Wykorzystanie kamery wewnątrzustnej w ortodoncji Usage of

Wykorzystanie kamery wewnątrzustnej w ortodoncji Usage of

2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
Usage of intraoral camera
in orthodontics
Wykorzystanie kamery
wewnątrzustnej w ortodoncji
Anna Jedlińska* ABDEF
Authors' Contribution
A - Study Design
B - Data Collection
C - Statistical Analysis
D - Data Interpretation
E - Manuscript Preparation
F - Literature Search
Wkład autorów
A - Plan badań
B - Zbieranie danych
C - Analiza statystyczna
D - Interpretacja danych
E - Redagowanie pracy
F - Wyszukiwanie piśmiennictwa
Prywatna Praktyka Stomatologiczna
The Private Dental Practice
Streszczenie
Abstract
CEL: przedstawienie możliwości wykorzystania wysokiej jakości kamery wewnątrzustnej wyposażonej w funkcję
zewnątrzustną do wykonywania fotografii zewnątrz i wewnątrzustnych w codziennej praktyce ortodontycznej.
W pracy opisano zastosowanie kamery wewnątrzustnej
współpracującej poprzez złącze cyfrowe z komputerem, kolorową drukarką oraz monitorami LCD zainstalowanymi
w gabinecie. Do obróbki obrazu cyfrowego zastosowano
program Win-Vix Pro.
MATERIAŁ: badaniem objęto 127 pacjentów z wadą
zgryzu w wieku od 6 do 38 lat, którym wykonano fotografie
głowy frontalne i profilowe, a także wewnątrzustne. Pacjentom, którzy rozpoczęli leczenie, wykonywano fotografie wewnątrzustne, rzadziej zewnątrzustne, podczas
kolejnych wizyt kontrolnych, w celu rejestracji wyników
kolejnych etapów.
METODA: zdjęcia zewnątrzustne wykonywano pacjentom w wydzielonej części gabinetu, zaś zdjęcia wewnątrzustne na fotelu stomatologicznym. Zwracano szczególną
uwagę na zachowanie odpowiedniej odległości głowicy
AIM: to present the possibilities of using a high-quality
intraoral camera with an extraoral function to take intraand extraoral photographs in everyday orthodontic practice. Intraoral camera working with a computer via a digital connection, with a colour printer and LCD screens was
installed in office. To process the digital image the software
Win Vix Pro was used.
MATERIAL: 127 patients aged from 6 to 38 years,
who reported for a diagnostic visit, were included to the
study. In patients who commenced the treatment, photographs were taken in order to register treatment stages.
METHOD: while taking extraoral photographs, special attention was paid to keep a proper distance between
the camera head and the patient’s head, in order to avoid
the effect of wide lens, the so called "fish eye effect". Most
intraoral photographs were taken without the use of mirrors.
RESULTS: the patients included in the research, regardless of the age, were keen to see directly the images on
the computer screen, during follow-up visits.
__________
* lek. stom. specjalista ortodonta; Dentist, Specialist in Ortodontics
Adres, Address:
„Adent” - Ortodoncja i Stomatologia
ul. 4-go Marca 23 G, 75-710 Koszalin
tel./fax 0-94-34-65-874
e-mail:[email protected]
39
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
kamery od twarzy pacjenta, aby zminimalizować wpływ
efektu optycznego szerokiego kąta obiektywu, zwanego
efektem rybiego oka. Większość zdjęć wewnątrzustnych
wykonano bez stosowania luster.
WYNIKI: pacjenci bez względu na wiek wykazywali
zainteresowanie obejrzeniem zdjęć bezpośrednio na monitorze komputera, zarówno podczas wizyty diagnostycznej, jak i wizyt kontrolnych.
