Piotr Leszczyński - Hossa ProCapital

Piotr Leszczyński
Wskaźniki giełdowe i oscylatory
Średnie
Średnie kroczące to wskaźniki bardzo pomocne w analizie technicznej, są najczęściej
używane przez wszelkich graczy giełdowych. Idea średnich oparta jest na prostych
założeniach – otóż uśrednia się ceny zamknięcia, otwarcia, minimalne lub maksymalne z
odpowiedniej ilości N okresów. Najczęściej oczywiście uśrednia się ceny zamknięcia
uważane za najważniejsze z dnia notowań. Średnich wyróżnia się bardzo wiele.
Definicyjnie średnia krocząca – to średnia z pewnej grupy danych – która każdego dnia
zawiera w sobie inne dane. Podąża ona za wartościami. Np. średnia 15 dniowa – zawiera ceny
tylko z ostatnich 15 dni. Jeśli średnią taką wyliczamy na dzień 16 maja to zawiera ona dane
od 1 do 15. Ale już 17 maja zawiera ona dane z 2-16 itd. ..Średnia przesuwa się do przodu
każdego nowego dnia notowań.
Średnia krocząca bada zaistniały już trend. Sygnalizuje rozpoczęcie nowego bądź odwrócenie
dotychczasowego trendu. Ważne jest jednak że średnia nie zapowiada trendu a podąża za nim
i dopiero po fakcie informuje że takowy trend rozpoczął się.
Dzięki wygładzaniu dotychczasowego trendu poprzez zwiększenie liczby obserwacji
wziętych do średniej, trend staje się wygładzony i lepiej widoczny. Zbyt mała ilość
obserwacji powoduje tzw. Fałszywe sygnały i sprawia że średnia może być zbytnio wrażliwa.
Prosta średnia krocząca - SMA simple moving average
Prosta średnia krocząca to wskaźnik o konstrukcji budowy o której już wspominałem. Buduje
się go po prostu uśredniając arytmetycznie wartości z ostatnich N okresów. Zastrzeżenia
podnoszone co do tej średniej to iż nie przypisuje wartości większej dla informacji
najnowszych – traktując wszystkie dane jednakowo i przypisując im jednakowoż wagę.
Ważona średnia krocząca - WMA weighted moving average
Ważona średnia ruchoma jest o tyle zmieniona co do prostej, że uwzględnia wagi
odpowiednich danych. Przy jej obliczaniu z 15 dni cana ostatniego dnia będzie mnożona
przez 15, z 14, będzie mnożona przez 14 itd. Większą wagę mają zatem informacje
najnowsze. Wynik dzielony jest przez sumę mnożników.
Wykładnicza średnia krocząca EMA exponential moving average
Średnia ta nazywana jest średnią wygładzaną wykładniczo. Znaczenie coraz bardziej
odległych w czasie okresów maleje w sposób wykładniczy. Coraz mniejsza waga
przyznawana jest odległym wartościom. Można oczywiście nadać większą lub mniejsza wage
ostatnim dniom.
gdzie:
.
Średnia wykładnicza pozwala inwestorowi na uchwycenie zaczynającego się trendu
wcześniej niż średnia SMA
W rezultacie może spowodować to zwiększenie zyskowności
strategii – dłużej bowiem będzie utrzymywana pozycja w trendzie i szybciej będą niwelowane
straty podczas zmiany tendencji na rynku. Korzystając ze średniej EMA należy liczyć się z
mylnymi sygnałami.
Jeśli inwestor chce wyłapać mniejszy ruch ale ma być on pewniejszy, wykorzysta
SMA. Dłuższe okresy SMA spowodują dodatkowe wygładzenie trendu.
Średnia krocząca używana jest do rozpoznawania sygnałów kupna oraz sprzedaży. Przebicie
od dołu średniej to sygnał kupna, natomiast przebicie od góry przez cenę zamknięcia to
sygnał sprzedaży.
