doc(DUBAJ, 2012 r.) (pdf 730.32 KB)
download 
Reklamacja Transkrypt
(DUBAJ, 2012 r.) (pdf 730.32 KB)
Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny AKT KOŃCOWY ŚWIATOWA KONFERENCJA NA RZECZ TELEKOMUNIKACJI MIĘDZYNARODOWEJ (DUBAJ, 2012 r.) WCIT Dubaj, ZEA 2012 3-14 GRUDNIA 1 Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny AKT KOŃCOWY* ŚWIATOWEJ KONFERENCJI NA RZECZ MIĘDZYNARODOWEJ TELEKOMUNIKACJI (Dubaj, 2012 r.) * Jak ustalono i zatwierdzono na zakończenie konferencji oraz przedłożono do podpisu państwom członkowskim, zgodnie z nr 162 Ogólnych zasad konferencji, zgromadzeń i spotkań Związku 2 3 MIĘDZYNARODOWY REGULAMIN TELEKOMUNIKACYJNY PREAMBUŁA 1 Zakładając powszechne uznanie niezawisłego prawa każdego państwa do regulowania telekomunikacji, postanowienia niniejszego Międzynarodowego Regulaminu Telekomunikacyjnego (zwanego dalej „Regulaminem“) mają za zadanie uzupełnienie Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, w celu osiągnięcia celów Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego dotyczących promowania rozwoju usług telekomunikacyjnych i ich możliwie jak najbardziej efektywnego funkcjonowania przy jednoczesnej harmonizacji rozwoju urządzeń dla światowej telekomunikacji. Państwa członkowskie zobowiązują się wdrażać niniejszy Regulamin z poszanowaniem i przestrzegając ich zobowiązań dotyczących praw człowieka. Niniejszy Regulamin uznaje prawo państw członkowskich do dostępu do międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. ARTYKUŁ 1 Cel i zakres Regulaminu 2 1.1 a) Niniejszy Regulamin określa ogólne zasady odnoszące się do świadczenia i funkcjonowania międzynarodowych usług telekomunikacyjnych oferowanych społeczeństwu, jak również podstawowych międzynarodowych środków transportu telekomunikacyjnego, stosowanych do świadczenia takich usług. Regulamin ten nie odnosi się do treści międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. 2A abis) Niniejszy Regulamin zawiera również przepisy mające zastosowanie do operatorów, zarejestrowanych lub uznanych przez państwa członkowskie, w celu ustanowienia, obsługi i prowadzenia międzynarodowych usług telekomunikacyjnych dla społeczeństwa, zwanych dalej „zarejestrowanymi operatorami“. 3 b) Regulamin ten uznaje w art. 9 prawo państw członkowskich do szczególnych ustaleń. 4 1.2 W niniejszym Regulaminie używa się sformułowania „społeczeństwo“ w odniesieniu do ogółu populacji, w tym organów rządowych i prawnych. 5 1.3 Poniższy Regulamin został opracowany w celu ułatwienia połączeń sieci oraz interoperacyjności na szczeblu światowym obiektów telekomunikacji, w celu promocji zharmonizowanego rozwoju oraz wydajnej pracy obiektów technicznych, jak i wydajności, przydatności oraz dostępu społeczeństwa do międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. 4 6 1.4 Odniesienia do Zaleceń Sektora Standaryzacji ITU (ITU-T) w niniejszym Regulaminie nie powinny być traktowane, jako nadające tym Zaleceniom taki sam status prawny, jak niniejszemu Regulaminowi. 7 1.5 W ramach niniejszego Regulaminu, świadczenie i obsługa międzynarodowych usług telekomunikacyjnych w każdym przypadku opiera się na wzajemnym porozumieniu między zarejestrowanymi operatorami. 8 1.6 Zarejestrowani operatorzy powinni spełniać przy wdrażaniu zasad niniejszego Regulaminu, w możliwie największym zakresie, odpowiednie Zalecenia ITU-T. 9 1.7 a) Regulamin uznaje prawo każdego państwa członkowskiego, zgodnie z prawem krajowym i jeżeli państwo członkowskie podejmie taką decyzję, do wymagania, aby zarejestrowani operatorzy działający na jego terytorium oraz świadczący międzynarodowe usługi telekomunikacyjne dla społeczeństwa, zostali zarejestrowani przez to państwo członkowskie. 10 b) W stosownych przypadkach, dane państwo członkowskie będzie zachęcać takich usługodawców do stosowania odpowiednich Zaleceń ITU-T. 11 c) W stosownych przypadkach, państwa członkowskie będą współpracować w realizacji tych Zaleceń. 12 1.8 Niniejszy Regulamin powinien obowiązywać niezależnie od rodzaju użytych środków transmisji, chyba że Regulacje Radiowe stanowią inaczej. ARTYKUŁ 2 Definicje 13 Do celów niniejszego Regulaminu będą mieć zastosowanie następujące definicje. Poniższe pojęcia i definicje nie muszą jednak mieć zastosowania do innych celów. 14 2.1 Telekomunikacja: Jakakolwiek transmisja, emisja lub odbiór znaków, sygnałów, tekstu, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych. 15 2.2 Międzynarodowe usługi telekomunikacyjne: oferowanie usług telekomunikacyjnych pomiędzy urządzeniami lub wszelkiego rodzaju jednostkami, które znajdują się na terytorium lub należą do różnych krajów. 16 2.3 Telekomunikacja rządowa: Telekomunikacja pochodząca od: głowy państwa; szefa rządu lub członków rządu; naczelnego dowódcy sił zbrojnych, lądowych, morskich lub powietrznych; przedstawicieli dyplomatycznych lub konsularnych; Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych; szefów głównych organów Organizacji Narodów Zjednoczonych; Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, lub stanowiąca odpowiedź na telekomunikację rządową wymienioną powyżej. 5 17 2.4 Usługa telekomunikacyjna: Telekomunikacja, która odnosi się do międzynarodowej telekomunikacji publicznej i następuje pomiędzy: państwami członkowskimi; - zarejestrowanymi operatorami, oraz - Przewodniczącym Rady, Sekretarzem Generalnym, Zastępcą Sekretarza Generalnego, dyrektorami prezydiów, członkami Rady ds. Regulacji Radiowych oraz innymi przedstawicielami lub upoważnionymi urzędnikami Związku, w tym osobami pracującymi nad sprawami urzędowymi poza siedzibą Związku. 21 2.5 Trasa międzynarodowa: Urządzenia techniczne oraz instalacje znajdujące się w różnych krajach i używane do przekazu telekomunikacyjnego między dwoma międzynarodowymi terminalami lub instytucjami. 22 2.6 Relacja: Wymiana ruchu telekomunikacyjnego między dwoma krajami końcowymi, odnosząca się zawsze do konkretnej usługi, jeśli występuje pomiędzy ich zarejestrowanymi operatorami: 23 24 a) b) środek wymiany ruchu w konkretnej usłudze: - po bezpośrednim obwodzie (bezpośrednia relacja), lub - poprzez punkt przekazu w kraju trzecim (pośrednia relacja), oraz normalnie, uregulowanie rozliczeń. 