Rok 1981 - Parafia Przemienienia Pańskiego Parafia Przemienienia

Transkrypt

Rok 1981 - Parafia Przemienienia Pańskiego Parafia Przemienienia
Rok 1981
Tegoroczne odwiedziny duszpasterskie były uciążliwe ze względu na brak jednego
księdza.
Do
pomocy
w
katechizacji
została
zatrudniona
siostra
zakonna
bezhabitowa. W lutym 1981 r. odszedł ks. Tadeusz Bach bardzo lubiany przez
Proboszcza i parafian. W jego miejsce przychodzą dwaj kapłani: ks. Jerzy Bujak
i ks. Andrzej Damoń neoprezbiter.
W święto Zmartwychwstania Pańskiego 19 kwietnia 1981 r. po raz pierwszy po
długich wiekach zostaje odprawiona przy licznym udziale wiernych Msza Św.
w Kmiecinie Kościół ten został oddany parafii nowodworskiej w lutym 1981 roku.
Księża obsługują dwa kościoły w związku z czym mają w niedzielę bardzo dużo
pracy. Wystąpiono do władz kościelnych o wydzielenie nowej parafii w Kmiecinie.
Wiosną przystąpiono do remontu i konserwacji dachu na kościele. Jednocześnie
czynione są prace przy opracowywaniu projektów nowej plebanii.
W maju 1981 roku nastąpiło poświęcenie sztandaru i wozów bojowych Straży
Pożarnej.
Poświęcony krzyż przeniesiono do pomieszczeń strażackich
1 lipca została wyodrębniona parafia w Kmiecinie, w skład której weszły następujące
wioski: Kmiecin, Rakowe Pole, Różewo i Solnica. Proboszczem został ks. Jan
Chojnacki. Ważniejszym wydarzeniem życia parafialnego była pielgrzymka na Jasną
Górę. Tym razem młodzież z ks. Jerzym Bujakiem wyruszyła pieszo w 500
kilometrową trasę z Gdańska na Jasną Górę. Pielgrzymka trwała od 23 VII – 4 VIII.
Wszyscy wrócili zadowoleni i dobrej kondycji.
W uroczystość Zielonych Świąt 1981 r. dnia 7 czerwca został poświęcony Krzyż
jako symbol wdzięczności rolników za możliwość zorganizowania się w Niezależny
Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych „Solidarność”, postawiony
na skwerze przy skrzyżowaniu ulic Sikorskiego i Morskiej w pobliżu Urzędu Miasta i
Gminy (dzisiaj Urzędu Powiatowego).
Mimo deszczowej pogody w nabożeństwie wzięła udział spora liczba wiernych z
okolicznych wiosek.
Krzyż poświęcił ks. R. Kłoniecki
W związku z uzyskaniem pozwolenia na budowę nowej plebanii z salami
katechetycznymi, rozpoczęto organizowanie materiałów budowlanych, dostępnych
bez specjalnych zleceń. W miesiącach letnich od czerwca do września brakowało na
plebanii potrzebnej osoby – gospodyni, która zrezygnowała z pracy ze względu na
chorobę. Po odzyskaniu zdrowia niespodziewanie zjawiła się ponownie.
Duże trudności dla parafii sprawiało dzielenie żywności, która docierała do kościołów
za pośrednictwem Kurii z różnych krajów zachodnich. Ludzie, często zamożni nie
rozumieli
intencji
ofiarodawców
i
za
wszelką cenę
domagali
się
paczek
żywnościowych i nie tylko tych. W dalszym ciągu trwały wysiłki księży, aby dzieci i
młodzież szkolna mogła w klasach powiesić krzyże.
Wielkim wydarzeniem dla ks. Romana Kłonieckiego była możliwość wzięcia udziału
w pielgrzymce do Ziemi Świętej, która trwała od 18 września do 6 października.
Po powrocie ksiądz przez dwa dni dzielił się wrażeniami z parafianami wyświetlając
przeźrocza po mszy św. Była to pielgrzymka zorganizowana przez diecezję
gnieźnieńską.
Niezwykłą historię przeżył polski naród 13 grudnia 1981 roku. O północy tego
dnia został ogłoszony stan wojenny w Polsce. Była to niedziela. Kiedy rano, podczas
mszy św. ogłoszono ludziom o tym wydarzeniu, pojawiły się łzy i wzdychania.