Stosowanie krótkoterminowych średnich jak już wspominałem może
powodować mylne sygnały bo wykres średniej jest wtedy bardzo często przebijany przez
ceny. Oczywiście jest i zaleta – takie krótkoterminowe średnie informują wcześniej o ruchu
cen.
Dla określenia dokładniejszych zmian cen – tzn. zmian płynących ze zmian trendu stosuje się
często tzw. Metodę podwójnego przecięcia. Polega ona na tym że konstruujemy wpierw dwie
średnie – jedna „krótszą” a drugą „dłuższą”. Połączenie czasowe może być różne. Najczęściej
stosuje się średnie 5 i 20 dniowe oraz 10 i 50 dniowe. Przy dwóch średnich sygnał kupna
pojawia się w momencie, gdy krótsza średnia
przecina od dołu dłuższą średnią, a sygnał sprzedaży, gdy krótsza średnia przecina od
góry dłuższą średnią System ten ma charakter ciągły, to znaczy stosując go, zawsze pozostaje
się
na rynku.
Istnieje także tzw. Metoda potrójnego przecięcia. Tu najczęściej stosuje się kombinację
średnich 4, 9 i 18 dniowych. Ponieważ im krótsza średnia tym lepiej odzwierciedla aktualne
zmiany prawidłowa kolejnoścć w trendzie wzrostowym to średnie powinny podążać w
kolejności wpierw 4 potem 9 i na końcu 18 dniowa. Sygnałem kupna powinno być przecięcie
od dołu średnich 9 i 18 dniowych przez średnią 4 dniową. Potwierdzeniem będzie przecięcie
przez średnią 9 dniową średniej 18 dniowej. Analogicznie zmienia się to oczywiście w
trendzie spadkowym gdzie śrenia 4 dniowa przecina od góry średnią 9 i 18 dniową.
Trzeba pamiętać, e średnie kroczące dają najlepsze wskazania, gdy istnieje wyraźny trend.
Nie należy ich natomiast stosować w czasie długotrwałych trendów bocznych. Średnie
kroczące służą do inwestowania zgodnie z trendem.
Koperty
Koperty to dwie średnie ruchome przesunięte w górę i w dół o pewien procent. Informują one
czy rynek jest wysprzedany czy wykupiony i czy ceny nie oddaliły się zbytnio od średniej.
Uznaje się że gdy ceny dotykają którejś z granic kopert to rynek jest albo wysprzedany albo
wykupiony.
Powodzeniem cieszą
się koperty 5 procentowe wokół średniej 10 dniowej oraz 10
procentowe wokół średniej 40 tygodniowej.
Wstęga Bollingera.
Zadaniem wstęg jest określanie względnych dołków i szczytów cenowych. Uznaje się że
cena osiąga szczyt przy górnej wstędze i dołek przy dolnej wstędze. Wstęgi umieszczone
są poniżej i powyżej średniej ruchomej, oddalone od niej o 2 odchylenia standardowe. W
praktyce obserwuje się odległość górnej wstęgi od dolnej i przez to określa się zmienność
rynku – gdy zmienność ta jest duża wówczas dobrą strategią jest sprzedawanie przy górnej
wstędze i kupowanie przy dolnej. Gdy ceny przebiją poziom średniej górna wstęga staje się
poziomem docelowym. Wstęgi rozszerzają się i zwężają w zależności od zmienności przez
okres ostatnich N dni. Gdy zmienność rośnie to odległość między wstęgami będzie się
zwiększać. Kiedy odległość się zmniejsza może to oznaczać rychłą zmianę trendu. Jest to
wskaźnik oparty na zmienności cen. Podstawowe analiza zakłada, że ruch cen powinien
odbywać się wewnątrz ramion wstęgi, jednak ze względu na swoją konstrukcję szerokość
wstęgi zmienia się w zależności od stopnia zmienności cen.
