Excel – podstawy
Transkrypt
Excel – podstawy
Excel 1 1. Uruchom program Excel. Wpisz w komórce B4 wartość 3, w komórce C7 wartość 5. Wprowadź do komórki D1 formułę =B4*C7 – w ten sposób odwołujesz się do wartości z tych komórek i obliczasz ich iloczyn. (Uwaga – każdą formułę liczącą zaczynamy od znaku „=”) W Arkuszu2 wpisz w komórce B4 =Arkusz1!B4^2 - oblicza kwadrat liczby z kom. B4 w Arkuszu1. Adresów komórek w formułach nie musimy wpisywać. W komórce A2 wpisz znak = następnie kliknij komórkę B4 i wpisz /2. Powinieneś uzyskać wpis =B4/2. 2. Przycisk zawiera funkcje pliku: otwieranie, zapisywanie, drukowanie, jak również inne np. opcję oddzielania miejsca dziesiętnego liczby kropką lub przecinkiem ( przycisk , następnie Opcje programu Excel/Zaawansowane/ Użyj separatorów systemowych). 3. Dodaj arkusz przed Arkuszem1, zmień jego nazwę na „Podstawy” (kliknij prawym przyciskiem myszy na zakładce arkusza i wybierz stosowne opcje). Usuń Arkusz 3 ze skoroszytu. Pracuj w arkuszu Podstawy. Zmień wysokość drugiego wiersza na 30. 4. W komórce B2 oraz C2 wpisz „podstawy excela”. Zaznacz komórkę B2, następnie wybierz Narzędzia Główne/Komórki/Format/Autodopasowanie szerokości kolumn. Zaznacz komórkę C2, następnie wybierz Narzędzia Główne/Wyrównanie/Zawijaj tekst. Sformatuj komórki B2, C2 według następującego klucza (na pewnym etapie formatowania tekst znika, potem powraca): Wyrównanie poziomo: środek, pionowo: środek (grupa Wyrównanie) czcionka: Times New Roman, styl: pogrubiona, rozmiar: 10, kolor: biały Czcionka (grupa Czcionka) Obramowanie zewnętrzne - styl: linia podwójna, wewnętrzne - styl: linia pojedyncza (grupa Czcionka) kolor: szary (grupa Czcionka) Desenie Po sformatowaniu komórki powinny wyglądać następująco: podstawy excela podstawy excela Alt + Enter - rozpoczęcie nowego wiersza w tej samej komórce. 5. W komórce B3 oblicz 3 23 0.07 7 0.25 5 . Następnie nadaj tej komórce format liczbowy z czterema miejscami po przecinku (Narzędzia Główne/Komórki/Format/ Formatuj komórki). Powinieneś otrzymać wartość 3,9722. 6. W komórce B4 oblicz grubość h nawierzchni projektowanej drogi, która wyraża się wzorem 3 4 , gdzie: h – grubość nawierzchni w cm, P – obciążenie koła samochodu w tonach, N – liczba samochodów ciężarowych na dobę, ruch bardzo lekki: , dla piasków średnich. Powinieneś otrzymać wartość 25,3364. 7. W komórce B5 oblicz sin(80o ) (klikając przycisk na pasku formuły lub wybierając Formuły/Biblioteka funkcji/Wstaw funkcję skorzystaj z funkcji SIN oraz pomocy dotyczącej tej funkcji). Powinieneś otrzymać wartość 0,984807753. Podobnie znajdź kąt, którego tangens jest równy 0,47. Użyj funkcji ATAN oraz STOPNIE. Powinieneś otrzymać kąt 25,17o. ln 3 (skorzystaj z funkcji PI, EXP, TAN, LN, a w razie 8. W komórce B6 oblicz 7 e tg 10 potrzeby z pomocy dotyczącej tych funkcji). Następnie nadaj tej komórce format liczbowy z dwoma miejscami po przecinku. Powinieneś otrzymać wartość 7,06. 