Malawi 02 pilegrzymka
Transkrypt
Malawi 02 pilegrzymka
Jarosław Różański OMI Być misjonarzem i Afrykaninem Jan Paweł II w Malawi (4-6 maja 1989 r.) Jan Paweł II udał się z wizytą do Malawi w dniach 4-6 maja 1989 r. w ramach piątej podróży apostolskiej do Afryki (28 IV - 6 V 1989 r.), która objęła ponadto Madagaskar, Reunion i Zambię. Malawi było ostatnim etapem piątej podróży apostolskiej Jana Pawła II do Afryki. Do Blantyre, dawnej stolicy kraju, przybył 4 maja po południu. Papieża powitał blisko 90-letni prezydent Hastings Kamuzu Banda, który piastował to stanowisko od uzyskania niepodległości. Obecni byli również wszyscy biskupi kraju. Ojciec Święty już w przemówieniu powitalnym dotknął dramatu Mozambiku, z którym Malawi graniczy bezpośrednio i z którego już prawie 800 tys. uchodźców przebywało w kraju. Jan Paweł II wyraził wielkie uznanie dla rządu i ludności, która tych ludzi przyjęła i żywi, pomimo że nie dysponuje wielkimi bogactwami naturalnymi i pomimo że kraj jest często nawiedzany suszami i powodziami. „Naprawdę postąpiliście zgodnie z waszymi najlepszymi tradycjami” – powiedział Papież1. Potrzeba pracy misyjnej Po oficjalnym powitaniu Jan Paweł II spotkał się z korpusem dyplomatycznym, a następnie złożył wizytę prezydentowi republiki w jego rezydencji. Wieczorem Jan Paweł II spotkał się w katedrze z duchowieństwem i siostrami zakonnymi. Papież wyraził uznanie dla pracy misjonarzy i skoncentrował się na chrześcijańskim przykazaniu miłości, realizowanej w życiu misjonarza. ,,W ten wieczór chciałbym was wszystkich gorąco zachęcić, abyście się stali naprawdę misjonarzami według Serca Bożego, zarówno w waszym życiu osobistym jak również w oddziaływaniu na powierzonych wam wiernych” 2. Następnego dnia, 5 maja przed południem, Jan Paweł II odprawił w Parku Kwacha w Blantyre Mszę św. Obecnych było przeszło 100 tys. osób. Uczestniczył w niej także prezydent Kamuzu Banda. Ojciec Święty pozdrowił zebranych w języku cziczewa. Homilia poświęcona była pracy misyjnej, gdyż w tym roku przypadało 100-lecie przybycia pierwszych misjonarzy na teren Malawi. „Od czasu owych skromnych początków Kościół zapuścił korzenie w Malawi i przyniósł Ewangelii obfite żniwo. Dowodzi tego duża liczba katolików, ich żywa wiara, liczne powołania do kapłaństwa i życia zakonnego, gorliwość z jaką pełni oddania świeccy służą wspólnocie Kościoła i niosą wiarę innym”. „Mam nadzieję, że moja wizyta dopomoże wam – jako jednostkom i jako wspólnocie wiary – upodabniać się z każdym dniem coraz bardziej do Chrystusa, że pomoże wam żyć Ewangelią. Naszą misją jako członków Kościoła jest otwierać się na działanie Ducha Świętego, aby On przeobrażał nas i całą ludzkość swoją mocą”. Wspomniał o konkretnych, realizowanych w życiu chrześcijan w Malawi znakach przynależności do Chrystusa, w tym otwarciu na uchodźców z Mozambiku. „Niektórzy z was przyjęli w ten sposób Chrystusa do swoich wiosek i domów. Możecie także dostrzec Go w ludziach niepełnosprawnych. Kiedy pomagacie im zająć należne miejsce w społeczeństwie, pomagacie Chrystusowi. Odnosi się to także do miłości i troski, jaką okazujecie chorym i umierającym. Coraz więcej ludzi choruje dziś na AIDS. Musimy traktować ich tak, jak traktowalibyśmy samego Chrystusa. Musimy ‘nawrócić się i żyć’ przez okazywane czynem 1 A. Kurowski, MD 2 A. Kurowski, MD miłosierdzie, przez potęgę miłości”3. Na zakończenie Mszy św. Jan Paweł II powierzył Malawi Matce Bożej – Matce Pocieszenia – Matce Afryki. Po Mszy św. Jan Paweł II spotkał się w siedzibie arcybiskupa Blantyre z episkopatem Malawi. Mówiąc 100-leciu ewangelizacji kraju, Papież zaznaczył, iż obecny „etap intensywnej działalności misjonarzy zagranicznych w Malawi stopniowo ustępuje miejsca kolejnemu etapowi: katolicy Malawi przyjmują coraz większą odpowiedzialność za swe Kościoły lokalne i starają się coraz głębiej rozumieć, co to znaczy być katolikiem i Afrykaninem”. Wskazał na trudności, którym Kościół musi obecnie sprostać. „Trzeba przede wszystkim zauważyć, że głosicie Ewangelię w społeczeństwie obejmującym chrześcijan także z innych Kościołów i wspólnot kościelnych. Jak już wspomniałem podczas wizyty ad limina, należy mocniej podkreślać wspólne więzy łączące chrześcijan. Więzy te trzeba umacniać przez wspólną modlitwę, wspólną działalność społeczną i światłą dyskusję teologiczną”. To