INFORMATOR TECHNICZNY GE FANUC Wytyczne do wdrażania

INFORMATOR TECHNICZNY GE FANUC
Informator techniczny nr 29
-- październik 2007 --
Wytyczne do wdrażania systemu Max-ON
Przy wdrażaniu systemu gorącej rezerwacji Max-ON, należy zadbać o poprawne skonfigurowanie
określonych mechanizmów.
Poniżej zamieszczono wytyczne, które muszą zostać spełnione oraz czynności, które mogą być
zastosowane opcjonalnie.
Obowiązkowo należy zadbać o:
1. Odpowiedni komputer do programowania.
Przez odpowiedni komputer rozumie się przede wszystkim komputer z dużą ilością pamięci (minimum 1 GB RAM) oraz komputer ze stabilnym systemem Windows. Stosowanie nieodpowiedniego
komputera może powodować zawieszanie oprogramowania narzędziowego lub systemu Windows.
2. Właściwe ustawienia regionalne komputera-programatora.
Poprawne ustawienia regionalne komputera (Panel sterowania/Opcje regionalne i językowe) to:
znak dziesiętny (kropka), separator listy (przecinek). Są one bardzo ważne i należy je wprowadzić
przed rozpoczęciem konfigurowania/programowania układu Max-ON.
3. Odpowiednie wersje systemu operacyjnego (firmware) w RX3i.
Wymaga się stosowania co najmniej:
•
firmware 3.82 w jednostkach CMU310,
•
firmware 3.82 w jednostkach NIU001,
•
firmware 3.81 w jednostkach ETM001.
4. Ujednolicenie wersji firmware w RX3i.
System powinien mieć jednolite wersje firmware, tzn.:
•
obydwie jednostki CMU310 powinny mieć jednakową wersję firmware,
•
wszystkie interfejsy NIU001 powinny mieć jednakową wersję firmware,
•
wszystkie moduły komunikacyjne ETM001 powinny mieć jednakową wersję firmware.
W firmie ASTOR dostępne są bezpłatnie programy do samodzielnego przeprowadzania uaktualnienia systemów operacyjnych RX3i (upgrade firmware). Proces ten wiąże się z zatrzymaniem pracy
aktualizowanego modułu oraz z koniecznością ponownego programowania (dotyczy upgrade CMU
oraz NIU).
ASTOR Sp. z o.o.
Dział Systemów Sterowania i Sieci Przemysłowych
ul. Smoleńsk 29, 31-112 Kraków
tel.: 012 428-63-20
e-mail: [email protected]
www.astor.com.pl
5. Odpowiednia wersja oprogramowania narzędziowego.
•
wymaga się stosowania Proficy ME w wersji co najmniej 5.6 SIM9, wersji angielskiej,
•
wymaga się stosowania oprogramowania Max-ON w wersji co najmniej 3.11 (wersję bloków
programowych,
wchodzących
w
skład
MaxON_Components
w
podsystemie
„PLC_COMMON_CODE”, można odczytać we właściwościach „Properties” tych bloków),
•
fabryczne procedury do komunikacji NIU001 z jednostką Primary oraz Secondary powinny być
w wersji co najmniej 1.21 (wersję można sprawdzić odczytując nazwę procedury dodanej automatycznie do każdego podsystemu z NIU001; np. w przypadku wersji 1.21 jest to nazwa
„RCC_121”).
W firmie ASTOR dostępne są bezpłatnie programy do samodzielnego przeprowadzania uaktualnienia systemów operacyjnych RX3i.
6. Moc zasilaczy PSD140, uwzględniająca „najgorszy” przypadek.
Jeżeli celem stosowania podwojonych zasilaczy PSD140 w kasetach z NIU001 jest rezerwacja
zasilaczy i źródeł zasilania, to należy sprawdzić, czy przy awarii jednego z nich, moc drugiego będzie wystarczająca z punktu widzenia zapotrzebowania modułów zainstalowanych w tej kasecie.
