Korzystanie z rozwoju usług teleinformatycznych w kontekście
Transkrypt
Korzystanie z rozwoju usług teleinformatycznych w kontekście
Korzystanie z rozwoju usług teleinformatycznych w kontekście kwalifikacji ogólnych i zawodowych Kazimierz Miś Z-CA DYREKTORA PUP OSTRZESZÓW Ostrzeszów, 2012 INNI O NAS POLAKACH -Czego panu dzisiaj brakuje w Polsce i Polakach? - Iskry. Mam wrażenie, że Polacy nie mają już dzisiaj tej iskry, którą mieli kiedyś. Nie ma w nich aż takiej żądzy wiedzy i poznania jak kiedyś w czasach PRL. A to właśnie to mi tak wtedy imponowało. Polacy potrafili stać po kilka godzin w kolejkach, żeby kupić książki spod lady. Chcieli wiedzieć więcej, poznać świat choćby przez książki. Młodzież lat 60-tych, 70-tych i 80-tych interesowała się światem. Dziś wystarczy kupić bilet i leci się gdzie chce. I tak powinno być, choć przez tę łatwość dostępu do wszystkiego, Polacy stali się trochę bardziej normalni. Dziś mają dostęp do wszystkiego, i jest to najlepszą rzeczą, jaka mogła się stać. Wywiad Jacka Nizinkiewicza z Chrisem Niedenthalem fotoreporterem współpracującym m.in. z magazynami "Time", "Newsweek", "Der Spiegel" z 10.06.2012 roku–www.onet.pl Euro 2012 pokaże światu, że Polska nie jest już dziwadłem Europy Edukacja (łac. educatio - wychowanie) – pojęcie związane z rozwojem umysłowym i wiedzą człowieka, stosowane w następujących znaczeniach: 1. proces zdobywania wiedzy, polega na zdobywaniu wiedzy w szkole lub poza szkołą. W Polsce edukacja formalna podlega dwóm ministerstwom: MEN i MNiSW. 2. pojęcie używane dla określenia stanu wiedzy danej osoby, społeczeństwa, narodu. W tym kontekście mówi się o dobrej lub złej edukacji, wystarczającej lub niewystarczającej. 3. wychowanie (głównie pod względem umysłowym), wykształcenie, nauka 4. kształcenie, ogół czynności i procesów mających na celu przekazywanie wiedzy, kształtowanie określonych cech i umiejętności Edukacja ma swoje znaczenie już od wieków. Szczególnie znaczenie miała w starożytności. Zwłaszcza w polis greckich. W XV wieku dzięki wynalazkowi druku przez Jana Gutenberga nastąpił rozwój oświaty, do edukacji używano już wtedy książek drukowanych. Proces uczenia się: 1. Wertykalny (głęboka wiedza, głęboka świadomość) 2. Horyzontalny (płytka wiedza, płytka świadomość, wiedza fragmentaryczna), Ryzyko zmian: Zerwanie ciągłości w rozumieniu kultury społecznej Badania psychologów dowodzą, że człowiek uczy się (od urodzenia aż do śmierci) z wykorzystaniem obu świadomości – głębokiej (głównie na etapie edukacji szkolnej, formalnej) i płytkiej (edukacja nieformalna, kontakty z rodziną, przyjaciółmi, mediami). Aktualnie większe znaczenie świadomości płytkiej w procesie uczenia się wynika z większego znaczenia mediów w rozwoju człowieka, przez co uczymy się znacznie częściej rzeczy praktycznych, zwłaszcza w kontekście codziennych czynności życiowych. W procesie uczenia się można wyróżnić cztery formy edukacji: 1. Edukację formalną albo szkolną, która ma miejsce na etapie edukacji szkolnej, w trakcie studiów oraz w ramach różnego typu szkoleń. Zazwyczaj jest to proces prowadzący do uzyskania dyplomów, certyfikatów czy zaświadczeń, oparty na określonej strukturze i organizacji nauki i jej metodologii i metodyki. 2. Edukację nieoficjalną, która zazwyczaj ma miejsce obok oficjalnego procesu nauczania bądź szkolenia, ale zazwyczaj nie prowadzi do uzyskania w sposób sformalizowany certyfikatów i dyplomów. Tego typu uczenie się obecne jest w miejscu pracy albo w ramach aktywności organizacji społeczeństwa obywatelskiego (np. organizacji pozarządowych, młodzieżowych, związków zawodowych, klubów sportowych). Tego typu aktywności edukacyjne mogą kreować także same osoby uczące. 