otwarcie należy także okazać muzułmanom i wyznawcom innych religii. „Różnorodność religii w Malawi sprawia, iż szczególnie ważne jest, aby katolicy dobrze znali prawdy swej wiary i dobrze umieli stosować tę wiarę w życiu”. Temu służy bogactwo istniejących ruchów i organizacji kościelnych, ale także troska o dobre przygotowanie kapłanów, braci i sióstr zakonnych. „W ramach ewangelizacji i formacji Kościół konsekwentnie broni godności osoby ludzkiej i dąży do dobra społeczeństwa poprzez autentyczny rozwój człowieka. Wobec pluralizmu wyznań religijnych w Malawi oznacza to opowiedzenie się za sprawiedliwością i pokojem, we współpracy z wszystkimi, którym zależy na prawdziwych wartościach ludzkich”4. Żyjcie nowym życiem w Chrystusie W godzinach popołudniowych Jan Paweł II udał się na stadion Kamuzu w Blantyre, gdzie spotkał się na liturgii słowa z 50 tys. młodzieży. Cytując list św. Pawła do Kolosan mówił im o potrzebie dążenia do świętości. „Słyszę już wasze pytania, które chcecie mi postawić: Jak stać się świętym w obliczu tak wielu przeszkód jakie stawiają nam na drodze nasze czasy? – i kontynuował: „Droga do świętości jest wyruszeniem w podróż, czasem na bardzo trudną wyprawę, na której trzeba wykazać dużo samozaparcia i wewnętrznej walki z egoizmem i grzechem”. Papież pochwalił zaangażowanie tak wielu spośród nich w różnych organizacjach młodzieżowych i w udzielaniu pomocy biednym5. Bezpośrednio ze stadionu Jan Paweł II udał się do centrum szkół „Our Lady of Wisdom” na spotkanie z katolickim laikatem. Podkreślił tam, iż w Malawi świeccy zawsze odgrywali wielką rolę w Kościele. Wyraził im duże uznanie i zatrzymał się na trudnościach jakie w życiu napotykają i jakie mu przedstawili. Skupił uwagę przede wszystkim na zagrożeniu rodziny, która jest kolebką miłości i życia społecznego. Chrześcijańskie świadectwo dawane w rodzinie jest świadectwem prawdziwie ewangelicznym i wchodzi w zakres ważnego zadania Kościoła – ewangelizacji kultury6. Następnie Jan Paweł II spotkał się w szkolnej bibliotece z przedstawicielami różnych wspólnot wyznaniowych i religijnych. 6 maja rano Jan Paweł II opuścił Blantyre i samolotem udał się do Lilongwe, nowej stolicy Malawi. Tam na lotnisku wojskowym odprawił Mszę św. dla 150 tys. wiernych. W homilii mówił: „W czasie moich wizyt duszpasterskich w różnych częściach świata zwracam się z tym apelem do ludzi wszystkich ras i języków: trwajcie blisko Chrystusa! To orędzie kieruję dziś do wszystkich tu zgromadzonych”. Papież mówił o królestwie Chrystusa i o tym, że w 3 Jan Paweł II, Sto lat Kościoła W Malawi. Homilia podczas Mszy św. w Kwacha Park, 5 V – Blantyre, OR 4 Jan Paweł II, W przededniu Synodu Biskupów poświęconego Afryce. Przemówienie do biskupów Malawi, 5 V Blantyre, OR 5 MD 6 MD życiu „niestety, przejawy ciemności są wszystkim dobrze znane. Jednostki doznają cierpień i niepowodzeń. Istnieją też różne rodzaje zła społecznego, których przezwyciężenie wymaga odwagi i ustawicznych wysiłków. Wiem, że wielu młodych ludzi nie może znaleźć pracy i szybko traci nadzieję. Bezrobocie nie sprzyja zachowaniu ludzkiej godności (…). Przy wielu okazjach apelowałem o ustanowienie takiego ładu ekonomicznego, który umożliwiłby społeczeństwom krajów rozwijających się kierowanie własnym losem i zapewnienie miejsc pracy dla zawodowo czynnej części ludności (por. Sollicitudo rei socialis, 26)”. Nawiązał też do losu uchodźców: Od kilku lat Afryka z niepokojem „obserwuje wzrost liczby ludzi, którzy muszą uciekać z ojczyzny z powodu wojny lub głodu. Malawi otworzyło drzwi na przyjęcie tysięcy uchodźców, z których wielu jest katolikami. Należy udzielać zachęty i poparcia wszelkim wysiłkom podejmowanym przez władze państwowe, Kościół i organizacje międzynarodowe w celu udzielenia pomocy naszym braciom i siostrom. Do was, którzy musieliście przekroczyć granicę, wołam: Nie traćcie nadziei! Sam Chrystus był kiedyś uchodźcą”. Jan Paweł II w homilii zachęcił też gorąco wiernych do świętości życia w rodzinie. „Wzywam was dziś, abyście odrzucali styl życia niezgodny z tym, co najlepsze w waszych tradycjach i z wiarą chrześcijańską”7. Po Mszy św. Jan Paweł II udał się na lotnisko, kończąc swój ośmiodniowy pobyt w Afryce. 7 Jan Paweł II, Żyjcie nowym życiem w Chrystusie. Homilia podczas Mszy św. na terenie lotniska wojskowego, 6 V, Lilongwe, OR