kosztach ekonomicznych, które ponosi przedsiębiorstwo, aby tworzyć i utrzymywać na odpowiednim poziomie wartość dla nabywcy. Na koszty można też patrzeć przez pryzmat społeczny i wówczas jest to suma utraconych korzyści osób trzecich spowodowana świadczeniem wartości dla klientów. Ujmując wartość tak, jak dokonali tego P. Kotler lub V. Zeithmal, możemy zwrócić uwagę, że przy wzroście wymagań klientów i niestabilności przyjmowanych przez nich kryteriów oceny wartości przedsiębiorstwo musi ponosić coraz większe nakłady na kształtowanie satysfakcji nabywców. W fenomenologicznym ujęciu koszty procesu tworzenia wartości dla klienta są rozłożone w czasie. Tworzenie wartości dla klientów pociąga też za sobą koszty społeczne, co ilustrują omawiane powyżej przykłady. Wzrost owych kosztów jest pochodną postaw współczesnych konsumentów, którzy stają się coraz bardziej hedonistyczni21. Są oni nastawieni na realizację własnych celów i pragnień, bez zwracania uwagi na dobro innych członków społeczeństwa. Konsumpcjonizm daleki jest od wyrzeczeń na rzecz innych członków społeczeństwa lub ogółu. Wyraźne jest przejście od społeczności do indywidualizmu, zarówno w zakresie wyborów konsumenckich, jak też ponoszonej za nie odpowiedzialności. Fenomenologiczne ujęcie wartości może być ważną alternatywą dla prezentowanych obecnie w marketingu koncepcji wartości. Wartość dla klienta należałoby wówczas zdefiniować jako obiektywne dobro, które stanowi dla klienta podstawę harmonijnego funkcjonowania i rozwoju, jednocześnie nie ujmując dobra innym osobom. Kształtowanie wartości dla klienta z uwzględnieniem założeń aksjologii fenomenologicznej polega na dostarczaniu mu wartości przy uwzględnieniu dwóch podstawowych założeń: z Wartość tworzona dla klienta jest źródłem obiektywnego dobra, co oznacza, że wartości dające zadowolenie nie mogą być przedkładane nad wartości obiektywnie dobre dla jednostki. z Świadczenie wartości powinno uwzględniać nie tylko dobro klienta, ale także innych klientów oraz społeczności niebędących klientami przedsiębiorstwa. Przestrzeganie tych założeń nie oznacza bynajmniej, że klientowi nie dostarczamy wartości opartej na przyjemności. Należy jednak mieć na uwadze, że niejednokrotnie satysfakcja, która płynie z pobudek hedonistycznych, może być dla klienta źródłem przyszłych wewnętrznych konfliktów i braku satysfakcji. Na przykład dostarczanie klientowi smacznego, ale niezdrowego jedzenia może być 6 źródłem chwilowego zadowolenia, ale z perspektywy funkcjonowania konsumenta w długim okresie jest szkodliwe. Niejednokrotnie, to przedsiębiorstwo powinno zadecydować, co jest obiektywnie dobre dla klienta. W oferowaniu towarów oraz usług powinno kierować się odpowiedzialnością. Nie chodzi bynajmniej o ograniczanie wyborów konsumenckich, ale budowanie oferty w sposób zgodny z wartościami służącymi dobru konsumenta. Na wartość dla klienta należy patrzeć także przez pryzmat innych odbiorców wartości, a także wszelkich osób pośrednio związanych z całym procesem dostarczenia wartości dla klienta. Fenomenologiczne podstawy kształtowania wartości dla klienta a współczesne koncepcje marketingowe Idea tworzenia wartości dla klienta przy stosowaniu założeń aksjologii fenomenologicznej bardzo dobrze wpisuje się w założenia współczesnych koncepcji marketingowych, do których zalicza się marketing społeczny i marketing relacyjny. Marketing społeczny bazuje na koncepcji społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstwa (CSR — corporate social responsibility). Społeczne aspekty marketingu stały się w działalności przedsiębiorstw bardzo ważne, a nawet dominujące nad innymi, co doprowadziło do narodzin orientacji marketingu zrównoważonego (sustainable marketing) czy, w nieco węższym ujęciu, marketingu związanego z dobroczynnością22. Już sama charakterystyka koncepcji społecznej odpowiedzialności pozwala wskazać zbieżność celów przedsiębiorstwa stosującego marketing społeczny i budującego wartość zgodnie z regułą fenomenologiczną. Przedsiębiorstwo odpowiedzialne społecznie dąży do kształtowania poprawnych relacji z otoczeniem. W takim podmiocie zwraca się uwagę, aby zysk został wygenerowany przy jednoczesnej dbałości o społeczny dobrobyt i rozwój. Przedsiębiorstwo zorientowane społecznie prowadzi swoją działalność w sposób przejrzysty i zgodnie z zasadami etyki23. Społeczna odpowiedzialność obliguje do przestrzegania prawa i reguł współżycia społecznego, daje też inspirację do podejmowania działań na rzecz społeczności lokalnych, a niekiedy całego społeczeństwa. Współcześnie podnoszone są głosy, że społeczna wrażliwość jest jednym z głównych zadań marke22 A. Czubała, Rola marketingu w realizacji społecznej odpowiedzialności 21 Tamże, s. 37, 80; Z. Bauman, Szanse etyki w zglobalizowanym świecie, przedsiębiorstw, „Handel Wewnętrzny” 2012, t. 1, wrzesień–październik. 