3. Edukację nieformalną, którą można ogólnie opisać jako trwający przez całe życie proces kształtowania się postaw, wartości, umiejętności i wiedzy na podstawie różnych doświadczeń oraz wpływu edukacyjnego otoczenia (rodziny, znajomych, środowiska pracy, zabaw, rynku) oraz oddziaływania mass mediów. Przykładem mogą tu być m.in. różnego rodzaju edukacyjne konkursy, projekty, filmy, słuchowiska, gry multimedialne i symulacyjne, a także edukacja rozrywkowa, w które angażuje się konkretna osoba. 4. Edukację akcydentalną (ad hoc), wynikającą z codziennych sytuacji, które wydarzyły się niespodziewanie i nie były zaplanowane, ale były źródłem cennej wiedzy lub doświadczenia. Typologia korzyści płynących z nauki i edukacji: 1. Wykształcenie wyższe w hierarchii, daje większe szanse na znalezienie pracy (warunek konieczny, ale niewystarcząjący). 2. Sprostanie wymaganiom rynku pracy (mnogość kwalifikacji). 3. Duże szanse wynikające z modułowych kwalifikacji certyfikowanych. 4. Niezwykle ważna znajomość języków obcych (szerszy rynek pracy). 5. Podnoszenie swoich kwalifikacji wiąże się także z możliwością uzyskania awansu i objęcia wyższego stanowiska. 6. Liczą się niemal wszystkie „papiery” i dyplomy ukończenia szkół. 7. Aspekt kwalifikacji rzeczywistych, a nie formalnych. 8. Podniesienie poziomu życia. 9. Stabilizacja życiowa. 10. Satysfakcja osobista. 11. Praca w kompetentnych zespołach ludzkich. Znaczenie wiedzy i kompetencji (edukacji) dla sfery produkcyjno-usługowej Potencjał konkurencyjności stworzony na bazie wiedzy i kompetencji pracowników może być przekształcany w przewagę konkurencyjną. Proces ten nie dokonuje się jednak samoczynnie, a co więcej istnieje zagrożenie nieefektywnego wykorzystania tych kluczowych zasobów poprzez nieumiejętne zarządzanie nimi. Niezbędne jest wykorzystanie nowoczesnych praktyk menedżerskich adekwatnych do współczesnych warunków, od których zależy efektywne wykorzystanie potencjału wiedzy i kompetencji pracowników, w tym takich jak: 1. 2. 3. 4. rozwinięty system szkoleń i rozwoju pracowników, selektywna rekrutacja i polityka zatrudnienia, system motywacji, Empowerment (def. nauk społecznych)-proces podniesienia duchowych, politycznych, społecznych i ekonomicznych zdolności jednostek i społeczności. (def. zarządzania) - proces angażowania pracowników w podejmowanie decyzji dotyczących organizacji i umożliwienie im brania odpowiedzialności za swoje działania, co przekłada się na świadomość kosztów, poczucie przynależności, wzrost wydajności oraz poprawę relacji w zespole dzięki poczuciu, że pracownicy posiadają realną władzę decyzyjną 5. przywództwo. http://badania.parp.gov.pl/index/more/18787 www.pl.wikipedia.org Równowaga człowieka w czterech aspektach życiowych i jej wpływ na podejmowanie działań w zakresie podnoszenia kwalifikacji: 1. Intelekt – rozum, logika, świadomość status quo 2. Emocje – przełamanie barier wstydu i „słomianego zapału” 3. Duchowość – każdy z nas odczuwa pragnienie bycia częścią czegoś większego od nas samych 4. Instynkt – współzależność pomiędzy nami a otoczeniem, sygnały do nas napływające. Wykorzystano przemyślenia znanego behawiorysty Cesara Millana Emocje Duma, gniew, lęk, miłość, nadzieja, poczucie winy, smutek, strach, szczęście, ulga, współczucie, wstręt, wstyd, zawiść, zazdrość. Emocje - nieodzowny składnik naszej codzienności. Umiejętność rozpoznawania ich znaczenia oraz, choć częściowe, kierowanie nimi to jedne z charakterystycznych cech