E. Pikus Szkola Rolnicza w Weryni

Werynia, 2006 r.
Szkoła Rolnicza w Weryni jako ośrodek dydaktycznowychowawczy, opiekuńczy i kształcenia
Eugeniusz Pikus
Powstanie szkoły i jej rozwój
Zespół Szkół Rolniczych w Weryni zlokalizowany został w odległości ok. 0,5 km
od granicy administracyjnej Miasta i Gminy Kolbuszowa, w kierunku wschodnim.
Gmina Kolbuszowa położona jest niemal w centrum Kotliny Sandomierskiej,
w północnej części województwa rzeszowskiego. Dekretem Ministerstwa Rolnictwa
i Reform Rolnych nr 02.7.3. 1177/45 z 3 listopada 1945 r. z reformy rolnej majątku
w Weryni przydzielono 65 ha ziemi, jako bazę pod przyszłą szkołę rolniczą.
Inicjatorami powołania szkoły byli: pochodzący z Weryni starosta
kolbuszowski Michał Mytych, oraz zastępca przewodniczącego Powiatowej Rady
Narodowej dr Kazimierz Skowroński. W siedzibie Rządu Tymczasowego w Lublinie
uzyskano zgodę na otwarcie w powiecie kolbuszowskim Powiatowej Szkoły
Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni, oraz Gminnych Szkół Rolniczych w Sokołowie,
Dzikowcu i Niwiskach. Jednak zmiana na stanowisku starosty kolbuszowskiego
zahamowała dotychczasowe starania w tym względzie. Dopiero w dniu 13 marca
1946 r. Ośrodek Rolniczy Werynia, wraz z parkiem i pałacem hrabiego Tyszkiewicza,
przejął Powiatowy Inspektor Oświaty Rolniczej, Janina Burghardt. 1 września 1946 r.
decyzją Prezydium WRN w Rzeszowie powołano Państwowe Gimnazjum
Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni, powierzając jego kierownictwo inż. Kamilowi
Kędzierskiemu.
Początki były trudne: budynki zniszczone, brak podstawowego wyposażenia,
żadnych pomocy naukowych. Pierwszy nabór młodzieży (z różnych roczników)
przeprowadzono w okresie jesiennym, zaś rozpoczęcie zajęć szkolnych nastąpiło w
dniu 3listopada 1946 r. dla 31 nowo przyjętych uczniów. Tak powstało Państwowe
Gimnazjum Gospodarstwa Wiejskiego w Weryni o 3-letnim okresie nauczania.
Pierwszymi pracownikami w tej szkole byli: dyrektor inż. Kamil Kędzierski,
nauczyciele - Aleksandra Zielińska, Zofia Wepsięć, Irena Żeglin, instruktor-ogrodnik
Franciszek Śnieżek, oraz pełniąca funkcję sekretarki i intendentki, Wanda Żywiec.
Z dniem l listopada 1947 r. dyrektorem szkoły został inż. Marian Turek, zaś
grono nauczycielskie powiększyło się o dwie osoby: inż. Franciszka Wesolińskiego,
b. dyrektora Liceum Gospodarstwa Wiejskiego w Dzikowie, oraz Stanisławę Szostak.
Od nowego roku szkolnego 1948/49 dotychczasowa nazwa szkoły została zmieniona
na Państwowe Liceum Rolnicze l-go stopnia, również o 3-letnim cyklu nauczania. Zaś
rok później powstało 4-letnie Państwowe Liceum Rolnicze, realizujące program
pełnej szkoły średniej. Tak, więc, że świadectwami ukończenia, ale bez egzaminu
dojrzałości opuścili szkołę tylko dwa roczniki, kończące edukację w latach 1949
i 1950 r. Podbudowę programową jednolitego liceum stanowiła siedmioletnia szkoła
podstawowa.
Liceum Rolnicze, po zmianie w 1951 r., nazwy na Technikum oraz zmianach
czasu trwania i terminu odbywania praktyk zawodowych przetrwało
w niezmienionej postaci do roku szkolnego 1957/58, kiedy to przedłużono cykl
nauczania do lat pięciu, zachowując dotychczasowe formy organizacyjne.
Przedłużenie czasu nauczania w technikach rolniczych podyktowane było troską
o podniesienie poziomu przygotowania absolwentów do pracy zawodowej
i kontynuowania studiów wyższych. Od lutego 1952 r. do sierpnia 1958 r., dyrektorem
Liceum, a następnie Technikum Rolniczego, był mgr inż. Władysław Słowik.