Jeżeli okazałoby się, że jest to moc niewystarczająca, należy zastosować dodatkowy (np. trzeci)
zasilacz PSD140. Aktualne zapotrzebowanie na moc wyliczane jest automatycznie w oprogramowaniu Proficy ME, w miarę konfigurowania systemu. Przykładowy pobór mocy z zasilacza PSD140
wygląda następująco:
2
7. Uporządkowanie informacji o topologii sieci Ethernet.
Aby uniknąć błędów podczas konfigurowania, proszę wpisać adresy IP do poniższego schematu.
Powyższy schemat, należy zmodyfikować zgodnie z konfiguracją stosowaną w Państwa systemie.
Schemat ten uporządkowuje informacje o adresacji Ethernet i jest pomocny przy definiowaniu połączenia do synchronizacji, ramek EGD do komunikacji z układami wejść/wyjść rozproszonych (NIU)
oraz połączeń komunikacyjnych z wizualizacją.
3
8. Restart ETM001 po załadowaniu konfiguracji sprzętowej (po operacji Download Hardware
Configuration).
Po każdorazowym przesłaniu do CMU lub NIU konfiguracji sprzętowej, w której dokonano zmiany w
konfiguracji modułów Ethernet lub ramek EGD, należy na modułach Ethernet programowanego
kontrolera lub układu wejść/wyjść NIU, wcisnąć przyciski ETHERNET RESTART, w celu rozpoczęcia pracy modułów Ethernet z nowymi ustawieniami. Wyłączenie i załączenie zasilania powoduje
również przejście procedury restartu.
L
Należy zastanowić się, czy restart modułów Ethernet nie zaburzy procesu technologicznego. Wykonanie tej procedury spowoduje zerwanie komunikacji, realizowanej przez restartowany moduł ETM001 na czas około kilkunastu sekund.
4
9. Test komunikacji pomiędzy jednostkami nadrzędnymi i węzłami I/O (NIU).
Po okablowaniu systemu w zakresie sieci Ethernet i po załadowaniu konfiguracji oraz restarcie
modułów ETM001, należy sprawdzić statusy konsumowanych ramek EGD. O poprawności statusu
świadczy kod 1 (wartość liczbowa w rejestrze statusu wynosi wtedy 1). Dopuszczalny jest też kod 5;
świadczy on o poprawnej komunikacji, jednakże w takim przypadku dane wysyłane są co krótszy
czas niż czasu skanu jednostki CMU310. Zaleca się ustawienie czasu produkowania dłuższego niż
czas skanu jednostki, z której te dane są produkowane.
Należy sprawdzić statusy ramek konsumowanych przez jednostki nadrzędne oraz węzły I/O. Ważne
jest aby statusy ramek EGD były stabilne. Należy więc sprawdzić, czy rzeczywiście w rejestrach
statusowych ramek EGD wyświetlana jest stabilnie wartość 1.
10. System informowania operatora o stanie układu Max-ON.
Należy stworzyć system raportowania utraty komunikacji pomiędzy jednostką nadrzędną a węzłem
I/O (kasetą z NIU). Operator powinien być natychmiast informowany zarówno o całkowitej utracie
komunikacji z NIU, jak i o częściowej utracie komunikacji (awaria pojedynczego łączą Ethernet z
węzłem NIU). Pierwszy przypadek jest krytyczny dla sterowania danym węzłem, drugi zaś informuje
o braku gotowości systemu do przełączenia się na rezerwę.
System raportowania może polegać na utworzeniu w SCADA ekranu ze statusami połączeń oraz na
utworzeniu alarmu uaktywnianego w przypadku utraty komunikacji z którymkolwiek z węzłów. Przykładowo, jeżeli w jednostce Primary zdefiniowano ramkę konsumowaną w następujący sposób,
to należy obserwować wartość w 16-bitowym rejestrze utworzonym z kolejnych 16 bitów, począwszy
od %I2209, interpretowaną jako liczba UINT (całkowita, bez znaku). Analogicznie należy postąpić
dla pozostałych ramek konsumowanych.
5
L
Zakłada się, że łącze komunikacyjne pracuje poprawnie, jeżeli otrzymujemy z niego poprawne ramki EGD. Jeżeli ten mechanizm jest z punktu widzenia Użytkownika niewystarczający, należy zadbać o zwrotne odsyłanie statusów odbieranych ramek EGD do urządzeń, z których zostały odebrane.