25 2.7 Taryfa rozliczeniowa: taryfa uzgodniona pomiędzy zarejestrowanymi operatorami, w danej relacji, wykorzystywana do utworzenia międzynarodowych rozliczeń. 26 2.8 Pobierana opłata: Opłata ustalana i pobierana przez zarejestrowanych operatorów od ich klientów za korzystanie z międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. ARTYKUŁ 3 Sieć międzynarodowa 28 3.1 Państwa członkowskie podejmują starania, aby zapewnić, że zarejestrowani operatorzy współpracują w zakresie tworzenia, funkcjonowania i utrzymania międzynarodowej sieci w celu zapewnienia zadowalającej jakości usług. 29 3.2 Państwa członkowskie podejmują starania w celu zapewnienia odpowiednich urządzeń telekomunikacyjnych, w celu sprostania wymaganiom oraz zapotrzebowaniu na międzynarodowe usługi telekomunikacyjne. 6 30 3.3 Zarejestrowani operatorzy określą, w drodze wzajemnego porozumienia, które międzynarodowe trasy mają być używane. Do czasu zawarcia umowy i pod warunkiem, że nie istnieje bezpośrednia trasa pomiędzy zainteresowanymi końcowymi zarejestrowanymi operatorami, początkowy zarejestrowany operator ma możliwość określenia przebiegu swojego wychodzącego ruchu telekomunikacyjnego, biorąc pod uwagę interesy odpowiednich zarejestrowanych operatorów tranzytowych i docelowych. 31 3.4 Zgodnie z prawem krajowym, każdy użytkownik mający dostęp do międzynarodowej sieci, ma prawo do wysyłania przekazów telekomunikacyjnych. Jakość usług, zgodnie z odpowiednimi Zaleceniami ITU-T, powinna być utrzymywana na jak najbardziej zadowalającym poziomie. 31A 3.5 Państwa członkowskie podejmują starania zapewniające, że międzynarodowe telekomunikacyjne zasoby numeracyjne, określone w Zaleceniach ITU-T, są wykorzystywane tylko przez wyznaczone osoby i wyłącznie do celów, do których zostały one przypisane; oraz że nieprzypisane zasoby nie są używane. 31B 3.6 Państwa członkowskie podejmują starania zapewniające dostępność informacji o międzynarodowym identyfikatorze nadawcy (ang. CLI - calling line identification), biorąc pod uwagę odpowiednie Zalecenia ITU-T. 31E 3.7 Państwa członkowskie powinny stworzyć sprzyjające warunki dla realizacji regionalnych punktów wymiany ruchu telekomunikacyjnego, w celu poprawy jakości, zwiększenia łączności i odporności sieci, promowania konkurencji i obniżenia kosztów międzynarodowych połączeń telekomunikacyjnych. ARTYKUŁ 4 Międzynarodowe usługi telekomunikacyjne 32 4.1 Państwa członkowskie będą wspierać rozwój międzynarodowych usług telekomunikacyjnych i promować ich dostępność dla społeczeństwa. 33 4.2 Państwa członkowskie dążą do zapewnienia współpracy zarejestrowanych operatorów w ramach niniejszego Regulaminu w celu świadczenia, w drodze porozumienia, szerokiej gamy międzynarodowych usług telekomunikacyjnych zgodnych, w możliwie największym stopniu, z odpowiednimi Zaleceniami ITU-T. 34 4.3 Zgodnie z prawem krajowym, państwa członkowskie podejmują starania, aby zapewnić, że zarejestrowani operatorzy świadczą i utrzymują, w możliwie największym stopniu, zadowalającą jakość usług, zgodnie z właściwymi Zaleceniami ITU-T w odniesieniu do: 35 a) dostępu do międzynarodowej sieci przez użytkowników korzystających z terminali dopuszczonych do podłączenia do sieci, a które nie szkodzą urządzeniom technicznym ani personelowi; 36 b) urządzeń i usług telekomunikacji międzynarodowej dostępnych dla użytkowników na ich dedykowany użytek; 7 37 c) co najmniej takiej formy usług telekomunikacyjnych, która jest w miarę dostępna dla społeczeństwa, w tym dla osób niebędących abonentami określonej usługi telekomunikacyjnej; oraz 38 d) zdolności współdziałania różnych usług, stosownie do potrzeb, w celu ułatwienia międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. 38A 4.4 Państwa członkowskie promują środki gwarantujące, że zarejestrowani operatorzy zapewniają bezpłatne, przejrzyste, aktualne i dokładne informacje użytkownikom końcowym na temat międzynarodowych usług telekomunikacyjnych, w tym cen roamingu międzynarodowego i powiązanych odnośnych warunków, w odpowiednim czasie. 38B 4.5 Państwa członkowskie promują środki mające na celu zapewnienie zadowalającej jakości usług telekomunikacyjnych w roamingu międzynarodowym, świadczonych na rzecz użytkowników odwiedzających. 38C 4.6 Państwa członkowskie powinny wspierać współpracę pomiędzy zarejestrowanymi operatorami w celu uniknięcia i zmniejszania przypadkowych opłat roamingowych w strefach przygranicznych. 38E 4.7 Państwa członkowskie podejmują starania w celu promowania konkurencji w zakresie świadczenia usług roamingu międzynarodowego i są zachęcane do rozwijania polityk sprzyjających konkurencyjnym cenom w roamingu z korzyścią dla użytkowników końcowych. ARTYKUŁ 5 Bezpieczeństwo telekomunikacji ratującej życie oraz priorytet telekomunikacji 39 5.1 Telekomunikacja ratująca życie, obejmująca telekomunikację awaryjną, usługi telekomunikacji w sytuacji wypadku, a także telekomunikację w przypadku klęsk żywiołowych, powinna być uprawniona do przekazywania z zasady, a także, gdy jest to technicznie możliwe, telekomunikacji takiej powinien przysługiwać absolutny priorytet przed wszystkimi innymi formami telekomunikacji, zgodnie z odpowiednimi artykułami Konstytucji oraz Konwencji, w zgodzie z odpowiednimi Rezolucjami i Zaleceniami ITU-T. 40 5.2 Telekomunikacji rządowej, w tym telekomunikacji związanej ze stosowaniem określonych postanowień Karty Narodów Zjednoczonych, powinien, gdy jest to technicznie możliwe, przysługiwać priorytet nad [formami] telekomunikacji innymi niż te, o których mowa w nr 39, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Konstytucji oraz Konwencji, a także biorąc pod uwagę odpowiednie Zalecenia ITU-T. 41 5.3 Postanowienia regulujące priorytet przyznany wszystkim innym dowolnym usługom telekomunikacyjnym zawarte są w odpowiednich Zaleceniach ITU-T. 41A 5.4 Państwa członkowskie powinny zachęcać zarejestrowanych operatorów do informowania wszystkich użytkowników, w tym użytkowników roamingu, w stosownym czasie i bezpłatnie, o numerach, które będą stosowane w przypadku połączeń z innymi usługami awaryjnymi. 