Przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania Zagadnienia

Przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania
Zagadnienia katechizmowe:
a) Dziesięć Przykazań Bożych
b) Pięć przykazań kościelnych
c) Dwa przykazania miłości,
d) Pięć warunków sakramentu pokuty,
e) Siedem sakramentów,
f) Siedem grzechów głównych,
g) Siedem darów Ducha Świętego,
h) Sześć prawd wiary,
i) Tajemnice Różańca św.,
j) Skład Apostolski,
k) Cztery cnoty główne,
l) Najważniejsze modlitwy,
m) Grzechy cudze,
n) Grzechy przeciwko Duchowi Świętemu,
o) Grzechy wołające o pomstę do nieba.
1. Jakie mamy rodzaje łaski i co one oznaczają?
Łaska Boża to dar nadprzyrodzony, którego Bóg udziela nam do zbawienia. Rozróżniamy łaskę uświęcającą i łaskę
uczynkową. Łaska uświęcająca to dar Boży, który daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas dziećmi Bożymi. Łaska
uczynkowa jest to pomoc Boża do spełniania dobrych uczynków potrzebnych do zbawienia.
2. Kim jest człowiek?
Człowiek jest najdoskonalszym stworzeniem Boga na ziemi. Jest to jedna całość ciała i duszy nieśmiertelnej.
3. W czym człowiek jest podobny do Boga?
Człowiek jest podobny do Boga, gdyż Bóg stworzył go na swój obraz i podobieństwo. Człowiek posiada duszę
nieśmiertelną oraz wolną wolę.
4. Czym jest życie ludzkie?
Nieustannym wyborem między dobrem i złem.
5. Co jest celem ludzkiego życia?
Dążyć do świętości i żyć według planu Bożego.
6. Czym jest modlitwa?
Modlitwa jest to rozmowa człowieka z Bogiem, pobożne wzniesienie duszy do Boga. Może być ona ustna, myślna,
indywidualna lub liturgiczna. Możemy Boga prosić, dziękować Mu, przepraszać Go i uwielbiać.
7. Co to jest samowychowanie?
Samowychowanie to samorzutne kształtowanie i doskonalenie własnych postaw, charakteru, poglądu na świat,
zdolności zazwyczaj zgodne z przyjętymi wzorcami osobowości. Dla katolika największym wzorcem jest Jezus
Chrystus, ale także ludzie święci.
8. Kiedy człowiek jest odpowiedzialny?
Człowiek odpowiedzialny jest wtedy, gdy przewiduje i ponosi konsekwencje za swoje czyny.
9. Co to znaczy wierzyć?
Wierzyć Panu Bogu, to znaczy uznawać za prawdę to, co Bóg objawił i czego naucza nas przez Kościół Święty.
Tajemnica wiary jest to prawda, którą poznajemy z objawienia Bożego, lecz nie możemy jej do końca zrozumieć
10. Dlaczego powinniśmy wierzyć?
Wiara jest człowiekowi konieczna do zbawienia. Pan Jezus wyraźnie naucza: Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie
zbawiony. A kto nie uwierzy, będzie potępiony, bo jak uczy Pismo Święte bez wiary nie można podobać się Bogu.
11. Co daje wiara?
Wiara pozwala człowiekowi już w sposób uprzedzający doznawać radości i światła wizji uszczęśliwiającej, będącej
celem naszej ziemskiej wędrówki. Zobaczymy wtedy Boga twarzą w twarz (1Kor 13,12), takim, jakim jest (1J 3,2).
Wiara jest więc już początkiem życia wiecznego.
12. Co to znaczy żyć według wiary?
Żyć według wiary tzn.:
a) zachowywać na co dzień wszystkie przykazania,
b) spełniać solidnie swoje obowiązki,
c) żyć w zjednoczeniu z Bogiem przez codzienną modlitwę, niedzielną Mszę Świętą, pilną naukę religii, częstą
spowiedź i Komunię Świętą,
d) wprowadzać w życie przykazania miłości Boga i bliźniego.
13. Przez co pogłębiamy wiarę?
Pogłębiać wiarę mamy:
a) przez modlitwę i czynny udział we Mszy Świętej,
b) częstą spowiedź i Komunię Świętą,
c) systematyczną katechizację aż do końca życia,
d) przez czytanie Pisma Świętego i publikacji katolickich,
e) przez życie na co dzień wiarą
14. Co to znaczy bronić swojej wiary?
Bronić swojej wiary tzn.:
a) umieć odpowiedzieć na stawiane zarzuty,
b) być krytycznym wobec tych, którzy chcą wiarę ośmieszyć,
c) nie dawać złym życiem powodu do ataków na wiarę.
15. Dlaczego wiarę można nazwać miłowaniem Boga?
Wiara jest początkiem naszej drogi ku Bogu, a jej celem i uwieńczeniem jest miłość. Bóg jest Miłością. Na tak wielką
miłość możemy odpowiedzieć tylko miłością.
