Wystąpienie - Michał Boni

DEBATA
Są trzy kluczowe kwestie.
Po pierwsze,
znalezienie rozwiązań dla problemów związanych z migracją, azylem, problemów osób
przybywających do Europy, rosnącą liczbą uchodźców jest z jednej strony naszym moralnym
obowiązkiem, a z drugiej praktyczną koniecznością. W tym przypadku istnieją cztery
możliwe zakresy działania:
A. Decyzje potrzebne teraz, które należy wprowadzić w życie bardzo szybko, aby zwiększyć
bezpieczeństwo obszaru Morza Śródziemnego i zagwarantować bezpieczeństwo osobom,
które wybierają się do Europy. Naturalnie potrzebujemy nie tylko dobrych, ale także
niezwłocznie opracowanych rozwiązań, które, tak jak w przypadku projektu Mare Nostrum,
miałyby zapewnione odpowiednie środki finansowe, odpowiedni zasięg i możliwości, a także
solidarne wsparcie ze strony wszystkich państw członkowskich. Oznacza to, że musimy
zacząć pomagać ludziom tak szybko jak to tylko możliwe - teraz! Aby nowe rozwiązania
zostały sprawnie wdrożone potrzebujemy skoordynowanego przywództwa Frontexu.
B. Decyzje ujęte w naszym dokumencie dotyczą polityki azylowej, konieczności budowania
wykonalnych mechanizmów solidarności w zakresie rozmieszczenia ludzi potrzebujących
schronienia w oparciu o istniejące rozwiązania i ramy prawne. Jednym z elementów tej
polityki są również jasne zasady polityki dotyczącej powrotów imigrantów. Oznacza to, że
konieczna jest pogłębiona współpraca, pełne zaangażowanie państw członkowskich i
polityczne przywództwo komisarza Avramopoulosa, jak i wiodącą rolę odpowiednich
instytucji.
C. Europa potrzebuje nowej, długoterminowej strategii migracyjnej. Strategia ta powinna być
oparta na faktach, analizie wyzwań demograficznych i polityce prowadzonej w tym zakresie
przez poszczególne kraje. Pogłębiona analiza powinna pozwolić nam na postrzeganie
wszystkich zagrożeń i słabości w tym obszarze jako możliwości i mocnych stron. Taka
strategia powinna skupiać się również na polityce skierowanej do państw trzecich, jak i
obejmującej współpracę z nimi np. poprzez wykorzystanie narzędzi polityki sąsiedztwa,
pogłębionej współpracy nacelowanej na wzrost, rozwój, zwiększenie standardu życia w tych
krajach.
D. Kraje sąsiadujące z Europą i europejskie granice będą dużo bardziej bezpieczne, jeżeli
możliwa będzie współpraca w warunkach pokoju. Wiąże się to z wyzwaniem walki z
terroryzmem na południu Europy i agresji imperialnej na wschodzie Europy.
Po drugie,
chciałbym serdecznie podziękować za przygotowanie propozycji Grupy EPL. To dobrze
skonstruowana propozycja zawierająca ważne priorytety skupiające się na kluczowych
wymiarach wyzwań w zakresie migracji zarówno w perspektywie krótko- jak i
długoterminowej. Zgadzam się z zaprezentowanymi rozwiązaniami, poza kilkoma drobnymi
wyjątkami niezwiązanymi z moimi prywatnymi przekonaniami, ale raczej ze stanowiskiem
mojego kraju w tym przypadku.
Trudno jest wyrazić dokładnie, używając systemu kwotowego, liczbę osób, które
poszczególne państwa członkowskie powinny przyjąć, dlatego należy unikać stosowania
wskaźników kwotowych. Rozwiązania powinny obejmować, tak jak w punkcie B, solidarny
mechanizm redystrybucji oparty na wielu wskaźnikach. Jest jednak zbyt wcześnie, aby móc
określić ten mechanizm dokładnie. Mogę tylko powiedzieć, że powinien być oparty na
różnych i wielowymiarowych wskaźnikach.
Co więcej, w trakcie dyskusji na temat problemów w kontekście migracji i azylu z moimi
kolegami z polskiego rządu spotkałem się z wątpliwościami dotyczącymi możliwości
przyznawania wiz humanitarnych i kształtowania przejrzystych kryteriów ich przyznawania.
Jednakże, chciałbym podkreślić, że te wątpliwości nie powinny być hamulcem dla naszej
wspólnej pracy i wspólnego stanowiska. Szczególnie teraz, kiedy potrzebujemy jedności,
solidarności, otwartości na wyzwania i, przede wszystkim, współpracy.
Po trzecie,
jest to ważny i naglący temat. Z tego względu niezwykle istotne jest, aby pokazać, że
jesteśmy zjednoczeni w Parlamencie Europejskim, a także, że możemy mieć nasz wkład we
wspólne wysiłki Parlamentu, Komisji i Rady. Jedność tych instytucji jest oczekiwana i
niezbędna. Należy pokazać nasze zaangażowanie tak, aby obywatele europejscy byli
świadomi podjęcia wspólnych wysiłków i dlatego potrzebujemy dużo lepszej komunikacji w
celu omówienia tego problemu. Jest to ważne również celem przekonania naszych obywateli,
że w działaniu tym wyrażają się wyznawane przez nas wartości i powinności w stosunku do
drugiego człowieka. Powinniśmy ponadto unikać negatywnych stereotypów w debacie
publicznej, zarówno na poziomie europejskim, jak i krajowym.
Jednocześnie nasze reakcje i starania powinny być rozsądne i wyważone. Przyjęcie milionów
uchodźców nie jest możliwe. Należy jednak zapewnić ochronę i bezpieczeństwo osobom
zmierzającym do Europy, należy efektywnie kształtować ramy polityki azylowej i wdrażać
programy na rzecz włączenia i integracji imigrantów w Europie, teraz i w przyszłości.
Zamiast obiecywać coś, co nie jest realne, należy znaleźć lepsze rozwiązania dopasowane do
realiów.
Dziękuję bardzo
Michał Boni, Poseł do Parlamentu Europejskiego
Mediolan, 23 kwietnia 2015 roku