ludzi. Niewątpliwie to właśnie one dodają kolorytu naszemu życiu, ale spełniają również inną ważną rolę - wywołują lub modyfikują nasze działania. Wzbudzają zachowania ale i wygaszają je. ROLA SZKOŁY W PROCESIE EDUKACYJNYM Szkoła powinna uczyć przede wszystkim dwóch rzeczy: 1. Umiejętności samodzielnego uczenia się. 2. Miłości do nauki. O ile pierwszy punkt może być dyskusyjny, to miłości do nauki z pewnością szkoła nie uczy. Wypowiedź Szefa PAN prof. Michała Kleibera z programu telewizyjnego „Inny punkt widzenia”- Grzegorza Miecugowa Typologia uwarunkowań technologicznych i społecznych rozwoju społeczeństwa informacyjnego 1. Idea społeczeństwa informacyjnego jest nieodłącznie związana z Internetem (Nowa Strategia Lizbońska). Internet – otwarta sieć komputerowa o światowym zasięgu – został stworzony dla celów wojskowych i naukowych. 2. Olbrzymie możliwości w działaniach marketingowych i reklamowych przedsiębiorstw, 3. Upowszechnienie taniego sprzętu komputerowego o dużej szybkości przetwarzania danych – jako szybkiego środka komunikacji społecznej (poczta elektroniczna, komunikatory, platformy C2C, a ostatnio także łączność telefoniczna) oraz źródła łatwo dostępnej informacji edukacyjnej, fachowej, turystycznej, handlowej, politycznej i praktycznej, a także rozrywki, spowodowały szybki wzrost publicznego zainteresowania Internetem jako narzędziem ułatwiającym życie codzienne (korzystanie z usług bankowych, handlowych, administracyjnych). 4. Istotny elementem działalności biznesowej: dla dostawców portali informacyjnych, przedsiębiorców nawiązujących tą drogą kontakty biznesowe (platformy B2B Business-to-Business i B2C Business-to-Customer), uczestniczących i organizujących aukcje internetowe, świadczących usługi handlowe (eCommerce), turystyczne (eTourism) i in. 5. Mainsteaming wertykalny – konieczne zmiany w prawie, wspomagające ten rozwój. Czynnikami warunkującymi upowszechnienie Internetu są: 1. Powszechna techniczna dostępność łączy internetowych; 2. Odpowiednio niski koszt dostępu do łączy i niskie ceny urządzeń dostępowych (sprzętu cyfrowego), czyli dostępność ekonomiczna; 3. Atrakcyjność i użyteczność oferowanych usług i treści cyfrowych; 4. Podstawowe umiejętności w zakresie technik informacyjnych i telekomunikacyjnych. ZE STRATEGII POLSKA 2030 STRUKTURALNE PRZESŁANKI SOCJALIZACJI MŁODEGO POKOLENIA: 1. Doświadczenie głębokich i radykalnych przemian systemu i ustroju –”eksplozji” 2. Demograficzna eksplozja młodości. 3. Eksplozja oświatowa. 4. Gwałtowne i nieskrępowane otwarcie na inne kultury. 5. Radykalna dekompozycja statusu społecznego rodziców. 6. Rewolucja informatyczna. 7. Globalny kryzys gospodarczy. ZE STRATEGII POLSKA 2030 SKRÓTOWA CHARAKTERYSTYKA MŁODEGO POKOLENIA: 1. Wysokie aspiracje edukacyjne. 2. Wysokie aspiracje życiowe. 3. Zmiana stosunku do państwa, jakości życia i zdrowia. 4. Nowe wzorce aktywności ekonomicznej. 5. Wykształcenie najistotniejszym czynnikiem dywersyfikujacym społecznie. 6. Otwartość na redukcję deficytów w kapitale kulturowym. 7. Zmiana w podejściu do strategii edukacyjnych i preferencji wyborze szkoły. Polska 2030, Trzecia fala nowoczesności – Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju (wersja z listopada 2011) Część 1 (pdf) SKRÓTOWA CHARAKTERYSTYKA MŁODEGO POKOLENIA: 8. 9. 10. 11. 12. Orientacja na zaspokajanie potrzeb konsumpcyjnych. Brak kompleksów wobec rówieśników ze świata. Indywidualizacja strategii i celów życiowych. Dyskontowanie kapitałów wyniesionych z domu rodzinnego. Proces deinstytucjonalizacji rodziny – typowy dla krajów rozwiniętych. 