Źródło: www.bossa.pl
Większość analityków stosuje połączenie 2 średnich kroczących. Na rynkach terminowych
najczęściej wykorzystuje się połączenia 4 i 9, 9 i 18 , 5 i 20 oraz 10 i 40. Na rynkach akcji
popularna jest średnia 50 dniowa. Wstęgi Bollingera opierają się na średniej 20 dniowej i 20
tygodniowej.
Model AMA
Stosując średnie stajemy przed wyborem stosowania wolnej lub szybkiej średniej. Obie
sprawdzą się w innej sytuacji na rynku – jedna lepiej odwzoruje nam boczny ruch cen a inna
w trakcie silnego trendu. Dzięki średniej AMA – adaptacyjnej dostosowującej się do poziomu
zmienności rynku- wiemy kiedy na rynku dominuje ruch boczny a kiedy trend wzrasta.
Eliminuje to błędne sygnały. Twórca tej metody – Perry Kauffman skonstruował
współczynnik który porównuje ceny z poziomem zmienności. Kiedy współczynnik jest
wysoki stosuje szybszą średnia, jeśli niski – większa zmienność implikuje konieczność użycia
wolniejszej średniej.
Oscylatory
Oscylatory to pomocnicze wskaźniki stosowane w połączeniu a analizą trendu. Oscylatory to
źródła bardzo ważnych sygnałów dla każdego analityka giełdowego. Są bardoz skuteczne na
rynkach które nie wykazują wyraźnego trendu. Może on także ostrzegać o zanikaniu impetu
trend. Kształt oscylatorów to zazwyczaj biegnąca poziomo wstęga, o punktach zwrotnych w
miejscach dołków i szczytów wykresu cen. Niektóre oscylatory wahają się w przedziale 0 do
100.
Zgodnie z zasadą gdy oscylator osiągnie skrajne wartości w górnej lub w dolnej strefie
swojego zakresu wahań, jest to oznaką zbyt szybkiego przemieszczenia się cen o pewien
dystans, i należy spodziewać się korekty. Ważna zasadą jest też przekonanie iż należy
kupowac w dolnej strefie zakresu wahań oscylatora oraz sprzedawać w górnej. Przecięcie
poziomu „zero” wykorzystuje się jako sygnał kupna lub sprzedaży. Oscylatory są najbardziej
przydatne w swych ekstremalnych wartościach. Rozbieżność między zachowaniem oscylatora
i ruchem cen w momencie gdy oscylator znajduje się blisko ekstremum jest zazwyczaj
istotnym ostrzeżeniem przed możliwą zmianą trendu.
Dywergencje „byka” (hossy) pojawiają się, kiedy ceny spadają do nowego minimum, a w tym
samym czasie oscylator nie dociera do nowego dołka. Niedźwiedzie tracą siły, byki są gotowe
do objęcia kontroli nad rynkiem. Często akcentują koniec trendów spadkowych.
Dywergencje „niedźwiedzia” (bessy) pojawiają się w trendach wzrostowych – identyfikują
szczyty rynku. Mamy z nimi do czynienia, gdy ceny zwyżkują do nowego maksimum, a
oscylator osiąga szczyt na niższym poziomie niż podczas poprzedniego wzrostu.
Wskaźnik impetu (momentum)
Impetem nazywamy miarę przyspieszenia trendu. Wskaźnik ten pokazuje, czy trend
przyspiesza, czy zwalnia, czy też tempo wzrostu/spadku jest stałe. Impet wyraża stosunek
zmiany cen, a nie aktualny ich poziom. Aby wyznaczyć wartość wskaźnika w danym dniu,
należy od aktualnego kursu odjąć cenę sprzed N dni. Otrzymana tak wartość jest umieszczana
na wykresie powyżej lub poniżej poziomu „zero”.
M = V- Vx
V to ostatnia cena zamknięcia, natomiast Vx to cena zamknięcia sprzed x dni. Im krótszy
okres danych do badania tym bardziej czuły oscylator.