2 9. W komórce B8 wpisz „format”, w komórce C8 wpisz „liczba”. W komórkach B9:B12 wpisz kolejno: liczbowy, procentowy, ułamkowy, naukowy. W komórkach C9:C12 wprowadź formułę =3/7, następnie według kolumny B wprowadź dla tych komórek odpowiedni format z trzema miejscami po przecinku. Co oznacza E-01 w formacie naukowym? 10. Wstaw nowy arkusz i nadaj mu nazwę „Logarytm”. Następnie w tym arkuszu w komórkach B2:L12 wprowadź poniższą tabelę: log a b p o d s t a w a 2 3 4 5 liczba 6 7 8 9 10 0,5 1,5 2,5 3,5 4,5 5,5 6,5 7,5 8,5 W komórkach D4:L12 oblicz wartość logarytmu z liczby b przy podstawie a korzystając z funkcji LOG oraz adresów mieszanych w następujący sposób: - do komórki D4 wpisz odpowiednią formułę, - zaznacz komórkę D4, następnie skopiuj jej zawartość (Ctrl + C), - zaznacz blok komórek D4:L12 i wklej zawartość komórki D4 (Ctrl + V), następnie nadaj im format księgowy z jednym miejscem po przecinku. Adresy względne, bezwzględne i mieszane (po wpisaniu adresu komórki wciskamy klawisz F4): A1 – adres względny, przy kopiowaniu formuły będzie się zmieniać, $A$1 – adres bezwzględny, przy kopiowaniu nie będzie się zmieniać, $A1 – adres mieszany, przy kopiowaniu będzie się zmieniać tylko numer wiersza, A$1 – adres mieszany, przy kopiowaniu będzie się zmieniać tylko numer kolumny Jeżeli formuła jest poprawna, to tabela będzie wyglądać następująco: log a b p o d s t a w a 0,5 1,5 2,5 3,5 4,5 5,5 6,5 7,5 8,5 2 - 1,0 1,7 0,8 0,6 0,5 0,4 0,4 0,3 0,3 3 - 1,6 2,7 1,2 0,9 0,7 0,6 0,6 0,5 0,5 4 - 2,0 3,4 1,5 1,1 0,9 0,8 0,7 0,7 0,6 5 - 2,3 4,0 1,8 1,3 1,1 0,9 0,9 0,8 0,8 liczba 6 7 - 2,6 - 2,8 4,4 4,8 2,0 2,1 1,4 1,6 1,2 1,3 1,1 1,1 1,0 1,0 0,9 1,0 0,8 0,9 8 - 3,0 5,1 2,3 1,7 1,4 1,2 1,1 1,0 1,0 9 - 3,2 5,4 2,4 1,8 1,5 1,3 1,2 1,1 1,0 10 - 3,3 5,7 2,5 1,8 1,5 1,4 1,2 1,1 1,1 11. Formatowanie warunkowe: Formatowanie komórek (kolor tła, czcionki itd.) można uzależnić od ich zawartości. Klasycznym przykładem jest wypisywanie kwoty czerwoną czcionką, gdy jest ujemna. Wykorzystamy tabelę z logarytmem: (a) Zaznacz blok komórek D4:D12, (b) Wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Mniejsze niż a następnie wprowadź wartość 0 i wybierz czerwony tekst. (c) Jeżeli wartości ujemne zmieniły się na czerwone zaznacz ponownie blok komórek D4:D12 i zmień kolor czcionki na zielony, (d) Wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Zarządzaj regułami a następnie rozszerz zakres działania reguły na cały blok D4:L12. (e) Zwróć uwagę, że obszar działania reguły formatowania warunkowego możemy formatować w różny sposób, w przykładzie tekst jest czarny lub zielony. (f) Ustaw się poza obszarem D4:L12 i wybierz Narzędzia główne/Formatowanie warunkowe/Zarządzaj regułami. Nie pojawiły się żadne reguły, ponieważ żadne reguły nie dotyczą zaznaczonej komórki.