23 J. Adamczyk, Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw, PWE, Znak, Kraków 2007, s. 32–33. Warszawa 2009, s. 10. MARKETING I RYNEK 12/2013 MiR_1.qxd 2013-12-02 13:11 Page 7 Artykuły tingu24. Marketing społeczny jest sposobem budowania strategii marketingowej przedsiębiorstwa, uwzględniającym społeczne skutki podejmowania decyzji i działań25. Wartość dla klienta w przedsiębiorstwie zorientowanym społecznie nie może być zawężana do krótkotrwałej satysfakcji. Społeczna odpowiedzialność obliguje przedsiębiorstwo do tworzenia wartości obiektywnej, długotrwałej, służącej klientowi i nieszkodzącej innym podmiotom w otoczeniu. Przyjęcie takiej perspektywy stawia przed firmą niełatwe zadanie zdefiniowania potrzeb klienta oraz znalezienia najlepszych sposobów ich zaspokojenia, mając na uwadze zarówno jego, jak i społeczny zrównoważony rozwój. Fenomenologiczne ujęcie wartości dla klienta pozostaje w korelacji z koncepcją marketingu relacyjnego. Punktem stycznym jest horyzont czasowy działań. Wartość w marketingu relacyjnym osiągana jest w dłuższej perspektywie czasowej, wymaga trwałych, powtarzalnych i długoterminowych kontaktów przedsiębiorstwa i klienta26. W długim okresie klient powinien docenić starania przedsiębiorstwa zmierzające do wytworzenia dla niego obiektywnej wartości. Dlatego, co warto jeszcze raz podkreślić, tak ważne jest zdefiniowanie i odróżnienie źródeł krótkotrwałej i długotrwałej satysfakcji klienta, które niejednokrotnie mogą pozostawać w opozycji. Zważywszy jednak na korzyści płynące z lojalności klienta, warto decydować się na budowanie satysfakcji w dalszej perspektywie, nawet kosztem utraty części klientów. Obiektywna wartość powinna wzmacniać także inne składniki relacji przedsiębiorstwa z klientem, takie jak intensywność relacji, zaufanie lub zaangażowanie klienta27. 24 M. Krzyżanowska, Rola marketingu w przedsiębiorstwach i organizacjach niekomercyjnych. W: Marketing. Kluczowe pojęcia i praktyczne zastosowania, L. Garbarski (red.), PWE, Warszawa 2011, s. 28, 30–32. 25 A. Czubała, Formy i instrumenty marketingu społecznego. W: Kierunki rozwoju współczesnego marketingu, A. Czubała, R. Niestrój, J.W. Wiktor (red.), Fundacja UE, Kraków 2012, s. 41. 26 I.H. Gordon, Relacje z klientem. Marketing partnerski, PWE, Warszawa 2001, s. 28–29. 27 M. Mitręga, Marketing relacji. Teoria i praktyka, CeDeWu, Warszawa 2005, s. 75. s Marketing relacji, w odróżnieniu od marketingu transakcyjnego, w swojej istocie wykracza poza wewnętrze funkcje realizowane w przedsiębiorstwie na rzecz relacji zachodzących między firmą a otoczeniem28. W marketingu więzi uwzględnia się więc perspektywę społeczną w celu powiększania wartości dla klienta. Obie rozpatrywane koncepcje rozwijane we współczesnym marketingu — marketing społeczny oraz marketing relacyjny — pozwalają rzucić nowe światło na definiowanie wartości dla klienta. W analizie źródeł satysfakcji ważna staje się perspektywa czasowa oraz społeczne efekty związane z procesem konsumowania oferty. Fenomenologiczne spojrzenie na wartość dla klienta pozwala rozróżnić kategorię wartości obiektywnej i trwałej, cennej dla dobrych relacji z klientem i społeczeństwem. Podsumowanie Zaletą wartości dla klienta budowanej zgodnie z założeniami aksjologii fenomenologicznej jest jej trwałość i jakość. Dzięki dorobkowi fenomenologii przedsiębiorstwo, tworząc wartość dla klienta, może oprzeć się trendom charakterystycznym we współczesnej konsumpcji: częstej zmienności postaw i zachowań, odrębnym kryteriom oceny wartości, uleganiu modom, niestabilności, tendencji do braku lojalności. Ważne, że przedsiębiorstwo stosujące taką koncepcję kieruje się dobrem obiektywnym, a więc dba o to, aby nie szkodzić konsumentowi, nawet kosztem częściowej utraty klientów i ich chwilowego niezadowolenia. Odchodzenie klientów nastawionych na maksymalizowanie użyteczności w krótkim okresie powinno być rekompensowane nowymi klientami zorientowanymi na wartości obiektywne (nawet jeżeli jest ich mniejszość, to i tak mogą stanowić liczne grono odbiorców) oraz pozytywnym wizerunkiem przedsiębiorstwa, które powinno być postrzegane jako rzetelne, wiarygodne i zorientowane społecznie. 28 M. Kowalska-Musiał, Marketing relacyjny — zmiana paradygmatu czy nowa orientacja rynkowa, „Marketing i Rynek” 2006, nr 3. UMMARY Phenomenological basis for creation the value for customer The purpose of this paper is to present a synthesis of reflection on creation of customer value in modern marketing. The article focuses on the application of principles of phenomenology, especially phenomenological axiology in the process of defining and creating value for the customer. The paper presents the essence of phenomenology and axiology in phenomenological terms. It contains an attempt to use the phenomenological concept in the process of creation and expansion of customer value. Phenomenological basis for shaping the customer value are compiled with the modern marketing concepts, which are social and relational marketing. MARKETING I RYNEK 12/2013 7