Printable PDF Version - Christian Assemblies International

CHRISTIAN ASSEMBLIES INTERNATIONAL
P.O. BOX 888
COFFS HARBOUR N.S.W. 2450
AUSTRALIA
Kategoria B Sheet 0120/0309
Budując Boży Dom
HEB 12:22-24
Przybyliśmy na Górę Syjon, widzieliśmy miasto święte Jeruzalem.
Usłyszeliśmy o tym ze Słowa Bożego, przeczytaliśmy – a więc widzimy i w
to wierzymy (PS 48:9). Przyszliśmy do Boga, który jest Sędzią
wszystkiego, do niezmierzonej liczby aniołów, do Jezusa Wstawiciela,
weszliśmy przez bramę wykonaną z pereł, na ulice ze złota, w świetle
kamieni jaspisu, czystego jak kryształ. Widzieliśmy mury, pałac, rzekę wody
żywota, drzewo życia, tron Boga oraz tron Baranka. Ale DLACZEGO
jesteśmy w Jeruzalemie? Co my tutaj robimy? Czy rozpoznajemy nasze
powołanie?
1 PIOTR 2:9
Mamy wygłaszać uwielbienie Boże, za wielkie dzieła Jego. Bóg tego
oczekuje na Syjonie: PS 65:1. Stoimy w Jego obecności, w Jego
przedsionkach, z pieśnią chwały i z dziękczynieniem w sercu: PS 100:4.
PS 122:1-2,9
Powinniśmy (oczywiście) być szczęśliwi mogąc być w Jeruzalemie,
śpiewając i wychwalając Boga – to, że Bóg tutaj mieszka, czyni Jeruzalem
miejscem szczególnym, to jest Boże mieszkanie: PS 132:13-16.
PS 84:1-4, 7, 10
Tutaj więc jesteśmy w obecności Boga, mieszkając w Jego przedsionkach,
zawsze Go wielbiąc.
Lecz to nie wszystko, następne pisma pokażą nam więcej:
1 KOR 3:16
Powinniśmy wiedzieć i pamiętać, że JESTEŚMY ŚWIĄTYNIĄ BOGA, bo
JEGO DUCH MIESZKA W NAS. Rozdział 6:19 oraz 2 KOR 6:16 też o tym
mówią. Pocieszyciel przybył do nas, a Jezus i Ojciec przebywają wśród nas
(JAN 14;17&23). Przybytek Boga jest między ludźmi (OBJ 21:3). Królestwo
Boże jest pośród nas (ŁK 17:21). Powinniśmy oddać nasze ciała i całych
siebie woli Ojca, pozwolić na to, by On mieszkał w nas i w nas pracował, by
Jego rządy i pokój wzrastały w Jego królestwie bez końca, aby porządek
oparty był na sprawiedliwym sądzie od początku do końca (IZAJ 9:7).
Jesteśmy przecież w Jeruzalemie, mieście świętym, wszystko dookoła jak najbardziej święte
(EZECH 43:12). Lecz nie myślmy tylko o sobie, przybyliśmy do głównej wspólnoty i kościoła
pierworodnego, jest wielu członków, ale jedno ciało – „Jeruzalem! Zbudowane jak miasto, całe w
jedno zespolone ” (PS 122:3). Staliśmy się ludem Bożym (1 PIOTR 2:10), nie przez uczynki lub
krew wołów czy kozłów, lecz przez drogocenną krew Chrystusa (1 PIOTR 1:19) – On mówi
„UMIŁUJCIE CZYSTYM SERCEM JEDNI DRUGICH” (1 PIOTR 1:22).
HEB 10:22-25
sb0120au
Gdy śmiało przybywamy przed tron nie zapominajmy, że stoimi tutaj jako
jedno ciało wspólnoty i kościoła pierworodnego a nie jako wiele jednostek –
dlatego też zachęcajmy się nawzajem do wspólnej pracy.
Strona 1
Kategoria B
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
1 PIOTR 2:4-5
Gdy w miłości uważali będziemy jedni na drugich, stanie się pewna rzecz –
Duch Święty złączy nas razem w duchowy dom, żywy kamień wbudowany i
wpasowany w Jezusa.