Kolejne szczyty wskaźnika oznaczają wzrost prędkości trendu wzrostowego i jego
prawdopodobną kontynuację. Jeśli linia impetu biegnie poziomo – oznacza to, że ceny rosną
lub spadają w stałym tempie. Jeśli oscylator kieruje się ku linii zera tempo wzrostu trendu
spada, choć dalej się utrzymuje. Kiedy trend spadkowy nabiera siły, linia momentum spada
coraz silniej poniżej linii 0. Zwrot ku górze poniżej linii 0 oznacza, że trend spadkowy
zwalnia.
Gdy na rynku występuje trend wzrostowy kupować należy gdy wskaźnik spada poniżej linii
zera po czym odbija w górę. Oznacza to że trend wzrostowy zwolnił i można dokupywać
papiery. Nowy szczyt oscylatora oznacza prawdopodobne wzrosty.
Wskaźnik impetu zawsze wyprzedza ruch cen o kilka dni, podczas trwania trendu wyrównuje
swój bieg i zaczyna poruszać się w przeciwnym kierunku gdy ceny dopiero zwalniają tempo
wzrostu lub spadku
Wskaźnik momentum , źródło: www.wdsoftware.com
Wskaźnik zmian (ROC)
Wskaźnik ten oznacza procentową zmianę ceny z obecnej sesji do ceny sprzed N sesji. Bada
on tempo zmian. Jest to jeden z najpopularniejszych wskaźników impetu. Wskaźnik ROC
oscyluje wokoło 100 punktów. Jeśli ROC przebija linię 100 pkt może to być odebrane jako
sygnał kupna, jeśli spada poniżej tego poziomu, nalezy to odebrać jako sygnał sprzedaży.(*)
Wzór: ROC= ( ostatnia cena zamknięcia / cena zamknięcia sprzed N dni) * 100
To poziom 100 punktów jest poziomem „zero” jak w momentum. Jeśli ostatnia cena jest
wyższa od ceny sprzed N dni to wskaźnik będzie powyżej poziomu 100. Analogicznie poniżej
100 dla spadających cen. Gdy linia wyprzedania zostaje przełamana przez ROC od dołu,
wygenerowany zostaje sygnał kupna.
Zazwyczaj wyznacza się linie wysprzedania i wykupienia rynku która łączy punkty
maksymalne / minimalne na wykresie. Linie te wyznaczają możliwe zahamowanie wzrostu
(spadku) wskaźnika a w konsekwencji cen. Jeśli wzrostowi ceny towarzyszy wzrost
wskaźnika, to wzrost ceny można uznać za trwały. Analogicznie do spadków. Jeżeli linia
wskaźnika rośnie, wskazuje to na zwiększającą się dynamikę ruchu kursu, jeżeli maleje, może
to świadczyć o słabości trendu. Długotrwałe ustabilizowanie się wskaźnika zmian na
jednym poziomie zapowiada zmianę trendu. Osiągnięcie przez kurs maksimum (
minimum) przy jednoczesnym spadku (wzroście ) wskaźnika oznacza osłabienie
trendu i możliwość jego zmiany na przeciwny.
Wskaźnik ROC , źródło: www.wdsoftware.com
Wskaźnik siły względnej - RSI (Relative Strenght Index)
Jest to rodzaj oscylatora będącego ważoną średnią ruchomą - daje bardzo cenne wskazówki
dotyczące zachowania się rynku. Rożni się wrażliwością od wskaźnika impetu. Pozwala na
zniwelowanie zakłóceń oraz zniekształceń które mogły spowodować np. przesunięcie linii
impetu, ponieważ na rynku nastąpiły niespodziewane zmiany wartości indeksów. Sposób
konstrukcji RSI zapewnia także stały zakres wahań zamykający się od 0 do 100. RSI wyraża
się wzorem:
RSI 100
100
1 RS
Gdzie RS = (średnia wartość wzrostu cen zamknięcia z N dni) / (średnia wartość spadku cen zamknięcia z N dni)
Wartość 0 jest osiągana, gdy wartość RS wynosi 0 Następuje to gdy przez N dni ceny
zamknięcia kształtowały się coraz niżej. Wartość 100 w sytuacji diametralnie odwrotnej – gdy
przez N dni występowały wyłącznie wzrosty cen.