WNIOSKI: zdjęcia są przydatne w planowaniu leczenia, a także stanowią obowiązkową dokumentację ortodontyczną. Technika wykonywania jest nieskomplikowana, a
jakość obrazów cyfrowych zadowalająca. Zdjęcia, które pacjent może podczas wizyty bezpośrednio obejrzeć na ekranie monitora ułatwiają i wzbogacają komunikację werbalną
z pacjentem oraz motywują go do podjęcia leczenia. (Fo-
CONCLUSIONS: photographs taken are useful in
treatment planning, and also constitute of the basic elements of obligatory documentation. The technique of taking the photographs is not complicated. The quality of
digital images is satisfactory. Photographs which can be
viewed by the patient during the visit directly on the computer screen facilitate and enhance verbal communication
with the patient and motivate him/her to undertake treatment. (Orthod. Forum 2006; 2:39-45)
KEY WORDS:
communication with the patient
digitally registered image
intraoral camera
treatment records
rum Ortod. 2006; 2:39-45)
Introduction
SŁOWA KLUCZOWE:
dokumentacja leczenia
kamera wewnątrzustna
komunikacja z pacjentem
obraz rejestrowany cyfrowo
Wstęp
Kamera wewnątrzustna jest instrumentem stomatologicznym przeznaczonym do wykonywania zdjęć wewnątrz
i na zewnątrz jamy ustnej za pomocą mobilnej rękojeści z
zainstalowanym na jej końcu układem optycznym. Połączona złączem cyfrowym z komputerem pozwala uzyskać
rejestrowany cyfrowo ciągły obraz „na żywo”, który może
być zatrzymany za pomocą funkcji stop-klatki w celu jego
oceny,a następnie zapisany na twardym dysku komputera.
Najwyższej klasy kamery wewnątrzustne stanowią integralną część wyposażenia gabinetu stomatologicznego (Ryc. 1.).
Uważane są za swego rodzaju nowe narzędzie zwiększające możliwości diagnostyczne lekarza, ułatwiające porozumiewanie się z pacjentem, objaśniające cele i możliwości
leczenia, a także dokumentujące sytuację przed leczeniem
i po jego zakończeniu (1,2). Kamery wewnątrzustne zaopatrzone w funkcję zewnątrzustną znajdują zastosowanie
w codziennej praktyce ortodontycznej.
Celem pracy było przedstawienie możliwości wykorzystania wysokiej jakości kamery wewnątrzustnej do wykonywania fotografii zewnątrz i wewnątrzustnych w
ortodoncji, a także opisanie techniki ich wykonywania.
Materiały i metody
Badaniem objęto127 pacjentów z wadą zgryzu, którzy
zgłosili się w ciągu 6-ciu miesięcy na wizytę diagnostyczną.
Wiek pacjentów zawierał się w granicach od 6 do 38 lat.
Podczas wizyty diagnostycznej wykonywano obok badania
klinicznego, wycisków i radiogramów, fotografie głowy
pacjentów frontalne i profilowe, fotografie zwartych łuków
zębowych widzianych na wprost oraz kolejno od strony
prawej i lewej, a także fotografie dolnego i górnego łuku
zębowego od strony powierzchni zgryzowych.
An intraoral camera is a dental tool which takes pictures inside and outside of the oral cavity with the aid of a
mobile handle with an optical system installed at its end. It
is connected to the computer via a digital connection and it
allows one to register digitally continuous "live" image,
which can be stopped with the use of the freeze frame function for the assessment purposes, and later stored on a computer hard disk. The highest class intraoral cameras
constitute an integral part of the dental office equipment
(Fig. 1). They are considered to be a new tool which extends the doctor’s diagnostic possibilities, facilitate communication with the patient, explain the goals and
possibilities of treatment, as well as document the situation prior the treatment and after its completion (1,2). Intraoral cameras with the extraoral function are applied in
everyday orthodontic practice.
The aim of this paper was to present the possibility of
using a high-quality intraoral camera to take extra- and
intraoral photographs in orthodontics, as well as to describe
the technology of taking them.