8 ARTYKUŁ 5A Bezpieczeństwo i niezawodność sieci 41B Państwa członkowskie będą indywidualnie i wspólnie dążyć do zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności międzynarodowych sieci telekomunikacyjnych w celu ich skutecznego wykorzystywania i uniknięcia uszkodzeń technicznych, a także harmonijnego rozwoju międzynarodowych usług telekomunikacyjnych oferowanych społeczeństwu. ARTYKUŁ 5B Zwalczanie spamu 41C Państwa członkowskie powinny dążyć do podjęcia niezbędnych środków w celu zapobiegania rozprzestrzeniania się spamu i zminimalizowania jego wpływu na międzynarodowe usługi telekomunikacyjne. Zachęca się państwa członkowskie do współpracy w tym zakresie. ARTYKUŁ 6 Pobieranie opłat i rozliczenia 42A Międzynarodowe ustalenia telekomunikacyjne 42B 6.1 Z zastrzeżeniem właściwego prawa krajowego, warunki ustaleń dotyczących międzynarodowych usług telekomunikacyjnych mogą być określane za pomocą umów handlowych lub poprzez zasady ustalania taryf rozliczeniowych, ustanowionych na mocy przepisów krajowych. 42C 6.1.1 Państwa członkowskie podejmują starania wspierające inwestycje w międzynarodowe sieci telekomunikacyjne i promujące konkurencyjne ceny hurtowe dla ruchu prowadzonego w takich sieciach telekomunikacyjnych. 42D Zasady taryf rozliczeniowych 42DA Warunki 42E 6.2 Poniższe przepisy mogą mieć zastosowanie w przypadku, gdy warunki ustaleń dotyczących międzynarodowych usług telekomunikacyjnych są określane przez zasady taryf rozliczeniowych, zgodnie z przepisami krajowymi. Przepisy te nie mają zastosowania do ustaleń ustanawianych przez umowy handlowe. 42F 6.2.1 Dla każdej stosowanej usługi w danej relacji, zarejestrowani operatorzy, w drodze wzajemnego porozumienia, ustalają i korygują taryfy rozliczeniowe stosowane między nimi, zgodnie z przepisami Załącznika 1 i biorąc pod uwagę stosowne Zalecenia ITU-T. 9 42G 6.2.2 Jeżeli nie uzgodniono inaczej, strony świadczące międzynarodowe usługi telekomunikacyjne muszą spełniać odpowiednie przepisy, określone w Załącznikach 1 i 2. 42H 6.2.3 W przypadku braku ustaleń szczególnych pomiędzy zarejestrowanymi operatorami, jednostką monetarną stosowaną w tworzeniu taryf rozliczeniowych dla międzynarodowych usług telekomunikacyjnych oraz w tworzeniu międzynarodowych rozliczeń jest: albo jednostka monetarna Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW), obecnie specjalne prawa ciągnienia (SDR), określone przez tę organizację; - albo wymienialne waluty lub inne jednostki monetarne uzgodnione pomiędzy zarejestrowanymi operatorami. 42HA Pobieranie opłat 42I 6.2.4 Opłaty pobierane od klientów za konkretne połączenie powinny być takie same w danej relacji, niezależnie od trasy międzynarodowej wykorzystywanej przy tym połączeniu. Przy ustalaniu tych opłat, państwa członkowskie powinny unikać asymetrii pomiędzy opłatami stosowanymi w różnych kierunkach tej samej relacji. 42J Opodatkowanie 42K 6.3 W przypadku, gdy, w zgodzie z przepisami prawa krajowego, na opłaty pobierane za usługi telekomunikacji międzynarodowej nakładane są podatki, wówczas te podatki powinny być pobierane standardowo wyłącznie w odniesieniu do międzynarodowych usług obciążających klientów w danym państwie, o ile nie podjęto innych ustaleń dotyczących szczególnych okoliczności. 42KA 6.4 Usługi telekomunikacyjne 42KB 6.4.1 Zarejestrowani operatorzy mogą zrezygnować z włączenia usług telekomunikacyjnych do rozliczeń międzynarodowych, na mocy mających zastosowanie przepisów Konstytucji i Konwencji oraz niniejszego Regulaminu, z należytym uwzględnieniem konieczności zawierania wzajemnych ustaleń. Zarejestrowani operatorzy mogą świadczyć usługi telekomunikacyjne bezpłatnie. 42KC 6.4.2 Ogólne zasady operacyjne, odnoszące się pobierania opłat i rozliczeń, mające zastosowanie do usług telekomunikacyjnych, powinny uwzględniać odpowiednie Zalecenia ITU-T. ARTYKUŁ 7 Zawieszenie świadczenia usług 55 7.1 Jeżeli, zgodnie z Konstytucją i Konwencją, państwo członkowskie korzysta z prawa do częściowego lub całkowitego zawieszenia międzynarodowych usług telekomunikacyjnych, państwo członkowskie niezwłocznie powiadomi Sekretarza Generalnego o zawieszeniu i późniejszym wznowienia świadczenia usług na standardowych warunkach, poprzez najbardziej odpowiedni środek komunikacji. 10 56 7.2 Sekretarz Generalny niezwłocznie przekaże taką informację pozostałym państwom członkowskim, poprzez najbardziej odpowiedni środek komunikacji. ARTYKUŁ 8 Rozpowszechnianie informacji 57 8.1 Korzystając z najdogodniejszych i najbardziej ekonomicznych metod, Sekretarz Generalny jest zobowiązany rozpowszechniać otrzymane informacje o charakterze administracyjnym, operacyjnym lub statystycznym dotyczące międzynarodowych usług telekomunikacyjnych. Takie informacje powinny być rozpowszechniane zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Konstytucji oraz Konwencji i niniejszego artykułu, na podstawie decyzji podjętych przez Radę lub przez właściwe konferencje ITU, oraz z uwzględnieniem wniosków lub decyzji posiedzeń ITU. Jeżeli państwa członkowskie wyrażą zgodę, informacje te mogą być przekazywane Sekretarzowi Generalnemu bezpośrednio przez zarejestrowanego operatora, a następnie rozpowszechniane przez Sekretarza Generalnego. Państwa członkowskie powinny przekazać informacje Sekretarzowi Generalnemu terminowo i zgodnie z właściwymi Zaleceniami ITU-T. ARTYKUŁ 8A Efektywność energetyczna/e-odpady 57B 8.2 Zachęca się państwa członkowskie do przyjęcia najlepszych praktyk w zakresie efektywności energetycznej oraz i e-odpadów z uwzględnieniem właściwych Zaleceń ITU-T. ARTYKUŁ 8B Dostępność 57D 8.3 Państwa członkowskie powinny promować dostęp dla osób niepełnosprawnych do międzynarodowych usług telekomunikacyjnych, biorąc pod uwagę odpowiednie Zalecenia ITU-T. 11 ARTYKUŁ 9 Ustalenia szczególne 58 9.1 a) Zgodnie z art. 42 Konstytucji, w sprawach telekomunikacyjnych, które ogólnie nie dotyczą państw członkowskich, mogą być podejmowane ustalenia szczególne. Z zastrzeżeniem przepisów krajowych, państwa członkowskie mogą zezwolić zarejestrowanym operatorom lub innym organizacjom lub osobom na podejmowanie takich wzajemnych ustaleń szczególnych z państwami członkowskimi i zarejestrowanymi operatorami lub innymi instytucjami lub osobami upoważnionymi do podejmowania takich ustaleń w innym kraju w celu utworzenia, funkcjonowania i wykorzystania specjalnych międzynarodowych sieci telekomunikacyjnych, systemów i usług w celu spełnienia specjalnych międzynarodowych potrzeb telekomunikacyjnych w ramach i/lub pomiędzy terytoriami zainteresowanych państw członkowskich, a także obejmujące, w razie potrzeby, warunki finansowe, techniczne lub operacyjne, których należy przestrzegać. 