EF 2:19-22
Jesteśmy zbudowani razem tak jak świątynia w Panu, miejsce
zamieszkania Boga przez Ducha Świętego. Tą świątynią już nie są nasze
indywidualne ciała lecz całe ciało Chrystusa. DLATEGO jesteśmy na
Syjonie – aby stać się częścią domu Bożego, wbudowanego w miejsce, w
którym fundamentem i kamieniem węgielnym jest Jezus.Mamy być częścią
Jezusa.
OBJ 3:12
„Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już z niej nie wyjdzie, I
wypiszę na nim imię Boga mojego , I nazwę miasta Boga mojego, nowego
Jeruzalem…” Ta budowla jest trwała. My mamy być w nią wszczepieni i już
nigdy z niej nie wyjść!
1 KOR 1:10
Mamy oddać się sobie nawzajem w miłości, doskonale razem połączeni
jedną myślą i takim samym sądem. To jest inne znaczenie słowa
„doskonały”, które znamy z 2 KOR 13:9,11; HEB 13:21; 1 PIOTR 5:10,
które oznacza „utwierdzeni w jednym miejscu”.
EF 4:11-16
Jezus ustanowił różne rodzaje służby w kościele. Gdy się zbieramy razem,
wszystko działa dla dobra nas wszystkich, dla udoskonalenia lub
ustanowienia świętych, budowania kościoła, byśmy doszli do doskonałego
(tutaj „komplentego”) człowieka, abyśmy kroczyli razem tak jak jedno ciało,
tak jak Jezus kroczył. To można osiągnąć gdy wszyscy członkowie
odgrywają swoją role w ciele, pozwalając Duchowi pracować efektywnie
we wszystkim co buduje kościół. Końcowy rezultat jest taki, że wrastamy
razem w Tego, który jest głową wszystkiego, a ciało buduje się do pełności
w Chrystusie.
IZAJ 28:16-22
Podstawą z kamienia jest sam Jezus Chrystus. My, którzy jesteśmy żywymi
kamieniami mamy być wszczepieni w Niego. Każdy z nas powinien złożyć
swoje życie i stać się integralną częścią Jego ciała, żyjąc tylko Jego
życiem. Wszyscy inni władcy, przymierze ze śmiercią, hipokryzja i
kłamstwa wyjdą na wierzch i będą hańbą. PAN ma dziwną i wspaniałą
pracę do wykonania, ale może użyć tylko tych, którzy oddadzą mu się w
całości. Upewnijmy się, że nie jesteśmy związani ze światem, abyśmy nie
byli sądzeni ze światem.
PS 118:22-24
Jesus, odrzucony przez świat, staje się w naszych oczach cenny i
zaszczytny, więc radujemy się – lecz zawsze będą też i tacy, którzy będą
nieposłuszni i upadną: 1 PIOTR 2:6-10 – upewnij się, że ty rozpoznajesz
powołanie do tego wspaniałego światła Bożego, do Jeruzalemu.
PS 84:1-2
Co jest najważniejsze? Czy nie to, by być w Jeruzalemie, w Bożym domu?
PS 27:4.
PS 122:6-9
Kładziemy swoje życie za braci naszych, i dla nich wbudowujemy siebie w
świątynię, mając na uwadze ich dobro.
Mamy pracę do wykonania, dom dla Bożej chwały. Wiele możemy się nauczyć studjując
przygotowania do zbudowania pierwszej świątyni Bożej (w 1MOJŻ rozdziały 35-40) albo budowę
i dedykację pierwszej świątyni przez Salomona (w 1 KRÓL rozdział 5 i 6; 2 KRON rozdział 2) ale
skoncentrujmy się na tą chwilę na nowej świątyni, która była zbudowana przez Zerubabela. Jest to
zapisane w pierwszych sześciu rozdziałach EZDRASZA.
