D - Sąd Okręgowy w Toruniu

Sygn. akt VI GC 131/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 listopada 2016 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym
przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak- Sobierajska
protokolant st. sekr. sądowy Bożena Gościńska
po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 r. w Toruniu
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.
przeciwko (...) sp. z o.o. w T.
o zapłatę
1. oddala powództwo,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 7.217,00 zł ( siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem
zwrotu kosztów procesu.
Sygn. akt VI GC 131/16
ZARZĄDZENIE
1. (...),
2.(...)
3. (...)
T., (...)
Sygn. akt VI GC 131/16
UZASADNIENIE
Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. pozwem z dnia 1 kwietnia 2016 r., złożonym w Sądzie Okręgowym w Toruniu,
dochodził przeciwko pozwanemu (...) sp. z o.o. w T. zapłaty kwoty 195.570,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za
opóźnienie od dnia 1 maja 2015 r. oraz kosztami procesu, w tym opłatą skarbową od pełnomocnictwa i kosztami
zastępstwa procesowego i według norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi
faktoringowe, polegające na nabywaniu wierzytelności pieniężnych przysługujących klientom powoda za zapłatą
ceny sprzedaży. W dniu 30 września 2014 r. powód zawarł umowę faktoringową nr (...) z R. P. (1), prowadzącym
działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B.. Zgodnie z powyższą umową, R. P. (1) przeniósł na rzecz
powoda swoje wierzytelności, w tym wierzytelności wobec pozwanego (...) Sp. z o.o. W dniu 3 listopada 2014
r. pozwany został powiadomiony o zawarciu umowy faktoringowej oraz o przeniesieniu wszystkich wierzytelności
pozwanego względem R. P. (1). Wśród wierzytelności R. P. (1) przeniesionych na powoda znajdują się wierzytelności
z tytułu sprzedaży towarów, wynikające z faktury vat nr (...) z dnia 30 stycznia 2015 r. na kwotę 195.570,00 zł z
terminem płatności przypadającym na dzień 30 kwietnia 2015 r. W dalszej części uzasadnienia pozwu powód wyjaśnił,
że zbywca wierzytelności R. P. (1) prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w B., sprzedał
pozwanemu towary handlowe, w związku z czym wystawił fakturę vat nr (...) na kwotę 195.570,00 zł. Pozwany nigdy
nie kwestionował przeniesienia wierzytelności i płacił swoje zobowiązania bezpośrednio na rachunek powoda. W dniu
4 marca 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności, w tym kwoty 195.570,00 zł wynikającej z faktury vat
nr (...). Do chwili obecnej pozwany nie uregulował płatności, wobec czego wytoczenie powództwa w niniejszej sprawie
stało się w pełni konieczne i uzasadnione.
W dniu 16 czerwca 2016 r. Sąd Okręgowy w Toruniu wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, na mocy
którego nakazał pozwanemu (...) sp. z o.o. w T., aby zapłacił powodowi kwotę 195.570,00 zł z odsetkami ustawowymi
za opóźnienie od dnia 1 maja 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 7.862,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym
kwotę 5.417,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia nakazu,
albo wniósł w tym terminie sprzeciw (sygn. akt VI GNc 143/16).
Od powyższego nakazu zapłaty pozwany w dniu 29 czerwca 2016 r. wywiódł sprzeciw, w którym zaskarżył
przedmiotowy nakaz w całości oraz wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz
pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu
stanowiska sprzeciwu pozwany wskazał, iż w latach 2014 – 2015 prowadził z R. P. (1) współpracę handlową w ramach
swojej działalności gospodarczej, występując w czasie tej współpracy zarówno w roli kupującego, jak i sprzedającego.
Z powodu niewywiązywania się przez R. P. (1) ze swoich zobowiązań pozwany był zmuszony zerwać współpracę
i wystąpić na drogę postępowania sądowego w celu wyegzekwowania swoich należności. Poza brakiem zapłaty za
zakupiony towar, R. P. (1) nie wywiązywał się także z dostaw towaru zamówionego przez powoda, w szczególności nie
dostarczył powodowi towaru wymienionego na fakturze vat nr (...), której zapłata stanowi przedmiot postępowania w
niniejszej sprawie. W związku z powyższym, pozwany zaprzeczył jakoby kiedykolwiek otrzymał i zaksięgował fakturę
o podanym przez powoda numerze. Jednocześnie pozwany nadmienił, że nie kwestionuje zawartej przez powoda
umowy faktoringu z R. P. (1), dlatego zapłacił na rachunek bankowy powoda należności wynikające z pozostałych
faktur vat. Natomiast, w ocenie pozwanego, z uwagi na nieistnienie roszczenia objętego fakturą vat nr (...), pozwany
nie jest zobowiązany do zapłaty na rzecz powoda kwoty 195.570,00 zł dochodzonej pozwem.
