oszpicin.pl | Dworzec kolejowy

oszpicin.pl | Dworzec kolejowy
http://oszpicin.pl/dworzec-kolejowy-i-okolica/
Dworzec kolejowy
Przełom w rozwoju miasta, szczególnie w aspekcie ekonomicznym, nastąpił dopiero w 2 połowie XIX wieku, Oświęcim stał się
wówczas ważnym punktem w komunikacji kolejowej. Zbiegały się w nim bowiem trzy linie kolei żelaznej. Wówczas to, w
najbliżej okolicy dworca kolejowego – głównie na terenie wsi Brzezinka i Babice – powstało z inicjatywy kupców żydowskich
szereg fabryk i zakładów przemysłowych, m.in.: Biuro Spedycyjne i Ajencya Cłowa Arnolda Habera (rok założenia 1868), Emil
Kuźnicki – Fabryka Tektury Dachowej, Produktów Chemicznych i Asfaltu S.A. (1888), Fabryka Papy Dachowej i Wyrobów
Asfaltowych Benjamina i Wolfa Landauów (1890), nieco dalej, na terenie tzw. Zasola, Garbarnia Hersch Enoch i Synowie
(1897), Fabryka Papy Dachowej J. Natansohna i J. Melcera (1907), Fabryka Dachówek Cementowych Anton Kapst i Leopold
Schnitzer (1898). W okresie międzywojennym do wspomnianych już dołączają kolejne, m.in.: Reprezentacja Browaru Jana
Götza w Okocimie, którą prowadził J. Silfen, dwie fabryki konserw rybnych Atlantic oraz Ostryga.
Oświęcim jako miasto graniczne był także ważnym punktem emigracyjnym (miasto znajdowało się u zbiegu granic trzech
imperiów: Austrii, Prus i Rosji). Na przełomie XIX i XX wieku w okolicach dworca kolejowego zlokalizowano także
koncesjonowane przez c. k. Namiestnictwo we Lwowie Biura Podróży Zofii Biesiadeckiej, zajmujące się w dużej mierze
emigrantami zarobkowymi. W pobliżu dworca kolejowego znajdował się także Hotel Zator, którego właścicielami byli Maurycy i
Marja Wasserbergerowie. Tuż obok hotelu znajdowało się także kino „Jutrzenka”.W roku 1910 uruchomiono regularną
pasażerską linię omnibusową pomiędzy dworcem kolejowym i centrum miasta. Koncesje na wspomnianą usługę otrzymali
Samuel Józef Silberspitz i Abraham Mojżesz Huterer.
page 1 / 1