11. Testowanie połączenia ring (superring) w sieci Ethernet.
Jeżeli w sieci Ethernet stosowane jest połączenie typu ring, to należy je przetestować poprzez odpięcie kabla komunikacyjnego; komunikacja powinna wtedy zostać automatycznie przesunięta na
połączenie alternatywne. Ten test należy wykonać zanim zostanie uruchomione sterowanie procesem technologicznym.
12. Synchronizowanie danych wejściowych dla bloków funkcyjnych, procedur, itp.
Stan wyjść generowanych przez program w systemie Max-ON zależy od realizowanej logiki oraz
zmiennych wejściowych dla tej logiki. Aby wyjścia generowane przez jednostki nadrzędne miały te
same wartości, obie jednostki muszą mieć wgrany ten sam program i muszą mieć te same wartości
wejściowe. Z tego względu należy pamiętać o zsynchronizowaniu wszystkich danych wejściowych
dla programu technologicznego.
Zaleca się skopiowanie wartości wyjść dwustanowych oraz analogowych do synchronizowanego
obszaru.
Niedopełnienie powyższego wymogu może skutkować generowaniem innego stanu wyjść przez
jednostkę rezerwową niż przez jednostkę aktywną. W efekcie, operator nie będzie mógł załączyć
pewnych procesów lub, co gorsza, nie będzie mógł ich zatrzymać! Dzieje się tak w przypadku, gdy
węzeł I/O, ze względu na problemy z komunikacją z jednostką aktywną, przełączy się na komunikacje z jednostką rezerwową (domyślnie, w systemie Max-ON przełączenie węzła na komunikację z
drugą jednostką nie powoduje ich zamiany ról aktywna-rezerwowa)
13. Właściwe synchronizowanie regulatorów PID.
Blok programowy regulatora PID korzysta z 40 kolejnych rejestrów. W pierwszych 15 rejestrach
znajdują się nastawy regulatora, w kolejnych zaś przechowywane są informacje tymczasowe, wypracowane przez regulator (np. czas dla obliczenia członu całkującego). Aby regulator PID w jednostce rezerwowej działał tak samo, jak w jednostce aktywnej oraz aby uniknąć przeregulowań w
momencie przełączania sterowania na jednostkę rezerwową, należy synchronizować (tylko) pierwsze 15 rejestrów regulatora PID. W jednostce rezerwowej, wejście MAN (sterowanie ręczne) regulatora PID powinno być załączone. W analogiczny sposób należy postąpić dla każdego z regulatora
PID.
Przykładowo, jeżeli w systemie synchronizowane są rejestry z zakresu od %R1 do %R8000, wywołanie regulatora PID może odbywać się w następujący sposób:
6
Regulator PID pracuje na 40 kolejnych rejestrach w pamięci niesynchronizowanej (od %R24901). W
jednostce aktywnej następuje udostępnienie pierwszych 15 rejestrów regulatora PID dla jednostki
rezerwowej poprzez ich skopiowanie w obszar synchronizowany (w przykładzie od %R4901). W
jednostce rezerwowej 15 pierwszych rejestrów przechwytywanych jest z obszaru synchronizowanego i jest kopiowanych w miejsce pierwszych 15 rejestrów regulatora.
Niezastosowanie się do niniejszego zalecenia może spowodować gwałtowne zmiany wyjścia regulatora PID w momencie przełączania sterowania na jednostkę rezerwową lub nieprzewidywalne skoki
wartości wyjściowej regulatora PID w jednostce rezerwowej (spowodowane są one nadpisywaniem
rejestrów roboczych regulatora PID przez jednostkę aktywną).
Dopuszczalne jest niezastosowanie się do niniejszego zalecenia jedynie w przypadku wolnopracujacych regulatorów PID, tzn. jeżeli w regulatorze PID zadeklarowano czas wykonywania algorytmu
PID (parametr Sample Period) co najmniej 10 sekund.