W piśmie procesowym z dnia 22 sierpnia 2016 r. powód podtrzymał stanowisko pozwu, zaprzeczył twierdzeniom
pozwanego odnośnie niezakupienia od R. P. (1) towarów wyszczególnionych na fakturze vat nr (...) oraz złożył dalsze
wnioski dowodowe.
Na rozprawie w dniu 17 listopada 2016 r. pełnomocnik pozwanego podtrzymał stanowisko zajęte w sprzeciwie od
nakazu zapłaty oraz oświadczył, że w załączonym rejestrze faktur vat nie ma faktury będącej przedmiotem sporu. Za
powoda nie stawił się nikt, pełnomocnik powoda prawidłowo zawiadomiony.
Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:
W dniu 30 września 2014 r. powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł umowę faktoringową nr
(...) z R. P. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w B.. Na podstawie pkt 1 powyższej umowy powód
zobowiązał się do stałego świadczenia na rzecz R. P. (1) usług faktoringu, w zamian za co na mocy pkt 2 umowy R. P.
(1) przeniósł na powoda swoje wierzytelności, w tym wierzytelności przysługujące mu wobec pozwanego, DENMARK
sp. z o.o. (...) część umowy faktoringu stanowił Regulamin Świadczenia usług Faktoringu przez (...) sp. z o.o.
Dowód:
umowa faktoringu nr (...) z dnia 30 września 2014 r. – k. 23-27
Regulamin Świadczenia usług faktoringu – k. 30-40.
Nabycie wierzytelności przez faktora (powoda) wymagało każdorazowego zgłoszenia faktorowi przez klienta takiej
wierzytelności za pośrednictwem serwisu (...)-line lub dostarczenia faktorowi przez klienta pisemnego zestawienia
wierzytelności, zgodnego z załącznikiem nr 2 do Regulaminu, podpisanego ze strony klienta przez osoby wskazane
w karcie informacyjnej klienta, której wzór określał załącznik nr 4 do Regulaminu. W przypadku, gdy zgłoszenie
wierzytelności faktorowi do wykupu następowało za pośrednictwem serwisu (...)-line, klient miał dostarczyć faktorowi
zestawienie wierzytelności w formie pisemnej wyłącznie na żądanie faktora ( § 5 ust. 2 umowy).
Dowód:
umowa faktoringu nr (...) z dnia 30 września 2014 r. – k. 23-27.
R. P. (1) w dniu 20 października 2014 r. zgłosił powodowi kontrahenta (...) sp. z o.o. w T..
Dowód:
zgłoszenie kontrahenta – k. 46.
W dniu 3 listopada 2014 r. pozwany został powiadomiony o zawarciu umowy faktoringu i przeniesieniu wierzytelności
przysługujących dotychczas R. P. (1) względem pozwanego.
Dowód:
zawiadomienie o umowie faktoringu wraz z dowodem nadania z dnia 28 października 2014 r. i potwierdzeniem
doręczenia z dnia 3 listopada 2014 r. – k.47-49.
Pozwany nie kwestionował umowy faktoringu i dokonywał wpłat na rzecz faktora (powoda).
Dowód:
historia rachunku – k.51.
Pismem z dnia 4 marca 2016 r. powód wezwał pozwanego do uregulowania wymagalnych wierzytelności w kwocie
510.860,25 zł, zgodnie z dołączonym do wezwania zestawieniem. Zestawienie obejmowało m.in. fakturę nr (...) z dnia
30 stycznia 2015 r. na kwotę 195.570,00 zł, z terminem płatności 30 kwietnia 2015 r.
Dowód:
Wezwanie do zapłaty – k. 52, zestawienie k. 53, faktura nr (...) k. 50.
Pozwany prowadził współpracę handlową z R. P. (1) w latach 2104 i 2015. R. P. (1) zaprzestał regulowania
należności za towar kupiony od pozwanego, jak również nie dostarczył towaru zamówionego przez pozwanego,
w tym wyszczególnionego w fakturze nr (...) r. Pozwany nie otrzymał i nie zaksięgował tej faktury. Z uwagi
na niewywiązywanie się przez R. P. (2) ze swoich zobowiązań pozwany zerwał współpracę i wystąpił na drogę
postępowania sądowego w celu wyegzekwowania należności od R. P. (1).