Materials and methods
127 patients with malocclusion, who reported within 6
months for a diagnostic visit were included in the research.
The patients were aged from 6 to 38 years. During the diagnostic visit, apart from a clinical examination, impressions
and radiograms, the following photographs were taken:
frontal and profile of the patient’s head, photographs of
joined dental arches seen straight ahead and from the right
and left sides, as well as photographs of the lower and upper dental arch from the side of the occlusion surfaces.
With those patients who commenced orthodontic treatment within the six months of the study, every several visits
intraoral photographs were taken, and on fewer occasions,
extraoral photographs in order to register subsequent treatment stages, as well as to monitor the oral hygiene, the state
of gums and teeth in the course of treatment.
In the process used:
1. Gendex AcuCam Concept IVFWT intraoral camera with
a long head and an optical system mounted on its end,
40
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
U pacjentów, którzy rozpoczęli leczenie ortodontyczne w czasie 6-ciu miesięcy trwania badania, wykonywano
co kilka wizyt fotografie wewnątrzustne, rzadziej zewnątrzustne, aby w ten sposób rejestrować kolejne etapy leczenia, a także monitorować stan higieny jamy ustnej, stan
dziąseł i zębów w przebiegu leczenia.
Do pracy wykorzystano:
1. Kamerę wewnątrzustną Gendex AcuCam Concept
IVFWT z długą głowicą i wmontowanym na jej końcu
układem optycznym połączoną złączem cyfrowym
„Fire-Wire” z komputerem generującą obraz o rozdzielczości optycznej 80 pl/mm (Ryc. 2.).
2. Komputer PC Pentium IV z oprogramowaniem Wix
Win Pro oraz splitterem służącym do rozdziału i
wzmocnienia sygnału wideo na kilka monitorów.
3. Dwa monitory LCD, każdy zamontowany na słupku
lamp oświetleniowych sąsiadujących ze sobą unitów w
jednym gabinecie.
4. Drukarkę kolorową przystosowaną do wydruku o rozdzielczości w czerni i kolorze 1200 DPI.
Sprzęt pomocniczy:
1. Odciągacze warg.
2. Lustra do fotografii wewnątrzustnych.
Technika wykonywania zdjęć
Podczas wykonywania zdjęć zewnątrzustnych pacjent
siedział nieruchomo na krześle lub stał w wydzielonym
miejscu gabinetu, patrząc przed siebie ze swobodnie zwartymi wargami. W przypadku fotografii en face głowę pacjenta ustawiano tak, by linia łącząca obie źrenice była
równoległa do podłoża. Wykonując zdjęcia profilowe zwracano uwagę na takie ustawienie głowy pacjenta, by płaszczyzna oczno-uszna była równoległa do podłoża (Ryc.3.).
Końcówka głowicy znajdowała się na wysokości wzroku pacjenta, oddalona od niego o ok. 25 do 30 cm, a sama
głowica kamery była odchylona o ok. 70 od pionu. Konieczne było zachowanie podanych wyżej odległości głowicy
kamery od głowy pacjenta, gdyż pozwalało to zminimalizować wpływ efektu optycznego szerokiego kąta obiektywu, zwanego efektem rybiego oka. W trakcie wykonywania
zdjęć wewnątrzustnych pacjent siedział nieruchomo na fotelu z głową opartą o podgłówek, wargi odciągano za pomocą ekspanderów, a łuki zębowe pozostawały zwarte
(Ryc.4.). Wykonywano zdjęcia zwartych łuków zębowych
widziane na wprost (Ryc.5.) oraz kolejno od strony prawej
i lewej (Ryc.6A,6B.). Głowica znajdowała się w odległości
od 5 do 7 cm od obiektu fotografowanego.
