Uchwała Nr …............. Rady Miasta Gdańska z dnia

Uchwała Nr ….............
Rady Miasta Gdańska
z dnia: ….................................
w sprawie nadania nazwy skwerowi (Anny Walentynowicz)
Na podstawie art.18 ust 2 pkt. 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity z
2001 r. Dz. U. 142, poz. 1591;zm. z 2002 r. Dz. U. 23, poz. 220; Dz. U. 62, poz. 558, Dz. U. 113, poz. 984;
Dz. U. 153, poz. 1271; Dz. U. 214, poz. 1806, zm. z 2003 r. Dz. U. 80, poz. 717, Dz. U. 162, poz. 1568; zm. z
2004 r. Dz. U. 116, poz. 1203; zm. z 2005 r. Dz. U. 172, poz. 1441,Dz. U. 175, poz. 1457; zm. z 2006 r. Dz.
U. 17, poz. 128, Dz. U. 181, poz. 1337; zm. z 2007 r. Dz. U. 48, poz. 327, Dz. U. 138, poz. 974, Dz. U. 173,
poz. 1218; zm. Z 2008 r. Dz. U. 180, poz.1111; Dz. U. 223, poz. 1458; zm. z 2009 r. Dz. U. 52, poz. 420; zm.
z 2009 r. Dz. U. 157, poz. 1241; zm. z 2010 r. Dz. U. 28, poz. 142, 146; Dz. U. 40, poz. 230; Dz. U. 106,
poz.675)
uchwala się, co następuje :
§1
W Gdańsku – Wrzeszczu skwerowi położonemu przy Alei Grunwaldzkiej u zbiegu
ulic Waryńskiego oraz Czarnieckiego nadaje się nazwę Anny Walentynowicz.
§2
Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Gdańska.
§3
Uchwała podlega ogłoszeniu na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego w Gdańsku
i w lokalnej prasie.
§4
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Uzasadnienie.
Z wnioskiem o nadanie nazwy skwerowi położonemu w Gdańsku-Wrzeszczu
przy Alei Grunwaldzkiej u zbiegu ulic Waryńskiego i Czarnieckiego występują,
zgodnie z § 43 ust.1 pkt 5. Statutu Miasta Gdańska, mieszkańcy Gdańska.
Anna Walentynowicz urodziła się w 1929 roku. Wcześnie osierocona,
przygarnięta została przez obcych ludzi. Bezpośrednio po II-ej Wojnie Światowej
trafiła do Gdańska, z którym związana była już do końca.
W 1950 roku rozpoczyna pracę w Stoczni Gdańskiej. Jest spawaczem. Pracuje
wydajnie i z pełnym poświęceniem. Jako osoba skromna chce rzetelnie wypełniać
obowiązki, uważając taką postawę za patriotyzm. Dla niej, zasady, przyzwoitość
i rzetelność są bowiem prostą dewizą życia. Stalinowska rzeczywistość nie mieści się
jednak w tych kategoriach. Głośno, już w latach 50-tych, zaczyna upominać się o
prawa pracownicze i godność ludzi. Wówczas, wymagało to niewyobrażalnej z
dzisiejszej perspektywy odwagi i charakteru. Ciężka praca spawacza odbija się na jej
zdrowiu, jednak nie korzysta z możliwości ubiegania się o rentę. Chce dalej
pracować. Przekwalifikowuje się. Zostaje suwnicową.. Zdobywa szacunek wśród
załogi Stoczni Gdańskiej. Autorytet i wynikające z tego poczucie odpowiedzialności
oraz system wartości powoduje, że w latach 70-tych znajduje się w elitarnym gronie
najtęższych umysłów, które rodzą ideę Wolnych Związków Zawodowych. To oni,
wówczas, uruchomili proces zmiany układu geopolitycznego świata. Wkrótce Anna
Walentynowicz zostaje wyrzucona z pracy i jest to impulsem do zmaterializowania
się Solidarności. Jej zwolnienie ze Stoczni Gdańskiej uruchamia strajk sierpniowy w
1980 roku.
Choć dzisiaj twórcy Solidarności mają różniące się, a także poróżniające ich
poglądy i oceny, to niezmienna i niepodważalna jest historia dowodząca udziału
każdego z nich, każdego - w wyjątkowej roli. I tego świadectwa historii żadne
słabości ludzkie nie zamażą. A wręcz przeciwnie - wszelkie ludzkie małości
potwierdzają tylko genialność tamtych bohaterów. Gdańsk był świadkiem tych
wydarzeń. Gdańsk był miejscem, gdzie dojrzewali, żyli i tworzyli - wydawać by się
mogło ideę fix. Gdańsk był miejscem, które roztoczył nad nimi szczególny parasol
ochronny. My gdańszczanie jesteśmy winni tej pamięci.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w 2006 roku odznaczył Annę
Walentynowicz Orderem Orła Białego – najwyższym polskim odznaczeniem.
Anna Walentynowicz zginęła tragicznie w katastrofie samolotu Prezydenta RP w
Smoleńsku 10. kwietnia 2010 roku jako członek delegacji.
Anna Walentynowicz była gdańszczanką, naszą sąsiadką, bohaterem historii.
Przykładem skromności i zasad. Mieszkała tuż obok skweru. Często przez niego
przechodziła - to był jej skwer.
Wypełnijmy więc obowiązek wobec Jej pamięci, wobec wspólnej historii,
wobec humanistycznych zasad naszego miasta otwartego na świat.
Wnioskodawcy