Pozbawiono ludzi wszelkich praw. Ulice Gdańska zostały okupione przez czołgi i
patrole milicyjno – wojskowe. W parafii miało odbyć się poświęcenie nowo
wybudowanego dworca PKS, ale organizatorzy pod wpływem czynników SB, Milicji i
Komisarza Wojskowego wycofali się z tej uroczystości.
Proboszczowi i organizatorom grożono interweniowaniem. Z powodu ogłoszenia
godziny milicyjnej zachodziła obawa możliwości odprawienia Pasterki. Uchylono
jednak na tą świętą noc ograniczenie. Zawieszony został też Związek Zawodowy
„Solidarność”. Cały świat potępił taki stan licznymi manifestami i protestami.
Pracowników administracji państwowej zmuszano do wystąpienia z NSZZ
„Solidarność”
(tekst oświadczenia) „ OŚ W I A D C Z E N I E Ja niżej podpisany ……………………..
pracownik administracji państwowej świadom ciążących na mnie obowiązków wynikających
z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 grudnia 1974 roku i zdając sobie w pełni sprawę
z powagi sytuacji stanu wojennego PRL, zobowiązuję się wystąpić z NSZZ „Solidarność”,
którego kierownictwo w sposób jawny występowało przeciwko konstytucyjnym organom
władzy
i
administracji,
dążąc
z
kontrrewolucyjnych
pozycji
do obalenia
ustroju
socjalistycznego. Jednocześnie uroczyście zapewniam władzę o swojej lojalności,
umacnianiu jej autorytetów i sumiennym wykonywaniu poleceń służbowych przełożonych.
Będę dążył
ze wszystkich sił
do pomyślnego socjalistycznego rozwoju Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej oraz dochowania wierności Ludowemu Państwu.
……………………………… dnia …………… ………………………………….
Nr ………….”
Rok 1982
Jest to rok Jubileuszu 600 – Lecia obecności Obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze.
W dniu 3 stycznia był odczytany tekst Listu Pasterskiego Episkopatu Polski w
związku z Jubileuszem. 31 stycznia o godz. 11 30 nasz parafian ks. Czesław
Nowaczyński odprawił Mszę Św Prymicyjną, w której uczestniczyła duża liczba
wiernych. Tegoroczna kolęda upływała w znacznej mierze w atmosferze bólu i
smutku z powodu przeżyć historycznych w naszej ojczyźnie. Plebanię odwiedził 20
stycznia Ksiądz Infułat B. Polzin. Wizytę duszpasterską w parafii zakończono 4
lutego.
W dniach 28 III – 1IV br. zostały przeprowadzone rekolekcje wielkopostne w parafii
przez ks. Kazimierza Czerlonka. Dobrze spisały się dzieci i młodzież. Pogoda bardzo
ładna. Ogólna ocena pozytywna. Na uwagę zasługuje fakt odprawiania w każdy
wtorek Mszy św. w szpitalu. Co prawda w prymitywnych warunkach na korytarzu, ale
ważne jest, że chorzy mają możliwość w niej uczestniczenia. 9 kwietnia
zatwierdzono projekt nowej plebanii w połączeniu z domem katechetycznym.
Tegoroczna Wielkanoc przypadła 11 i 12 kwietnia. Pogoda iście jesienna z
opadami śniegu. Przygotowano na Wielki Tydzień Grób Pański o treści wyrażającej
sytuację w naszej Ojczyźnie. Robotnik za kratami trzymający w ręku krzyż , a wyżej
biało czerwony napis „W krzyżu zwycięstwo”.
Odbiór symbolu zniewolonego Polaka, który dzięki wierze nie traci nadziei w
zwycięstwo był właściwy. Reakcja przeciwników też nastąpiła – anonim cytat:
„Co ma oznaczać ten robotnik. Nie widzę większego związku ze świętem kościelnym.
Wydaje mi się, że macie za dużo wolności i do tego na mało znacie historię. Musicie
się douczać tego przedmiotu dla waszego dobra.. Co chcecie tym osiągnąć. Przecież
jest to prymitywny chwyt propagandy nie godny katolików, lecz komunistów”
Podpisane STUDENT i parafa.