Następnie, od września 1958 r. do sierpnia 1970 r., obowiązki dyrektora Technikum
Rolniczego pełnił inż. Edward Kwolek. We wrześniu 1970 r. stanowisko dyrektora
objął mgr inż. Jozef Rusin, pełniąc tę funkcję przez 11 lat.
Decyzją WRN w Rzeszowie w 1962 r. otwarto Wydział Korespondencyjny
Technikum Rolniczego. Z dniem 1 września l9'7ż r., na mocy decyzji władz
oświatowych, została przeniesiona z Kolbuszowej do Weryni Zasadnicza Szkoła
Ogrodnicza. Na bazie zasadniczych szkół rolniczych zorganizowano w 1973 r. 3 letnie
Technikum Rolnicze. O dalszym rozwoju szkoły świadczy otwarcie w roku szkolnym
1974175 Zasadniczej Szkoły Mechanizacji Rolnictwa, a 1 września 1975 r. - Zasadniczej
Szkoły Rolniczej. 1 stycznia 1976 r. decyzją Wojewody Rzeszowskiego utworzono
Zespół Szkół Rolniczych w Weryni, w skład, którego, prócz szkół macierzystych,
weszły szkoły rolnicze z następujących miejscowości: Bukowiec, Kolbuszowa Górna,
Lipnica, Nienadówka, Górno, Raniżów, Kamień i Trzeboś. Wtedy też rozpoczęło
działalność Policealne Studium Zawodowe o specjalności: hodowla zwierząt oraz
5 – letnie Technikum Hodowlane, a od 1 września 1978 r. Zasadnicza Szkoła
Hodowlana i Zaoczne Średnie Studium Rolnicze. W dniu 1 września l981 r. w skład
Zespołu Szkół Rolniczych w Weryni wchodziły następujące jednostki kształcenia
rolniczego:
- Technikum Hodowlane 5 - letnie,
- Technikum Rolnicze 3 – letnie
- Policealne Studium Rolnicze,
- Zasadnicza Szkoła Rolnicza,
- Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza,
- Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa,
- Zasadnicza Szkoła Hodowlana,
- Zaoczne Technikum Rolnicze 3-Ietnie,
- Zaoczne Średnie Studium Rolnicze.
W skład ZSR weszły także szkoły zorganizowane w innych miejscowościach
- Liceum Rolnicze w Sokołowie Młp.,
- Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Kamieniu,
- Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Sokołowie Młp.
W pierwszym dziesięcioleciu istnienia szkoły nauka odbywała się w pałacu,
przeznaczonym na ten cel po parcelacji dóbr Tyszkiewiczów. W jego pomieszczeniach
mieścił się również internat dla młodzieży oraz stołówka z zapleczem
magazynowym. Rozwój szkoły w tym okresie był determinowany ilością
odpowiednich pomieszczeń lekcyjnych i internatowych. Z tego też powodu nabór
młodzieży do równoległych oddziałów był wykluczony, a liczba absolwentów
ze świadectwami dojrzałości nie przekraczała 30 osób rocznie. Jesienią 1961 r.
przystąpiono do budowy nowego budynku szkolnego, który oddany został
do użytku 16 listopada 1963 r.
Rok szkolny 1964/65 rozpoczęto już w nowym gmachu szkolnym, zaś
pomieszczenia pałacu przeznaczono na internat. Oddanie do użytku nowego
budynku umożliwiło zwiększenie naboru do szkoły stacjonarnej i zaocznej. W 1971 r.
młodzież otrzymała nowy internat (dla 240 wychowanków) wraz ze świetlicą
i stołówką. W związku z powołaniem nowych jednostek szkolnych wystąpiła
konieczność nadbudowy nowego budynku szkolnego (wyrównanie drugiego
piętra). Prace budowlane trwały w okresie nauki szkolnej.
W dniu 12 października 1974 r., z okazji 30-1ecia PRL, szkoła otrzymała sztandar
ufundowany przez Komitet Rodzicielski. Wówczas też nadano jej imię Komisji
Edukacji Narodowej. W dowód uznania za dotychczasowe osiągnięcia, we wrześniu
1975 r. w Państwowym Technikum Rolniczym w Weryni, odbyła się wojewódzka
inauguracja roku szkolnego. W następnych latach kontynuowano prace na rzecz
rozbudowy szkolnego ośrodka, urządzono boiska sportowe. stadion, zbudowano
basen kąpielowy. Od grudnia 1981 r. do sierpnia 1992 r. obowiązki dyrektora Zespołu
Szkół Rolniczych pełnił mgr inż. Stefan Białek. W roku szkolnym l990/91 utworzone
zostało Liceum Zawodowe o specjalności - wiejskie gospodarstwo domowe. W 1992 r.