13. „Kryzys ćwierćwiecza” – problem całej UE 14. Wyższa, niż w krajach zachodnich chęć posiadania dzieci. Wybrane problemy Strategii 2030, związane z podnoszeniem kwalifikacji i rynkiem pracy Problem transferu między edukacją a rynkiem pracy. Niska absorbcyjność młodej siły roboczej. Problem uzyskania elastycznego startu. Problem przekształcenia startu w ścieżkę stabilizacji zawodowej Uwarunkowania demograficzne: 1. Pierwsza dzietność matek – Polska 28,6 lat UE-30 lat 2. Dzieci ze związków nieformalnych Polska -20%, UE-40% 6. Starzenie się społeczeństwa – problem 3 dekady XXI wieku. 1. 2. 3. 4. 5. STRATEGIA POLSKA 2030 – JAK OSIĄGNĄĆ CELE ? • 25 kluczowych decyzji (www.mac.gov.pl) z tego: • • • • Trwałe zmniejszenie deficytu finansów publicznych Relokacja w wydatkach publicznych na rzecz rozwoju Zbilansowanie sytemu ubezpieczeń społecznych Warunki dla wzrostu oszczędności i inwestycji • Aktywizacja rezerw na rynku pracy • Wdrożenie programów aktywizacji rezerw rynku pracy w latach 2012-2014 – cel : poziom zatrudnienia w 2020r (75%) tj. 16,5 mln do 17,5 mln w roku 2030. • • • • • Związanie osób niepełnosprawnych z otwartym rynkiem pracy Umozliwienie wcześniejszego startu młodych osób Podniesienie aktywności zawodowej kobiet Realizacja programów 50+ i 60+ Przygotowanie zrównania i przesunięcie wieku emerytalnego • Łączenie ambicji zawodowych i aspiracji życiowych (flexecurity i opieka nad dziećmi 0-3 lat) Narzędzia współczesnej edukacji – modele 1 Model korespondencyjny: • Materiały drukowane, skrypty, podręczniki • Lekcje nadawane przez radio lub telewizję 2 Model multimedialny: • Materiały drukowane • Lekcje na nośnikach audio • Lekcje na nośnikach wideo • Dydaktyczne programy komputerowe 3 Model teleedukacyjny synchroniczny: • Audiotelekonferencje • Wideotelekonferencje • Lekcje przez radio lub telewizję • Webinaria 4 Model teleedukacyjny asynchroniczny (wirtualny): • Interaktywne multimedia • Materiały prezentowane w sieciach INTERNET • Teleedukacja z komputerem i Internetem D-learning D-learning lub dLearning (distance learning) – uczenie się na odległość. Charakteryzuje się ono odseparowaniem nauczyciela od ucznia oraz ucznia od grupy uczących się, zastępując bezpośrednią komunikację interpersonalną (typową dla konwencjonalnej edukacji) komunikacją, w której pośredniczy tradycyjna poczta i technologia komunikacyjna. Pierwszymi przykładami zastosowania d-learningu są szkoły korespondencyjne. Jednym z warunków d-learningu jest zapewnienie komunikacji w obie strony, tak aby możliwy był dialog między słuchaczem a nauczycielem. Pojęcie to często bywa błędnie utożsamiane z e-learningiem, który jest tylko jedną z form uczenia się na odległość. Inną formą d-learning są edukacyjne programy i audycje realizowane za pośrednictwem środków masowej komunikacji, w szczególności Edutaiment. E-learning • • • E–learning – nauczanie z wykorzystaniem sieci komputerowych i Internetu, oznacza wspomaganie dydaktyki za pomocą komputerów osobistych, nośników informacji i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, szkolenia, a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Doskonale uzupełnia również tradycyjny proces nauczania. E–learning to tylko jeden z elementów edukacji, dlatego edukacja w czasie rzeczywistym dotyczy znacznie obszerniejszego zasięgu usług niż e–learning. Termin e-learning, tak jak i techniki uczenia się oraz technologie kształcenia, odnosi się do stosowania w nauczaniu technologii elektronicznej w o wiele szerszym zakresie niż w ramach tradycyjnych szkoleń komputerowych, czy też nauczania wspomaganego