ZWOLNIENIE Z OPODATKOWANIA NIERUCHOMOŚCI GMINNYCH
Transkrypt
ZWOLNIENIE Z OPODATKOWANIA NIERUCHOMOŚCI GMINNYCH
FINANSE SAMORZĄDU ZWOLNIENIE Z OPODATKOWANIA NIERUCHOMOŚCI GMINNYCH - WYBRANE PROBLEMY Z początkiem roku ustawodawca zwolnił z opodatkowania nieruchomości stanowiące własność gminy. Okazuje się, że zwolnienie, które miało wykluczyć płacenie przez gminy podatku" samym sobie" powoduje w praktyce dalsze wątpliwości. P rzepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, pozwalają (jak przyjmuje dominujący pogląd) do kręgu podatników zaliczać gminę jako właściciela określonego rodzaju nieruchomości. Zasadniczo w tym zakresie - oprócz wyłączenia z opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów zajętych przez organy gminy - ustawodawca dotychczas nie przewidywał żadnego wyjątku. Powyższa konstrukcja powoduje, że gmina jako osoba prawna, posiadając jakikolwiek, określony w ustawie tytuł prawny do władania przedmiotem opodatkowania, obowiązana była uiszczać podatek, który jednocześnie stanowił jej dochód. GMINA UISZCZA PODATEK SAMEJ SOBIE Obowiązek uiszczania przez gminę podatku "samej sobie", postrzegany jest w doktrynie podatkowej oraz środowiskach samorządowych jako zjawisko niekorzystne. Problem ten znajduje bowiem swoje bezpośrednie odzwierciedlenie w procedurach regulowanych ustawą o finansach publicznych - mianowicie negatywnie wpływa na wielkość subwencji ogólnej dla gminy (tylko niektóre gminy wykazywały z tego tytułu dochody). Sytuacja ta, w efekcie powszechnie zgłaszanych zastrzeżeń, doczekała się, pozytywnego - jakby się wydawało - rozwiązania dla samorządów. Ustawodawca znowelizował przepisy o podatkach i opłatach lokalnych, zwalniając z opodatkowania nieruchomości stanowiące własność gminy. W konsekwencji grunty, budynki lub ich części, których gmina jest właścicielem oraz które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej (w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej) i nie zostały oddane w posiadanie innym podmiotom, korzystają z ustawowego zwolnienia z podatku od nieruchomości. I~ W praktyce okazuje się jednak, że zakładany przez ustawodawcę cel wprowadzonego zwolnienia w określonych okolicznościach nie może być osiągnięty, Nowelizacja miała zaprzestać negatywnemu zjawisku płacenia przez gminy podatku samym sobie. Literalnie omawiane zwolnienie obejmuje natomiast wyłącznie nieruchomości stanowiące własność gminy, co oznacza, że poza jego zakresem pozostają nieruchomości stanowiące własność Skarbu Państwa, od których gmina opłaca sama sobie podatek jako użytkownik wieczysty. Konstrukcja zwolnienia nie jest także zdolna objąć tych sytuacji, w których, mimo przejścia posiadania nieruchomości na inny podmiot, podatnikiem wciąż pozostaje gmina jako właściciel nieruchomości. Dzieje się tak w przypadku, gdy gmina jako właściciel niewyodrębnionych lokali mieszkalnych wynajmuje je osobom fizycznym. Jest to wyjątek od ogólnej zasady, wedle której przeniesienie posiadania przedmiotu opodatkowania stanowiącego własność gminy skutkuje przejęciem obowiązku Ustawodawca znowelizował przepisy o podatkach i opłatach lokalnych, zwalniając z opodatkowania nieruchomości stanowiące własność gminy. W konsekwencji grunty, budynki lub ich części, których gmina jest właścicielem oraz które nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej i nie zostały oddane w posiadanie innym podmiotom, korzystają z ustawowego zwolnienia z podatku od nieruchomości. ......................................................................... PORADNIK PRAWNY DLA GMIN, POWIATÓW I WOJEWÓDLfW :~ 33 f\NANSE SAMORZĄDU podatkowego przez posiadacza nieruchomości (art. 3 ust. l pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). W konsekwencji zatem lokale stanowiące gminne zasoby mieszkaniowe, o ile nie stanowią odrębnych nieruchomości oraz zostały przekazane (oddane w najem) osobom fizycznym, nie korzystają z wprowadzonej przez ustawodawcę preferencji podatkowej (ponieważ są w posiadaniu innych niż gmina podmiotów). Co więcej, podlegają one opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, do którego uiszczenia obowiązana jest gmina, gdyż w opisanej sytuacji obowiązek podatkowy nie przechodzi na najemcę. Wydaje się, że poruszany problem potencjalnie mógłby podlegać rozwiązaniu przy pomocy wykładni celowościowej. Pozwalałaby ona sięgnąć do oczywistych zamierzeń ustawodawcy i w konsekwencji zwolnić z opodatkowania również te lokale mieszkalne, które stanowią własność gminy i zostały przekazane w posiadanie osobom fizycznym. Pamiętać jednak należy, że omawiany przepis (wprowadzając . zwolnienie z opodatkowania) formułuje wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, wobec to których w doktrynie oraz orzecznictwie dotychczas postulowano zakaz interpretacji rozszerzającej. Powyższa analiza pozwala twierdzić, że wprowadzone zwolnienie nie do końca rozwiązuje problem obowiązku płacenia podatku przez gminy samym sobie. Omawiana regulacja ma w dużej mierze ograniczony charakter, przez co jedynie częściowo spełnia swą zakładaną funkcję. Z pewnością byłoby inaczej, gdyby Ministerstwo Finansów wsłuchało się w głos środowiska samorządowego i posłużyło się analogiczną jak w podatku rolnym generalną konstrukcją wyłączenia gmin z obowiązku podatkowego. Paweł Grzybowski prawnik w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu STUDNIA A PODATEK OD NIERUCHOMOŚCI Kwalifikacja studni jako obiektu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości budzi w praktyce wiele wątpliwości. Konstrukcja przepisów o podatkach i opłatach lokalnych sprawia, że obiekt tego rodzaju zaliczany może być w zależności od rodzaju oraz technologii wykonania do różnych kategorii opodatkowania. U stawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, wśród przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości wymienia m.in. budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (por. art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Zgodnie z regulacją art. la ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, budowlę w podatku od nieruchomości stanowi obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także 34 SERWIS ADMINISTRACYJNO-SAMORZĄDOWY LUTY 2016 urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Przepisy ustawy formułując definicję w zakresie pojęcia budowli, nakazują posługiwać się regulacjami prawa budowlanego (ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane). Jest to równoznaczne z koniecznością analizy stosownych przepisów m.in. w zakresie formułowanego na gruncie prawa budowlanego pojęcia obiektu budowlanego, budowli oraz urządzenia bu-