14. Omyłkowa zamiana (skrzyżowanie) kabli Ethernet doprowadzonych do modułów komunikacyjnych ETM001 w węźle I/O.
Należy uważać na to aby, nie doszło do omyłkowego skrzyżowania kabli, gdy w węźle NIU stosowane są dwa moduły ETM001 a nie pojedynczy moduł ETM001. Skrzyżowanie kabli prowadzi do
utraty komunikacji z tym węzłem, ponieważ przy definicji ramek EGD zostało określone, przez które
moduły ETM001 w tym węźle mają być wysyłane/odbierane konkretne ramki EGD.
7
15. Wyłączenie danych systemowych Max-ON z synchronizacji.
Przy deklarowaniu obszarów zmiennych, które mają być synchronizowane, nie należy obejmować
synchronizacją zmiennych systemowych Max-ON, czyli obszar od %M929 do %M1024 powinien
pozostać niesynchronizowany.
16. Odpowiednio duże ramki EGD.
Definiując ramki EGD należy uwzględnić:
•
dane z/do modułów wejść/wyjść,
•
ewentualne dane statusowe i diagnostyczne modułów wejść/wyjść i komunikacyjnych,
•
opcjonalne inne dane statusowe i diagnostyczne (np. stan zasilaczy).
17. Jak zachowa się węzeł I/O w przypadku odcięcia go od jednostek nadrzędnych i czy to jest
bezpieczne dla procesu.
Należy się zastanowić, co stanie się w przypadku utraty komunikacji NIU z obiema jednostkami
nadrzędnymi jednocześnie. Jeżeli skonfigurowano węzeł w taki sposób, że zostaną wtedy wyłączone wyjścia, to należy zastanowić się, czy będzie to bezpieczne dla procesu (czy to nie spowoduje
np. zamknięcia zaworu i w konsekwencji wzrostu ciśnienia). Pamiętajmy, że w jednostce NIU001
można utworzyć lokalny program, który uwzględniałby taki przypadek i podejmowałby podtrzymanie
pewnych procesów, czuwałby nad nieprzekroczeniem dopuszczalnych parametrów, itp.
18. Detekcja, przez którą jednostkę CMU aktualnie jest sterowany węzeł NIU.
Za pomocą pierwszego słowa statusowego, przesyłanego z NIU do CMU w ramach 10 słów statusowych, można sprawdzić, która jednostka aktualnie steruje wyjściami w węźle NIU. W poniższym
przykładzie jest to rejestr %R201.
8
Znaczenie bitów w tym rejestrze jest następujące:
Słowa statusowe wysyłane są z NIU do obu jednostek nadrzędnych.
Należy więc sprawdzić bity Primary in Control oraz Secondary in Control.
19. Właściwy system wybierania komunikacji oprogramowania SCADA z jednostką aktywną
RX3i.
Dane technologiczne można odczytywać z dowolnej jednostki CMU310, ale zapisywanie ich ma
tylko sens do jednostki aktywnej. W jednostce rezerwowej, bowiem i tak są one nadpisywane przez
jednostkę aktywną. Dlatego, ważne jest odpowiednie przygotowanie systemu SCADA, tak, aby
komunikował się z jednostką aktywną, jeżeli chodzi o dane technologiczne. W przeciwnym razie
może dojść do sytuacji, w której system Max-On nie będzie reagował na polecenia operatora z
poziomu SCADA, ponieważ będą one nadpisywane informacjami z jednostki nadrzędnej.
Poza danym technologicznymi, odczytuje się też niewielką liczbę danych indywidualnych z poszczególnych jednostek; są to głównie dane statusowe poszczególnych jednostek.
20. Cykliczne backupy podczas pisania programu/konfigurowania systemu.
Zaleca się wykonywanie kopii zapasowych (tzw. backupów) projektu np. co 1-2 godziny. Kopie te są
umożliwiają łatwe cofnięcie się do wcześniejszych, poprawnie działających, wersji projektu.
21. Planowanie pamięci CMU310 i odpowiednie nazewnictwo zmiennych.
Przystępując do programowania, zaleca się rozplanowanie pamięci CMU310, zwracając szczególną
uwagę na to, czy zmienna powinna być synchronizowana, czy też nie.