komputerowo z połowy lat osiemdziesiątych. Jest również o wiele szerszy od pojęć nauczania i edukacji online, które oznaczają nauczanie tylko przez sieć internetową. W przypadku zastosowania technologii mobilnych, częściej używane jest pojęcie M-learningu. E-learning służy nauczaniu na odległość oraz nauczaniu elastycznemu, jednak może być również łączony z tradycyjnym nauczaniem w formie kursów mieszanych (Blended Learning). Ponadto e-learning umożliwia nam samodzielne wybranie preferowanego formatu dostarczania wiedzy i tempa jej przekazywania. M-learning • M-learning (mobile learning) – uczenie się na odległość wymagające bezprzewodowej technologii, nowocześniejsza forma d-learningu. • M-learning oznacza mobilne uczenie się z wykorzystaniem przenośnego, bezprzewodowego sprzętu jak laptopy, palmtopy, tablety, a także nowoczesne telefony komórkowe, tzw. smartfony. • Wszystkie te urządzenia, aby spełniały wymogi m-learningu, powinny posiadać stały, bezprzewodowy dostęp do Internetu w każdym możliwym miejscu. Learning Management System • Learning Management System, (System Zarządzania Nauczaniem) – pomocny w zarządzaniu aktywnością szkoleniową i kompetencjami w organizacji. • Z punktu widzenia użytkownika końcowego LMS zapewnia efektywny sposób śledzenia indywidualnych umiejętności i kompetencji, proste metody lokalizacji aktywności szkoleniowych i rejestracji na kursy. • LMS zarządza dostępem do kursów online na które użytkownik został zarejestrowany. • LMS ułatwia wprowadzenie, śledzenie, zarządzanie, i raportowanie aktywności szkoleniowych w organizacji. • Wartością dodaną do LMS jest szeroki zakres funkcjonalności. Tworzenie skutecznego środowiska nauczania online Przeprowadzono wiele badań, w celu określenia skuteczności nauczania online. Wyniki tych badań nie są jednoznaczne. Mimo wszystko, istnieje przekonanie iż kursy online mają istotny wpływ na sukcesy uczniów. Podstawowe elementy skutecznego kursu online to: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Jak w każdym środowisku nauczania, znajomość uczestników kursu. Jasno sprecyzowane cele i zaznajomienie z nimi uczniów. Zwrócenie szczególnej uwagi na opracowanie graficzne kursu; układ graficzny kursu powinien ułatwiać nawigację i naukę; Znajomość realnych możliwości uczniów, jak znajomość obsługi komputera, a w przypadku zamieszczania plików audio, video lub linków do stron internetowych również na ograniczenia sprzętowe. Zapewnienie ducha współpracy - podział zadań między uczniów i nauczycieli, umożliwienie konstruktywnej krytyki, odpowiednią motywację i dostarczenie narzędzi, które pozwolą na dokonanie oceny w odpowiednim czasie. Elastyczne środowisko nauki – dostosowane do indywidualnych potrzeb uczniów. Dostępność serwisu technicznego dla uczniów jak i nauczycieli. Zamieszczenie linków i listy zasobów. Stałe aktualizowanie informacji na stronach poświęconych szkoleniom online Wady i zalety e-learningu 1. Ruchomy czas pracy i wygodę uczniów , 2. Ułatwienie komunikacji między uczniami, lepsze dostosowanie do potrzeb uczniów, większe urozmaicenie nauki dzięki zastosowaniu multimediów i niewerbalnej prezentacji materiału. 3. Pozwala uczyć się we własnym tempie oraz zminimalizować strach i nieśmiałość 4. Jest rodzajem kursu indywidualnego, w związku z czym lektor nadzoruje naukę każdego ucznia z osobna, co w realiach szkoły tradycyjnej jest znacznie utrudnione 5. Przynosi duże zyski organizacjom z rozproszonymi i ciągle zmieniającymi się uczniami. 