59 b) Wszelkie ustalenia szczególne będą mieć na celu unikanie szkód technicznych urządzeń telekomunikacyjnych krajów trzecich. 60 9.2 Państwa członkowskie powinny, w stosownych przypadkach, zachęcać strony, aby wszelkie ustalenia szczególne, podjęte zgodnie z nr 58 (9.1) powyżej, uwzględniały odpowiednie postanowienia Zaleceń ITU-T. ARTYKUŁ 10 Postanowienia końcowe 61 10.1 Niniejszy Regulamin, którego integralną część stanowią Załączniki 1 i 2, wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 roku i ma zastosowanie od tego dnia, zgodnie z wszystkimi postanowieniami art. 54 Konstytucji. 62 10.2 Jeżeli państwo członkowskie zgłosi zastrzeżenia w odniesieniu do stosowania jednego lub kilku postanowień niniejszego Regulaminu, pozostałe państwa członkowskie mogą pominąć to postanowienie lub postanowienia w ich relacjach z państwem członkowskim, które zgłosiło takie zastrzeżenia. W DOWÓD TEGO, delegaci państw członkowskich Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego wymienieni poniżej podpisali, w imieniu odpowiednich kompetentnych władz, jeden egzemplarz niniejszego Aktu Końcowego w języku arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim. W przypadku rozbieżności lub sporów, tekst francuski jest rozstrzygający. Niniejszy egzemplarz zostanie złożony w archiwach Związku. Sekretarz Generalny przekazuje jeden uwierzytelniony odpis każdemu państwu członkowskiemu Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego. Sporządzono w Dubaju, 14 grudnia 2012 roku. 12 ZAŁĄCZNIK 1 Postanowienia ogólne dotyczące rozliczeń 1/1 1 Taryfy rozliczeniowe 1/2 1.1 Dla każdej odpowiedniej usługi w danej relacji, państwa członkowskie podejmują starania, aby zapewnić, że zarejestrowani operatorzy, w drodze wzajemnego porozumienia, ustalą i skorygują stosowane między nimi taryfy rozliczeniowe, z uwzględnieniem Zaleceń ITU-T i trendów odnoszących się do kosztów świadczenia określonej usługi telekomunikacyjnej, oraz podzielą takie taryfy na części za zakańczanie należne zarejestrowanym operatorom krajów, w których zakańczane jest połączenie oraz, gdzie jest to stosowne, na części tranzytowe należne zarejestrowanym operatorom w krajach tranzytowych. 1/3 1.2 Ewentualnie, w relacjach ruchu, w których można zastosować badania kosztów ITU-T, jako podstawę, taryfy rozliczeniowe można określić zgodnie z następującą metodą: 1/4 a) zarejestrowani operatorzy ustalają i korygują swoje części za zakańczanie połączeń i części tranzytowe z uwzględnieniem Zaleceń ITU-T; 1/5 b) taryfą rozliczeniową będzie suma części za zakańczanie połączeń i wszelkich części tranzytowych. 1/6 1.3 Gdy jeden lub kilku zarejestrowanych operatorów nabywa, za wynagrodzenie ryczałtowe lub na podstawie innych ustaleń, prawo do wykorzystania części obwodu i/lub instalacji innego zarejestrowanego operatora, wówczas tym pierwszym przysługuje prawo do ustalenia własnego udziału za tę część relacji, w zgodzie z postanowieniami, o których mowa w punkcie 1.1 oraz 1.2 powyżej. 1/7 1.4 W przypadkach, gdy jedno lub kilka międzynarodowych tras przesyłu danych zostało utworzonych w drodze umowy pomiędzy zarejestrowanymi operatorami i gdzie ruch jest przekazywany jednostronnie przez początkowego zarejestrowanego operatora na trasę międzynarodową, która nie została uzgodniona z docelowym zarejestrowanym operatorem, wówczas końcowe stawki płatne na rzecz docelowego zarejestrowanego operatora powinny być takie same jak w przypadku, gdyby ruch ten był kierowany do wcześniej uzgodnionych dróg połączenia, zaś koszty tranzytowe są ponoszone przez początkowego zarejestrowanego operatora, chyba że docelowy zarejestrowany operator gotów jest wyrazić zgodę na inny udział. 1/8 1.5 W przypadkach, gdy ruch kierowany jest przez punkt tranzytowy bez uprawnień i/lub zgody na część tranzytową, tranzytowy zarejestrowany operator ma prawo ustalić poziom części tranzytowej, która ma być uwzględniona w międzynarodowych rozliczeniach. 1/9 1.6 Jeżeli zarejestrowany operator obciążony jest opłatą lub podatkiem fiskalnym od swoich części kursów księgowych lub innych wynagrodzeń, nie nakłada to takiej opłaty lub podatku na innych zarejestrowanych operatorów. 13 1/10 2 Tworzenie rozliczeń 1/11 2.1 O ile nie uzgodniono inaczej, zarejestrowani operatorzy odpowiedzialni za pobieranie opłat przygotują miesięczne rozliczenie wykazujące wszystkie należne kwoty i wyślą je do danego zarejestrowanego operatora. 1/12 2.2 Rozliczenia należy wysłać tak szybko jak to możliwe, z uwzględnieniem stosownych Zaleceń ITU-T, oraz, za wyjątkiem przypadków siły wyższej, przed upływem 50 dni po zakończeniu miesiąca, którego dotyczą, chyba że wspólnie uzgodniono inaczej. 1/13 2.3 Rozliczenie uważa się za przyjęte bez potrzeby specjalnego powiadomienia wystawiającego zarejestrowanego operatora o otrzymaniu rozliczenia. 1/14 2.4 Niemniej jednak, każdy zarejestrowany operator ma prawo zakwestionować treść rozliczenia w terminie dwóch miesięcy kalendarzowych od daty otrzymania rozliczenia, ale tylko w zakresie niezbędnym do dostosowania różnic w ramach wzajemnie uzgodnionych limitów. 1/15 2.5 W relacjach, gdzie nie ma szczególnych ustaleń, kwartalne rozliczenie przedstawiające bilanse rozliczeń miesięcznych za okres, do którego się odnoszą, powinno być przygotowane jak najszybciej przez zarejestrowanego operatora będącego wierzycielem i wysyłane do zarejestrowanego operatora będącego dłużnikiem, który, po weryfikacji, odsyła podpisany i zatwierdzony egzemplarz. 