9
Ponadto, jeżeli programista nada zmiennym odpowiednie nazwy, to będzie można je w łatwy sposób sortować i grupowo poddawać zmianom parametrów. Dotyczy to np. regulatorów PID. Przyporządkowanie im zmiennych zaczynających się od tego samego ciągu znaków (np. REG_PID_xxx)
umożliwia łatwe segregowanie i filtrowanie tych zmiennych, dzięki czemu można szybko, grupowo
zmieniać ich właściwości w razie potrzeby.
Listę zmiennych możną też przygotować w oprogramowaniu Excel, korzystając z opcji export/import
lub kopiując zmienne poprzez schowek systemu operacyjnego Windows. Zaleca się grupowanie
zmiennych, a szczególnie umieszczanie technologicznie podobnych zmiennych w pamięci CMU310
kolejno po sobie.
Należy pamiętać, że w systemie Max-ON, razem ze zmiennymi systemowymi, może występować
około 5000 zmiennych. Używanie przypadkowego nazewnictwa spowoduje konieczność żmudnego
przeglądania bardzo długiej listy zmiennych. Złe przygotowanie listy zmiennych będzie skutkować
zużyciem długiego czasu potrzebnego na odnalezienie zmiennych.
22. Która jednostka nadrzędna jest Masterem (tzn. jednostką aktywną).
Za pomocą bitów %M1020 (Master Flag), odczytywanych indywidualnie z każdej jednostki CMU,
można kontrolować, która jednostka w danym momencie jest Masterem.
23. Sprawdzanie, czy system sterowania ma dwie jednostki Master jednocześnie.
Za pomocą bitów %M1020 (Master Flag), odczytywanych indywidualnie z każdej jednostki CMU,
można wykrywać czy w systemie występują dwa Mastery. Może się to zdarzyć, gdy dojdzie do
rozsynchronizowania jednostek (zerwania połączenia do synchronizacji).
24. Kontrola, czy zdalna jednostka CMU310 nie jest w stanie offline.
Do tego celu służy bit %M962 (Remote CPU Offline), który powinien być odczytywany osobno z
jednostki Primary i Secondary. Normanie, w stanie gotowości systemu Max-ON, ten bit powinien być
w stanie logicznym 0. Stan 1 wskazuje na problemy z synchronizacją w systemie Max-ON.
25. Kontrola, czy w jednostce Slave (tzn. rezerwowej) jest załączony bit „Data Synch OK”.
Do tego celu służy bit %M1021 (All Data has been Synchronized). Generowany jest on tylko w
jednostce rezerwowej. Potwierdza poprawne zsynchronizowanie jednostki rezerwowej do jednostki
aktywnej. Stan logiczny 0 tego bitu wskazuje na problemy z synchronizacją w systemie Max-ON.
26. Kontrola bitów statusowych modułów komunikacyjnych ETM001.
Podczas konfigurowania modułów komunikacyjnych ETM001, dla każdego modułu z osobna przypisuje się 80 bitów statusowych. Znaczenie bitów statusowych jest następujące:
10
Gotowość do poprawnej pracy modułu ETM001 sygnalizowana jest bitami:
•
bit 13: LAN OK
•
bit 16: LAN Interface OK.
Wyzerowanie dowolnego z tych bitów powinno zostać zaraportowane obsłudze.
Przykładowo, jeżeli do modułu Ethernet zostałyby przypisane bity statusowe od %I1969, to należy
sprawdzać, czy bity %I1981 i %I1984 są w stanie logicznym 1. Analogicznie należy postąpić dla
pozostałych modułów ETM001.
11
27. Ustalenie konfiguracji preferowany/niepreferowany Master.
Należy zastanowić się, czy w systemie Max-ON obie jednostki mają być równoprawne, czy też
jedna z nich będzie preferowana (tzn. w stanie gotowości obu jednostek ona obejmie sterowanie). Z
reguły stosowany jest system jednakowouprawnionych jednostek, zwany Float-Master (czyli niepreferowany Master). Ten tryb pracy wybierany jest programowo, przez napisanie szczebli, załączających jednocześnie bity %M1009 (Select A as Preferred) i %M1010 (Select B as Preferred).