16. Kto pomaga nam w wierze?
Cnotę wiary daje nam Bóg wraz z łaską uświęcającą przy sakramencie chrztu świętego. Gdy dojdziemy do używania
rozumu, Bóg pomaga nam swoją łaską, byśmy naszą wiarę coraz lepiej poznawali, mocno i wytrwale wyznawali i żyli
według jej zasad.
17. Kto jest wzorem wiary?
Dziewica Maryja urzeczywistniła w sposób najdoskonalszy posłuszeństwo wiary. W wierze przyjmuje Ona zapowiedź
i obietnicę przyniesioną przez anioła Gabriela widząc, że dla Boga nie ma nic niemożliwego. Przez całe Jej życie, aż do
ostatniej próby, gdy Jezus, Jej Syn, umierał na krzyżu, nie zachwiała się wiara Maryi.
18. Kiedy Duch Święty zstąpił na Apostołów?
Duch Święty zstąpił na Apostołów 50 dni po zmartwychwstaniu Chrystusa, w dzień Zielonych Świąt (Dzień
Pięćdziesiątnicy), w postaci ognistych języków.
19. Ile i jakie są dary Ducha Świętego?
Jest siedem darów Ducha Świętego: mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność, bojaźń Boża.
20. Jaki jest podział administracyjny Kościoła?
Najmniejszą jednostką kościelną jest parafia. Kilka parafii tworzy dekanat. Kilka dekanatów tworzy diecezję. Dwie lub
trzy diecezje tworzą metropolię. Wszystkie metropolie danego kraju tworzą prowincję kościelną.
21. Co to jest sumienie?
Sumienie jest to głos duszy, który mówi: „to czyń, bo dobre, tamtego nie czyń, bo złe". Nakazuje postępować zgodnie z
przykazaniami Bożymi i prawem naturalnym.
22. Przystępujący do sakramentu pokuty zobowiązany jest wypełnić trzy akty penitenta. Jakie?
Pokuta zobowiązuje grzesznika do dobrowolnego przyjęcia wszystkich jej elementów: żalu w sercu, wyznania ustami,
głębokiej pokory, czyli owocnego zadośćuczynienia w postępowaniu.
23. Kiedy i jakimi słowami Pan Jezus ustanowił sakrament pokuty i pojednania?
Pan Jezus ustanowił sakrament pokuty po swoim zmartwychwstaniu, mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha
Świętego, którym grzechy odpuścicie, będą odpuszczone, a którym zatrzymacie, będą zatrzymane".
24. Jak nazywamy żal za grzechy, wzbudzony nie z lęku, lecz z miłości do Boga?
Nadprzyrodzony żal nazywamy żalem doskonałym, gdyż pochodzi z doskonałej miłości Boga – to znaczy żałujemy
dlatego, że obraziliśmy Boga: najwyższe dobro godne największej miłości.
25. Co to jest sakrament bierzmowania?
Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę mężnie wyznawał, bronił
jej i według niej żył.
Słowo bierzmowanie pochodzi od staropolskiego słowa bierzmo – belka podtrzymująca, wzmacniająca strop. Celem
bierzmowania jest bowiem umocnienie nas w wierze.
26. Jakich łask udziela sakrament bierzmowania?
1) pomnaża łaskę uświęcającą,
2) wyciska na duszy niezatarty znak wyznawcy Chrystusowego,
3) daje 7 darów Ducha Świętego,
4) daje łaskę uczynkową, abyśmy wiarę mężnie wyznawali, bronili jej i według niej żyli.
27. Jakie są najważniejsze części obrzędów sakramentu bierzmowania?
- przedstawienie kandydatów biskupowi
- przemówienie biskupa do kandydatów
- odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych
- modlitwa biskupa o dary Ducha świętego
- udzielanie sakramentu bierzmowania kandydatom – biskup podchodzi do każdego kandydata, Krzyżmem świętym
namaszcza czoło i wypowiada następujące słowa podając imię kandydata:
B: N. PRZYJMIJ ZNAMIĘ DARU DUCHA ŚWIĘTEGO K: AMEN
B: POKÓJ Z TOBĄ
K: I Z DUCHEM TWOIM
W momencie udzielania sakramentu bierzmowania świadek kładzie prawą rękę na ramieniu bierzmowanego
- modlitwa powszechna
- liturgia Eucharystyczna
- błogosławieństwo końcowe
28. Co to jest Krzyżmo św.?
Krzyżmo Święte jest to mieszanina oliwy i balsamu, poświęcona w Wielki Czwartek przez biskupa w katedrze.