EZDR 1:1-8
sb0120pl
Świątynia zbudowana przez Salomona zniszczona została razem z resztą
miasta, a ludzi zabrano do niewoli babilońskiej. Siedemdziesiąt lat później
król Cyrus doszedł do władzy i PAN pozwolił aby przez niego na nowo
rozpoczęła się praca nad budową świątyni. Wydany został dekret, który
Strona 2
Kategoria B
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
mówił, że każdy, kto chce uczestniczyć w odbudowie domu Bożego
powinien wrócić do Jeruzalemu, a ci którzy nie chcą tam pójść mogą
pomóc w inny sposób, przekazując dary i dobra na potrzeby świątyni.
Książę Zerubabel (lub Szeszbassar), syn Szealtiela, wnuk jednego z
ostatnich królów Judy odpowiedzialny był z tę pracę.
EZDR 2:64, 68-70
Wszyscy, w zależności od swoich możliwości, wzięli udział w tej pracy.
EZDR 3:8-13
Z różnych powodów podstawy świątyni położono dopiero w drugim roku.
Zbudowano ołtarz i świętowano jedynie Święto Szałasów (3:1-7). Cóż za
czas to był gdy już nadszedł! Głos radości słychać było z daleka wśród tych,
którzy mieszkali dookoła.
EZDR 4:1-5
Jednakże wielu różnych ludzi stało się wrogami tej pracy. Pochodzenie tych
osób ma zasadnicze znaczenie dla tej sprawy: byli to bowiem
bałwochwalcy, którzy wprowadzeni zostali do ziemi Izraela przez króla
Assyrii, i wprowadzili też swoją modę na chwałę. Nie umieli wielbić PANA
tak jak On tego chciał (2 KRÓL 17:24-41). Ich potomkami byli Samarytanie,
którymi Żydzi gardzili nawet w czasach Jezusa. W każdym razie, ci ludzie
chcieli się też przyłączyć do pracy nad świątynią, jednakże zostali
odrzuceni, (co było właściwe, ponieważ nie powinno się iść na kompromis
z ludżmi niezbawionymi, którzy chcą wpływać na posługę kościoła
Bożego). Ci ludzie w odwecie zwrócili się przeciwko Izraelitom próbując
paraliżować ich zamiary. Działo się tak aż do panowania Dariusza, prawie
piętnaście lat później. W zasadzie praca została na jakiś czas przerwana
przez kogoś kto nie wiedział o planach Cyrusa: zobacz wersy 6-24.
Wygląda na to, że Zerubabel popełnił błąd pozwalając na przestoje w
budowie a następnie na jej ewentualne zaniechanie. Później stało się jasne,
że jeżeli ludzie Izraela z całym sercem poświęciliby się budowie i zaufali
PANU, On pogmatwał by plany wrogom.
EZDR 5:1-2
W drugim roku panowania Dariusza, króla Persji (jakieś piętnaście czy
szesnaście lat po tym jak pierwotnie przybyli do Jeruzalemu) PAN się
włączył i przez proroków rozpoczął pracę od nowa. Możemy przeczytać o
tym w księgach proroków Aggeusza i Zachariasza:
AGG 1:1-15
To proroctwo dane było pierwszego dnia szóstego miesiąca tego roku, w
dniu, w którym Zerubabel i arcykapłan wytrąceni zostali ze swojego
samozadowolenia. PANU nie podobało się ich zachowanie: żyli sobie
wygodnie, mieli własne domy dobrej jakości, podczas gdy dom Boży był
cały czas ruiną. Wszyscy ludzie poczynając od gubernatora w dół
najwyraźniej zapomnieli o swoim powołaniu: każdy żył tylko dla siebie, lecz
PAN zgodnie z ich zachowaniem ich nagradzał zsyłając nieurodzaj
niedobór i suszę. My powinniśmy tak jak oni „”spojrzeć na siebie” i
odpowiedzieć sobie na pytania: „dlaczego żyjemy?”, „co sprawia nam
największą radość, służenie Bogu i budowanie Jego świątyni czy życie dla
siebie?”, „Czy jesteśmy radością PANA, czy może próbuje nam coś
powiedzieć?” Zerubbabel i Jozue byli posłuszni PANU i się Go bali więc
powrócili do budowy świątyni a PAN natychmiast odpowiedział na to dając
im komfort i przypominając im: „Ja jestem z wami! mówi Pan Zastępów.”
