ANALIZA PSYCHOLOGA_Mamo kocham cię
Transkrypt
ANALIZA PSYCHOLOGA_Mamo kocham cię
Mamo, kocham cię autorka: Joanna Giereło Bohaterem filmu jest 12 letni chłopiec o imieniu Raimonds. Mieszka z mamą, chodzi do szkoły muzycznej, gra na saksofonie. Raimonds często dostaje uwagi w szkole i zdarza się że jest odsyłany do pedagoga. Główny bohater wpada jednak w duże tarapaty, kiedy próbuje ukryć przed swoją mamą uwagę ze szkoły. Problemy poruszane w filmie i propozycje pytań do dzieci: - prawda – kłamstwo Chłopiec ukrywa przed mamą informację o problemach szkolnych, ale także nie przyznaje się do skradzionych pieniędzy mimo, że winą zostaje obarczony jego kolega. W filmie dorośli także nie mówią prawdy - mama chłopca nie przyznaje się z kolei, że idzie na spotkanie, zasłaniając się pracą. - Co stoi za tymi mniejszymi i większymi kłamstwami bohaterów? Mama Raimondsa mogła nie chcieć mówić chłopcu o wyjściu wieczornym z nowopoznanym mężczyzną, z obawy przed reakcją syna (złością, niepokojem), być może czuła się skrępowana, a może nie chciała mówić synowi o jeszcze świeżej relacji, dopóki nie będzie miała pewności, że to coś trwałego i wartościowego. Raimonds natomiast ukrywał przed mamą prawdę, z obawy przed konsekwencji za niegrzeczne zachowanie w szkole (prawdopodobnie obawiał się krzyku mamy, ograniczenia na komputer), ale też chciał chronić bliską mu osobę przed dostarczeniem kolejnej porcji zmartwień. A może są jeszcze inne powody dla których ludzie kłamią? Jak kłamstwa wpływają na relację z innymi ludźmi? Jakie emocje wywołuje kłamstwo u osoby oszukanej? Złość na osobę, która kłamie (zarówno ze strony mamy jak i przyjaciela Raimondsa, który został oskarżony o kradzież), czasowa a czasem stała utrata zaufania bliskich osób. - Czy kłamstwo jest skutecznym sposobem na rozwiązanie problemów? Kłamstwo wydaje się być atrakcyjną metodą rozwiązywania problemów ponieważ odracza nieprzyjemną konfrontację z rzeczywistością i konsekwencjami. Niestety, problemy narastają jak kula śnieżna - często są większe niż te, które się chciało ukryć. Co by było gdyby Raimonds powiedział mamie o uwadze od pedagoga od razu? Być może mama zaśmiałaby się, jak w końcowej scenie filmu i po prostu podpisała uwagę? Co by było gdyby mama dowiedziała się, że saksofon został ukradziony i znajduje się w lombardzie? Być może odkupiłaby saksofon, albo zgłosiła ten fakt na policję? - Popełnianie błędów i ponoszenie konsekwencji Każdy z nas ma prawo popełniać błędy, szczególnie jeśli jesteśmy jeszcze dziećmi. Warto dzieciom zwrócić uwagę, że nawet jeśli zrobi się coś niefajnego, można sytuację naprawić. W jaki sposób poradził sobie z tym główny bohater – Raimonds? Przyznał się przyjacielowi i jego matce do kradzieży pieniędzy, zdecydował się sprzedać swoją hulajnogę, aby odzyskać pieniądze które ukradł. Warto dzieciom zwrócić uwagę, ze dorośli też popełniają błędy i niewłaściwie się zachowują – wskazać scenę, kiedy mama uderzyła chłopca i omówić, co powinna była zrobić (przeprosić syna). Dla rodziców Dla dzieci film jest nie tylko przestrogą przed skutkami kłamstwa, ale także wywołuje refleksję wśród rodziców, konfrontując ich postawę wobec kłamstw zarówno tych swoich (mniejszych lub większych) jak i dziecięcych. Trudno bowiem oczekiwać od dziecka prawdomówności, jeśli nam samym trudno jest skonfrontować się z prawdą. Warto też przyjrzeć się, czy postawa dorosłego nie jest być może odrzucająca dziecko (milczenie, obrażenie się), karząca (krzyk, niewspółmierne do przewiny kary), radykalna, nie przyzwalająca na popełnianie błędów. To nieuchronnie będzie uruchamiało kłamstwa w relacji. Co rodzice mogą zrobić? Przede wszystkim warto pokazać, że potrafią zachować spokój kiedy dziecko przychodzi z trudną dla nas wiadomością. Podziękować i pochwalić za szczerość – bo to musiało dużo kosztować młodą osobę. Zastanowić się wspólnie jak można problem rozwiązać albo zrekompensować skutki jakiejś sytuacji (kogoś przeprosić , poprawić ocenę, "odpracować" jakąś finansową stratę pomocą w domowych czynnościach ). Taka postawa rodzica będzie ważnym sygnałem dla dziecka, że może pozwolić sobie na szczerość w relacjach z dorosłym i nabiera poczucia, że można popełniać błędy i nie naruszają one najważniejszej dla niego relacji z rodzicem.