Stosowanie witaminy C w kosmetykach

Stosowanie witaminy C w kosmetykach
Biologiczna aktywność witaminy C to przede wszystkim zdolność do odwracalnego
utleniania i redukcji, czyli ochrona komórek przed reaktywnymi formami tlenu i przed
wolnymi rodnikami. Jest ona najsilniejszym przeciwutleniaczem pozakomórkowym, a i we
wnętrzu komórki też spełnia ważną obronną rolę przed uszkodzeniami spowodowanymi
procesami oksydacyjnymi.
Działanie witaminy C w organizmie człowieka polega głównie na przenoszeniu elektronów,
co jest istotne dla prawidłowego przebiegu wielu procesów, np. tworzenia prawidłowej
struktury
kolagenu,
biosyntezy
neuroprzekaźników,
a
szczególnie
noradrenaliny,
metabolizmu cholesterolu i tyrozyny
Witaminę C dodaje się do kremów, aby wpływała na syntezę kolagenu i spowalniała procesy
utleniania. Dodatkowym efektem działania kwasu askorbinowego jest rozjaśnienie i poprawa
kolorytu skóry, ponieważ witamina C hamuje proces wytwarzania melaniny, działając
depigmentacyjnie.
Istnieją preparaty zawierające 100% czystej witaminy C. Aby nie ulegała ona szybkiemu
rozkładowi, podawana jest w postaci proszku, do którego załączany jest tzw. nośnik (mogą to
być biosacharydy lub peptydy). Przed nałożeniem na skórę łączy się te dwa związki,
uzyskując lepszy efekt nawilżenia. Większość kremów zawiera witaminę C w stężeniu od 8
do 20%, a w kremach pod oczy od 3 do 5%, ale uważa się, że najaktywniejsze działanie tej
witaminy w kremach występuje przy jej zawartości wynoszącej 15%.
Witamina C jest rozpuszczalna w wodzie, w związku z tym jej penetracja w lipidowe warstwy
naskórka jest utrudniona. Aby mogła ona wniknąć głęboko w skórę, rozdrabnia się ją
(poddaje
procesowi
mikronizacji)
i
umieszcza
w
niezwykle
małych
kapsułkach
(nanotechnologia) zwanych liposomami.
Kwas askorbinowy jest mało stabilny chemicznie i bardzo łatwo ulega rozkładowi. Poszukuje
się trwałych pochodnych witaminy C o mniejszych skłonnościach do inaktywacji. Pochodną
formą witaminy C, równie często stosowaną w kosmetyce, są estry palmitynianowe, które są
lepiej rozpuszczalne w tłuszczach i łatwiej przenikają w struktury międzykomórkowe
głębszych warstw skóry. Takie estrowe pochodne kwasu askorbinowego są wyjątkowo
stabilne, ulegają rozkładowi pod wpływem tlenu i światła tylko w nieznacznym stopniu.
Pewnym przełomem w zastosowaniu witaminy C w kosmetykach było uzyskanie pochodnej
witaminy C, która jest rozpuszczalna w tłuszczach, bezbarwna i bezzapachowa, i występuje w
postaci płynnego olejku. Jest to tetraizopalmitynian askorbylu (tetrahexyldecyl Ascorbate)
– obecnie najbardziej skuteczna, ale i najdroższa pochodna witaminy C stosowana w
kosmetyce.
Tetraizopalmitynian askorbylu cechuje się wysokim powinowactwem do bariery lipidowej
skóry, z łatwością przenika w głąb skóry, i co ważne – wykazuje wysoką efektywność już
przy stężeniu 1–3% oraz niespotykaną wśród pochodnych witaminy C trwałość i stabilność
struktury wynoszącą ponad rok.
Podkreśla się również bardzo pozytywny wpływ tetraizopalmitynianu askorbylu na usuwanie
przebarwień skóry, co związane jest z tym, że ta pochodna przenika z łatwością do
najgłębszych warstw naskórka i wywiera tam hamujący wpływ na melanogenezę.
Związki przeciwutleniające w postaci witamin stosowane w kosmetyce muszą spełniać dwa
podstawowe kryteria: po pierwsze powinny zachować trwałość w danym produkcie, po drugie
– muszą być w odpowiedni sposób absorbowane przez skórę i docierać do jej najgłębszych
warstw.
Dr n. farm. Joanna Chłopicka