1/16 2.6 W pośrednich relacjach, gdzie zarejestrowany operator tranzytowy działa jako pośrednik w rozliczeniach pomiędzy dwoma krańcowymi punktami, państwa członkowskie podejmują starania, aby zapewnić, że zarejestrowani operatorzy zawierają dane księgowe za ruch tranzytowy w odpowiednim rozliczeniu ruchu wychodzącego dla zarejestrowanych operatorów poza nim w sekwencji routingu, jak najszybciej po otrzymaniu danych od początkowego zarejestrowanego operatora, zgodnie z odpowiednimi Zaleceniami ITU-T. 1/17 3 Bilansowanie rozliczeń 1/18 3.1 Wybór waluty płatności 1/19 3.1.1 Płatności bilansów rozliczeń telekomunikacji międzynarodowej dokonuje się w walucie wybranej przez wierzyciela, po konsultacji z dłużnikiem. W przypadku braku porozumienia, wybór wierzyciela ma pierwszeństwo we wszystkich przypadkach, z zastrzeżeniem przepisów zawartych w paragrafie 3.1.2 poniżej. Jeżeli wierzyciel nie określi waluty, wybór należy do dłużnika. 1/20 3.1.2 Jeśli wierzyciel wybierze walutę o wartości ustalonej jednostronnie lub walutę, której równowartość jest określana przez jej stosunek do waluty o wartości także ustalonej jednostronnie, zastosowanie wybranej waluty musi zostać zaakceptowane przez dłużnika. 1/20A 3.1.3 Pod warunkiem, że przestrzegane są okresy płatności, zarejestrowani operatorzy mają prawo, za obopólną zgodą, korygować bilanse rozliczeń poprzez kompensatę: a) przychodów i rozchodów w relacjach z innymi zarejestrowanymi operatorami; b) innych wzajemnie uzgodnionych rozliczeń, jeśli ma to zastosowanie. 14 Zasada ta obowiązuje także w przypadku, gdy płatności dokonywane są za pośrednictwem wyspecjalizowanych agencji płatniczych, zgodnie z ustaleniami z zarejestrowanymi operatorami. 1/21 3.2 1/22 3.2.1 rozliczenia. Określenie kwoty płatności Kwota płatności w wybranej walucie, jak określono poniżej, jest równa wartości bilansu 1/23 3.2.2 W przypadku, gdy rozliczenia wyrażone są w jednostce monetarnej MFW, wartość w wybranej walucie powinna zostać ustalona poprzez relację obowiązującą na dzień przed płatnością, lub najpóźniejszą relację opublikowaną przez MFW, pomiędzy jednostką monetarną MFW a wybraną walutą. 1/24 3.2.3 Jednakże, w przypadku gdy relacja jednostki monetarnej MFW do wybranej waluty nie została opublikowana, wartość bilansu powinna, w pierwszej kolejności, zostać zamieniona na walutę, której kurs został opublikowany przez MFW, korzystając z kursu obowiązującego w dniu poprzedzającym dzień płatności lub najpóźniej opublikowany kurs. Otrzymana w ten sposób wartość powinna następnie zostać zamieniona na wartość równoważną wybranej walucie, korzystając z kursu zamknięcia obowiązującego w dniu poprzedzającym dzień płatności lub ostatniego aktualnego kursu podawanego przez władze lub ogólnie uznawanego na zagranicznych rynkach wymiany walut w głównym centrum finansowym kraju dłużnika. 1/26 3.2.4 Jeżeli, zgodnie ze szczególnymi ustaleniami , bilans rozliczenia nie został wyrażony w jednostkach monetarnych MFW, płatność będzie także przedmiotem tego szczególnego ustalenia oraz: 1/27 a) jeżeli wybrana waluta i waluta rozliczenia jest taka sama, kwota wybranej waluty jest taka sama, jak wartość rozliczenia; 1/28 b) jeśli wybrana waluta płatności jest inna od waluty, w której wyrażono rozliczenie, kwota ustalana jest przez zamianę rozliczenia na wartość równoważną w wybranej walucie w zgodzie z postanowieniami zawartymi w punkcie 3.2.2 powyżej. 1/29 3.3 Spłata rozliczeń 1/30 3.3.1 Spłata rozliczeń powinna być realizowana tak szybko, jak jest to możliwe, ale nie później niż dwa miesiące kalendarzowe po dniu, w którym rozliczenie zostało wysłane przez zarejestrowanego operatora będącego wierzycielem. Po tym okresie, zarejestrowany operator będący wierzycielem może, po uprzednim powiadomieniu w formie ostatecznego wezwania do zapłaty, o ile nie uzgodniono inaczej, doliczyć odsetki w wysokości do 6 procent rocznie, licząc od następnego dnia po wygaśnięciu wspomnianego okresu. 1/31 3.3.2 Spłata należności z tytułu rozliczenia nie może być opóźniana z powodu sporu związanego z tym rozliczeniem. Uzgodnione później korekty powinny zostać włączone do kolejnych rozliczeń. 1/32 3.3.3 W dniu spłaty, dłużnik przekazuje kwotę w wybranej walucie, jak naliczono powyżej, w formie czeku bankowego, przelewu lub innymi środkami zaakceptowanymi przez dłużnika i wierzyciela. Jeżeli wierzyciel nie wyraża żadnych preferencji, wybór należy do dłużnika. 1/33 3.3.4 Opłaty nakładane w państwie dłużnika (podatki, opłaty rozliczeniowe, prowizje, itp.) ponoszone są przez dłużnika. Wszelkie takie opłaty nałożone w kraju wierzyciela, 15 w tym opłaty nałożone przez banki pośredniczące w krajach trzecich, ponosi wierzyciel. 1/34 3.4 Postanowienia dodatkowe 1/36 3.4.1 Jeżeli w czasie pomiędzy wysłaniem przekazu (przelew bankowy, czek, etc.) a czasem otrzymania przez wierzyciela tego przekazu (zaksięgowania, spieniężenia czeku, etc.) zachodzi rozbieżność w wartości równoważnej dla wybranej wartości obliczonej w zgodzie z postanowieniami zawartymi w paragrafie 3.2, a także, gdy różnica ta wynika z wahań przekraczających 5% naliczonej kwoty, całkowita różnica powinna zostać podzielona po równo pomiędzy wierzyciela i dłużnika. 1/37 3.4.2 Jeżeli wystąpi radykalna zmiana w międzynarodowym systemie walutowym, która unieważnia lub sprawia, że jeden lub kilka z powyższych punktów traci zastosowanie, zarejestrowani operatorzy mają prawo, za obopólną zgodą, przyjąć inną podstawę monetarną i/lub inne procedury rozliczania bilansów rozliczeń, w oczekiwaniu na zmianę powyższych przepisów. 16 ZAŁĄCZNIK 2 Postanowienia dodatkowe dotyczące telekomunikacji morskiej 2/1 1 Postanowienia ogólne 2/2 Postanowienia zawarte w art. 6 i Załączniku 1, uwzględniające odnośne Zalecenia ITU-T, powinny, podczas naliczania i rozliczania należności zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika, mieć zastosowanie również do telekomunikacji morskiej, o ile poniższe przepisy nie stanowią inaczej. 2/3 2 Organ rozliczeniowy 2/4 2.1 Opłaty za telekomunikację morską w morskich usługach mobilnych oraz w morskich satelitarnych usługach mobilnych, powinny, w zasadzie i zgodnie z przepisami prawa krajowego oraz stosowaną praktyką, być pobierane od licencjobiorców morskich stacji mobilnych: 2/5 a) przez administrację wydającą licencję; lub 2/6 b) przez zarejestrowanego operatora; lub 2/7 c) przez inny podmiot lub podmioty wyznaczone do tego celu przez administrację, o którym/których mowa w podpunkcie a) powyżej. 