Podczas wykonywania zdjęcia górnego łuku zębowego
od strony powierzchni zgryzowej (Ryc.7A.), głowa pacjenta była odchylona ku tyłowi, jama ustna szeroko otwarta, a
wargi odwiedzione. Głowica kamery opierała się o siekacze dolne. W przypadku wykonywania zdjęcia dolnego łuku
zębowego od strony powierzchni zgryzowej (Ryc.7B.), pacjent siedział nieruchomo z brodą przywiedzioną do klatki
piersiowej, jama ustna była szeroko otwarta, język cofnięty
ku tyłowi, a głowica znajdowała się na wysokości siekaczy
górnych.
2.
3.
4.
1.
2.
connected to the computer via the "Fire-Wire" digital
connection, which generated an image of 80 pl/mm digital resolution (Fig. 2).
PC Pentium IV computer with Wix WinPro software
and a splitter for the signal division and amplification
for several screens.
Two LCD screens, each mounted on a post of lighting
lamps of neighboring units in one office.
A colour printer suitable for printing in black and colour and 1200 DPI resolution.
Auxiliary equipment:
Expanders for the lips.
Mirrors for intraoral photographs.
Technique used to take photographs
During taking extraoral photographs, the patient was
sitting motionless on a chair or was standing on a specific
place in the surgery and was looking forward with his lips
slightly tightened. In the case of an en face photograph, the
patient’s head was positioned so that the line going through
both pupils is parallel to the floor. As regards profile photographs, the patient’s head was positioned in such a way so
that the plane going through the eyes and ears was parallel
to the floor (Fig. 3).
The tip of the head was located on the level of the patient’s eyes, ca. 25-30 cm from the patient, while the head
of the camera was tilted by ca. 70 from the perpendicular
line. It was necessary to keep the abovementioned distances between the camera head and the patient’s head as this
helped minimize the impact of the optical effect of wide
lens, the so-called "fish eye effect". While intraoral photographs were being taken, the patient was sitting motionless
on a dental chair with his/her head resting on the bolster,
the lips were pulled away with expanders, and the dental
arches were joined (Fig. 4). Photographs of joined dental
arches were taken in the front (Fig. 5) and from the right
and left sides (Figs. 6A, 6B). The head was positioned from
5 to 7 cm from the object photographed.
While taking photographs of the upper dental arch from
the side of the occlusion surface (7A.), the patient’s head
was tilted back, the mouth wide open and the lips pulled
away. The camera head was resting on the lower incisors.
While taking photographs of the lower dental arch from
the side of the occlusion surface (7B), the patient was sitting motionless with his/her chin resting on the chest, the
oral cavity was wide open, the tongue drawn back, and the
head was positioned on the level of the upper incisors.
With patients who had problems opening their mouths
wide, and with patients with long dental arches, while taking photographs of the jaw and the mandible from the side
of the occlusion surfaces, it was necessary to apply a suitable mirror. While taking intraoral photographs, one had to
remember that the head should be protected with a disposable shield.
The person who was taking a photograph did not look
directly at the patient but at the video image showing in the
screen (preview), on the basis of which he/she corrected
41
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
U pacjentów, którzy mieli trudności z szerokim otwieraniem jamy ustnej oraz u pacjentów z długimi łukami zębowymi, podczas wykonywania zdjęć szczęki i żuchwy od
strony powierzchni zgryzowych konieczne było zastosowanie odpowiedniego lustra. Wykonując zdjęcia wewnątrzustne należało pamiętać, by głowicę kamery zabezpieczyć
jednorazową osłonką.
Osoba wykonująca fotografię nie patrzyła bezpośrednio na pacjenta, lecz na obraz wideo ukazujący się na ekranie monitora (podgląd), na podstawie którego korygowała
ustawienie głowy pacjenta lub zmieniała położenie głowicy kamery. Rejestrację obrazu wykonywano za pomocą
pedału nożnego. Przycisk C pełnił funkcję stop-klatki, pozwalając na zatrzymanie obrazu w celu jego oceny, przycisk M pozwalał zapisać wybrany obraz na dysku twardym
komputera.