6. Brak osobistego kontaktu z nauczycielem - krytyka jest w dużej mierze bezpodstawna, ponieważ relacje międzyludzkie można rozwijać przy zastosowaniu programów audio lub wideo służących do prowadzenia konferencji internetowych, forów dyskusyjnych, czatów, blogów, poczty elektronicznej, lub innych synchronicznych czy asynchronicznych środków. 7. Wrażeniu odosobnienia, którego doświadczają uczniowie uczący się na odległość 8. Opłacalność e-learningu jest przedmiotem szerszej dyskusji ponieważ zazwyczaj większość wkładu początkowego zwraca się dzięki efektowi skali (economies of scale). 9. Opracowanie materiałów kompatybilnych z e-learningiem jest również bardziej czasochłonne niż opracowanie tych zwykłych. 10.Zaletą szczególnie w działalności firm jest oszczędność pieniędzy– eliminacja kosztów związanych z prowadzeniem szkoleń w sposób tradycyjny, 11.Tradycyjne szkolenia, utrudniają i dezorganizują pracę. 12. Duża oszczędność czasu. Szkolący się pracownicy nie tracą czasu na dojazdy do miejsca szkolenia i nie muszą odrywać się od swoich codziennych zajęć. Poza tym przełożeni mogą nadzorować efekty szkolenia i postępy w nauce swoich pracowników. Rozwój e-learningu 1. Spośród organizacji które wykorzystywały e-learning w latach 80. wymienić można: Zachodni Instytut Psychologii Behawioralnej (z ang. Western Behavioral Sciences Institute), Instytut Technologii w Nowym Jorku ( z ang. New York Institute of Technology), Elektroniczny System Wymiany Informacji (z ang. Electronic Information Exchange System – EIES), Instytut Technologii w New Jersey (z ang. New Jersey Institute of Technology) oraz Zintegrowana Edukacja (z ang. Connected Education). W późniejszych latach również organizacja Niezależne Media Studenckie (z ang. Independent Student Media) opracowała roboczy program nauczania dla studentów realizowany za pomocą interaktywnego podręcznika online (z ang Interactive Online Textbook). 2. Według raportu opracowanego przez Konsorcjum Sloan (z ang. Sloan Consortium), wiarygodne źródło informacji na temat szkolnictwa wyższego, do 2003 roku liczba studentów korzystających z platform e-learningowych w Stanach Zjednoczonych wyniosła ponad 1,9 mln. 3. Zaskakujący wzrost liczby użytkowników wynoszący obecnie w USA około 25 procent w skali roku poważnie zmienił wcześniejsze statystyki. 4. W USA praktycznie wszystkie państwowe instytucje szkolnictwa wyższego jak i przeważająca większość odpłatnych szkół wyższych oferuje zajęcia online. 5. Do pracy online ze studentami należy zatrudnić odpowiednio wyszkoloną kadrę, której członkowie muszą posiadać nie tylko odpowiednią wiedzę merytoryczną , ale też wysokie kwalifikacje w obsłudze komputera i Internetu. 6. Popularna stała się również koncepcja tzw. Digital Native (osoba mająca styczność z technologią od najmłodszych lat). Z pewnością na przyszłość e-learningu wpływ będą miały różnice pokoleniowe, jednak w miarę wzrostu liczby dorosłych studentów będą one zanikać. 7. e-learning wykorzystuje uniwersalny charakter możliwości edukacji online. Prognozowanie rozwoju usług internetowych jest w tej chwili bardzo trudne. Najprawdopodobniej silne będą następujące trendy: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Upowszechnienie Internetu (Internet dostępny tak, jak prąd). Przejście z komputera do „chmury”. Odejście od komputera osobistego z zainstalowanym lokalnie oprogramowaniem (system operacyjny + aplikacje) i składowanymi tam osobistymi plikami – w kierunku usługi osobistej, gdzie pliki i usługi osobiste są dostępne z dowolnego terminala (PC, urządzenie mobilne) za pośrednictwem Internetu. Jednym z przykładów jest komplet usług Google (e-mail, kalendarz, dokumenty, witryny, czy