ZACH 1:1-6
W ósmym miesiącu Zachariasz prorokując przypomniał całemu ludowi o
tych wszystkich rzeczach, które PAN uczynił dla ich ojców i praojców,
którzy wzięci zostali do niewoli babilońskiej. Boże słowo, niezależnie od
nich jest niezmienne i każdy kto wróci do Niego będzie miał Jego
błogosławieństwo. „Jeśli z Nim wytrwamy, z Nim też królować będziemy.””
EZDR 5:1-6,14
Oczywiście wrogowie nie siedzieli z założonymi rękami podczas trwania
budowy. Gubernator prowincji przybył wraz ze swoimi oficerami aby
zbadać tą sprawę, poinformowano go dlaczego trwają prace nad budową
sb0120pl
Strona 3
Kategoria B
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
świątyni oraz, że prace zostały zautoryzowane przez samego Cyrusa.
Świadkowie zebrani przez gubernatora także to potwierdzili. Nie wiemy
dlaczego Zerubabel wcześniej tego nie wyjaśnił, nasuwa się myśl, że
szukał wymówki aby pozostawić tę pracę, żeby każdy mógł wrócić do
dbania o swoje własne interesy. W każdym razie PAN poruszył ducha
Zerubabela tak, że umocnił się on na Słowie Bożym, praca ruszyła, była
błogosławiona, i otrzymała odpowiednią pomoc tym razem od króla
Dariusza. Prorocy oczywiście kontynuowali posługę poprzez zachęcanie i
ofiarną pomoc.
AGG 2:1-9
W siódmym miesiącu Aggeusz zachęcał lud słowami pocieszenia. Ci,
którzy widzieli świątynie zbudowaną przez Salomona pamiętali okres
świetności podczas jego panowania. Ale PAN mówi, że to nie jest istotne.
Salomon miał swoje powołanie a PAN był z nim według przymierza. Lecz
teraz czas nadchodzi, gdy wszystkie narody zatrzęsą się a pragnienie
będzie jeszcze rosło. Od czasu do czasu możemy czuć się zniechęceni,
gdy widzimy i słyszymy o tych większych wspólnotach dookoła nas, lub
myśląc o wielkich ilościach ludzi, o których zbawieniu czytamy w Dziejach
Apostolskich. Czas nadchodzi (szybko) kiedy PAN znowu w ten sposób
będzie pracował, ale na razie ma swój cel w nas: mamy być silni i
umocnieni w pewności, że On powołał nas w szczególnej wspólnocie, w
której mamy swoją służbę. Tutaj mamy wspaniałą obietnicę, która mówi, że
nie ważne jak wszystko wygląda, PAN ma wszystko w swoich rękach i że
„Przyszła chwała tego domu będzie większa niż dawna – mówi Pan Zastępów.”
AGG 2:10-23
W dziewiątym miesiącu, w tym samym dniu miesiąca, w którym został
założony fundament tak wiele lat wcześniej, Aggeusz odezwał się
ponownie, z ostrzeżeniem i przypomnieniem. Po pierwsze, prawo jest
jasne, że jeśli coś świętego dotyka czegoś innego, to nie uświęca tego, a
jeśli coś nieczystego dotyka czegoś innego, to czyni to nieczystym. Po
czym Pan mówi, jacy byli ludzie pracujący w Swiątyni, nie pracowali oni z
własnego serca, ci ludzie byli przy pracy w Świątyni, ale nie ze swojego
serca. Fakt, że budowali oni dom Boży nie mógł ich uświęcić; a fakt, że ich
serca nie były przy pracy oznaczał, że nie było to akceptowane przez Boga.
Dlatego On się od nich odwracał przeklinając ich, czym powodował ich
nawrócenie. Ale teraz -mówi -, że skończyli już zabiegi o własne domy i
oddali się dobrowolnie i całkowicie dla pracy bożej, że wszyscy wrogowie
Boga zostali zwyciężeni i zniszczeni. Sam Zorobabel, sługa Boży, zostanie
wzorem na sygnecie służącym do stemplowania. Innymi słowy, Zorobabel
jest na zawsze wzorem człowieka wybranego przez Boga, któremu Bóg
pomagał walczyć ze wszystkimi wrogami dzięki temu, że oddał serce dla
pracy, dla której został powołany.
