ELEMENTY I OPERACJE SYMETRII
Transkrypt
ELEMENTY I OPERACJE SYMETRII
ELEMENTY I OPERACJE SYMETRII Symbol Sn Element symetrii oś symetrii n-krotna (oś główna - oś o najwyższej krotności) płaszczyzna symetrii płaszczyzna symetrii prostopadła do osi głównej (horyzontalna) płaszczyzna symetrii na której leży oś główna (wertykalna) płaszczyzna symetrii skierowana pomiędzy dwie osie dwukrotne prostopadłe do osi głównej (diagonalna) oś przemienna n-krotna i środek symetrii E tożsamościowy element symetrii Cn σ σh σv σd Operacja symetrii obrót wokół osi symetrii o kąt równy 3600/n odbicie w płaszczyźnie symetrii obrót wokół osi przemiennej (obrót o kąt 3600/n i następnie odbicie w płaszczyźnie symetrii prostopadłej do osi obrotu) Inwersja: przekształca punkt o współrzędnych (x,y,z) w punkt o współrzędnych (-x,-y,-z) operacja tożsamościowa: obrót o 3600 wokół dowolnie wybranej osi = pozostawienie ciała bez żadnej zmiany GRUPY PUNKTOWE. Ozn. C1 Cs Ci Cn Cnh Cnv Dn Dnh Dnd Sn Td Oh Ih C∞v D∞h Charakterystyka elementów symetrii brak osi, płaszczyzn i środka symetrii (jedynie element E) płaszczyzna symetrii, brak osi i środka symetrii środek symetrii, brak płaszczyzn i osi symetrii jedna oś n-krotna jedna oś n-krotna, płaszczyzna symetrii do niej prostopadła (pozioma) jedna oś n-krotna, n płaszczyzn pionowych jedna oś n-krotna, n prostopadłych do niej osi dwukrotnych osie jak w Dn, płaszczyzna pozioma oraz n płaszczyzn pionowych, na których leżą poziome osie dwukrotne osie jak w Dn, n płaszczyzn pionowych połowiących kąty pomiędzy poziomymi osiami dwukrotnymi oś przemienna o parzystej krotności (n=4, 6, 8) oraz n-2 elementów symetrii powstałych przez powtarzanie operacji Sn 4 osie trójkrotne, 3 osie dwukrotne, 6 płaszczyzn (symetria czworościanu foremnego, tetraedru) 3 osie czterokrotne, 4 osie trójkrotne, 6 osi dwukrotnych, 9 płaszczyzn (symetria ośmiościanu foremnego, oktaedru) 12 osi pięciokrotnych, 20 osi trójkrotnych, 15 osi dwukrotnych, 15 płaszczyzn (symetria dwunastościanu foremnego - dodekaedru lub dwudziestościanu foremnego – ikosaedru) cząsteczka liniowa, oś o nieskończonej krotności i nieskończona liczba płaszczyzn pionowych σv, na których leży oś C∞ Oś C∞ i nieskończenie wiele osi dwukrotnych do niej prostopadłych, pozioma płaszczyzna σh OZNACZENIA REPREZENTACJI operacja symetrii reprezentacja reprezentacja symetryczna = funkcja antysymetryczna = funkcja parzysta = zachowanie nieparzysta obrót wokół głównej osi obrót wzgl. osi znaku znaku A lub a B lub b 2-krotnej, indeks dolny 1 = indeks dolny 2 prostopadłej do osi głównej albo odbicie w płaszczyźnie symetrii zawierającej oś główną odbicie w płaszczyźnie prim(’) bis(”) prostopadłej do osi głównej inwersja indeks dolny g indeks dolny u Reprezentacje dwuwymiarowe - oznaczenie E (e), trójwymiarowe – T (t). zmiana OPERACJE SYMETRII - Przemieszczanie punktów w układzie, zachowujące jego konfigurację i właściwości. PUNKTOWA GRUPA SYMETRII - Zbiór wszystkich operacji symetrii jakie można wykonać na danej cząsteczce. GENERATORY GRUPY – skończony zbiór zawierający elementy symetrii, z których można wyprowadzić pozostałe elementy symetrii dla danej cząsteczki. REPREZENTACJA - Macierz odpowiadająca poszczególnym operacjom symetrii. REPREZENTACJA GRUPY - Zbiór wszystkich macierzy odpowiadających wszystkim operacjom symetrii danej grupy punktowej. REPREZENTACJE NIEPRZYWIEDLNE - Najprostsze reprezentacje, z których można wyprowadzić wszystkie operacje symetrii w danym układzie. CHARAKTER REPREZENTACJI leżących na jej przekątnej. - suma elementów macierzy Jeśli w wyniku operacji symetrii przekształcona układ zachowuje swój znak to reprezentacja jest określana jako symetryczna. W przeciwnym razie, gdy zmienia znak jest antysymetryczna. Jeśli w wyniku operacji symetrii przekształcona funkcja falowa zachowuje swój znak, to jest określana jako parzysta. W przeciwnym razie, gdy funkcja zmienia znak jest nieparzysta.