Wyniki
the positioning of the patient’s head, or changed the positioning of the camera head. The image was recorded with
the help of a foot control. C push performed the function of
a freeze frame to allow to stop the image for the assessment
purposes, while M push enabled recording a selected image on the computer hard disk.
Results
All the patients, regardless of the age, who during a
diagnostic visit and also in the course of treatment had
extra- and intraoral photographs taken with the aid of the
camera and showing immediately on the screen, were keen
to see them directly. The described group of patients is still
under observation and also remains in the correct relation
of trust between the doctor and the patient.
Discussion
Wszyscy pacjenci, bez względu na wiek, którym podczas wizyty diagnostycznej, a także w przebiegu leczenia
wykonywano fotografie zewnątrz i wewnątrzustne za pomocą kamery pojawiające się natychmiast na monitorze
komputera, byli zainteresowani bezpośrednim ich obejrzeniem. Opisana grupa pacjentów pozostaje nadal w obserwacji, a także prawidłowej relacji zaufania lekarz – pacjent.
Omówienie
Kamery wewnątrzustne, które charakteryzują się wysoką rozdzielczością układu optycznego (80 PL/mm) i dobrej jakości matrycą CCD (Charge Coupled Device –
półprzewodnikowy przetwornik obrazu) o rozmiarze Ľ cala
posiadajŕcej ok. 500 000 pikseli, dobrym odwzorowaniem
barw, wąską końcówką z układem optycznym, szerokim i
wstecznym kątem widzenia optyki, możliwością uzyskania dużego powiększenia (2), a także posiadające jedno-
Rycina 1. Kamera wewnątrzustna zintegrowana z wyposażeniem gabinetu
Figure 1. Intraoral camera integrated with equipment in orthodontic office
High quality intraoral cameras, which are characterized by a high resolution of the optical system and a good
quality CCD matrix (Charge Coupled Device – a semiconductor image converter) with the size of Ľ inch with ca.
500.000 pixels, a good colour imaging, a narrow tip with an
optical system, a wide and reverse angle of view of the optical system, a large magnifying power, and which possess
both the intra- and extraoral functions, are applied in the
everyday orthodontic practice.
Intra- and extraoral photographs taken with the camera
as a standard in the diagnostics process are useful for the
patient and those taking care of him/her to become aware
of the type and scope of the disorder in the bony face structure, as well as to explain the dependencies between the
skeleton structure and malocclusion as early as during the
first visit (3). Imaging of these "live" on a computer screen
is a form which is very convenient and understandable for
the patient to convey specific information to him/her (4).
Rycina 2. Kamera wewnątrzustna
Figure 2. Intraoral camera
42
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
Rycina 3. Sposób wykonywania fotografii zewnątrzustnych
Figure 3. A method of taking extraoral photographs
Rycina 6. Zęby w zwarciu – widok z boku: a) – strona prawa;
b) – strona lewa
Figure 6. Posterior teeth in occlusion – lateral view: a) – right side;
b) – left side
Rycina 4. Sposób wykonywania fotografii wewnątrzustnych
Figure 4. A method of taking intraoral photographs
Rycina 5. Widok od przodu zębów w zwarciu
Figure 5. Frontal view of teeth in occlusion
Rycina 7. Widok łuków zębowych od strony powierzchni zgryzowych: a) – w szczęce; b) – w żuchwie
Figure 7. Occlusal view of dental arches: a) – in the maxilla; b)
– in the mandible
43
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
cześnie funkcję wewnątrz i zewnątrzustną znajdują zastosowanie w codziennej praktyce ortodontycznej.
