Excel – podstawy
Transkrypt
Excel – podstawy
Excel 1 (2014) 1. Uruchom program Excel. Wpisz w komórce B4 wartość 3, w komórce C7 wartość 5. Wprowadź do komórki D1 formułę =B4*C7 – w ten sposób odwołujesz się do wartości z tych komórek i obliczasz ich iloczyn. (Uwaga – każdą formułę liczącą zaczynamy od znaku „=”) W Arkuszu 2 w komórce B4 wpisz =Arkusz1!B4^2 – oblicza kwadrat liczby z komórki B4 w Arkuszu 1. W komórce A2 wpisz znak = następnie kliknij komórkę B4 i wpisz /2. Powinieneś uzyskać wpis =B4/2. Zatem adres komórki w formule możemy wstawiać poprzez zaznaczenie tej komórki. 2. Przycisk zawiera funkcje pliku: otwieranie, zapisywanie, drukowanie, jak również inne np. opcję oddzielania miejsca dziesiętnego liczby kropką lub przecinkiem ( przycisk , następnie Opcje programu Excel/Zaawansowane/ Użyj separatorów systemowych). 3. Dodaj arkusz przed Arkuszem 1, zmień jego nazwę na „Podstawy” (kliknij prawym przyciskiem myszy na zakładce arkusza i wybierz stosowne opcje). Usuń Arkusz 3 ze skoroszytu. Pracuj w arkuszu Podstawy. Zmień wysokość drugiego wiersza na 30. 4. W komórce B2 oraz C2 wpisz „podstawy excela”. Zaznacz komórkę B2, następnie wybierz Narzędzia Główne/Komórki/Format/Autodopasowanie szerokości kolumn. Zaznacz komórkę C2, następnie wybierz Narzędzia Główne/Wyrównanie/Zawijaj tekst. Sformatuj komórki B2, C2 według następującego klucza (na pewnym etapie formatowania tekst znika, potem powraca): Wyrównanie poziomo: środek, pionowo: środek (grupa Wyrównanie) czcionka: Times New Roman, styl: pogrubiona, rozmiar: 10, kolor: biały Czcionka (grupa Czcionka) Obramowanie zewnętrzne - styl: linia podwójna, wewnętrzne - styl: linia pojedyncza (grupa Czcionka) kolor: szary (grupa Czcionka) Desenie Po sformatowaniu komórki powinny wyglądać następująco: podstawy excela podstawy excela Alt + Enter - rozpoczęcie nowego wiersza w tej samej komórce. 5. W komórce B3 oblicz 3 23 0.07 7 0.25 5 . Następnie nadaj tej komórce format liczbowy z czterema miejscami po przecinku (Narzędzia Główne/Komórki/Format/ Formatuj komórki). Powinieneś otrzymać wartość 3,9722. 6. W komórce B4 oblicz grubość h nawierzchni projektowanej drogi, która wyraża się wzorem 3 4 , gdzie: h – grubość nawierzchni w cm, P – obciążenie koła samochodu w tonach, N – liczba samochodów ciężarowych na dobę, ruch bardzo lekki: , dla piasków średnich. Powinieneś otrzymać wartość 25,3364. 7. W komórce B5 oblicz sin(80o ) (klikając przycisk na pasku formuły lub wybierając Formuły/Biblioteka funkcji/Wstaw funkcję skorzystaj z funkcji SIN oraz pomocy dotyczącej tej funkcji). Powinieneś otrzymać wartość 0,984807753. Podobnie znajdź kąt, którego tangens jest równy 0,47. Użyj funkcji ATAN oraz STOPNIE.Powinieneś otrzymać kąt 25,17o. ln 3 (skorzystaj z funkcji PI, EXP, TAN, LN, a w razie 8. W komórce B6 oblicz 7 e tg 10 potrzeby z pomocy dotyczącej tych funkcji). Następnie nadaj tej komórce format liczbowy z dwoma miejscami po przecinku. Powinieneś otrzymać wartość 7,06. 9. Oblicz . W komórce D1 wpisz =EXP(-PI()^2), w komórce E1 wpisz =EXP(-(PI()^2)). Który wynik jest poprawny? 10. W komórce B8 wpisz „format”, w komórce C8 wpisz „liczba”. W komórkach B9:B12 wpisz kolejno: liczbowy, procentowy, ułamkowy, naukowy. W komórkach C9:C12 wprowadź formułę 2 =3/7, następnie według kolumny B wprowadź dla tych komórek odpowiedni format z trzema miejscami po przecinku. Co oznacza E-01 w formacie naukowym? 11. Wstaw nowy arkusz i nadaj mu nazwę „Pojemność”. Następnie w tym arkuszu w komórkach B2:K12 wprowadź poniższą tabelę (szerokości kolumn i wysokości wierszy mają być równe): W komórkach D4:K12 oblicz pojemność rury cylindrycznej o grubości 1 cm, wykorzystując adresy mieszane, w następujący sposób: - do komórki D4 wpisz odpowiednią formułę, - zaznacz komórkę D4, następnie skopiuj jej zawartość (Ctrl + C), - zaznacz blok komórek D4:K12 i wklej zawartość komórki D4 (Ctrl + V), następnie nadaj im format liczbowy z trzema miejscami po przecinku. Adresy względne, bezwzględne i mieszane (po wpisaniu adresu komórki wciskamy klawisz F4): A1 – adres względny, przy kopiowaniu formuły będzie się zmieniać, $A$1 – adres bezwzględny, przy kopiowaniu nie będzie się zmieniać, $A1 (A$1) – adres mieszany, przy kopiowaniu będzie się zmieniać tylko numer wiersza (kolumny). Jeżeli formuła jest poprawna, to tabela będzie wyglądać następująco: 12. Formatowanie warunkowe. Formatowanie komórek (kolor tła, czcionki itd.) można uzależnić od ich zawartości. Dla przykładu wykorzystamy tabelę z pojemnością rury cylindrycznej: Zaznacz blok komórek D4:D12. Wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Mniejsze niż a następnie wprowadź wartość 0,2 i wybierz czerwony tekst. Wartości mniejsze niż 0,2 zmieniły kolor na czerwony. Zaznacz ponownie blok komórek D4:D12 i zmień kolor czcionki na zielony. Jaki obserwujesz efekt? Zaznacz komórkę D4, wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Zarządzaj regułami a następnie rozszerz zakres działania reguły na cały blok D4:K12. Ustaw się poza obszarem D4:K12 i wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Zarządzaj regułami. Nie pojawiły się żadne reguły, ponieważ żadne reguły nie dotyczą zaznaczonej komórki.