testowany właśnie wave (http://wave.google.com). Zmniejszające się wykluczenie cyfrowe (dynamiczny wzrost świadomości informacyjnej w krajach rozwijających się). Ciągły i dynamiczny rozwój portali społecznościach, w szczególności gier online, wirtualnej rzeczywistości oraz e-rządu 2.0. Znaczące podniesienie jakości treści dostępnych w serwisach społecznościach. Inteligentny hardware i software, świadomy kontekstu. Dynamiczny rozwój aplikacji i urządzeń mobilnych, w szczególności czytników książek elektronicznych (e-papier) podłączonych do Internetu i e-bibliotek. W efekcie dostęp do wiedzy zawsze i wszędzie. Wykorzystano materiały z www.e-edukacja.net Edutainment – Edukacja rozrywkowa Edutainment (ang.) – inaczej edurozrywka; neologizm w języku angielskim, powstały z połączenia słów „education” i „entertainment” (stąd niekiedy używa się również określenia „entertainment-education”). Istotę edutainment dobrze oddaje powiedzenie „uczyć bawiąc”. Wskazuje ono zarazem odpowiednią hierarchię ważności. Pod pojęciem edutainment będziemy rozumieć takie działania, których celem jest przede wszystkim edukacja, zaś forma rozrywki jest wyłącznie sposobem uatrakcyjnienia lub ukrycia przekazu o charakterze edukacyjnym. Inaczej mówiąc, programy wykorzystujące edutainment edukują z użyciem metod rozrywkowych (są narzędziem „rozrywkowej” edukacji). Celem ich jest zaktywizowanie osoby do nauki i zbudowanie interakcji pomiędzy edukatorem (lub narzędziem edukacji) a osobą uczącą się. Zastosowanie w procesie edukacji Można wyróżnid dwa rodzaje edutainment ze względu na cele i zawartośd: • na rzecz poprawy jakości życia odbiorców i lepszej kontroli nad życiem (edukacja nieformalna, kształtowanie postaw, styl życia) – zazwyczaj poprzez dyskusję i narrację; • na rzecz kształtowania umiejętności życiowych – prezentacja doświadczeo, symulacji. Dzięki rozwojowi środków masowego przekazu dla edutainment mogą nadejśd dobre czasy. 1. Będzie coraz więcej mediów (w tym cyfrowych), które będą rywalizowały między sobą o odbiorców. 2. Rozwój cywilizacyjny i technologiczny świata powoduje zwiększenie zapotrzebowania na edukację, zaś nie wszystkie systemy edukacji są w stanie nadążyd za tymi zmianami i oferowad odbiorcom (zwłaszcza młodzieży) wiedzę i umiejętności, które pozwolą na swobodne funkcjonowanie na zmieniającym się szybko rynku pracy. W ten sposób pojawia się miejsce na różnego rodzaju formy edukacji nieformalnej, w tym i edutainment. PODSUMOWANIE: TYPOLOGIA KORZYSCI Z ROZWOJU USŁUG TELEINFORMATYCZNYCH DLA EDUKACJI: 1. Internet – globalny dostęp do wiedzy 2. Komunikacja bez granic 3. dLearning 4. Rozwój i miniaturyzacja hardware - usługi mobilne 5. Nauka przez rozrywkę - Edutainment 6. Cloud computing 7. Korzyści z sieci szerokopasmowej 8. Edukacja życia codziennego – eBank, eZakupy … TEZY KOŃCOWE • Metody tradycyjne coraz częściej zastępowane są przez nowoczesne metody edukacji, ale chodzi chyba w tym wszystkim o znalezienie rozsądnych proporcji, bo przecież nic nie zastąpi książki (?), która stanowiła podwaliny całego postępu cywilizacyjnego oraz żywego słowa, naszej podstawowej formy komunikowania się (?). • Jak będzie wyglądała edukacja za 50 lat ? Tego nie wie nikt: • Chipy wszczepiane, wspomagające ludzi ? • Nośniki danych, archiwa – jakie ? • Robotyzacja – w jakich obszarach zastąpi człowieka? ect…. Ciekawe, prawda ? Chyba warto poznawać świat … Uczmy się przez całe życie z wykorzystaniem dorobku cywilizacyjnego ! Dziękuję za uwagę ! www.pupostrzeszow.pl Oprócz podanych źródeł w prezentacji wykorzystano materiały Wikipedii