29. Formuła na pamięć, z której każdy będzie pytany na egzaminie!
PRAGNIEMY, ABY DUCH ŚWIĘTY, KTÓREGO OTRZYMAMY, UMOCNIŁ NAS DO MĘŻNEGO WYZNAWANIA WIARY
I POSTĘPOWANIA WEDŁUG JEJ ZASAD.
30. Dlaczego chcę przyjąć sakrament bierzmowania
31. Kim jest Duch Święty?
Duch Święty jest to trzecia Osoba Boska, która pochodzi od Ojca i Syna.
32. Co to jest sakrament?
Sakrament jest to znak widzialny, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam łaskę Bożą, jest to nasze spotkanie z
Chrystusem.
33. Co to jest sakrament chrztu i jak się go udziela?
Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie Boże, czyni
członkami Kościoła. Pierwszy, bo bez niego nie można przyjąć ważnie innych sakramentów. Najpotrzebniejszy, bo bez
niego nie można się zbawić. Zobowiązuje on nas do stałego nawracania się, do walki z grzechem i pogłębiania wiary.
Chrzci się w ten sposób, że polewa się wodą trzykrotnie główkę dziecka i wypowiada następujące słowa: N. ja ciebie
chrzczę, w imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.
34. Co to jest Najświętszy Sakrament?
Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina.
Najświętszy Sakrament ustanowił Pan Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy w Wielki Czwartek słowami: „Bierzcie i
jedzcie, to jest bowiem Ciało moje — to jest bowiem kielich Krwi mojej".
35. Co to jest sakrament pokuty i pojednania?
Sakrament pokuty, czyli pojednania jest to sakrament, w którym kapłan w zastępstwie Chrystusa i Jego mocą odpuszcza
nam grzechy po chrzcie świętym popełnione i daje pomoc, aby stawać się lepszym człowiekiem.
36. Co to jest sakrament namaszczenia chorych?
Namaszczenie chorych jest to sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje szczególne łaski dla duszy, ulgę w
cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia.
37. Co to jest sakrament małżeństwa?
Sakrament małżeństwa jest to nierozerwalny związek ochrzczonych: mężczyzny i kobiety, których Chrystus uświęca i
uzdalnia do spełniania obowiązków małżeńskich i rodzinnych.
Ważne informacje:
Proszę:
a) o metrykę chrztu(dotyczy ochrzczonych poza naszą parafią, którzy jeszcze nie dostarczyli do mnie)
b) o podanie mi imienia świętego patrona do bierzmowania (http://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/alfabet.php3)
c) o podanie imienia i nazwiska świadka bierzmowania
d) o składkę na bierzmowanie – 20 zł
Daty spotkań:
15.09.2014 18:00
30.09.2014 18:00
02.10.2014 18:00
09.10.2014 18:00
Egzamin: 10.10.2014 od 16:30, poprawkowy 11.10.2014 od 11:00
Spowiedź przed Bierzmowaniem: 14.10.2014 19:00
Sakrament Bierzmowania: 15.10.2014 17:00 (zbiórka 16:30)
Rachunek sumienia:
Modlitwa: Boże, Ty wiesz, jak wielka jest moja zdolność do okłamywania samego siebie. Ty wiesz również, że umiem
przesadzać i dramatyzować swoje upadki. Daj mi proszę trzeźwy umysł, realizm i uczciwość w ocenie samego siebie.
Pozwól, żebym wciąż pamiętał o Twojej cierpliwej miłości wobec mnie. Daj mi odwagę, bym stanął w prawdzie przed
Tobą.
GRZECHY PRZECIWKO BOGU:
Czy wierzę, że Bóg mnie kocha i że interesuje Go Moje życie?
Czy żyję tak, jakbym Boga nie potrzebował – polegam wyłącznie na własnych siłach, sądzę, że wszystko zależy ode
mnie, wiem lepiej, co dla mnie dobre, a co złe (pycha)?
Czy nie zapominam o tym, że zawsze mam się modlić, niezależnie od tego, co czuję, czy jest mi dobrze, czy źle?
Czy nie ograniczam modlitwę tylko do pacierza?
Czy do Boga zanoszę tylko błagania, czy także dziękczynienia i uwielbienia?
Czy nie za mało korzystam z sakramentów - Bożych darów dla mnie? Jak często spowiadam się, przystępuję do
Komunii Św., uczestniczę we Mszę św.?
Czy przystąpiłem do komunii z ciężkim grzechem na sumieniu, bez wcześniejszej spowiedzi?
Czy uczestniczę we Mszy św. jak obserwator i kibic, czy jako aktywny uczestnik (wspólny śpiew, modlitwa,
odpowiedzi)?
Czy czytam Pismo Św.?
Jak wygląda moje uczestnictwo w szkolnej katechezie?
Czy wierzę w zabobony (czarny kot, siostra zakonna, kominiarz i inne)?
Czy wierzę w horoskopy, kamienie, wróżki itp., przywiązuję do tego wagę?