Fotografie zewnątrz i wewnątrzustne wykonywane standardowo w procesie diagnostyki są przydatne w uświadomieniu pacjentowi i jego opiekunom rodzaju i zasięgu
zaburzenia w budowie twarzoczaszki, a także wyjaśnieniu
zależności między budową szkieletu,a nieprawidłowościami zgryzowymi już na pierwszej wizycie (3). Obrazowanie
ich „na żywo” na monitorze komputera jest dogodną i zrozumiałą dla pacjenta formą przekazania mu określonych
informacji (4). Pacjent staje się wówczas świadomym i aktywnym partnerem lekarza w procesie planowania leczenia, którego cel i przebieg z pewnością znacznie lepiej
rozumie i chętniej zaakceptuje (5). Przekonywująco wpływa na pacjenta zademonstrowanie obok siebie dwóch fotografii, np. z tyłożuchwiem czynnościowym i po wysunięciu
żuchwy – dodatni test czynnościowy. Ułatwia to pacjentowi zrozumienie idei leczenia czynnościowego oraz przekonuje do podjęcia współpracy z ortodontą.Wykonane podczas
wizyty diagnostycznej fotografie każdego pacjenta zamieszczono w historii choroby jako dokumentację obligatoryjną.
W dokumentacji dodatkowej pacjenta warto zamieścić
fotografie stanu jamy ustnej przed rozpoczęciem leczenia
obrazujące występowanie nieprawidłowości w obrębie tkanek twardych, np. przebarwień, nadżerek, pęknięć szkliwa,
starć guzków, wypełnień na powierzchniach licowych zębów, gdyż pacjenci często po zakończeniu leczenia nie pamiętają o wcześniejszej ich obecności obarczając za ich
występowanie przeprowadzoną terapię ortodontyczną.
Kamera wewnątrzustna z mobilną głowicą o wąskim profilu,szerokim i wstecznym kącie widzenia optyki oraz funkcją makro umożliwia uzyskanie dobrej jakości fotografii
oraz pozwala ocenić i zobrazować w powiększeniu trudno
dostępne okolice jamy ustnej. Funkcję tę można również
wykorzystać do wczesnego wykrywania ognisk próchnicy
w okolicy pierścieni i zamków ortodontycznych. W przypadku pacjentów niezdyscyplinowanych szczególnie należy pamiętać o monitorowaniu stanu higieny jamy ustnej,
stanu dziąseł i zębów oraz dokumentowaniu sytuacji awaryjnych, co pozwala wyjaśnić ewentualne nieporozumienia, które mogą pojawić się w trakcie leczenia, bądź po jego
zakończeniu. Korzystne jest fotograficzne dokumentowanie przebiegu prowadzonego leczenia w celu rejestracji jego
poszczególnych etapów. W przypadku długotrwałego i
uciążliwego dla pacjentów leczenia ortodontycznego możliwość naocznego stwierdzenia korzystnych zmian w ustawieniu zębów zawsze wywołuje entuzjazm pacjentów i
potwierdza słuszność podjętego leczenia. Zaprezentowanie
fotografii przed i po leczeniu daje satysfakcję zarówno pacjentowi, jak i ortodoncie, utwierdza pacjenta w przekonaniu, że
leczenie było potrzebne oraz spełniło jego oczekiwania (5).
W oparciu o wykonane fotografie można opracować
własny katalog zdjęciowy stosowanych przez lekarza aparatów ortodontycznych i przypadków wyleczonych. Pełni
on rolę informacyjną i wyjaśnia, jak zbudowany jest aparat,
jak wygląda w jamie ustnej, a jednocześnie prezentuje możliwości naszej praktyki (5). Przed umieszczeniem w katalogu fotografii twarzy pacjenta należy pamiętać o
konieczności uzyskania jego wcześniejszej zgody.
The patient becomes a conscious and active partner of the
doctor in the process of treatment planning, whose objective and course will be certainly much better understood
and more willingly accepted (5). It is very convincing for
the patient to see two photographs together, e.g. with functional mandibular retroposition, and after moving out (advancement) the mandible – a positive function test. This
makes it easier for the patient to understand the idea of
functional treatment and convinces him/her to undertake
cooperation with an orthodontist. The photographs of each
patient taken during the diagnostic visit were included in
the medical history as the obligatory documentation.