2/8 2.2 Administrację lub zarejestrowanych operatorów lub wyznaczony podmiot lub podmioty wymienione w paragrafie 2.1 określa się w niniejszym Załączniku, jako „organy rozliczeniowe”. 2/9 2.3 Odniesienia do zarejestrowanych operatorów, o których mowa w art. 6 oraz Załączniku 1, należy, stosując postanowienia zawarte w art. 6 oraz Załączniku 1 odnoszące się do telekomunikacji morskiej, rozumieć jako „organy rozliczeniowe”. 2/10 2.4 Państwa członkowskie powinny wyznaczyć własny organ lub organy rozliczeniowe do celów wdrożenia niniejszego Załącznika oraz podać do wiadomości Sekretariatu Generalnego ich nazwy, kody identyfikacyjne oraz adresy w celu włączenia ich na listę stacji okrętowych oraz przydziałów tożsamości morskich usług mobilnych. Liczba takich nazw oraz adresów będzie ograniczona z uwzględnieniem odnośnych Zaleceń ITU-T. 2/11 3 Tworzenie rozliczeń 2/12 3.1 Zasadniczo rozliczenia powinny być traktowane jako zaakceptowane bez konieczności wysyłania specjalnego powiadomienia akceptacji do dostawcy usług, który je przesłał. 2/13 3.2 Jednakże, każdemu organowi rozliczeniowemu przysługuje prawo do zakwestionowania treści rozliczenia w okresie sześciu miesięcy kalendarzowych od daty wysłania rozliczenia, nawet w przypadku, gdy zostało ono już opłacone. 17 2/14 4 Bilansowanie rozliczeń 2/15 4.1 Wszelkie międzynarodowe rozliczenia telekomunikacji morskiej powinny zostać spłacone przez organ rozliczający bezzwłocznie i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy kalendarzowych od daty wysłania tego rozliczenia, z wyjątkiem rozliczeń realizowanych w zgodzie z paragrafem 4.3 poniżej. 2/16 4.2 W przypadku, gdy rozliczenia za międzynarodową telekomunikację morską pozostaną niespłacone po upływie sześciu miesięcy kalendarzowych, administracja, która wydała licencję stacji mobilnej powinna, na żądanie, podjąć wszelkie możliwe działania dozwolone w granicach prawa krajowego, aby zapewnić rozliczenie należności przez licencjobiorcę. 2/17 4.3 Jeżeli okres pomiędzy datą wysłania a datą otrzymania przekracza jeden miesiąc, wówczas organ rozliczający, który otrzymał rozliczenie, powinien niezwłocznie powiadomić dostawcę usług, który przesłał rozliczenie, o ewentualnych opóźnieniach w przesłaniu zapytań i płatnościach. Opóźnienie takie nie może przekroczyć trzech miesięcy kalendarzowych w przypadku płatności lub pięciu miesięcy w przypadku zapytań, przy czym oba te okresy liczone będą od dnia otrzymania rozliczenia. 2/18 4.4 Podmiot rozliczeniowy będący dłużnikiem ma prawo odmówić rozliczenia i wyrównania rozliczeń przedstawionych później niż w przeciągu dwunastu miesięcy kalendarzowych od daty przekazu, którego dotyczy rozliczenie, o ile prawo krajowe nie stanowi inaczej, w którym to przypadku maksymalny termin może wynosić osiemnaście miesięcy kalendarzowych. REZOLUCJE PLENARNE/118(DUBAJ, 2012) REZOLUCJA PLENARNA/1 (DUBAJ, 2012 r.) Specjalne środki dostępu do międzynarodowych sieci światłowodowych dla krajów śródlądowych rozwijających się oraz małych krajów wyspiarskich rozwijających się Światowa Konferencja na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (Dubaj, 2012 r.), mając na uwadze a) Rezolucję Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych nr 65/172 z dnia 20 grudnia 2010 r. w sprawie szczególnych działań związanych z konkretnymi potrzebami i problemami krajów śródlądowych rozwijających się; b) 30 Rezolucję (Popr. Guadalajara, 2010 r.) Konferencji Pełnomocników w sprawie szczególnych środków dla krajów najsłabiej rozwiniętych, małych krajów wyspiarskich rozwijających się, krajów śródlądowych rozwijających się i krajów z gospodarką w okresie przejściowym; c) Deklarację Milenijną oraz Wyniki Szczytu Światowego 2005; d) wyniki spotkań w ramach Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego (WSIS) w Genewie (2003 r.) i Tunisie (2005 r.); e) Deklarację z Ałma-Aty oraz Program Działań Adresowany do Szczególnych Potrzeb Krajów Śródlądowych Rozwijających się w Ramach Nowych Światowych Ram Współpracy na rzecz Transportu Tranzytowego dla Śródlądowych i Tranzytowych Krajów Rozwijających się z Ałma-Aty, przypominając a) o Nowym Partnerstwie na rzecz Rozwoju Afryki (NEPAD), które jest inicjatywą mającą na celu zwiększenie współpracy gospodarczej i rozwoju na poziomie regionalnym, zważywszy na fakt, że wiele śródlądowych i tranzytowych krajów rozwijających się jest położonych w Afryce; b) o Deklaracjach ministrów komunikacji Unii Narodów Południowoafrykańskich (UNASUR) oraz Mapie Drogowej na rzecz łączności na terenach krajów południowoamerykańskich na rzecz integracji Grupy Roboczej ds. Telekomunikacji Rady Południowoamerykańskiej ds. Infrastruktury i Planowania (COSIPLAN); c) o Mandacie nr 7 uchwalonym podczas 6. Szczytu Ameryk w Kartagenie, w dniach 14-15 kwietnia 2012 r., w którym Głowy Państw i Rządów Ameryk uchwaliły „ogólne przyspieszenie działań na rzecz połączenia sieci telekomunikacyjnych, w tym sieci światłowodowych i szerokopasmowych, w krajach regionu, a także sieci międzynarodowych, w celu usprawnienia łączności, zwiększenia dynamiki komunikacji pomiędzy narodami Ameryk oraz zmniejszeniu kosztów międzynarodowej transmisji danych, a tym samym promowania dostępu, łączności i usług zintegrowanych we wszystkich sektorach społecznych w Amerykach”, potwierdzając a) prawo dostępu krajów śródlądowych do morza oraz do swobodnego tranzytu przez terytorium krajów tranzytowych za pomocą wszelkich środków transportu, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa międzynarodowego; 19 b) że kraje tranzytowe, korzystając z pełnej suwerenności ich terytorium, mają prawo do podejmowania wszelkich środków niezbędnych do zapewnienia, że przywileje i udogodnienia udzielone krajom śródlądowym w żadnej mierze nie naruszają ich uzasadnionych interesów, uznając a) znaczenie telekomunikacji oraz nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT) dla rozwoju małych krajów wyspiarskich rozwijających się i krajów śródlądowych rozwijających się; b) że bieżące trudności małych krajów wyspiarskich