Przyjmuje się okres wahań na 14 dni. Oczywiście im krótszy okres, tym bardziej czuły jest
oscylator i tym szersza jest jego amplituda. Aby uzyskać siłę względną RS uśredniamy
wartość wszystkich punktów jakie zyskał indeks jaki obserwujemy przez ostanie N dni ( np.
14 ), i dzielimy przez średnią analogicznie utworzoną dla spadków. Oscylator najlepiej
spełnia swoją rolę gdy jego wartości osiągają ekstrema. Najczęściej używany jest
wspomniany okres 14 dniowy ( tygodniowy w przypadku wykresów tygodniowych ) ale także
9 dniowy ( tygodniowy). Zwiększenie zmienności RSI uzyskamy zmniejszając jego okres,
natomiast wygładzenie gdy okres zwiększymy.
Obserwując wahania RSI w zakresie 0 do 100 otrzymujemy pewne informacje. RSI na
poziomie 70 i więcej to sygnał sprzedaży, wykupienia rynku. RSI na poziomie 30 i mniej
sygnał kupna, i wysprzedania rynku.
Podczas obserwacji RSI zwraca się szczególną uwagę na tzw. ruchy załamane. Ruch
załamany na szczycie występuje w przypadku, gdy następny wierzchołek RSI znajdującego
się powyżej poziomu 70 nie przewyższa poprzedniego wierzchołka, po czym następuje
przebicie od góry poziomu poprzedniego dołka. W przypadku formowania się dna, w którym
RSI znajduje się w trendzie spadkowym poniżej poziomu 30, ruch załamany polega na nie
ustanawianiu nowego dołka, a następnie przekroczeniu poprzedniego wierzchołka. Poziom 50
– środkowy jest często uważany jako wsparcie w czasie korekt spadkowych i opór przy
korektach wzrostowych.
Bardzo ważną informacją jest dywergencja pomiędzy RSI a ceną w przypadku utrzymywania
się oscylatora na poziomie poniżej 30 lub powyżej 70.
Należy pamiętać że silny trend bardzo szybko implikuje wzrost lub spadek wartości
oscylatora do wartości ekstremalnych. Samo przesunięcie oscylatora nie jest jeszcze
dowodem na zamykanie pozycji długich lub zajmowania krótkich. Jak w każdym oscylatorze
należy pamiętać że nie jest on 100% informacją za pomocą którego budujemy strategię lecz
ma pomóc nam w przewidywaniu ruchów na rynku. Pojawienie się oscylatora pierwszy raz w
strefie ekstremalnej – wykupienia lub wysprzedania bywa zwykle ostrzeżeniem. Jeśli zdarzy
się to kolejny raz będzie to już ważna informacja. Jeśli nie potwierdzi ona ustanowienia dna
lub szczytu przez ceny będziemy mieli do czynienia z dywergencją która powinna
implikować ochronę zajmowanych na rynku przez nas pozycji. Dywergencja potwierdza się
jeśli oscylator podążać zaczyna w kierunku przeciwnym przełamując poziom szczytu lub
doka.
Wskaźnik RSI; źródło: www.stockcharts.com
Oscylator stochastyczny (K%D)
Ten oscylator używany jest do porównywania cen zamknięcia do zakresu cen w danym
okresie. Bazuje on na spostrzeżeniu, że podczas trendów wzrostowych ceny zamknięcia
kształtują się na ogół blisko górnej granicy swych wahań, zaś w trendach spadkowych
zbliżają się do dolnej granicy tego zakresu. W tym oscylatorze używa się dwóch linii- %K
i %D. Źródłem sygnałów jest linia %D.
