METODA DOBREGO STARTU

Opracowała Ewa Jakubiak




Metoda Dobrego Startu (MDS) została opracowana przez prof. zw. dr hab.
Martę Bogdanowicz w czasie bezpośredniej pracy z dziećmi w
przedszkolach, szkole, poradni zdrowia psychicznego, ośrodkach dla dzieci
z niepełnosprawnością intelektualną i autyzmem.
Autorka rozpoczęła pracę nad MDS w latach 1967/8. Inspiracją stała się
ustna informacja prof. Hanny Jaklewicz o zajęciach z dziećmi, jakie widziała
w jednym z ośrodków neuropsychiatrii dziecięcej w Paryżu, prowadzonych
według francuskiej metody.
W 1985 roku został opublikowany pierwszy podręcznik.
W 1996 roku powstał pierwszy program zajęć dla
przedszkolnym i niepełnosprawnych intelektualnie.
dzieci w wieku


Metoda Dobrego Startu (MDS) Marty Bogdanowicz należy do
metod wspomagania rozwoju psychomotorycznego, edukacji
i terapii, angażujących uczenie się wielozmysłowe: wzrokowo –
słuchowo – dotykowo – kinestetyczno – ruchowe oraz funkcje
językowe i wykonawcze.
Jej celem jest kształtowanie mowy, przygotowanie dzieci do
nauki czytania i pisania, uczenie rysowania, poznawanie liter
i cyfr. Przygotowywana jest wersja MDS służąca uczeniu się
języka angielskiego.

Metoda aktywizuje rozwój funkcji uczestniczących w procesie czytania
i
pisania
oraz
współdziałanie
między
nimi,
czyli
integrację
percepcyjno – motoryczną. Prezentowane tu podejście metodyczne:
uczenia się polisensorycznego, w działaniu i w zabawie sprzyja
rozwojowi każdego dziecka.

Wielką korzyść odnoszą dzieci w wieku przedszkolnym o opóźnionym
rozwoju mowy, mający wadą słuchu, o niższej sprawności intelektualnej,
a zwłaszcza dzieci „ryzyka dysleksji” oraz uczniowie z dysleksją w
okresie nauczania wczesnoszkolnego, ale też takie, które rozwijają się
prawidłowo.

Program zajęć obejmuje:

ćwiczenia orientacyjno – porządkowe,

orientacji w schemacie ciała oraz przestrzeni,

ćwiczenia językowe,

ćwiczenia ruchowe,


ćw. ruchowo – słuchowe (rytmiczne),
ćw. ruchowo – słuchowo – wzrokowe, podczas tych
dzieci
śpiewając piosenkę lub recytując wierszyk/rymowankę rysują figury
geometryczne lub piszą litery i cyfry.
Opisy ćwiczeń stosowanych w Metodzie Dobrego Startu:
 I etap – ćwiczenia ruchowe – mają charakter uspakajający
i relaksacyjny. Wykonywane są w pozycji stojącej.



1. Duża motoryka – ruchy całego ciała.
Nauczyciel improwizuje zabawę przy piosence. W trakcie zabawy
związanej z tematyką piosenki dzieci wykonują ruchy całego ciała.
2. Mała motoryka – ruchy kończyn.
Dzieci mogą wykonywać ćwiczenia całych kończyn, dłoni, stóp lub
palców np.: strzepywanie z rąk wody, lot ptaków, naśladowanie gry
różnych instrumentów itp. Bawią się również w zabawy paluszkowe:
idzie rak nieborak, kosi kosi łapki, sroczka kaszkę warzyła, idzie
kominiarz po drabinie, itp. Tego rodzaju ćwiczenia przygotowują
dzieci do drugiego etapu ćwiczeń.


II etap – ćwiczenia ruchowo – słuchowe.
Są to ćwiczenia dłoni i palców wykonywane na woreczkach
wypełnionych sypkim materiałem np. piasek, sól, kasza, itp. Dzieci
siedzą obok nauczyciela i śpiewając piosenkę, wykonują na
wałeczkach ruchy: pięścią, dłonią, jednym, dwoma, kolejno
wszystkimi palcami, jedną ręką, potem obiema. Układ rąk może być
prosty – ręce równolegle obok siebie lub złożony – ręce
skrzyżowane.
Ruchy rąk przyjmują różne formy: uderzania, głaskania, naciskania
wałeczka. Dzieci mogą uderzać ręką w wałeczek naprzemiennie z
uderzaniem stołu, klaskaniem w ręce, itp.
Te zabawy i ćwiczenia dostarczają dziecku różnorodnych doznań
dotykowych oraz mają wszechstronne znaczenie dla kształtowania
funkcji percepcyjno – motorycznych. Usprawniają małą motorykę,
orientację w przestrzeni i w schemacie oraz percepcję słuchową.


III etap – ćwiczenia ruchowo – słuchowo – wzrokowe.
Stanowią one zasadniczą cześć MDS. Podstawą jej jest wzór
graficzny i dobrana do wzoru, znana dzieciom piosenka. Ćwiczenia
te polegają na odtwarzaniu ruchem wzoru graficznych w rytmie
śpiewanej piosenki. Wzór wprowadza się według poniższych etapów
(pokrywającymi się z etapami wprowadzania litery).
Etapy wprowadzania wzoru graficznego w Metodzie Dobrego Startu:
- demonstracja wzoru,
- omówienie i wyszczególnienie elementów wzoru,
- wodzenie palcem po wzorze,
- odtwarzanie wzoru w powietrzu,
- odtwarzanie wzoru w powietrzu z pamięci,
- odtwarzanie wzoru przez wodzenie palcem po powierzchni stołu,
- odtwarzanie wzoru na tackach z piaskiem,
- odtwarzanie wzoru na dużym arkuszu papieru kredą i węglem,
- odtwarzanie wzoru pędzlem na kartce z bloku rysunkowego,
- odtwarzanie wzoru pisakiem w poszerzonej liniaturze,
- odtwarzanie wzoru ołówkiem lub długopisem w liniaturze zeszytowej.
Omówiona metoda na przykładach:


https://www.youtube.com/watch?v=jxKoU55OMQ
https://www.youtube.com/watch?v=rizFFU7T
RLg

Dziękuję za uwagę.