rozwijających się i krajów śródlądowych rozwijających się mają niekorzystny wpływ na ich rozwój, zauważając, że dostęp do międzynarodowej sieci światłowodowej dla krajów śródlądowych rozwijających się oraz poprowadzenie sieci światłowodowych przez kraje tranzytowe nie zostały wskazane, jako priorytety rozwoju i utrzymania infrastruktury w Programie Działań z Ałma-Aty, mając świadomość, a) że łącze światłowodowe jest opłacalnym środkiem transportu telekomunikacyjnego; b) że dostęp krajów śródlądowych rozwijających się i małych krajów wyspiarskich rozwijających się do międzynarodowej sieci światłowodowej będzie wspomagał ich integralny rozwój i potencjał tworzenia własnego społeczeństwa informacyjnego; c) że planowanie i prowadzenie międzynarodowych sieci światłowodowych zakłada bliską współpracę pomiędzy krajami śródlądowymi rozwijającymi się, a krajami tranzytowymi; d) że w podejmowaniu podstawowych inwestycji układania kabla światłowodowego niezbędne są inwestycje kapitałowe sektora prywatnego, zaleca Dyrektorowi Biura Rozwoju Telekomunikacji 1 podjęcie badań nad stanem usług telekomunikacyjnych/ICT w małych krajach wyspiarskich rozwijających się i krajach śródlądowych rozwijających się z uwzględnieniem znaczenia dostępu do międzynarodowych sieci światłowodowych po zasadnych kosztach; 2 poinformowanie Rady ITU w zakresie podjętych środków mających na celu zapewnienie wsparcia dla krajów lądowych rozwijających się i krajów wyspiarskich rozwijających się (LLDC i SIDS) w związku z zaleceniem 1 powyżej; 3 wspieranie LLDC i SIDS w opracowaniu strategicznego planu, który zawierał będzie praktyczne wytyczne i kryteria zarządzania i wspierania regionalnych, subregionalnych, wielostronnych i dwustronnych projektów umożliwiających LLDC większy dostęp do międzynarodowej sieci światłowodowej, zaleca Sekretariatowi Generalnemu przekazanie tekstu niniejszej rezolucji Sekretariatowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych, w celu przekazania jej do wiadomości Wysokiego Reprezentanta Narodów Zjednoczonych ds. Krajów Najmniej Rozwiniętych (LDC), Śródlądowych Krajów Rozwijających się (LLDC) oraz Małych Wyspiarskich Krajów Rozwijających się (SISD), 20 zaleca Radzie podjęcie właściwych środków, w celu zapewnienia, że Związek utrzymuje aktywną współpracę w rozwijaniu usług telekomunikacyjnych/ICT w LLDC i SIDS, zachęca państwa członkowskie 1 do współpracy z krajami śródlądowymi w promowaniu regionalnych, subregionalnych, wielostronnych i dwustronnych projektów integrujących infrastrukturę telekomunikacyjną, zapewniających LLDC i SIDS większy dostęp do międzynarodowej sieci światłowodowej; 2 do wspierania LLDC, SIDS i krajów tranzytowych w zakresie realizacji projektów i programów dotyczących integracji infrastruktury telekomunikacyjnej, zachęca kraje śródlądowe rozwijające się i małe kraje wyspiarskie rozwijające się do stałego utrzymywania wysokiego priorytetu działań telekomunikacyjnych/ITC poprzez wdrażanie działań na rzecz współpracy technicznej w celu promowania zintegrowanego rozwoju socjoekonomicznego, zachęca państwa członkowskie, Członków Sektorowych, Kraje Stowarzyszone i Kręgi Naukowe do dalszego wspierania badań ITU-T dotyczących stanu usług telekomunikacyjnych/ITC w krajach najmniej rozwiniętych, krajach śródlądowych rozwijających się, małych wyspiarskich krajach rozwijających się oraz krajach z gospodarką w okresie przejściowym, określonych tak przez Organizację Narodów Zjednoczonych i wymagających specjalnych działań w celu rozwoju telekomunikacji/ICT. 21 REZOLUCJA PLENARNA/2 (DUBAJ, 2012 r.) Globalny numer krajowy zapewniający dostęp do usług ratunkowych Światowa Konferencja na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (Dubaj, 2012 r.), mając na uwadze znaczenie, aby osoby podróżujące były świadome istnienia jednego, powszechnie znanego numeru zapewniającego dostęp do lokalnych usług ratunkowych, zauważając, że Zalecenie ITU-T E.161.1 w sprawie wytycznych dla wyboru numeru awaryjnego dla publicznie dostępnych sieci telekomunikacyjnych, określiło dwa globalne numery awaryjne, zaleca Dyrektorowi Biura Standaryzacji Telekomunikacji podjęcie niezbędnych działań, aby Grupa Badawcza 2 Sektora Standaryzacji Komunikacji (ITU-T) kontynuowała badania nad wprowadzeniem jednego globalnego numeru krajowego zapewniającego dostęp do usług ratunkowych w przyszłości, zachęca państwa członkowskie do wprowadzania, oprócz istniejących krajowych numerów awaryjnych, globalnego numeru krajowego zapewniającego dostęp do usług awaryjnych, z uwzględnieniem odnośnego Zalecenia ITU-T. 22 REZOLUCJA PLENARNA/3 (DUBAJ, 2012 r.) Stworzenie przyjaznego środowiska dla szybszego rozwoju Internetu Światowa Konferencja na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (Dubaj, 2012 r.), mając na uwadze a) wyniki spotkań w ramach Światowego Szczytu Społeczeństwa Informacyjnego (WSIS) w Genewie (2003 r.) i Tunisie (2005 r.); b) że Internet stanowi kluczowy element infrastruktury społeczeństwa informacyjnego, który wyewoluował z narzędzia badawczo-akademickiego w globalne medium dostępne dla społeczeństwa; c) znaczenie łączności szerokopasmowej, usprawniającej przekazywanie szerokiego zakresu usług i aplikacji, promowanie inwestycji i zapewnianie dostępu do Internetu w przystępnych cenach nowym i istniejącym użytkownikom; d) cenny wkład wszystkich grup interesariuszy i ich ról, zgodnie z par. 35 Agendy dla społeczeństwa informacyjnego (Tunis) w rozwój, funkcjonowanie i ewolucję Internetu; e) że, zgodnie z wynikami WSIS, wszystkie rządy powinny odgrywać równą rolę i mieć równe obowiązki w zakresie zarządzania Internetem na poziomie międzynarodowym i zapewniania stabilności, bezpieczeństwa oraz ciągłości Internetu i jego przyszłego rozwoju oraz przyszłych form Internetu oraz uznając potrzebę opracowania polityki publicznej przez rządy we współpracy ze wszystkimi interesariuszami; f) Rezolucje 101, 102 i 133 Konferencji Pełnomocników (Guadalajara, 2010 r.), zaleca zachęcenie Państw Członkowskich 1 do opracowania własnego stanowiska w sprawie międzynarodowych aspektów technicznych, rozwojowych i publicznych polityk dotyczących Internetu w ramach