Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej

Sakrament Dojrzałości Chrześcijańskiej
O dojrzałości chrześcijańskiej można mówić pod wieloma aspektami. Mówimy: dojrzały ze względu na
wiek, dojrzały fizycznie czy psychicznie, dojrzały moralnie, może podjąć się trudnych zadań, zna zasady
postępowania i wiernie je zachowuje.
Kiedy mówimy o sakramencie Bierzmowania, mówimy, że jest to sakrament dojrzałości chrześcijańskiej.
Należy się zastanowić, co mamy na myśli mówiąc o dojrzałości chrześcijańskiej i w jaki sposób ta
dojrzałość uzewnętrznia się w życiu pobierzmowanego.
Sakrament Bierzmowania doprowadza do dojrzałości i pełni, to co wcześniej przez sakrament Chrztu
zostało udzielone. Życie wiary i łaski, które otrzymał człowiek w sakramencie Chrztu, zostaje umocnione i
udoskonalone przez bierzmowanie. Moc Ducha Świętego otrzymana w sakramencie Bierzmowania
ujawnia się w formie dojrzałej wiary i miłości.
W życiu codziennym spotykamy się z lud¥mi, którzy deklarują się, że wierzą, ale podchodzą z rezerwą, a
nawet z powątpiewaniem odnoszą się do pewnych prawd wiary, a niekiedy nawet je odrzucają. Możemy
więc powiedzieć, że jest to "wiara niedojrzała". Człowiek naprawdę wierzący, mający "wiarę dojrzałą"
przyjmuje wszystkie objawione prawdy wiary i przez Kościół podane do wierzenia. Niektóre prawdy wiary
są dla rozumu ludzkiego niepojęte. "Rozumie ludzki, tyś mały przed Bogiem".
Dojrzała wiara objawia się w głębokim zawierzeniu i zaufaniu Bogu. Ten, kto głęboko wierzy, patrzy na
świat i wszelkie wydarzenia "po Bożemu" i ufa, że nic bez woli Bożej się nie dzieje. "Choćbym chodził po
krainie śmierci, zła się nie ulęknę, boś Ty jest ze mną".
Duch Święty otrzymany w sakramencie Bierzmowania uzdalnia nas również do dojrzałej miłości, która
wyraża się w tym, że pragniemy okazać miłość do drugiego człowieka, bez względu na to kim i jakim on
jest. Jest to tak zwana miłość powszechna, jest miłością stałą, nie uczuciową, ani też oczekującą
wdzięczności czy odwzajemnienia. Miłość bezinteresowna, która bierze początek z miłości "którą Bóg nas
umiłował".
Dojrzałość chrześcijańska objawia się także w zaangażowaniu się w życie Kościoła. W definicji
bierzmowania mówimy, że Duch św. dopomaga nam, abyśmy swoja wiarę lepiej poznali, nią żyli oraz jej
bronili. Lepiej poznajemy Chrystusa poprzez modlitwę, szczególnie medytację, Pismo św. czytane jako
modlitwa, pogłębianie wiadomości poprzez lekturę i prasę katolicką.
Bierzmowany jest również odpowiedzialny za sprawy Boże, za wszystko co się w Kościele dzieje.
Obowiązkiem jest poznawanie wydarzeń kościelnych nie tylko z telewizji i radia, które podają niekiedy
informacje w "krzywym zwierciadle". Należy sięgać po informacje wiarygodne, ze ¥ródeł kościelnych
(prasa i rozgłośnie katolickie, Radio watykańskie, komunikaty Episkopatu itp.). Poznanie obowiązku i
naszej odpowiedzialności przynagla, by włączyć się czynnie w życie wspólnoty parafialnej. Możliwości jest
bardzo dużo, gdyż we wspólnocie parafialnej jest wiele ruchów i stowarzyszeń o zróżnicowanym sposobie
apostołowania oraz rozwoju duchowego jednostek.
Początkiem apostołowania musi być własna rodzina. Rodzina potrzebuje wzorców dla młodszego
pokolenia, jak również sąsiedztwa. Nie wystarczy mówić, przypominać, nawet karcić, trzeba dawać
przykład, który pociąga.
Bierzmowany, "dojrzały chrześcijanin" musi także podjąć walkę ze złem. Wokół nas tyle jest zła i nie
można przymykać oczu czy usprawiedliwiać się, że to mnie nie obchodzi. W pierwszym rzędzie trzeba
samemu uwolnić się od grzechu, który jest złem wobec Boga i poniża naszą godność. Następnie trzeba
spełniać uczynek miłosierdzia względem duszy bli¥niego: wątpiącym dobrze radzić, grzesznych upominać.