Co noszę na szyi: krzyżyk, medalik czy inny przedmiot, który nic nie mówi o Bogu?
Czy potrafię uszanować to, co święte (kościół, cmentarz, krzyż, figury Maryi i świętych)?
Czy dziękuję Panu Bogu za to, co mam, nawet gdy inni mają więcej?
Czy instrumentalnie traktuję Pana Boga, czyli świadomie popełniam grzech z tłumaczeniem: „Pójdę do spowiedzi i
wszystko będzie w porządku.”?
GRZECHY PRZECIWKO KOŚCIOŁOWI:
Czy byłem wystarczająco zaangażowany w życie Kościoła?
Czy nie krytykowałem Kościoła bez poczucia współodpowiedzialności?
Czy nie odrzucałem oficjalnego nauczania Kościoła (Katechizm Kościoła Katolickiego i nauczanie papieskie)?
Czy wiem, że pozostawanie w grzechu osłabia całą wspólnotę?
Czy zachowałem post (np. post piątkowy jest wspólnym wyrazem solidarności z Męką Chrystusa)?
GRZECHY PRZECIWKO BLIŹNIEMU:
Czy jestem egoistą, szukam tylko własnego dobra, inni ludzie są jedynie środkami do moich celów?
Czy wybieram tylko te znajomości, które sprawiają mi przyjemność?
Czy narzucam własne zdanie, chcę zawsze mieć rację i ostatnie słowo, nie słucham innych?
Czy szufladkuję ludzi, przypisuję im etykietki, ostro krytykuję i oceniam?
Czy niszczę dobro wspólne: w szkole – ławki, pomoce szkolne i inne; na ulicy (wandalizm)?
Czy przebaczam, umiem mówić „przepraszam”, przyznaję się do winy?
Czy kłamię, ubarwiam moje opowiadania, przesadzam dla efektu?
Czy lubię plotkować?
Czy zdradzam cudze tajemnice, wykorzystuję otrzymane informacje przeciwko innym?
Czy jestem uczciwy?
Czy oddaję rzeczy pożyczone?
Czy potrafię dziękować ludziom za dobro, reagować na zło?
Czy nakłaniam innych do grzechu, do zła?
Czy umiem docenić zdolności i dobre postępowanie innych, pochwalić, pogratulować zwycięstwa czy dobrej oceny?
Czy wykluczam Boga z koleżeństwa, przyjaźni, miłości: np. nie powierzam tych relacji Panu Bogu?
Czy modlę się za innych (rodziców, rodzeństwo, rodzinę, nauczycieli, kapłanów z parafii, znajomych ze wspólnoty)?
Czy jestem zawistny? Zazdroszczenie komuś tego, co posiada, życzenie mu, żeby tego nie miał?
Czy potrafię wynagrodzić wyrządzoną krzywdę (oddać skradzioną rzecz, przeprosić za oszustwo, kłamstwo, złość)?
Czy szanuję i dbam o własność wspólną (np. przyrodę, ławki w parku, szkołę, jej pomieszczenia i wyposażenie,
autobus, którym jeżdżę do szkoły, itp.)?
GRZECHY PRZECIWKO SOBIE:
Czy zastanawiam się nad celem i sensem mojego życia?
Czy jestem odpowiedzialny za czyny, słowa, obietnice?
Czy marnuję czas, czy też umiem go zaplanować i dobrze wykorzystać?
Czy jestem leniwy, łatwo się zniechęcam?
Czy dobrze wykorzystuję niedzielny odpoczynek? Nie nadużywam w tym dniu telewizora lub komputera, zapominając
o całym świecie?
Czy idę na łatwiznę, marnuję swoje zdolności – odpisuję zadania (sam ich nie robię – nie chce mi się), ściągam?
Czy utrzymuję kontakty głównie z tymi, którzy się nade mną litują, a nie z tymi, którzy wymagają?
Czy przywiązuję zbytnią wagę do rzeczy materialnych?
Czy nie pobudzam swojej seksualności (pornografia, nieczyste myśli, nieczyste wirtualne znajomości przez internet,
samogwałt)?
Czy szanuje swoje zdrowie (papierosy, alkohol, narkotyki, brak sportu)?
Czy jest we mnie egoizm i egocentryzm: patrzenie na świat przez pryzmat samego siebie? Czy pytam samego siebie o
zgodność moich własnych decyzji z wolą Bożą?
Czy akceptuję samego siebie, czy też trwam w postawie buntu wobec Pana Boga, że jestem taki, a chciałbym być inny?
Czy nie jest tak, że dostrzegam jedynie swoje wady, upadki i porażki?
Czy potrafię się cieszyć z tego, co mam?
Czy dbam o swoje ciało, zdrowie fizyczne (ciepłe ubranie, odpoczynek, sen, walka z nałogiem)?