In the patient’s additional documentation, it is advisable to include photographs of the state of his/her oral cavity
prior to commencing of the treatment, which present the
occurrence of abnormalities in the hard tissue, e.g. discolorations, erosions, enamel cracks, attrition of cusps, fillings on the surface of the teeth, as it is frequently that patients
after the completion of treatment do not remember about
their previous presence, and put the blame for the occurrence of these on the orthodontic therapy. An intraoral
camera with a mobile head with a narrow profile, a wide
and reverse angle of view of the optical system, and a macro
function, enable one to obtain high quality photographs
and to assess and image in a magnitude those oral cavity
areas which are hard to access. This function can also used
for an early detection of caries in the area of orthodontic
bands and brackets. In the case of non-compliance patients,
one should especially remember about monitoring of the
state of the oral hygiene, the condition of the gingiva and
teeth, as well as to document emergency situations, which
helps to explain possible misunderstandings that may arise
in the course of treatment or after its completion. It is useful to make a photographic documentation of the course of
the treatment applied in order to register its individual stages. In the case of long lasting, and troublesome for the patient, orthodontic treatment, an opportunity to visually
ascertain advantageous changes in the positioning of the
teeth is enthusiastically welcomed by patients and confirms
the rightness of the treatment undertaken. Presenting photographs prior and after the treatment gives satisfaction to
the patient and the orthodontist. This confirms the patient
that the treatment has been necessary and has met specific
expectations (5).
On the basis of the photographs taken, one can develop
one’s own catalogue of images of the orthodontic appliances used by the doctor and the treated cases. This performs
an informational role and explains how an appliance is
constructed, what it looks like in place, and at the same
time it presents the potential of our practice (5). Before
putting the photograph of the patient’s face in the catalogue
one should remember to obtain his/her prior consent.
With the aid of the intraoral camera and computer software available on the market, there is a possibility to run
simulations of cases, which enables one to show the patient
what changes may occur in the looks of his/her face, profile, or dentition after the execution of an orthodontic treatment or a combined orthodontic and surgical treatment.
44
2006
Prace oryginalne
Original papers
tom 2 nr 2
2006
volume 2 no 2
Przy pomocy kamery wewnątrzustnej oraz obecnych
na rynku programów komputerowych istnieje możliwość
wykonania symulacji przypadków,co pozwala na pokazanie pacjentowi, jakie zmiany mogą nastąpić w wyglądzie
jego twarzy, profilu i uzębieniu po przeprowadzonym leczeniu ortodontycznym, bądź skojarzonym leczeniu ortodontyczno-chirurgicznym.
Jeżeli ortodonta nie posługuje się w swojej praktyce techniką modeli wirtualnych oraz cyfrowych radiogramów,
dokumentację elektroniczną pacjentów może uzupełnić,
wykonując fotografie modeli gipsowych i radiogramów
podświetlonych na negatoskopie. Wykonane za pomocą
kamery fotografie są łatwe w archiwizacji oraz pozwalają
na szybką wymianę danych za pomocą Internetu w przypadku konieczności konsultacji innych specjalistów lub
uzgodnień z pracownią techniczną (6,7).
Wnioski
Jakość uzyskanych obrazów rejestrowanych cyfrowo jest
zadawalająca.
Technika wykonywania fotografii za pomocą kamery
wewnątrzustnej jest nieskomplikowana, wymaga jednak
pewnego doświadczenia w ustawieniu pacjenta i operowaniu głowicą kamery, szczególnie podczas wykonywania
zdjęć górnego i dolnego łuku zębowego od strony powierzchni zgryzowych. W przypadku niezachowania podanych powyżej warunków podczas wykonywania zdjęć
zewnątrzustnych uzyskany obraz twarzy jest zdeformowany i nie nadaje się do oceny. Zdjęcia mogą być wykonywane
przez przeszkolone asystentki. Wykonywanie zdjęć zewnątrz i wewnątrzustnych podczas wizyty diagnostycznej i
wizyt kontrolnych wymaga uwzględnienia dodatkowego
czasu w planie pracy gabinetu.