Bóg zaufał nam, bo nas miłuje. Nie wolno nam zawieść tego zaufania Bożego. Należy dobrze wykorzystać
dary Ducha św. otrzymane w sakramencie Bierzmowania.
To jest nasze zadanie i nasza odpowiedzialność.
Co to jest bierzmowanie? Bierzmowanie to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina,
aby wiarę swoją mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.
A czym jest dojrzałość chrześcijańska? Mówimy o dojrzałości w różnych dziedzinach, np. o dojrzałości
fizycznej, psychicznej, moralnej, społecznej. Ale jak rozpoznać dojrzałość duchową i kiedy się ona zaczyna?
To bierzmowanie przyczynia się do osiągnięcia dojrzałości chrześcijańskiej, gdyż w sakramencie tym
ochrzczeni otrzymują tego samego Ducha Świętego, który w dzień Pięćdziesiątnicy został zesłany przez
Jezusa Chrystusa na Apostołów. Ten wyjątkowy dar Ducha Świętego, który jako trzecia osoba Trójcy
Przenajświętszej jest ściśle związany z Bogiem Ojcem i Synem Bożym, a w Biblii ukazuje się w postaci
ognia, wichru czy gołębicy, sprawia, że bierzmowany w szczególny sposób upodabnia się do Chrystusa i
zostaje umocniony do dawania Mu świadectwa i budowania Kościoła - Mistycznego Ciała Chrystusa.
Sakrament bierzmowania doprowadza do dojrzałości i pełni to, co zostało wcześniej udzielone w sakramencie chrztu. Życie wiary i łaski, które poczyna się w człowieku przez chrzest, umocnione zostaje i
udoskonalone poprzez drugi sakrament Kościoła - bierzmowanie.
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 20:54
Dojrzały człowiek nie tylko dochodzi do doskonałości w jakiejś dziedzinie, ale jest świadomy swoich
uzdolnień i sprawności, co ułatwia mu odpowiednie posługiwanie się nimi. Również te duchowe, nadprzyrodzone sprawności ulegają zmianie, dlatego też w Kościele Katolickim sakramentu bierzmowania nie
udziela się małym dzieciom, lecz młodzieży w wieku 15-16 lat, która wchodzi w okres dojrzewania i
zdolna jest uświadomić sobie wagę sakramentu.
Młodzi ludzie zaczynają myśleć o przyszłości, mogą zatem zrozumieć znaczenie darów Ducha Świętego w
procesie kształtowania swojej osobowości oraz podjąć się obowiązków dawania świadectwa wiary. Nie
można zapomnieć o otrzymanych darach i łaskach, gdyż ów sakrament przyjmuje się jeden raz w życiu.
Dlatego domaga się on ciągłego przypominania w sakramencie pokuty.
Moc Ducha Świętego pragnie ujawnić się w formie wiary i miłości dojrzałej i nie można twierdzić, że
"chyba istnieje jakaś istota nadprzyrodzona". Tylko cechą wiary dojrzałej jest uznanie Boga, który istnieje nie gdzieś "poza światem", lecz w naszej rzeczywistości, ciągle nawiązuje z nami kontakt, działa
poprzez sakramenty, zbawia nas.
Wyrazem dojrzałości duchowej jest modlitwa, czyli osobowy kontakt z Bogiem, rozmowa z Nim "w cztery
oczy". Dojrzała wiara to zawierzenie, zaufanie Bogu. Głęboka wiara to świat widziany "po Bożemu", w
którym śmierć jest przejściem do nowego życia, a cierpienie szansą udoskonalenia miłości cierpliwej,
poddanej woli Bożej.
Dojrzałość to odwaga apostolstwa, pozwalająca z przekonaniem świadczyć o Bogu Wszechmocnym,
Wszechwidzącym i Wszechwiedzącym. Dojrzałość to odpowiedzialność za ludzi ubogich, głodnych,
poniżanych, zniewolonych aż do utraty godności, manipulowanych na różne sposoby, ślepych na wartości
ludzkie. Dojrzałość to zaangażowanie się w wyzwolenie człowieka, w budowę nowego, bardziej ludzkiego
układu stosunków między lud¥mi. To współpraca wszystkich ludzkich struktur z Duchem Świętym w
dziele uświęcania świata.
Aby to się mogło rzeczywiście dokonać, potrzebni są na tym świecie prorocy Boga. Są nimi ci, którzy
rozpoznali i przekazują innym zamysł Ducha, którzy widzą dalej, którzy w imieniu Boga dokonują osą-du
rzeczywistości.
Krystyna Szymańska
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 2 March, 2017, 20:54