W drugie święto wyjechali do Częstochowy w pielgrzymce na Jasną Górę
maturzyści ze swoim opiekunem ks. Jerzym Bujakiem. Jest to tradycja – pielgrzymka
dla przed egzaminem dojrzałości- tym bardziej ,że to Rok Jubileuszowy 600 - Lecia
Obrazu Jasnogórskiego.
W maju przystąpiono do renowacji świątyni. Prace malarskie wewnątrz Kościoła
prowadził malarz z Nowego Dworu Gdańskiego p. Leon Cychylik. Malowidła ścienne
odnawiali Józef Kokociciński i Stanisław Adamski. Zainstalowano nowe oświetlenie,
przy pomocy parafian.
3 maja do grona ministrantów przyjęto następujących kandydatów:
Barc Marcin, . Samagalski Radosław, Łagoda Andrzej, Grysak Grzegorz, Piasecki Artur,
Kleszcz Marek, Sionkowski Wojciech, Witt Marek, Pałubicki Tomasz, Szewczyk Jarosław,
Wójcik Sylwester, Dymiński Ireneusz, Gajewski Marcin.
6 maja ks. bp dr Lech Kaczmarek – Ordynariusz Gdański, udzielił młodzieży w
liczbie 133 sakramentu bierzmowania. Młodzież do przyjęcia tego sakramentu
przygotował ks. Andrzej Domoń.
15 maja 1982 ministranci ze swoim opiekunem ks. Andrzejem Domoń wyjechali w
pielgrzymce na Jasną Górę.
Z okazji Wielkiego Jubileuszu 600 - Lecia obecności Obrazu Matki Bożej
Częstochowskiej na Jasnej Górze nawiedził naszą diecezję Jej Wizerunek w kopii
cudownego obrazu. Miało to miejsce 20 -26 maja 1982 r. Nasza parafia odbyła
czuwania przed Obrazem w Bazylice Mariackiej w Gdańsku 25 maja.
Ks. Dziekan R. Kłoniecki był głównym celebrantem przy pożegnaniu Obrazu
w Bazylice Mariackiej w Gdańsku
6 czerwca dzieci naszej parafii z klas III przystąpiły do I Komunii św.
W dalszym ciągu organizuje się materiały budowlane do wzniesienia nowego domu
parafialnego. 15 czerwca zakupiono cegłę za pół miliona złotych. W transporcie tego
materiału pomagali życzliwi parafianie.
17 czerwca 1982 odbyła się Kongregacja Dekanalna w Ostaszewie, w której wzięli
udział wszyscy kapłani pracujący w parafiach dekanatu Nowy Dwór Gd.
W dniach 15 – 29 lipca 1982 piętnastoosobowa grupa młodzieży naszej parafii,
łącznie z młodzieżą gdańskiej parafii z Moreny, wzięła udział w pieszej pielgrzymce
na Jasną Górę przemierzając 600 – kilometrową trasę z okazji Jubileuszu 600 –
Lecia Obecności Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Pogoda, jak
przez wszystkie miesiące letnie, była bardzo sprzyjająca. Wrócili szczęśliwi, choć z
obolałymi nogami.
6 sierpnia 1982 Odpust. Nasza parafia obchodziła tegoroczny odpust uroczyście.
Główne nabożeństwo celebrował Ksiądz kanonik Henryk Jankowski – proboszcz
parafii Św. Brygidy. Obecni byli proboszczowie sąsiednich parafii:
1.
Ks. Rafał Fryderyk Lulkowski – senior;
2.
Ks. B. Hebel – proboszcz z Marynów;
3.
Ks. K. Czerlonek – proboszcz z Lubieszewa;
4.
Ks. H. Maroń – proboszcz z Mikoszewa;
5.
Ks. J. Chojnacki – proboszcz z Kmiecina;
6.
Ks. T. Panasiak – proboszcz z Wiercin;
7.
Ks. H. Kilaczyński – proboszcz z Marzęcina;
8.
Ks. Wł. Gutowski – proboszcz z Niedźwiedziówki;
9.
Ks. M. Masłyk – proboszcz z Nowej Cerkwi;
10. Ks. A. Biernat – proboszcz ze Sztutowa;
11. Ks. ST. Kliś – wikariusz z Stegny.
19 – 21 sierpnia odbyła się kolejna pielgrzymka parafian na Jasną Górę. Udział w
autokarowej pielgrzymce brał ks. Roman Koniecki. Pielgrzymi w darze dla Kościoła
parafialnego ufundowali kryształowy wazon z wizerunkiem Ojca Św. Jana Pawła II.
