Kandydatury na patrona Gimnazjum Sportowego w
Transkrypt
Kandydatury na patrona Gimnazjum Sportowego w
Kandydatury na patrona Gimnazjum Sportowego w Nysie: 2. Orlęta Lwowskie Orlęta Lwowskie to popularne określenie młodych obrońców polskiego Lwowa z lat 1918–1920 w czasie wojny polsko-ukraińskiej (1918– 1919) i polsko-bolszewickiej (1920). Legenda Orląt Lwowskich należy do polskich mitów patriotycznych. Czyn gimnazjalistów i studentów broniących kresowej strażnicy i skarbnicy kultury polskiej funkcjonuje w świadomości Polaków podobnie jak udział młodzieży w Powstaniu Warszawskim. Heroiczna postawa obrońców pogłębiła poczucie świadomości narodowej i wzbudziła zainteresowanie wartościami reprezentowanymi przez Orlęta: patriotyzmem i bohaterstwem. Imię „Orlęta Lwowskie” zobowiązuje do kultywowania odwiecznych tradycji narodowych wyrażonych w haśle: „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Propozycja imienia szkoły jest ściśle związana z udziałem polskich dzieci w walkach z Ukraińcami w listopadzie 1918 roku. Powyższy fakt uwieczniono pomnikiem na historycznych wałach urzędowskich, na którym widnieje napis: „Orlętom, Dzieciom – Bohaterom poległym w roku 1918/19 w walkach o polskość Lwowa i niepodległości Ojczyzny” . Obrona Lwowa przed wojskami bolszewickim miała miejsce, gdy południowa flanka wojsk Rosji Sowieckiej idących na Warszawę pod dowództwem Siemiona Budionnego (z Józefem Stalinem jako komisarzem politycznym) nacierała na pozbawiony polskiego wojska Lwów. Również wtedy społeczeństwo Lwowa stanęło do obrony swego miasta. Bitwa pod Zadwórzem na przedpolu Lwowa, w której 17 sierpnia 1920 zginęło 318 z 330 walczących ochotniczo Orląt Lwowskich, powstrzymała wówczas pochód bolszewików na Lwów. 11-godzinna krwawa bitwa garstki obrońców z silnymi oddziałami 6 Dywizji Konnej Budionnego nazwana została Polskimi Termopilami. Większość poległych w obu kampaniach obrońców Lwowa została uroczyście pochowana na specjalnie wydzielonej części cmentarza Łyczakowskiego, na Cmentarzu Obrońców Lwowa, nazywanym obecnie potocznie Cmentarzem Orląt. Bohaterowie bitwy pod Zadwórzem są w większości pochowani na specjalnym cmentarzu obok dworca kolejowego w Zadwórzu, gdzie toczyły się najcięższe boje. Kwatera Orląt jest także na cmentarzu Janowskim we Lwowie. W uznaniu bohaterskiej postawy i zasług mieszkańców Lwowa dla Polski, miasto zostało – jako jedyne w Polsce – uhonorowane przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego Krzyżem Virtuti Militari. Uroczystość odznaczenia Lwowa odbyła się 11 listopada 1920 przed kolumną Mickiewicza. Pamięć o czynie Orląt Lwowskich, z których jeden – nieznany z nazwiska- jest pochowany w Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie jest czczona w Polsce, zaś miejsce ich spoczynku to campo santo – święte miejsce.