28. Jeżeli jednostki CMU310 zostały skonfigurowane do uruchamiania programu/konfiguracji z
pamięci Flash, to nie zapomnijmy załadować ostatecznej wersji programu/konfiguracji do
pamięci RAM.
Jeżeli jednostki centralne CMU310 został skonfigurowane do uruchamiania programu/konfiguracji z
pamięci Flash (Always Flash lub Conditional Flash), to należy ostateczną wersję programu/konfiguracji załadować do pamięci Flash. W przeciwnym razie, po najbliższym wyłączeniu i
załączeniu zasilania RX3i nastąpi pobranie z pamięci Flash nieaktualnej już wersji programu/konfiguracji.
12
L
W przypadku programowania pamięci Flash, należy we właściwościach ustawić tą samą
nazwę programu „PLC Target Name” w podsystemach: PLC_COMMON_CODE,
PLC_A_HW oraz PLC_B_HW.
Po pierwszym zaprogramowaniu pamięci Flash, należy sprawdzić, czy kontrolery RX3i rzeczywiście
uruchamiają program i konfigurację zapisaną w pamięci Flash. Należy w tym celu wyłączyć i włączyć zasilanie kontrolerów.
29. Ostrożnie z poleceniem Upload Values.
Jedna z właściwości systemu Max-On polega na tym, że jednostki Primary i Secondary mają różne
wartości zmiennych systemowych związanych z realizacją programowych (fabrycznych) procedur
Max-ON. Załadowanie wartości zmiennych z jednej jednostki do drugiej (operacja Upload Initial/Forced Values z jednej jednostki i Download Initial/Forced Values do drugiej jednostki) może
spowodować zatrzymanie pracy obu jednostek, tzn. ich przejście w tryb STOP.
13
Opcjonalnie można również zadbać o:
1. Dostosowanie ustawień czasów wymian EGD i czasów timeout adekwatnych do potrzeb.
Domyślne czasy wymian EGD są bardzo krótkie. Z reguły tak krótkie czasy nie są potrzebne i w
układzie Max-ON, czas produkowania ramek EGD ustawia się na wartość od 50 do 100 ms. Ogólną
zasada mówi o tym, że czas produkowania ramki powinien być dwa razy krótszy niż czas konsumowania. Zapewnia to stabilność komunikacji, nawet przy utracie pojedynczej ramki EGD.
Prawidłowe działanie komunikacji EGD sygnalizowane jest wartością 1 w rejestrze statusowym
ramki EGD. Status komunikacji sprawdzany jest dla każdej ramki EGD z osobna. Z reguły, wystarczające jest kontrolowanie statusów ramek konsumowanych.
Oprócz kodu 1 w rejestrze statusowym EGD, dopuszczalne jest pojawienie się wartości 5. Kod 5
oznacza, że dane są prawidłowo przesyłane, jednakże okres produkowania danych EGD jest mniejszy niż czas skanu jednostki centralnej kontrolera, z którego te dane są wysyłane. Wydłużenie tego
czasu, do wartości powyżej czasu skanu jednostki centralnej, powoduje wyświetlanie kodu 1.
Po stronie konsumenta EGD zaleca się ustawienie zdroworozsądkowej wartości czasu timeout.
Czas ten zależny jest od procesu technologicznego, jednak z reguły wystarczające jest ustawienie
czasu timeout 500 ms. Oznacza to, że jeżeli konsument nie odbierze danych przez czas 500 ms,
wtedy dopiero zaraportuje on brak komunikacji. Dla większości procesów technologicznych czas
500 ms jest akceptowalny i nie powoduje zaburzeń.
2. %SA14 (#LOS_IOM).
Zmienna systemowa o nazwie #LOS_IOM ma adres %SA14. Sygnalizuje utratę komunikacji pomiędzy jednostką centralną a dowolnym modułem wejść/wyjść (np. na skutek uszkodzenia lub wyjęcia
modułu). Przypisywana jest do zwykłego styku. Zmienna nie zeruje się automatycznie w momencie
usunięcia usterki i wymaga wyzerowania swojej wartości bitowej. Wyzerowanie zmiennej odbywa
się też w przypadku skasowania tablicy błędów PLC lub poprzez wymianę modułu i restart zasilania
kasety.