ZACH 1:7 do 6:15
Wreszcie, w jedenastym miesiącu, Zachariasz miał długą serię wizji od
Pana. Po pierwsze (1: 7-11) konie Pańskie, które chodzą tam i z powrotem
po ziemi, obserwując wszystko; następnie (1: 12-21) obietnice dla
Jerozolimy, że czasy kłopotów się skończyły, że Pan powrócił do
Jerozolimy z łaską i błogosławieństwem, że przeciwnicy będą pokonani i
usunięci, że miasto zostanie odbudowane i prosperujące (2: 1-13). Obaj
przywódcy są następnie wyróżnieni: najpierw Jozue, arcykapłan, który stoi
przed Bogiem (3: 1-10), a następnie Zorobabel - książę (4: 1-14).
Przesłanie do Zorobabela jest szczególnie jasne: jeśli praca postępuje, to
nie dzięki sile człowieka, lecz jedynie przez Ducha Bożego. Wtedy Boża
lampa płonie jasno, a On zasila ją oliwą poprzez złote rury: pełnym
sb0120pl
Strona 4
Kategoria B
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
strumieniem. Rozdziały 5 i 6 mówią przede wszystkim o sądzie nad
całym światem, ale Jozue otrzymał więcej obietnic 6: 9-15.
EZDR 6:14-22
Umocnieni takimi wspaniałymi obietnicami mężczyźni pracowali z
ochoczym sercem, w ciągu pięciu lat dom został ukończony z radością.
Więc obietnice działają: jeśli odamy Mu się całkowicie wtedy może
wbudować nas w swą świątynię i wzmocnić pracę, bez względu na to,
czego wrogowie będą próbować. Na pewno zbiorą się przeciwko Niemu i
próbować wszystkieg rzeczy, ale na końcu będą ośmieszeni i wzgardzeni.
(Ps 2: 1-5). Na przykład patrz Dz.ap 4, 1-31 i 5: 17-42.
2 PIOTRA 3:7-14
Cały świat stoi przed ognistym i budzącym lęk sądem, który z pewnością
się zbliża: więc stale musimy sprawdzać się, zadając sobie pytanie:
"Jakimi osobami powinniyśmy więc być?" Bóg mówi: "Bądźcie świętymi; bo Ja
jestem święty. "(1 Piotra 1:16). Świątynia Boga jest święta, a wy nią
jesteście
.
EZECH 9:1-11
Żyjemy na górze Syjon, jako część świątyni Boga. Więc musimy
zrozumieć, jak surowe są standardy, że nie może być żadnych
kompromisów. Tutaj były obrzydliwości w kościele, w samej świątyni (patrz
rozdział 8), więc Bóg nie miał wyboru i zniszczył wszystkich. Wszystkich
prócz tych, którzy troszczyli się i krzyczeli i płakali nad złym stanem tego
tak zwanego Bożego ludu. Cała reszta została zabita, poczynając od
najstarszych w samej świątyni. Wyrok zaczyna się tutaj. IZAJ 52:11.
MARKA 11:15-18
Świątynia musi być czysta, i wszyscy, którzy w niej służą: ale tutaj ludzie
używali jej dla własnych interesów, jak niektórzy dziś w kościele wciąż żyją
dla siebei samych. Oni przekształcili ją w jaskinię zbójców służąc własnym
brzuchom
FILIP 2:21 & RZYM 16:17-18 To trwa nadal , nawet w kościele świątyni Boga żywego!
FILIP 3:17-21
Służą jedynie sobie, myśląc tylko o rzeczach ziemskich. Musimy raczej
patrzeć na siebie w Jerozolimie, skupiając nasze uczucia na rzeczach
wyższych.
1 KOR 3:9-17
Jesteśmy budowlą Boga, zbudowaną przez Niego przez różne posługi.