Celem zastosowania tego oscylatora jest określenie relacji ostatniej ceny zamknięcia do
zakresu wahań cen danego okresu. Najczęściej stosowanym jest tu okres 5 dniowy.
Linia %K wyraża się następującym wzorem.
Cena minimalna oraz cena maksymalna to oczywiście ceny z jakiegoś przyjętego okresu – np.
okresu 14 dniowego. A cena zamknięcia to ostatnia cena zamknięcia. Wzór ten mierzy
zależność procentową ceny zamknięcia do całego zakresu cenowego w danym okresie.
Wysokie – ponad 70 – wartości oscylatora oznaczają, że ceny zamknięcia bliskie są górnej
granicy swoich wahań., a wartości niskie – poniżej 30 – oznaczają ceny które bliskie SA
swoim dolnym granicom.
Linia %D to tzw. szybki oscylator stochastyczny. Jest to 3-okresowa średnia linii %K.
Po zastosowaniu wzorów otrzymujemy dwie linie oscylujące na pionowej skali od 0 do 100.
Głównym sygnałem na jaki należy zwrócić uwagę jest dywergencja pomiędzy linia %D a
ceną w momencie gdy linia ta znajduje się w obszarze wykupienia lub wysprzedania.
Zaistnieć może tzw. negatywna dywergencja – formuje się ona w momencie gdy linia %D
znajduje się powyżej poziomu 80, formując dwa opadające wierzchołki, zaś ceny nadal
rosną. Tzw. Dywergencje pozytywną obserwujemy w sytuacji kształtowania się linii %D
poniżej poziomu 20 w postaci wznoszących się dołków, gdy ceny spadają. Sygnał kupna i
sprzedały pojawia się gdy linia K przecina D.
Oscylator Williama %R
Pokazuje zależność ostatniej ceny zamknięcia od maksymalnej i minimalnej ceny z
poprzednich N dni. Obecna cena zamknięcia odejmowana jest od najwyższej ceny z danego
okresu, i tak powstała różnica dzielona jest przez cały zakres wahań cen danego okresu.
Podobnie jak poprzednio
okazją do sprzedaży.
sygnałem odwrócenia się
oscylator ten wygląda jak
Metoda MACD.
rejony wyprzedania są okazją do zakupu, a rejony wykupienia są
Wszelkie dywergencje w okolicach wykupienia/wyprzedania są
trendu. Z powodu odejmowania wartości od maksimum cenowego
odwrócony oscylator stochastyczny.
Wskaźnik bada zbieżności i rozbieżności średnich ruchomych. Jest różnicą wartości
długoterminowej i krótkoterminowej średniej wykładniczej. Wykorzystywana jest do badania
sygnałów kupna i sprzedaży akcji.
Szybsza linia ( tzw. Linia MACD) to różnica między dwoma wykładniczymi średnimi
kroczącymi z cen zamknięcia ( odejmujemy średnią krótkookresową od długookresowej –
zwykle 12 i 26 dniowa/tygodniowa). Wolniejsza linia – tzw. linia sygnału – to średnia
wykładnicza z powstałej linii MACD ( zwykle 9 dniowa/tygodniowa ). Oczywiście zarówno
rodzaj średniej jak i rodzaj cen branych do obliczeń może być zmieniany.
Za sygnał kupna lub sprzedaży uznaje się przecięcie dwóch linii. Gdy linia MACD przecina
linię sygnału od dołu – jest to sygnał kupna i zapowiedź trendu wzrostowego. Przecięcie
przez linię MACD linii sygnału od góry to sygnał odwrotny – sprzedały i zapowiedz trendu
spadkowego. Wykupienie rynku to sytuacja gdy linie za bardzo oddalą się ponad linię zero
wokół której oscylują wartości MACD. Przecięcia poziomu zero także SA sygnałami kupna i
sprzedaży. Dywergencje pomiędzy ceną a liniami MACD objawiają się gdy linie MACD
znajdują się wyraźnie powyżej poziomu zerowego i zaczynają słabnąć, przy ciągle osnących
cenach. W wielu przypadkach jest to ostrzeżenie przed tworzeniem się szczytu cenowego.