14
3. %SA15 (#LOS_SIO).
Zmienna systemowa o nazwie #LOS_SIO ma adres %SA15. Sygnalizuje utratę komunikacji pomiędzy jednostką centralną a modułem komunikacyjnym ETM001 (np. na skutek uszkodzenia lub wyjęcia modułu ETM001). Przypisywana jest do zwykłego styku. Zmienna nie zeruje się automatycznie
w momencie usunięcia usterki i wymaga wyzerowania swojej wartości bitowej. Wyzerowanie zmiennej odbywa się też w przypadku skasowania tablicy błędów PLC lub poprzez wymianę modułu i
restart zasilania kasety.
4. %SA23 (#IOM_FLT).
Zmienna systemowa o nazwie #IOM_FLT ma adres %SA23. Sygnalizuje raportowanie błędu circuit
fault lub module fault przez dowolny moduł wejść/wyjść. Przypisywana jest do zwykłego styku.
Zmienna nie zeruje się automatycznie w momencie usunięcia usterki i wymaga wyzerowania swojej
wartości bitowej. Wyzerowanie zmiennej odbywa się też w przypadku skasowania tablicy błędów
PLC lub restart zasilania kasety lub poprawne załadowanie konfiguracji.
5. #RACK_000r.
Zmienna systemowa o nazwie #RACK_000r nie ma adresu referencyjnego (jest zmienną symboliczną). Sygnalizuje problem, który zaistniał w określonej kasecie systemu RX3i. W miejsce „r” należy wpisać numer kasety, przy czym 0 oznacza kasetę podstawową, 1 oznacza kasetę rozszerzająca
nr 1, itd. Zmienna przypisywana jest do styku błędu FAULT lub braku błędu NOFLT. Zmienna zeruje
się automatycznie w momencie usunięcia usterek zaistniałych w sprawdzanej kasecie.
15
6. #SLOT_0rss, diagnostyka modułów wejść/wyjść i komunikacyjnych.
Zmienna systemowa o nazwie #SLOT_0rss nie ma adresu referencyjnego (jest zmienną symboliczną). Sygnalizuje problem, który zaistniał w określonym gnieździe, kasety systemu RX3i. W miejsce „r” należy wpisać numer kasety, przy czym 0 oznacza kasetę podstawową, 1 oznacza kasetę
rozszerzająca nr 1, itd. W miejsce „ss” wpisuje się numer gniazda, które zamierzamy sprawdzać.
Zmienna ta przypisywana jest do styku błędu FAULT lub braku błędu NOFLT. Zmienna zeruje się
automatycznie w momencie usunięcia usterek zaistniałych w sprawdzanej kasecie.
Przypisując do styków FAULT zmienne skojarzone z poszczególnymi gniazdami w kasecie RX3i,
możemy szczegółowo obserwować poprawność pracy modułów zainstalowanych w tych gniazdach i
np. wyświetlać graficznie stan modułów na wizualizacji.
7. Diagnostyka zasilaczy w węzłach NIU.
Uzyskuje się ją przez styki FAULT i zaadresowanie dla nich zmiennych #SLOT_0rss dla gniazda 0,
1 oraz 2, czyli miejsc zainstalowania zasilaczy PSD140. W ten sposób można wykrywać np. wyłączenie zasilacza za pomocą zainstalowanego na nim przełącznika lub odcięcie zasilania do tego
zasilacza np. na skutek awarii źródła zasilania.
8. Przełączenie węzła NIU na dane otrzymywane z drugiej jednostki CMU.
W punkcie „Detekcja, przez którą jednostkę CMU aktualnie jest sterowany węzeł NIU”, opisano
mechanizm sprawdzania, za pomocą której jednostki nadrzędnej aktualnie sterowania jest dany
węzeł NIU. Przełączenie węzła na druga jednostkę odbywa się przy pomocy pierwszego słowa
kontrolnego, wchodzącego w skład 10 rejestrów kontrolnych, wysyłanych z jednostki Primary do
węzła NIU.