Każdy z nas zajmuje miejsce w tej pracy, opierając się na tym, co było
wcześniej: ale UWAŻAJCIE! Fundamen został położonych na zawsze i nie
może zostać zmieniony: wszystko, co nie jest w jednej linii z Jezusem, ze
Słowem Bożym, musi zostać zniszczone. Świątynia jest święta i musi być
utrzymywana w świętości.
.
JER 7:1-30
sb0120pl
Ludzie, którzy mieszkali w Jerozolimie w tym czasie żyli tylko dla siebie,
kradnąc, mordując i czcząc swoich idoli, ale chodzili przed Panem w Jego
świątyni. Mówili sobie, że Pan nie pozwoliłby żeby Jego miasto i świątynia
zostały zniszczone, a więc myśleli, że są bezpieczni, podobnie jak niektórzy
zbawieni myślą teraz, ponieważ otrzymali Ducha Świętego, mogą robić co
chcą i nadal pozostać w zbawieniu. Ale Pan powiedział inaczej: On
zniszczył Szilo, gdzie znajdowało się tabernakulum za ich niegodziwość i
był gotów zrobić to samo z Jerozolimą. Każdy z nich był skorumpowany,
służąc cudzym bogom. Oni nie prowokowali Boga do gniewu, ale
prowokowali się do większej obrzydliwości i przynoszenia jeszcze
większego wstydu. PAN nigdy nie wymaga niczego poza posłuszeństwem
prosto z serca: ci ludzie nie otrzymaliby wskazówek i instrukcji dlatego
zostali odrzuceni.
Strona 5
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
Kategoria B
AMOS 7:1-8
Amos wcześniej zobaczył tę wizję: Pan utrzymuje swój lud w pionie, stawia
z nich mury, upewnia się, że każdy jest we właściwym miejscu. Ci, którzy
sprzeciwiają się Jego woli i nie chcą być zbudowani tak, jak On chce
zostaną usunięci i zniszczeni. 9: 9-10.
MAT 21:33-46
Jeśli naród, kościół czy też ludzie nie dostosują się do powołania, wtedy
królestwo zostanie im odebrane i przekazane innym, którzy przyniosą
owoce.
1 KOR 12:21-31
Musimy pozwolić Bogu ustawić nas tak jak chce, i oddać życie za braci
niezależnie od tego do jakiej posługi Pan nas wzywa. Wszelkie inne prace
są daremne.
1 JAN 3:16
Musimy oddawać swe życie za braci.
PS 127:1-2
Jeśli my sami staramy ustawić się do wykonywania jakichkolwiek prac
tracimy czas. Tylko Bóg może nas ustawić razem i zrobić to dobrze.
EZECH 37:1-14
To wszystko na jego temat: MUSIMY zobaczyć, że jesteśmy niczym, tylko
szkieletami i ciałami poruszanymi przez samego Ducha. Z pewnością
wiemy, że On jest Bogiem kiedy pozwolimy Mu działać potężnie w naszych
ciałach. Zobacz także 36: 25-28 i 37: 24-28.
JAN 6:63
Tylko Duch może wprawić pracę w ruch.
RZYM 12:1-2
Więc musimy się oddać, całkowicie święci dla Boga, dla czynienia Jego
woli w nas: nic dla nas nie zostaje, reszta musi być zabita przed Nim.
Wszystko oddane Jemu dla Jego chwały i dla zbudowania braci.