ITU, na różnych forach ITU, w tym, m.in. Światowym Forum Polityki Telekomunikacyjnej/ICT Policy Forum, Komisji Szerokopasmowej dla Rozwoju Cyfrowego Komisji oraz grup badawczych ITU; 2 do współpracy ze wszystkimi interesariuszami w tym zakresie, zaleca Sekretarzowi Generalnemu 1 dalsze podejmowanie niezbędnych kroków zapewniających ITU odgrywanie aktywnej i konstruktywnej roli w zakresie rozwoju komunikacji szerokopasmowej w modelu Internetu z udziałem wielu interesariuszy, zgodnie z par. 35 Agendy z Tunisu; 2 wspieranie udziału Państw Członkowskich oraz wszystkich pozostałych interesariuszy, odpowiednio, w przedmiotowych działaniach ITU. 23 REZOLUCJA PLENARNA/4 (DUBAJ, 2012 r.) Przegląd okresowy Międzynarodowego Regulaminu Telekomunikacyjnego Światowa Konferencja na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (Dubaj, 2012 r.), mając na uwadze 171 Rezolucję Konferencji Pełnomocników (Guadalajara, 2010 r.) w sprawie przygotowań dotyczących obecnej konferencji ds. Międzynarodowego Regulaminu Telekomunikacyjnego (ITR), uznając, a) że Grupa Robocza Rady ITU przygotowująca Światową Konferencję na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (WCIT-12) przeprowadziła kompleksową analizę ITR; b) przeprowadzenie szerokich konsultacji we wszystkich regionach ITU, w tym w państwach członkowskich ITU, Krajach Stowarzyszonych i Kręgach Naukowych oraz organizacjach społeczeństwa obywatelskiego, które wykazały olbrzymie zainteresowanie przeglądem ITR; c) że członkowie ITU przedłożyli wiele propozycji do ITR; a) wyniki niniejszej konferencji; biorąc pod uwagę a) Art. 13 i 25 Konstytucji ITU; b) Nr 48 (Art. 3) Konwencji ITU; c) d) fakt, że ITR stanowi jeden z filarów wspierających misję ITU; upłynięcie 24 lat od zatwierdzenia ITR i jego przeglądu podczas niniejszej konferencji; e) fakt, że ITR składa się z wielu wytycznych wysokiego szczebla, które nie powinny wymagać częstych zmian, ale które w szybko zmieniającym się sektorze usług telekomunikacyjnych/ICT mogą wymagać okresowego przeglądu, zauważając, a) rośnie; że rozwój technologiczny oraz popyt na usługi wymagające łącz szerokopasmowych stale 24 b) że ITR: i) ustanawia ogólne zasady świadczenia usług i funkcjonowania telekomunikacji międzynarodowej; ii) ułatwia połączenia międzysieciowe i interoperacyjność na poziomie globalnym; iii) promuje efektywność, użyteczność i dostępność międzynarodowych usług telekomunikacyjnych, zaleca rozpatrzenie niniejszej rezolucji podczas Konferencji Pełnomocników w roku 2014 oraz podjęcie niezbędnych i stosownych kroków do okresowego zwoływania (np. co 8 lat) światowych telekonferencji na rzecz telekomunikacji międzynarodowej w celu przeprowadzenia przeglądu ITR, z uwzględnieniem skutków finansowych dla Związku, zaleca Sekretarzowi Generalnemu 1 przedłożenie niniejszej rezolucji podczas Konferencji Pełnomocników; 2 dostarczenie informacji umożliwiających Konferencji Pełnomocników rozpatrzenie implikacji kosztowych zwoływania WCIT, zachęca państwa członkowskie do współpracy w zakresie działań, o których mowa w niniejszej rezolucji. 25 REZOLUCJA PLENARNA/5 (DUBAJ, 2012 r.) Usługi telekomunikacji międzynarodowej w zakresie zakańczania połączeń i wymiany ruchu Światowa Konferencja na rzecz Telekomunikacji Międzynarodowej (Dubaj, 2012 r.), mając na uwadze, a) że przejście z dedykowanych sieci telefonicznych i sieci danych na zintegrowane sieci oparte o protokół IP generuje szereg wymagających rozpatrzenia kwestii regulacyjnych, technicznych i ekonomicznych; b) że wiele państw członkowskich wyraziło potrzebę zainicjowania i zawarcia umów handlowych pomiędzy zarejestrowanymi operatorami a dostawcami usług międzynarodowych, mających na celu nadanie uprawnień wszystkim uczestnikom łańcucha wartości, zauważając, a) iż niektóre państwa członkowskie stwierdzają pogorszenie się jakości usług międzynarodowych i głosowych; b) iż Grupa Badawcza 3 ITU-T jest upoważniona do badania rozwoju Zaleceń, rezolucji i wytycznych związanych z powyższymi kwestiami; c) konieczność szerszego rozumienia mechanizmów alternatywnego rozstrzygania sporów wynikłych z umów handlowych; d) iż niektóre państwa członkowskie wyrażają wątpliwości, co do zapobiegania i łagodzenia skutków oszustw w telekomunikacji międzynarodowej, zaleca zachęcić zainteresowane państwa członkowskie do współpracy, tak aby: i) każda strona negocjacji lub umowy dotyczącej lub wynikłej z łączności międzynarodowej mogła szukać wsparcia organów właściwych drugiej strony w zakresie alternatywnego rozstrzygania sporów; ii) ramy regulacyjne państw członkowskich promowały zawieranie umów handlowych pomiędzy zarejestrowanymi operatorami a dostawcami usług międzynarodowych zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i innowacji, zaleca Dyrektorowi Biura Standaryzacji Telekomunikacji podjęcie niezbędnych działań, aby uwzględnić najnowsze ustalenia i praktyki Grupy Badawczej 3 ITU-T w odniesieniu do zakańczania i wymiany międzynarodowego ruchu telekomunikacyjnego objętego umowami handlowymi, w celu opracowania Zaleceń, w stosownych przypadkach, oraz wytycznych dla zainteresowanych państw członkowskich, tak aby mogły być wykorzystywane przez dostawców międzynarodowych usług telekomunikacyjnych w odniesieniu do kwestii, które uznają za stosowne, takich jak: i) warunki wystawiania faktur ii) warunki wysyłania faktur 26 iii) warunki płatności faktur iv) warunki rozstrzygania sporów v) vi) warunki zapobiegania oszustwom i łagodzenia ich skutków warunki opłat za zakańczanie i wymianę międzynarodowego ruchu telekomunikacyjnego, zachęca państwa członkowskie do wspierania działań Grupy Badawczej 3 i zapewnienia ciągłości jej prac w zakresie zakańczania i wymiany międzynarodowego ruchu telekomunikacyjnego, zachęca Członków Sektorowych do dostarczania Grupie Badawczej 3 informacji i wymiany najlepszych praktyk w obszarze zakańczania i wymiany międzynarodowego ruchu telekomunikacyjnego, w tym w szczególności fakturowania. 27 Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny Place des Nations CH-1211 Genewa 20 Szwajcaria Tel efon: +41 22 730 5111 E-mail: [email protected] www.itu.int Wydrukowano w Dubaju, 2012 r.