Kamera wewnątrzustna nie jest urządzeniem, które zastępuje aparat fotograficzny, lecz dodatkowym instrumentem stomatologicznym o wielu zastosowaniach.W
codziennej praktyce ortodontycznej znajduje zastosowanie
w diagnostyce, planowaniu i dokumentacji leczenia. Uzyskane za jej pomocą zdjęcia uzupełniają i wzbogacają komunikację z pacjentem oraz motywują go do podjęcia
leczenia.
Podziękowanie
Autorka składa podziękowania Pani Profesor Marii
Syryńskiej, Kierownikowi Zakładu Ortodoncji Pomorskiej
Akademii Medycznej w Szczecinie za pomoc w opracowaniu artykułu.
Piśmiennictwo
References
1. Sandler J. Digital photography in orthodontics. Journal of Orthodontics 2001;28:197-201.
If an orthodontist does not make use in his/her practice
of virtual models and digital radiograms, the patients’ documentation may be supplemented by making photographs
of plaster models and radiograms illuminated on a negatoscope. The photographs taken with the camera are easy to
store and enable a fast exchange of data over the Internet
when there is a need to consult other specialists or make
arrangements with a technical laboratory (6,7).
Conclusions
The quality of the images obtained and digitally recorded is satisfactory. The technique to take these photographs
is not complicated; however it requires a certain level of
experience as regards positioning of the patient and operating the camera head, especially while taking photographs
of the upper and lower dental arches from the side of the
occlusion surfaces. If the abovementioned conditions during taking extraoral photographs are not met, the face image is deformed and cannot be used for assessment
purposes. These photographs may be taken by trained assistants. Taking extra- and intraoral photographs during
diagnostic and follow-up visit requires additional time to
be taken into account in the work plan of the office. The
intraoral camera is not an appliance which substitutes the
photographic camera, but an additional dental instrument
with many applications. In everyday orthodontic practice,
it can be applied in diagnostics as well as treatment planning and documentation. The photographs taken with it
serve to supplement and enhance communication with the
patient and motivate him/her to undertake treatment.
Acknowledgement
The author would like to extend her gratitude to Professor Maria Syryńska, the Chairperson of the Orthodontics Departament of the Pomeranian Medical University
of Szczecin for the help in the preparation of this article.
2. Telesz T. Kamery wewnątrzustne – rodzaje, cechy i zastosowanie.
Sukces Prywatnej Praktyki Stomatologicznej. Raabe 2004;3.3:116.
3. Leanza G. Analiza profilu w oparciu o elementy wizualizacyjne –
narzędzie do motywacji pacjenta. Moja Praktyka 2005;1:24-7
4. Zakrzewska-Krysta J, Skomro P, Krysta Sz. Kamera wewnątrzustna – chwyt marketingowy czy skuteczna pomoc w zmotywowaniu pacjenta do podjęcia leczenia. Magazyn Stomatologiczny
2004;7-8:24-6
5. Woźniak K. Przydatność systemów obrazowania cyfrowego z zastosowaniem kamery wewnątrzustnej w praktyce stomatologicznej. Magazyn Stomatologiczny 2004;7-8:30-3
6. Parades V, Gania J, Cibrian R. Digital diagnosis records in orthodontics.An overview. Med Oral Patrol Oral Cir Bucal
2006;11:E88-932
7. Tzusuki T, Kajiwara M, Hanaka Y,Uchiyama h,Agawa Y, Takagi
T, Sato Y. Evaluation of intraoral examination in forensic inspection. Leg Med 2002;4:40-6
45