Dowód:
nakazy zapłaty przeciwko R. P. (1) – k. 83-86, rejestr faktur VAT k. 87-115, zestaw transakcji z dostawcą R. P. (1) k. 116.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Przedstawiony stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów złożonych przez strony,
Sąd uznał za wiarygodne zgromadzone dokumenty (poza fakturą nr (...)) albowiem ich prawdziwość nie budziła
wątpliwości i nie została skutecznie zakwestionowana przez strony, a zatem stanowią miarodajne dowody w sprawie.
Dokumenty prywatne stanowiły dowód tego, że osoba, która je podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie
(art. 245 k.p.c.) i w tym znaczeniu przedstawione przez strony dokumenty co do zasady nie były kwestionowane i nie
budziły wątpliwości Sądu.
Natomiast pozwany zaprzeczył aby otrzymał towar wymieniony w fakturze nr (...) i w związku z tym był zobowiązany
do zapłaty należności objętej pozwem.
Powództwo było nieuzasadnione.
Powód na potwierdzenie istnienia spornej wierzytelności dołączył do pozwu fakturę VAT nr (...), na kwotę 195.570,00
zł. Faktury stanowią jednak jednie dokumenty rozliczeniowe, a zatem samo ich przedstawienie, bez dalszych dowodów
wykazujących fakt dostarczenia towaru, nie przesądza o istnieniu zobowiązania. Twierdzenie, że pozwany otrzymał
towar wymieniony w tej fakturze jest gołosłowne.
W ocenie Sądu pozwany przedstawił wiarygodne dowody świadczące o tym, iż R. P. (1) nie wywiązywał się z umów
zawartych z pozwanym, nie płacił należności i nie dostarczał zamówionego przez pozwanego towaru. Pozwany (...) sp.
z o.o., regulował należności za towar, który otrzymał. Niewątpliwie więc zapłaciłby również za sporną fakturę gdyby
rzeczywiście ją otrzymał wraz z towarem, tym bardziej, że zapłacił za późniejsze faktury.
Zgodnie z regulaminem świadczenia usług faktoringu przez (...) sp. z o.o., klient zobowiązany jest udokumentować
każdą wierzytelność przenoszoną na faktora oryginalną kopią faktury, w sposób określony w regulaminie i umowie
faktoringu, wraz z dowodem powstania wierzytelności w postaci oryginalnej kopii dowodu wydania towaru „WZ” lub
potwierdzenia wykonania usługi lub oryginalnej kopii listu przewozowego. Jeżeli wymienione dokumenty nie mogą
być dostarczone wraz z fakturą, wówczas klient ma obowiązek ich dostarczenia w terminie określonym przez faktora,
do czasu dostarczenia powyższych dokumentów faktor ma prawo wstrzymania wypłaty finansowania ustalonego w
oparciu o te wierzytelności (§ 3 pkt 1 g). Jak już zaznaczono, powód nie przedstawił dowodu wydania towaru „WZ”, a
pozwany zaprzeczył aby towar otrzymał. W tym przypadku ciężar dowodu spoczywał na powodzie. Jeżeli to R. P. (1)
(klient) uchybił warunkom umowy faktoringu, pozwany nie może ponosić za to odpowiedzialności. Dodatkowo należy
wskazać, iż powód nie przedstawił zestawienia wierzytelności sporządzonego przez R. P. (1) jako klienta (§ 5 pkt 2).
Sąd pominął dowód z zeznań świadków S. W. i R. P. (1), z uwagi na brak wskazania adresu zamieszkania tych świadków
przez pełnomocnika powoda. Ponadto fakt dostawy i wydania towaru powinien być wykazany dokumentem „WZ”, a
nie zeznaniami świadków.
W ocenie Sądu, materiał dowodowy zebrany w sprawie nie potwierdza aby R. P. (1) dostarczył pozwanemu towar
wymieniony w fakturze (...), co skutkowałoby powstaniem wierzytelności, która mogłaby być przedmiotem umowy
faktoringu.
W konsekwencji, nie poddaje się obronie twierdzenie powoda, według którego pozwany jest zobowiązany do zapłaty
kwoty 195.570,00 zł.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 509 k.c. w zw. z art. 6 k.c. a contrario należało powództwo oddalić w
całości jako bezzasadne.
O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. i art. 99 § 1 k.p.c., mając na względzie zasadę
odpowiedzialności stron za wynik procesu. Powód przegrał sprawę w całości, dlatego powinien zwrócić pozwanemu
całość poniesionych przez niego kosztów procesu. Na zasądzoną od powoda kwotę w łącznej wysokości 7.217,00
zł składa się wynagrodzenie pełnomocnika procesowego pozwanego kwocie 7.200,00 zł i opłata skarbowa od
pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. Niewykorzystana zaliczka została zwrócona.
z/
1) (...)
2) (...)
3) (...)
T. (...)