Gdy natomiast linie MACD znajdują się poniżej poziomu zero i zaczynają rosnąć.
Warto zwrócić uwagę na tzw. histogram MACD. Histogram ów składa się z pionowych
słupków, odzwierciedlających różnicę między dwiema liniami MACD. Histogram cechuje się
własną linią zero. Gdy szybsza linia znajduje się ponad wolniejszą, histogram układa się
powyżej poziomu zerowego. Jest to sygnał pozytywny. Przecięcia poziomu zero przez
histogram odzwierciedlają przecięcia się szybszej i wolnej linii MACD. Histogram ma jedną
wielką zaletę. Ukazuje on kiedy średnie zbliżają się do siebie lub oddalają, tak więc ukazuje
kiedy trend wzrostowy lub spadkowy rośnie w siłę lub słabnie. Jeśli histogram ukazuje
wartości powyżej linii zero ale zaczyna oscylować w kierunku tej linii to oznacza to że trend
wzrostowy zaczyna tracić swą moc. Analogicznie przy wartościach poniżej linii zero dla
trendu spadkowego. Takie zmiany kierunku histogramu to bardzo dobre sygnały oznaczające
dobry moment na zamknięcie pozycji.
Tu także występuje zwiększona czułość oscylatora przy dobieraniu mniejszych okresów
liczenia średnich. Najlepszym sposobem wykorzystania oscylatora jest stosowanie sygnałów
tygodniowych do określenia kierunku trendu, a sygnałów dziennych do sprecyzowania
momentu zawarcia transakcji. Sygnał krótkoterminowy ma znaczenie jedynie gdy zachwuje
się zgodnie z sygnałem długoterminowym.
źródło: www.babypips.com – linia zielona to szybka MACD , czerwona, tzw. wolna MACD, na niebiesko
histogram MACD.
Podsumowanie
Zarówno wskaźniki jak i oscylatory to takie narzędzia używane w analizy technicznej, które
z powodzeniem mogą być wykorzystywane jak wskaźniki podporządkowany głównej analizie
trendu. Należy pamiętać że są one tylko narzędziem pomocniczym potwierdzającym inne
sygnały płynące z rynku. Nie należy budować swoich strategii rynkowych tylko na podstawie
analizy wskaźników gdyż często jeden wskaźnik nie potwierdza drugiego, lub wskaźniki
zachowują się inaczej. Większość traderów korzysta więc tylko z kilku oscylatorów aby
potwierdziły inne sygnały płynące z rynku. Oscylatory przydają się także przy trendzie
horyzontalnym. Zbyt czuły oscylator może generować mylne sygnały. Natomiast jeżeli
użyjemy do konstrukcji wskaźnika zbyt dużego okresu może on spóźniać się z sygnałami.
Oscylatory są bardzo przydatne w rozpoznaniu krótkoterminowych stanów wykupienia oraz
zasygnalizowania możliwych dywergencji. Właśnie dywergencje są jedną z najważniejszych
sytuacji jakie wykrywają oscylatory. Większość analityków w stosowaniu oscylatorów
podkreśla iż sygnały kupna widoczne na wykresach oscylatorów najbardziej przydadzą się
podczas trendów wzrostowych., a sygnały sprzedaży podczas trendów spadkowych.
Oscylatory pomóc mogą wyczuć moment wejścia na rynek.
Podczas bocznych ruchów cen trwających kilka tygodni oscylatory bardzo dokładnie
określają ruch cen, ponieważ i oscylator i cena poruszają się wówczas w trendzie bocznym ,
wyglądają podobnie.
Źródła:
John J. Murphy - Analiza techniczna rynkow finansowych
www.waluty.com.pl
www.wdsoftware.com
www.bossa.pl
www.wikipedia.pl
www.stockcharts.com
www.babypips.com