Rada
Pedagogiczna
na
stanowisko
dyrektora
szkoły
desygnowała
mgr inż. Tadeusza Kubisia, który następnie w drodze konkursu otrzymał nominację
na tę funkcję do 1997 r. W Technikum Rolniczym wprowadzono program
wdrożeniowy z możliwością wyboru specjalizacji.
W roku szkolnym 1995/96, w miejsce Zasadniczej Szkoły Zawodowej
o specjalności rolnik-mechanizator, utworzono Szkołę Zawodową kształcącą
w zawodzie mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych.
W latach 1946-1996 zatrudnieni byli:
Zastępcy dyrektora:
l. Aleksandra Zielińska
9. Stanisław Magda
2. Stefan Romański
l0. Henryk Wolak
3. Władysław Słowik
l l. Wojciech Wilk
4. Stanisław Morawski
5. Edward Kwolek
6. Stefan Culak
|2. Stanisław Grabiec
l3. Władysław Kwiecień
14. Tadeusz Kubiś
7. Roman Rząsa
15. Barbara Oślizło
8. Stefan Białek
Kierownicy działów:
I Dział produkcji roślinnej:
l. Jan Basza
2. Edward Kwolek
3. Stefan Culak
4. Józef Rusin
II. Dział produkcji zwierzęcej:
l. Józef Górka
III. Dział mechanizacji rolnictwa
1. Karol Mokrzycki
2. Roman Rząsa
Kierownicy kształcenia praktycznego:
l. Eugeniusz Pikus
2. Tadeusz Kubiś
3. Stanisław Olszówka
4. Bolesław Krzysztofiński
Administracja szkoły:
l. Wand a Żywiec
7. Zofia Drapała
2. Anna Surowiec
8. Maria Mazur
3. Janina Słowik
9. Dorota Ofiara
4. Tadeusz Dec
10. Krystyna Filipek
5. Jan Zieliński
11. Krystyna Zielińska
6. Krystyna Kwolek
I Kierownicy administracyjni:
1. Henryk Krogulec
2. Czesław Mytych
3. Stanisław Kubiś
II Księgowość szkoły:
1. Janina Pajdo
5. Anna Gola
2. Zofia Gil
6. Zofia Stój
3. Teresa Kardyś
7. Halina Reguła
4. Maria Plis
8. Agata Książek
III Magazynierzy i intendenci:
l. Janina Słowik
7 . Zofia Śnieżek
2. Janina Wilk
8. Barbara Pyra
3. Zofia Jachyra
9. Maria Koniarz
4. Bronisław Rząsa
l0. Danuta Bońdos
5. Teresa Sudoł
11. Helena Kuśnierz
6. Helena Berkowicz
IV Sprzątaczki:
l. Wiktoria Jagodzińska
6. Józefa Bajor
2. Maria Wrońska
7. Maria Maciąg
3. Julia Wachnicka
8. Zofia Czachor
4. Zofia Opalińska
9. Krystyna Starzec
5. Zofia Starzec
10. Danuta Bońdos
V Praczki:
l. Maria Skrzeszewska
2. Zofia Broda
3. Maria Gaweł
VI Kuchnia:
1. Wiktoria Jagodzińska
13. Zofia Kłoda
2. Helena Szymczyk
3. Zofia Maciąg
14. Anna Bieleń
4. Maria Starzec
15. Halina Śmieszek
5. Zofia Mazur
16. Krystyna Draus
6. Zofia Bełza
17. Stanisława Wiącek
'7. Weronika Micek
18. Emilia Jaskot
8. Hanna Bieleń
19. Zofia Legierska
9. Władysława Krajewska
20. Jolanta Bajor
10, Weronika Koba
21. Bronisława Byczek
l l. Czesława Opalińska
12. Irena Gola
VII Woźni:
l. Józef Mazur
2. Bronisław Kiwak
3. Stanisław Pytlak
4. Adam Bajor
VIII Kierowcy:
l. Julian Gil
2. Janusz Urbanik
3. Lesław Skoczek
4. Janusz Książek
IX Pracownicy fizyczni szkoły:
l. Franciszek Pyra
l0. Władysław Kardyś
2. Antoni Mazur
l l. Władysław Szarek
3. Stanisław Kosiorowski
12. Feliks Kubiś
4. Michał Skowron
l3. Jan Mazan
5, Władysław Skiba
14. Kazimierz Starzec
6. Tadeusz Wiącek
l5. Jan Fedyryszyn
7. Stanisław Jamróz
l6. Danuta Gancarczyk
8. Stanisław Rząsa
l7. Stefan Kasprzak
9. Jan Kardyś