Pielgrzymka przypadła w dniach poprzedzających Wielki Jubileusz 600 -Lecia.
Pielgrzymka na Jasnej Górze
W drodze powrotnej zatrzymano się w Niepokalanowie, a potem droga prowadziła
do Warszawy na Plac Zwycięstwa, gdzie układano z kwiatów krzyż na miejscu
ołtarza, przy którym celebrował Jan Paweł II. Ku zdziwieniu i rozczarowaniu
pielgrzymów, miejsce to zostało szczelnie ogrodzone przez władze dyktatora
gen. Jaruzelskiego w celach wątpliwych.
Układanie krzyża z kwiatów
Okazało się, że Polacy znaleźli sposób i przy pobliskich kościołach ułożyli dwa
inne krzyże ze znakami „Solidarności” z nadzieją zwycięstwa.
23 sierpnia rozpoczęto wykopy pod budowę nowego domu parafialnego.
26 sierpnia przypadła uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej. W tym roku to
święto było wyjątkowe z racji Jubileuszu 600 – Lecia Obecności Cudownego Obrazu
Matki Bożej w naszej Ojczyźnie. W parafii zorganizowano procesję Jubileuszową z
obrazem Matki Bożej Częstochowskiej wokół kościoła. Wierni licznie uczestniczyli w
nabożeństwie.
8 września rozpoczęto prace przy fundamentach nowego domu parafialnego. Do
zalewania ław fundamentowych wykorzystano sprzęt mechaniczny z Elbląskiego
Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego. Czynny udział w pracach brali
również parafianie (zdjęcia poniżej).
Fundamenty nowego domu parafialnego
Stawianie muru fundamentowego zostało zakończone w dniu 23 września. Pogoda
przez cały czas była sprzyjająca, bezdeszczowa.
3 października parafianin Tomasz Kręcicki, student Biskupiego Seminarium
Duchownego, po raz pierwszy przywdział sutannę podczas uroczystych tzw.
obłóczyn. Należy zaznaczyć, że jego młodszy brat Dariusz w tym roku także
rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w naszym seminarium.
W ostatnich dwóch latach również cztery panie wstąpiły do zgromadzeń żeńskich.
W dniach 5-8 października w Kościele został wyświetlony film „Jezus” nakręcony na
podstawie Ewangelii św. Łukasza. Duże zainteresowanie filmem przejawiała nasza
młodzież.
Dzień 8 października był ciemnym dniem w historii naszego narodu. Sejm PRL,
niewątpliwie pod presją „czerwonych” zniósł Związki Zawodowe „Solidarność” o
których już wspomniano. Zdrowa część narodu była tą decyzją zdruzgotana.
Wynikiem takiej decyzji były strajki w dniu 11 października, które zostały brutalnie
zgniecione przez oddziały ZOMO (bojowe brygady milicji).
Osłodą tego wszystkiego była kanonizacja Ojca Maksymiliana Kolbe - 10. X., która
odbyła się na Placu św. Piotra w Rzymie. Taka uroczystość była pierwszą w tym
miejscu. Poprzednia odbyła się wewnątrz Bazyliki.
28 października Seminarium diecezjalne obchodziło Jubileusz 25-lecia swego
istnienia.
10 listopada świat obiegła wiadomość o śmierci komunistycznego przywódcy
L. Breżniewa. Wszyscy w tym czasie spodziewali się ulgi. Tego dnia z miejsca
internowania został zwolniony przywódca NSZZ „Solidarność” - Lech Wałęsa.
Na dziś niewytłumaczalny zbieg okoliczności.
28 listopada poświęcono nowo wzniesiony krzyż w Szkarpawie, pomimo
istniejącego stanu wojennego.
5 grudnia obiegła naszą diecezję smutna wiadomość. W wypadku samochodowym,
w drodze z wizytacji Kanonicznej parafii Trutnowy, zginął Ks. bp Kazimierz Kluzsufragan gdański. Po odbytych ceremoniach zwłoki zostały złożone w Krypcie
Biskupów Gdańskich Katedry Oliwskiej.
13 grudnia minął już rok od wprowadzenia stanu wojennego. Mimo nadziei na
odwołanie , władze reżimowe z dniem 31 grudnia jedynie zawiesiły stan wojenny.