PS 137:5-6
Bóg musi być na pierwszym miejscu we wszystkim: Jeruzalem ponad
wszystko
IZAJ 56:1-8
Upewnijmy się, że trwamy w świętości, utrzymując sąd polegając na nim,
że możemy wziąć dużą część Jego pracy, dom modlitwy dla wszystkich
ludzi. Jest jeszcze wielu, którzy muszą zostać przyprowadzeni. I to jest
właściwie główny cel ustanowienia kościoła doskonałego, służącego innym
osiągnięciu życia wiecznego poprzez nauczanie, modlitwę i przez
społeczność
IZAJ 2:1-5
Ten dom będzie dawał radość całej ziemi, doskonałość piękna. Wiele
narodów wpłynie do niego by się uczyć. Wszystko to wymaga od nas
chodzenia w światłości Pana i oddawania swojego życia, tak jak Jezus
Szczególnie dotyczy to osob udających się na inne kontynenty do pracy dla PANA:
Jak widzieliśmy w Ezdrasza 1: 4 i 6, nie jest możliwe dla wszystkich, aby wykonać każdą pracę w
kościele: w tym momencie niektórzy są powołani, aby wyjechać za granicę, niektórzy żeby zostać
w domu i pomóc w pracy w Australii. Praca jest chwalebna: " Jak miłe są na górach nogi tego, który
zwiastuje radosną wieść, który ogłasza pokój, który zwiastuje dobro, który ogłasza zbawienie, który mówi
do Syjonu: Twój Bóg jest królem.(IZAJ 52: 7). I każdy ma swoją rolę do odegrania w niej, przez
modlitwę, poprzez zachęty i napomnienia, pomagając w różnych potrzebach. Istnieje wiele innych
przykładów:
2 MOJŻ 35:20-35
Dwóch mężczyzn zostało wezwanych do nadzorowania pracy, otrzymali
szczególną mądrość i spryt, które były potrzebne , ale cały naród przyłączył
się do nich ofiarując swoje dary i talenty, tak bardzo, że musieli zostać
powstrzymani przez Mojżesza. (36: 1-7).
1 KRON 12:38-40
Najlepsi wojownicy Izraela przybyli do Dawida żęby uczynić go królem, a
tylko najlepsi z nich byli na jego usługach w każdej potrzebnej sprawie. Ale
sb0120pl
Strona 6
„BUDUJĄC BOŻY DOM”
Kategoria B
cały Izrael był jednego serca razem z nim (werset 38), a ci będący najbliżej
pomagali w sposób jaki dał im Pan- przynosząc mięso, mąkę, owoce itp.
Tak więc każdy miał swoją rolę do odegrania we wspieraniu pracy Pana.
1 SAM 17:13-20
W dawnych czasach, kiedy Dawid był jeszcze zbyt młody, by walczyć, jego
służbą była opieka nad owcami swojego ojca. Później został wysłany na
wyprawę, aby pomóc swoim braciom, tak więc za wierną służbę Pan
powołał go do czegoś wyższego. Zabił on z Bożą pomocą Goliata.
2 KOR 8 & 9
Te rozdziały pokazują, jak wszystkie kościoły mogą pomagać sobie
nawzajem przez radosną i chętną służbę, pocieszanie i zachęcanie się do
miłości. Oczywiście ci, którzy zostawiają wszystko by głosić Słowo za
granicą będą potrzebować pomocy od czasu do czasu, kiedy zaspokoimy
ich potrzeby Bóg będzie uwielbiony.
DZ AP 2:44-45 & 4:34-37
Widzimy tu jak cały kościół żyje wspólnie i nikomu niczego nie
brakuje.
1 KRON 29:1-22
Jezus ustanowił przykład dla nas, umierając na krzyżu, David dał przykład
odając bogactwo na świątynię, by Salomon mógł ją zbudować. Wtedy
ludzie odpowiedzieli doskonałym sercem, z własnej woli, powodując wielką
radość dla wszystkich. Modlitwa Dawida jest wspaniała: jakiekolwiek mamy
umiejętności, jakąkolwiek posługę wykonujemy, są nam dane przez Ojca i
wykonywane również przez Ojca. Więc: jeśli ktoś głosi dobrze, to Bóg to
robi; jeśli ktoś rozdaje dużo ulotek, Bóg to sprawił; jeśli ktoś daje hojnie,
według jego możliwości to Bóg otrzymuje chwałę. Wszystko pochodzi od
Niego: Wszystko jest dla nas by to robić, musimy mu się oddac, oddać to
co należy do Niego. By być używanym zgodnie z jego wolą. (Patrz także
RZYM 11:33; 1 KOR 4: 6-7).
Compiled by Pentecost Revival Centre, Ballarat, Australia, approx. 1968-1972
******************************
CHRISTIAN ASSEMBLIES INTERNATIONAL, P.O. BOX 888, COFFS HARBOUR NSW 2450, AUSTRALIA
sb0120pl
Strona 7