Przykładowo, jeżeli w jednostce Primary zdefiniowano pierwszy rejestr kontrolny jako %R211, to
należy posługiwać się bitami czwartym i piątym tego rejestru do przełączenia węzła NIU na drugą
jednostkę nadrzędną.
16
L
Proszę zwrócić uwagę na to, że bity w rejestrach numerowane są od zera włącznie.
9. Programowa zamiana ról Master-Slave (aktywny-rezerwowy).
Do samoczynnej zamiany ról dochodzi wówczas, gdy dotychczasowa jednostka Master, z jakichś
powodów, nie jest w stanie dalej sterować procesem.
Natomiast, w stanie pełnej gotowości systemu Max-ON, za pomocą bitu %M1011 (Switch Master),
załączanego w bieżącej jednostce Master, można dokonać programowej zamiany ról Master-Slave.
Bit ten samoczynnie zeruje się. Przed zamianą ról należy upewnić się, czy system jest gotowy na tą
czynność; głównie należy kontrolować bit %M1021 (All Data has been Synchronized).
Powyższy mechanizm można wykorzystywać do przeprowadzania procedury zmian w programie w
systemie Max-ON: najpierw zmianę w programie przesyła się do jednostki rezerwowej, następnie
zamienia się role jednostek. W tym stanie można skontrolować poprawność działania systemu i w
razie potrzeby przełączyć sterowanie na jednostkę, w której jest jeszcze stara wersja programu. W
przypadku nie stwierdzenia błędów w dokonanych zmianach, zmodyfikowany program przesyła się
również do drugiej jednostki nadrzędnej.
17
10. Kontrola temperatury w CMU lub NIU.
Zmienna systemowa #OVR_TMP ma adres %SA8. Wartość logiczna „1” tej zmiennej sygnalizuje
przekroczenie temperatury 58ºC przez jednostkę CMU lub NIU. Katalogowy zakres pracy CMU
oraz NIU to 0 ÷ 60ºC. Zmienna ta ostrzega więc przed przegrzaniem CMU lub NIU. Może być wykorzystana w programie, np. do automatycznego uruchomienia klimatyzacji rezerwowej lub wentylatora, bądź też może zostać wyświetlona jako alarm dla operatora.
11. Przesyłanie informacji diagnostycznych z modułów analogowych, HSC oraz innych informacji z kasety z NIU001 do jednostek nadrzędnych i wizualizacji.
Opcjonalnie można dodać do danych przesyłanych w ramkach EGD bity statusowe i diagnostyczne modułów analogowych, dwustanowych, szybkiego licznika (HSC) i innych modułów. Podobnie
można zrobić z innymi informacjami statusowo-diagnostycznymi, opisanymi powyżej.
12. Diagnostyka dostępna na jednostkach nadrzędnych, bez wykorzystywania wizualizacji.
W jednostkach NIU można zainstalować po jednym module wyjść dwustanowych i oprogramować
je do przedstawiania podstawowych informacji statusowych systemu Max-ON. Dzięki temu będzie
możliwa prosta diagnostyka Max-ON przy całkowitej awarii systemu wizualizacji.
13. Inne bity diagnostyczne systemu Max-ON.
Inne bity diagnostyczne systemu Max-ON opisane są w dokumentacji GFK-2409.
14. Konsultacje z ASTOR w sprawie systemu Max-ON.
W zakresie konsultacji dotyczących systemów Max-ON prosimy o kontakt telefoniczny: 012 42863-20 lub kontakt najbliższym oddziałem firmy ASTOR.
Firma ASTOR sugeruje korzystanie z konsultacji nie w ostatnim momencie (np. w czasie uruchomienia instalacji), lecz wcześniej - gdy instalacja jeszcze nie pracuje i dopuszczalne jest wykonywanie różnych czynności na systemie sterowania. W czasie uruchomienia nie wszystkie czynności
jest łatwo przeprowadzić, np. nie zawsze można pozwolić sobie na restart zasilania, aktualizacje
systemu operacyjnego modułów RX3i (upgrade firmware), itp, co może powodować opóźnienie w
oddaniu instalacji do użytku.
18